«Ο προϋπολογισμός του 2026 πίσω από κάθε αριθμό και φράση αποτυπώνει τις επιδιώξεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ, πίσω από κάθε έσοδο και δαπάνη υπάρχουν μόνο τα συμφέροντα των επενδυτικών ομίλων», επισήμανε o Μανώλης Συντυχάκης.

Κατήγγειλε την κυβέρνηση, που απογειώνει τη λεηλασία του ελληνικού λαού φορτώνοντάς τον με φόρους άνω των 70 δισ. ευρώ, την ώρα που οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα δώσουν μόλις 3,5 δισ. ευρώ, ενώ και τα περιβόητα κονδύλια του ΕΣΠΑ αφορούν «τα πεντάστερα και εξάστερα ξενοδοχεία που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια σε όλη την Ελλάδα όπως και στην Κρήτη, αφορούν τα μεγάλα ιδιωτικά έργα υποδομής, τον Βόρειο Οδικό Αξονα Κρήτης, το νέο αεροδρόμιο Καστελίου με διόδια και πανάκριβα εισιτήρια, το ξεπούλημα λιμανιών και αεροδρομίων, τις επενδύσεις στην πρώην αμερικάνικη βάση Γουρνών με καζίνο και άλλες επιμορφωτικές υποδομές».

Οσον αφορά τους αγρότες, κατήγγειλε την κυβέρνηση που δεν δίνει φράγκο για τα δίκαια αιτήματά τους.

Αναφερόμενος στο περιβόητο τουριστικό θαύμα τόνισε πως αυτό «δεν αφορά την ανάγκη του λαού για διακοπές, ούτε τους χιλιάδες εργαζόμενους σε τουρισμό και εστίαση, ούτε τις μικρές οικογενειακές τουριστικές επιχειρήσεις που συνθλίβονται λόγω του αδυσώπητου ανταγωνισμού με τους μεγάλους ομίλους».

Στηλίτευσε και τις ευθύνες των άλλων κομμάτων, ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ, των οποίων οι παρατάξεις στον ψευδεπίγραφο διάλογό τους με τις εργοδοτικές οργανώσεις του τουρισμού παραχώρησαν το 7ωρο, τις Συλλογικές Συμβάσεις, τους μισθούς, το 8ωρο, το εφάπαξ στην 20ετία, τα βαρέα, το Ταμείο Ανεργίας.

Οσον αφορά τα επιχειρήματα για παρέκκλιση από την κανονικότητα, σημείωσε ότι αυτή ακριβώς είναι η καπιταλιστική κανονικότητα που ενδιαφέρεται μόνο για τα κέρδη και όχι για τις λαϊκές ανάγκες, την οποία στηρίζουν εκτός από τα πολιτικά κόμματα και οι δημοτικές - περιφερειακές αρχές με τα γνωστά προγράμματα τουριστικής προβολής εκατομμυρίων ευρώ για λογαριασμό ξενοδόχων και τουριστικών πρακτόρων.

Τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΕΕ στηλίτευσε η Μαρία Κομνηνάκα αναφερόμενη στα δεινά που βιώνουν οι εργαζόμενοι και ο λαός, εξαιτίας της πολιτικής και των κατευθύνσεών της προς όφελος των μονοπωλίων που υλοποιούν διαχρονικά οι κυβερνήσεις.

«Αυτές τις προτεραιότητες ιεραρχεί αυτός ο προϋπολογισμός της φτώχειας και του πολέμου, ένας ακόμα βαθιά αντιλαϊκός και άδικος προϋπολογισμός», ανέφερε χαρακτηριστικά, και όχι τις αναγκαίες για τον λαό προτεραιότητες για υποδομές όπως αντιπλημμυρικής προστασίας, επικαλούμενη την πρόσφατη καταστροφή στη Λέσβο και τόσες άλλες περιοχές της χώρας.

Εκανε ειδική αναφορά και στον συγκλονιστικό αγώνα που δίνουν οι βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι, μελισσοκόμοι και αλιείς και κατήγγειλε τον εμπαιγμό της κυβέρνησης εις βάρος τους, προσκαλώντας τους σε «προσχηματικούς διαλόγους» και προβαίνοντας, ταυτόχρονα, σε «βιομηχανία διώξεων και αγροτοδικείων».

Με αφορμή αυτό σχολίασε πως «δεν έδειξε την ίδια ευαισθησία η δικαιοσύνη για τη διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών, για έργα που χρυσοπλήρωσε ο λαός με τους κατασκευαστικούς ομίλους μάλιστα να φεσώνουν για χρόνια τους εργαζόμενους τους, που ξηλώνονται με την πρώτη βροχή», φέρνοντας ως χαρακτηριστικό παράδειγμα τον «πολύπαθο» δρόμο Καλλονής-Σιγρίου, ένα τμήμα του οποίο μένει μέχρι σήμερα κλειστό λόγω κακοτεχνιών και κατολισθήσεων.

«Επιβεβαιώνεται ότι η αστική δικαιοσύνη κάθε άλλο παρά τυφλή είναι όταν προστατεύει την κυρίαρχη πολιτική και τα κέρδη του κεφαλαίου», υπογράμμισε, προσθέτοντας πως ο Νέος Δικαστικός Χάρτης και μια σειρά αλλαγές που πραγματοποιούνται οδηγούν σε εκτίναξη του κόστους πρόσβασης του λαού και σε εντατικοποίηση της εργασίας μικρών αυτοαπασχολούμενων και μισθωτών δικηγόρων και υπαλλήλων μεγάλων δικηγορικών γραφείων.

Τέλος, κάλεσε τους εργαζόμενους, τον λαό, με τον αγώνα τους και με το ΚΚΕ μπροστά, να στείλουν «οριστικά στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας» το σημερινό σύστημα της φτώχειας, των πολέμων και της προσφυγιάς και το κοινωνικά άδικο κράτος δικαίου του.

«Εχουμε διανύσει ήδη το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα, ώστε να μπορούμε να θέσουμε το ερώτημα: Τι είναι αναπτυξιακό, σύγχρονο και προοδευτικό σήμερα; Αναπτυξιακό είναι να ζει η κάθε γενιά καλύτερα από την προηγούμενη. Προοδευτικό είναι η νέα γενιά να έχει απρόσκοπτη και δωρεάν πρόσβαση στη μόρφωση, ανεξάρτητα από τις οικονομικές δυνατότητες της οικογένειας, από τον τόπο διαμονής», σημείωσε η Αφροδίτη Κτενά, προσθέτοντας πως «σύγχρονο σήμερα είναι τα πανεπιστήμια να είναι αποκλειστικά δωρεάν και δημόσια, συνδεδεμένα με τη ζωή. Οχι με τις επιχειρήσεις! Σύγχρονο είναι να έχουν ποιοτικές υπηρεσίες φοιτητικής μέριμνας».

Κατήγγειλε ότι η κρατική επιχορήγηση για το ΕΜΠ είναι 4 εκατομμύρια και την ίδια στιγμή τα ερευνητικά πολεμικά προγράμματα στο ίδιο πανεπιστήμιο έχουν 143.818.275 ευρώ - 36 φορές πάνω. «Πετάνε εκατομμύρια εδώ μέσα τόσες μέρες οι υπουργοί - αλλά δεν λένε ποιος πραγματικά τα παίρνει!», επεσήμανε, προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση θέλει λίγα, επίλεκτα μέλη ΔΕΠ που θα «τρέχουν» το πανεπιστήμιο - επιχείρηση, αποφασισμένα να καταδίδουν όποιον αντιδρά, φοιτητή ή εργαζόμενο, και να ξεζουμίζουν συμβασιούχους, ερευνητές, διδάσκοντες, να ανοιγοκλείνουν προγράμματα σπουδών ανάλογα με τα κέρδη.

Ειδική αναφορά έκανε στην προβολή της πολεμικής προετοιμασίας στα ΑΕΙ, αναφέροντας ενδεικτικά τα προγράμματα θητείας στα πανεπιστήμια και στο ΕΛΚΑΚ, το περιθώριο αναβολών μέχρι τα 25 αντί τα 28, την υποχρεωτική διακοπή φοίτησης κατά τη διάρκεια της θητείας, τη χρηματοδότηση - από διάφορες διαδρομές - της έρευνας για πολεμικούς σκοπούς.

Κατέδειξε την ευθύνη των άλλων κομμάτων, που αναμασούν τα περί ευρωπαϊκής κανονικότητας, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων την «κανονικότητα» των διώξεων κομμουνιστών, της βαρβαρότητας της μεταναστευτικής πολιτικής, των 13ωρων κ.λπ.

«Η κυβέρνηση με τη στήριξη των υπόλοιπων κομμάτων κάνει τη δουλειά της - ας κάνουμε κι εμείς τη δική μας. Οι αγρότες δείχνουν τον δρόμο. Σύγκρουση, οργάνωση και αγώνας για την ανατροπή. Για να οικοδομήσουμε την κοινωνία και το μέλλον που μας αξίζει», κατέληξε.

Ολα τα κόμματα υπηρετούν την καπιταλιστική ανάπτυξη και ζητούν «θυσίες και ξανά θυσίες, στην ανάπτυξη και στην κρίση, στην ιμπεριαλιστική ειρήνη και στον πόλεμο, και αυτός είναι ο φαύλος κύκλος αυτού του συστήματος όπου πρέπει να βάλουν ένα τέλος οι εργαζόμενοι», τόνισε ο Νίκος Αμπατιέλος.

«Αυτά υπηρετεί και ο προϋπολογισμός. Ταξικός, αντιλαϊκός, προϋπολογισμός πολεμικής προετοιμασίας και φτώχειας. Αυτά ζουν και οι εργαζόμενοι στα λιμάνια», ανέφερε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι «στην εκμετάλλευση των ναυτεργατών χτίζεται η ηγετική θέση των Ελλήνων εφοπλιστών στην παγκόσμια ναυτιλιακή οικονομία».

Ειδική αναφορά έκανε στον τρόπο που αξιοποιούνται, στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης ΗΠΑ - Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, τόσο το λιμάνι του Πειραιά όσο και το παραλιακό μέτωπο του Θριασίου και της Ελευσίνας, με αποτέλεσμα να μετατρέπονται σε «ένα πεδίο ακόμα πιο σκληρής αντιπαράθεσης ανάμεσα σε μονοπώλια και πολύ ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα, γεωπολιτικά κέντρα που συγκρούονται για τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων».

«Αυτή η πορεία καμία σχέση δεν έχει με την ασφάλεια και την ευημερία του λαού, όπως επικαλείστε. Ισα - ίσα, υπονομεύει τις ενεργειακές δυνατότητες της χώρας και φέρνει μεγαλύτερη ενεργειακή φτώχεια. Ούτε σε καμία περίπτωση διασφαλίζει την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα, αντίθετα μετατρέπει την Ελλάδα σε ορμητήριο και ταυτόχρονα σε ξεκάθαρο στόχο αντιποίνων», ξεκαθάρισε, συμπληρώνοντας ότι αυτά τα δύο λιμάνια, συνολικά το λιμενικό σύστημα της χώρας θα μπορούσε να λειτουργεί «σε αγαστή συνεργασία, για την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών».

Ο Ν. Αμπατιέλος ανέδειξε ότι οι πλουτοπαραγωγικές πηγές και οι υποδομές «μπορούν να γίνουν συστατικά στοιχεία ευημερίας για τον λαό και με σχέσεις αμοιβαίου οφέλους με άλλους λαούς», στο πλαίσιο της σοσιαλιστικής κοινωνίας, για την οποία παλεύει το ΚΚΕ.

Μπροστά σε αυτήν την προοπτική, ο βουλευτής του ΚΚΕ σημείωσε ότι ο λαός μπορεί να αποτελέσει τον καταλυτικό παράγοντα εξελίξεων απέναντι στη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική και στο σύστημα του κέρδους, κάνοντας λόγο σε αυτό το σημείο και για τον συγκλονιστικό αγώνα που δίνουν για την επιβίωσή τους, κόντρα στον «κοινωνικό αυτοματισμό» και στην καταστολή, οι βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι, με τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα στο πλευρό τους.

«Ο προϋπολογισμός που συζητάμε σήμερα είναι μια πολιτική δήλωση πολέμου απέναντι στα λαϊκά στρώματα. Είναι η αποτύπωση της στρατηγικής επιλογής της κυβέρνησης να φορτώσει ξανά κρίση, ακρίβεια, πολεμική προετοιμασία και κερδοφορία των ομίλων στις πλάτες του λαού», τόνισε η Σεμίνα Διγενή.

Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στα όσα λέει η κυβέρνηση για την ανάπτυξη όταν η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια φτώχειας το 2024 στην ΕΕ, το 45% δυσκολεύεται να πληρώσει βασικούς λογαριασμούς, η στέγαση έγινε πολυτέλεια και η εργασία καθεστώς δουλείας, η Υγεία εμπόρευμα και όχι δικαίωμα. Και συμπλήρωσε: «Ενας ακόμη προϋπολογισμός κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου, ώστε τα φορολογικά του προνόμια να παραμένουν άθικτα. Με στυγνή φοροεπιδρομή στον λαό, την ώρα που οι λίγοι και εκλεκτοί απολαμβάνουν προκλητικές φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις και "αναπτυξιακά" δώρα. Ενας προϋπολογισμός δηλαδή ταξικά μεροληπτικός».

Ειδική αναφορά έκανε στους αγρότες, για τους οποίους, όπως κατήγγειλε, ο προϋπολογισμός δεν προβλέπει καμία ουσιαστική στήριξη, αντίθετα πλήρη συμμόρφωση στην ΚΑΠ της ΕΕ, που τους ξεκληρίζει.

Σε ό,τι αφορά τον Πολιτισμό, ανέδειξε ότι αντιμετωπίζεται διαχρονικά απ' όλες τις κυβερνήσεις ως πολυτέλεια και όχι ως κοινωνικό δικαίωμα, καταγγέλλοντας τη συστηματική υποχρηματοδότηση και την εμπορευματοποίησή του με τη σφραγίδα της ΕΕ. Οπως τόνισε, οι καλλιτέχνες εργάζονται σε καθεστώς ανασφάλειας, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις και σταθερό εισόδημα, ενώ η πολιτιστική δημιουργία υποτάσσεται στο κέρδος, με τη μνήμη και την Ιστορία να παραδίδονται σε χορηγούς. Επεσήμανε ότι η κυβέρνηση επιδιώκει έναν «ανώδυνο» και αποστειρωμένο πολιτισμό, που επιλέγεται μόνο εφόσον υπηρετεί την καπιταλιστική ανάπτυξη, μετατρέποντας την Τέχνη σε προϊόν, τον δημιουργό σε αναλώσιμο εργαζόμενο και το κοινό σε πελάτη, την ώρα που ακόμα και μεγάλα μουσεία υπολειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού. Και υπογράμμισε ότι για το ΚΚΕ ο Πολιτισμός είναι φωνή, μνήμη και αντίσταση, συλλογικό κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα, διεκδικώντας γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, ελεύθερη πρόσβαση του λαού στην πολιτιστική κληρονομιά και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους τους καλλιτέχνες.

Την προσπάθεια της κυβέρνησης και των κομμάτων της βολικής αντιπολίτευσης να κρύψουν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του προϋπολογισμού στηλίτευσε ο βουλευτής του ΚΚΕ Λεωνίδας Στολτίδης.

Κατήγγειλε ότι αυτό γίνεται με στόχο από τη μία να ακυρωθούν οι όποιες αγωνιστικές διαθέσεις για διεκδικήσεις λόγω «έλλειψης δημοσιονομικού χώρου», αλλά κυρίως για να δημιουργηθεί η συνείδηση ότι η πάλη για την ανατροπή του σάπιου συστήματος δεν μπορεί να οδηγήσει σε κάτι διαφορετικό σε επίπεδο παραγωγής και οικονομίας.

Αναφέρθηκε στις σοβαρές ελλείψεις σε σχολεία, νοσοκομεία, σε έργα προστασίας της ζωής και περιουσίας του λαού, όπως αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά έργα, έργα της πολιτικής προστασίας «για να μην πνίγεται και να μην καίγεται ο κόσμος, και στην άρνηση της κυβέρνησης να στηρίξει τους βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφους και τους αυτοαπασχολούμενους».

«Ολοι σας, ανεξαιρέτως, για να "βγάλετε λάδι" την Ευρωπαϊκή Ενωση στο κεφάλαιο και την κυβέρνηση, δείχνετε ως πρόβλημα τον Μητσοτάκη, προσφέροντας την καλύτερη υπηρεσία στο σύστημα» επισήμανε, απευθυνόμενος προς τα κόμματα της βολικής αντιπολίτευσης. Υπενθύμισε ότι αυτά τα κόμματα ψηφίζουν και στηρίζουν τις πολεμικές δαπάνες στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, τους αντεργατικούς νόμους για το 13ωρο, την υπογραφή της μαϊμού ΣΣΕ μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, που θάβει τα εργασιακά δικαιώματα με την εφαρμογή όλων των μνημονιακών νόμων.

Καταλήγοντας αναφέρθηκε στην εργατική εξουσία, που πριν έναν αιώνα έλυσε όλα τα ζητήματα στη στέγη, την Ενέργεια, την Υγεία, την Παιδεία, τις μεταφορές, για όλους δωρεάν, με παράλληλη συνεχή μείωση του εργάσιμου χρόνου, θέτοντας στο επίκεντρο την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.