Θα ακολουθήσει συναυλία με το μουσικό συγκρότημα «Ρωμιοσύνη», σε επιμέλεια του Τεό Λαζάρου. Συμμετέχουν η Ρίτα Αντωνοπούλου και ο Παντελής Θαλασσινός. Επίσης θα πραγματοποιηθεί πορεία και κατάθεση στεφάνων στην πλατεία Λαού, όπου βρίσκεται το άγαλμα του Αρη Βελουχιώτη.

Η ΚΕ στη Διακήρυξή της για τα 80 χρόνια από την ίδρυση του ΕΛΑΣ αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Τον Γενάρη του 1942, η 8η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ έθεσε ως βασικό καθήκον την "οργάνωση ειδικών μαχητικών τμημάτων σε όλα τα βασικά κέντρα της χώρας, ικανών ν' αντιμετωπίσουν την ένοπλη βία του κατακτητή", ανοίγοντας τον δρόμο για την ίδρυση του ΕΛΑΣ.

Η δημιουργία του ΕΛΑΣ ήταν η πιο σημαντική κατάκτηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος στα χρόνια της Κατοχής. Σήμαινε ότι διαμορφώθηκε στρατιωτικό κέντρο με δική του διάρθρωση, λειτουργία και πειθαρχία, η οποία υπερέβαινε το αστικό πλαίσιο των καταπιεστικών στρατιωτικών κανονισμών και κατά προέκταση της αντιλαϊκής - αντικομμουνιστικής διαπαιδαγώγησης του αστικού στρατού. Ο ΕΛΑΣ υπήρξε στρατός στην υπηρεσία ενός κινήματος που η καθοδηγητική του δύναμη ήταν το ΚΚΕ. Συγκέντρωνε τις βασικές προϋποθέσεις για να εξελιχθεί σε μοχλό ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας και σε όργανο της εργατικής εξουσίας. (...) Η πρώτη μαγιά του ΕΛΑΣ συγκροτήθηκε από κομμουνιστές ατσαλωμένους στις σκληρές ταξικές αναμετρήσεις του Μεσοπολέμου, στις οποίες είχαν κατακτήσει την αναγνώριση και την αποδοχή των εργατικών - λαϊκών μαζών.

Ο εργαζόμενος λαός ήταν αυτός που στήριξε τον ΕΛΑΣ με όλα τα μέσα, προσφέροντάς του οπλισμό και τροφή, πληροφορίες και κρυψώνες. Ηταν αυτός που στελέχωσε τις στρατιωτικές μονάδες και του επέτρεψε όχι μόνο να αναπληρώνει τις απώλειές του στο πεδίο της μάχης, αλλά και να μαζικοποιείται με γοργούς ρυθμούς, φτάνοντας στις παραμονές της απελευθέρωσης να αριθμεί 77.000 τακτικούς και 50.000 έφεδρους μαχητές. Βασική πηγή στρατολόγησης του ΕΛΑΣ αποτέλεσαν κυρίως οι φτωχές αγροτικές μάζες της υπαίθρου, αλλά και εργατικές - λαϊκές μάζες των πόλεων, με πρωτοστάτες τους νέους».

Η Κομματική Οργάνωση Αττικής δρομολογεί πούλμαν για την εκδήλωση, τα οποία θα αναχωρήσουν την Κυριακή 27 Φλεβάρη στις 7.30 π.μ. από την πλατεία Καραϊσκάκη (Μεταξουργείο) και την ίδια ώρα από άλλες περιοχές της Αττικής.

Στην εκδήλωση στη Λαμία θα διατίθεται και ένα μοναδικό λεύκωμα. Πρόκειται για το αναμνηστικό λεύκωμα της 13ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, ενός ιστορικού και πολύτιμου κειμηλίου των αγώνων του λαού, στην ανατύπωση του οποίου προχώρησε η Επιτροπή Περιοχή Ανατ. Στερεάς και Εύβοιας του ΚΚΕ με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων από την ίδρυση του ΕΛΑΣ και ενόψει της εκδήλωσης της ΚΕ.

Το αναμνηστικό λεύκωμα αποτελεί ειδική έκδοση της Επιτροπής Διαφώτισης Ανταρτών της 13ης Μεραρχίας και εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1945, αφιερωμένο στην ιστορία και τη δράση της Μεραρχίας. Τυπώθηκε σε 5.500 φύλλα, από τα οποία τα 4.500 μοιράστηκαν στους μαχητές της Μεραρχίας.

Αποτελεί σπάνιο αρχειακό υλικό, που φωτίζει ηρωικές στιγμές και σημαντικές μάχες του ΕΛΑΣ και του ΕΛΑΝ στη Ρούμελη, αναδεικνύει την πολύμορφη δράση που ανέπτυξαν στην περιοχή, τη συμβολή της γυναίκας αντάρτισσας και της νεολαίας στον αγώνα. Πρόκειται για μία αστείρευτη πηγή πλούτου, από την πρώτη μέχρι την τελευταία από τις 25 σελίδες του, μια «ζωντανή» μαρτυρία των επιτευγμάτων της 13ης Μεραρχίας και των Ρουμελιωτών αγωνιστών.

Στην πρώτη σελίδα του λευκώματος, αντί προλόγου έχει τυπωθεί η τελευταία Ημερήσια Διαταγή της Μεραρχίας Ρούμελης, που εκδόθηκε στις 25/2/1945 και την υπέγραφαν ο Αθανάσιος Παπαθανασίου (αντισυνταγματάρχης Πεζικού) και ο καπετάνιος Αμάρμπεης (Θεόδωρος Καλλίνος, υπολοχαγός Πεζικού). Στις σελίδες του περιλαμβάνει το ιστορικό της Μεραρχίας, γραμμένο από τον Στέφανο Σαράφη, ενώ σ' αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το ποίημα του Κώστα Βάρναλη «Λεβεντομάνα Ρούμελη».

Η ΕΠΟΝ ιδρύθηκε στις 23/2/1943, συσπείρωσε στις γραμμές της χιλιάδες νέους και έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη συντριβή των φασιστών. Πάλεψε με το όπλο στο χέρι μέσα από τις γραμμές του λαϊκού στρατού, του ΕΛΑΣ, οργάνωσε μεγάλα συλλαλητήρια, σαμποτάζ, συσσίτια, πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες. Χιλιάδες μέλη της αγωνίστηκαν μετά την Κατοχή μέσα από τις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας ενάντια στους ξένους και ντόπιους δυνάστες, για να είναι ο λαός αφέντης στον τόπο του.

Κατά τη διάρκεια της περιήγησης το ιστορικό πλαίσιο, τα στοιχεία από τη δράση της ΕΠΟΝ και τα γεγονότα σε κάθε σταθμό του περιπάτου παρέθετε ο Στρατής Δουνιάς, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Η περιήγηση στάθηκε στα εξής μέρη: Στο μνημείο προς τιμήν της ΕΠΟΝίτισας Παναγιώτας Σταθοπούλου (Βαλτινών και Κυπριανού, δίπλα στη στάση «Ευελπίδων»), η οποία σκοτώθηκε από γερμανικά τανκς στο συλλαλητήριο της 22/7/1943. Στις Προσφυγικές Πολυκατοικίες της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, στο μνημείο που έχει ανεγερθεί από το ΚΚΕ προς τιμήν των μαχητών του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ που πολέμησαν τον Δεκέμβρη του 1944, και βέβαια στο «Σπίτι της ΕΠΟΝ», όπου έγινε η ίδρυσή της, το οποίο ανήκε στον αγωνιστή και εκτελεσμένο από τους Γερμανούς δάσκαλο Παναγή Δημητράτο.

Στην εκδήλωση, με τίτλο «80 χρόνια από την ίδρυση του ΕΛΑΣ - Εμπνεόμαστε - διδασκόμαστε - συνεχίζουμε: Μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό βαδίζοντας στον δρόμο της ανατροπής», την κεντρική ομιλία έκανε ο Δημήτρης Παπατολίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στις συνθήκες μέσα στις οποίες διαμορφώθηκε ο ΕΛΑΣ, η πιο σημαντική κατάχτηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος σε αυτήν την περίοδο, όπως επισήμανε, σημειώνοντας ότι στην περιοχή της Μακεδονίας οι κομμουνιστές από την άνοιξη του 1941 ίδρυσαν την πρώτη πανευρωπαϊκή αντιστασιακή οργάνωση, την «Ελευθερία», και ότι στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στήθηκε ο πρώτος αντιστασιακός φοιτητικός πυρήνας από στελέχη της ΟΚΝΕ, ενώ ήδη από το καλοκαίρι του 1941 οι πρώτες αντιστασιακές οργανώσεις, υπό την καθοδήγηση των δυνάμεων του ΚΚΕ, βγήκαν στην ένοπλη πάλη σε Σέρρες, Κιλκίς, Δράμα και Καβάλα.

Επίσης, έκανε λόγο για την πορεία της δράσης του ΕΛΑΣ, τον χαρακτήρα και τη σύνθεσή του, παράγοντες που μαζί με την καθοδήγησή του από το ΚΚΕ οδήγησαν στο «να μπορεί στην πορεία και κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις να μετατραπεί από ένοπλο τμήμα του λαού που παλεύει κατά της κατοχής, σε μοχλό ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας και σε όργανο της νέας εργατικής εξουσίας».

Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στον Γιάννη Αλεξάνδρου, γνωστό ως Καπετάν Διαμαντή, πρωτοπαλίκαρο της Ρούμελης, ο οποίος υπήρξε και φοιτητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ. Ο Διαμαντής, καπετάνιος του 34ουΣυντάγματος του ΕΛΑΣ και στη συνέχεια υποστράτηγος του ΔΣΕ, σημείωσε ο ομιλητής, «είναι, ακριβώς όπως και οι άλλοι ηγέτες της δρακογενιάς του ΕΛΑΣ και μετέπειτα του ΔΣΕ, σμιλεμένος από όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του κομμουνιστή ηγέτη λαϊκού αγωνιστή, που δεν αποτελεί τον λεγόμενο υπεράνθρωπο αλλά αποτυπώνει πως η προσωπικότητά του είναι απαύγασμα της εποχής, της επίδρασης της ταξικής πάλης, των σπουδαίων ιδανικών και της διαπαιδαγώγησης της κομμουνιστικής ιδεολογίας και πράξης».

Ακόμα, ο Δημήτρης Παπατολίδης τόνισε πως ιδιαίτερα σήμερα, που οι αγεφύρωτες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις οξύνονται επικίνδυνα, μεγαλώνει η ανάγκη εξαγωγής συμπερασμάτων από την πολύτιμη πείρα από την ΕΑΜική Αντίσταση και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως ότι «κανένας λαός δεν μπορεί να εμπιστευθεί την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας του στα αστικά κόμματα και στην τάξη τους», αλλά, αντίθετα, «ο λαός, η εργατική τάξη χρειάζεται να προετοιμαστούν μέσα από την καθημερινή πάλη για να μη χύσουν το αίμα τους για τον έναν ή τον άλλον ιμπεριαλιστή, στην προσπάθεια να διανείμουν τα κέρδη και τις αγορές».