INTIME NEWS

Διεκδικούν να στηριχτεί το εισόδημά τους, που συρρικνώνεται από το υπέρογκο κόστος παραγωγής, τις χαμηλές τιμές που επιβάλλουν στα προϊόντα τους οι βιομήχανοι και οι μεγαλέμποροι, τις περικοπές της νέας ΚΑΠ, αλλά και τις απανωτές καταστροφές στην παραγωγή τους.

Κάτω από τη μεγάλη αγωνιστική πίεση των μπλόκων και αφού απέτυχε η προσπάθεια υπονόμευσης του αγώνα τους, η κυβέρνηση, στη συνάντηση που είχε με αντιπροσωπεία των μπλόκων την προηγούμενη Τρίτη, επικαλέστηκε για άλλη μια φορά τις δημοσιονομικές αντοχές της οικονομίας - οι οποίες βέβαια δεν αποτελούν εμπόδιο για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων - για να απορρίψει τις δίκαιες διεκδικήσεις τους και περιορίστηκε στην ανακοίνωση ορισμένων μέτρων, που δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τις ανάγκες και τα δίκαια αιτήματά τους.

Η απάντηση των αγωνιζόμενων αγροτών στις συνελεύσεις που ακολούθησαν στα μπλόκα και στην πανελλαδική σύσκεψη που έγινε την Πέμπτη στη Νίκαια ήταν ξεκάθαρη: «Με τα ψίχουλα δεν ζούμε! Δεν υποχωρούμε αν δεν δικαιωθούμε!».

Αλλά ας δούμε συγκεκριμένα τι ζητούν οι αγρότες και τι απαντάει η κυβέρνηση:

-- Την ώρα που οι αγρότες, όπως και όλος ο λαός, πληρώνουν, επί χρόνια, πανάκριβα το ηλεκτρικό ρεύμα και αντιμετωπίζουν καθημερινά το κυνηγητό από τις εισπρακτικές εταιρείες για τα χρέη που αδυνατούν να πληρώσουν, η κυβέρνηση αρνείται να ικανοποιήσει το αίτημα για πλαφόν 7 λεπτά του ευρώ ανά κιλοβατώρα και αντ' αυτού τους «προσφέρει» για δύο χρόνια μια τιμή τουλάχιστον 40% ακριβότερη απ' αυτή που διεκδικούν, η οποία, μάλιστα, δεν είναι ενιαία για όλους. Επιπλέον, για τα επόμενα 8 χρόνια οι αγρότες δεν θα ξέρουν ποια θα είναι η τελική τιμή που θα πληρώνουν, αφού αυτή θα εξακολουθεί να «παίζεται» στο χρηματιστήριο Ενέργειας.

-- Την ώρα που η τιμή του αγροτικού πετρελαίου αυξήθηκε πάνω από 150% τα τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση δεν ικανοποιεί το αίτημα για θεσμοθέτηση αφορολόγητου αγροτικού πετρελαίου, ώστε να το πληρώνουν πιο φτηνό στην αντλία, και αντ' αυτού τους «προσφέρει» μια επιστροφή φόρου καυσίμων, η οποία, στην ουσία, αντιστοιχεί σε κάτι παραπάνω από ένα γέμισμα του ρεζερβουάρ στα αγροτικά μηχανήματα και, μάλιστα, μόνο για την καλλιεργητική χρονιά που διανύουμε. Το ποσό αυτό είναι περίπου το μισό από αυτό που δινόταν πριν καταργηθεί η επιστροφή φόρου (με το 3ο μνημόνιο, που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ), όταν μάλιστα ήταν πολύ χαμηλότερη η μέση τιμή του ντίζελ.

-- Ολική είναι η άρνηση της κυβέρνησης να ικανοποιήσει τα άλλα αιτήματα που αφορούν στη μείωση του κόστους παραγωγής, όπως η γενναία επιδότηση στα αγροτικά εφόδια και τις ζωοτροφές, και η κατάργηση του ΦΠΑ.

-- Ολική είναι, επίσης, η άρνηση της κυβέρνησης να ικανοποιήσει τα άλλα αιτήματα, τα οποία είναι εξίσου ζωτικής σημασίας με τη μείωση του κόστους παραγωγής κι αν δεν ικανοποιηθούν θα δυσκολέψουν τους όρους απασχόλησής τους.

-- Δεν απαντάει καν στο αίτημα για αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος σε καλλιέργειες που έχουν απώλεια παραγωγής η οποία δεν καλύπτεται από τον ΕΛΓΑ, καθώς και σε προϊόντα φυτικής και ζωικής παραγωγής που πουλήθηκαν κάτω από το κόστος παραγωγής. Κι αυτό όταν υπάρχουν παραγωγοί που έχουν μείνει χωρίς το παραμικρό εισόδημα, καθώς οι ζημιές είναι ολοκληρωτικές (όπως, για παράδειγμα, από την ακαρπία στην ελιά και σε άλλες δενδρώδεις καλλιέργειες, από τον περονόσπορο στα αμπέλια κ.ά.) και άλλοι που έχουν υποστεί μεγάλη μείωση εισοδήματος, λόγω των πολύ χαμηλών τιμών που αναγκάστηκαν να πουλήσουν τα προϊόντα (π.χ. παραγωγοί μαλακού σιταριού, καλαμποκιού, αμυγδάλων κ.ά.).

-- Επίσης, η κυβέρνηση αρνείται να ικανοποιήσει το αίτημα για αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ για όλες τις ζημιές και νόσους στο 100% της πραγματικής ζημιάς και επιμένει οι αποζημιώσεις να δίνονται με βάση την ασφαλιζόμενη αξία, που είναι μικρότερη και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική ζημιά.

-- Δεν απαντάει στο αίτημα να μην εφαρμοστούν οι περικοπές στις ενισχύσεις και τα άλλα αντιαγροτικά μέτρα της «πράσινης μετάβασης» που επιβάλλει η νέα ΚΑΠ της ΕΕ, και προσπαθεί να τους ξεγελάσει με γενικόλογες υποσχέσεις για «παρέμβασή» της στην ΕΕ και να τους φοβίσει με απειλές ότι θα κοπούν εντελώς οι κοινοτικές ενισχύσεις.

-- Απορρίπτει το αίτημα για τιμές στα προϊόντα που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής, ώστε να έχουν εισόδημα για τις βιοποριστικές και καλλιεργητικές ανάγκες τους, επικαλούμενη τη λειτουργία της «ελεύθερης αγοράς», όταν για άλλους - όπως π.χ. τις εταιρείες διαχείρισης και εκμετάλλευσης των διοδίων, για τις οποίες έχει θεσμοθετηθεί διασφαλισμένη κερδοφορία - αυτή η «ελεύθερη αγορά» της το επιτρέπει. Αντίστοιχα για τους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας, όπου σύμφωνα με τα τελευταία μέτρα τα κέρδη τους θα παραμείνουν ανέγγιχτα και εγγυημένα, αφού το χρηματοοικονομικό κόστος για τη ρύθμιση των οφειλών το αναλαμβάνει το κράτος με χρηματοδότηση από το Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης.

-- Καταφεύγει σε ανέξοδες υποσχέσεις και ταξίματα σχετικά με το αίτημα να παρθούν μέτρα και να γίνονται έλεγχοι από την κυβέρνηση για να σταματήσουν οι «ελληνοποιήσεις» προϊόντων φυτικής, ζωικής και μελισσοκομικής παραγωγής, όταν αυτή η κατάσταση των παράνομων ελληνοποιήσεων συνεχίζεται για χρόνια και δεν παίρνει κανένα μέτρο για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.

-- Οσον αφορά στο αίτημα για έργα υποδομής για την αντιπλημμυρική θωράκιση της χώρας, τα όσα σχεδιάζονται από την κυβέρνηση για τη Θεσσαλία, που υπέστη τεράστια καταστροφή από τις πλημμύρες του περασμένου Σεπτέμβρη, δείχνουν ότι στόχος της δεν είναι η προστασία τους, αλλά το διώξιμό τους από την παραγωγή, μέσω των «αναδιαρθρώσεων» στις καλλιέργειες, της εμπορευματοποίησης του νερού και άλλα μέτρα που ετοιμάζεται να προωθήσει.

Μέσα σε αυτόν τον δίκαιο αγώνα επιβίωσης, οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι βλέπουν πλέον πιο καθαρά ποιοι είναι απέναντί τους, ποιος ευθύνεται για τα μεγάλα προβλήματά τους.

Βλέπουν όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, που αρνούνται να ικανοποιήσουν τις διεκδικήσεις τους, γιατί - όπως λένε - αυτές βρίσκονται εκτός των «αντοχών της οικονομίας». Στην πραγματικότητα γιατί δεν «χωράνε» στους στόχους ανάπτυξης για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Την ώρα όμως που οι «αντοχές της οικονομίας» περιορίζουν σε ψίχουλα τα όσα δίνονται στον λαό, δεκάδες δισ. ευρώ δίνονται στους επιχειρηματικούς ομίλους μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και οι τράπεζες εδώ και 10 χρόνια δεν πληρώνουν φόρους!

Απέναντί τους είναι η ΕΕ, που μέσω της ΚΑΠ εντείνει την καταλήστευση του μόχθου των αγροτών από τους μεταποιητές, τους διάφορους μεσάζοντες και τις τράπεζες, μέσω του ακόμα μεγαλύτερου ελέγχου της αγροτικής παραγωγής από όλους αυτούς. Καμία εκδοχή της ΚΑΠ δεν ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες όσων μοχθούν και παράγουν. Το περιεχόμενό της είναι οργανικά δεμένο με τη στρατηγική συνολικά της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεών της, ανεξάρτητα από αποχρώσεις.

Απέναντι στην αγροτιά είναι και τα μονοπώλια της Ενέργειας, που επιδοτούνται με «ζεστό» κρατικό χρήμα για τις «πράσινες» επενδύσεις τους, φορτώνοντας στους αγροτοκτηνοτρόφους - και όλο τον λαό - πανάκριβο ρεύμα.

Απέναντί τους έχουν τους εμποροβιομήχανους, τα μονοπώλια, που από τη μία διαμορφώνουν το κόστος παραγωγής στα ύψη πουλώντας πανάκριβα τα αγροτικά μέσα και εφόδια και από την άλλη αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα τους, τα οποία φτάνουν πανάκριβα στην κατανάλωση για τις λαϊκές οικογένειες.

Η ικανοποίηση των αιτημάτων των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων, λοιπόν, προϋποθέτει να χάσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και όχι ο λαός, που βλέπει καθημερινά να επιδεινώνονται οι όροι ζωής του για να θωρακίζουν την κερδοφορία τους μια χούφτα μονοπώλια.

Ο καθολικός και ανυποχώρητος αγώνας των αγροτών είναι που «βάζει δύσκολα» στην κυβέρνηση εδώ και τέσσερις βδομάδες. Με την πεποίθηση ότι ο αγώνας τους είναι δίκαιος, έχουν αποκρούσει όλες τις προσπάθειες υπονόμευσης του αγώνα τους, στήνοντας δεκάδες μπλόκα, πραγματοποιώντας πολύμορφες δράσεις.

Σημαντικό γεγονός αποτελεί ο συντονισμός των μπλόκων σε πανελλαδικό επίπεδο. Ο πανελλαδικά συντονισμένος αγώνας, που εκφράστηκε με το συλλαλητήριο στην Agrotica στη Θεσσαλονίκη, τις ταυτόχρονες δράσεις, τις δύο μεγάλες πανελλαδικές συσκέψεις των μπλόκων αλλά και το συλλαλητήριο στην Αθήνα την Τρίτη 20/2, αποτελεί μια σημαντική κατάκτηση - παρακαταθήκη στον μακρύ και δύσκολο αγώνα επιβίωσης που δίνουν οι βιοπαλαιστές αγρότες.

Απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης να καλλιεργήσει τον περιβόητο «κοινωνικό αυτοματισμό», η εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη όχι μόνο ακύρωσε και αυτήν την προσπάθεια υπονόμευσης, αλλά επιβεβαίωσε ότι η συμπόρευση με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα είναι αυτή που δίνει δύναμη και προοπτική στον αγώνα των βιοπαλαιστών αγροτών. Αυτή η δύναμη θα φανεί και την Τρίτη 20 Φλεβάρη, που κατεβαίνουν με τα τρακτέρ τους στην Αθήνα.

Αλληλεγγύη που στηρίζεται στην επίγνωση ότι πρόκειται για αγώνες που αφορούν συνολικά τους εργαζόμενους, την ανάγκη για φθηνά και ποιοτικά τρόφιμα, να μην τους ρουφάνε το εισόδημα οι βιομήχανοι και μεγαλέμποροι, που τσακίζουν και τους παραγωγούς.

Η αλληλεγγύη αυτή μπορεί το επόμενο διάστημα να γίνει και κοινή δράση ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που τσακίζει το λαϊκό εισόδημα για τα κέρδη των λίγων.

Ολα τα παραπάνω, οι αντοχές που δείχνουν οι αγρότες στα μπλόκα, δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς την καθοριστική συμβολή των Αγροτικών Συλλόγων και Ομοσπονδιών, που συντονίζουν τη δράση τους μέσα από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, που αναπτύσσουν δράση όλο τον χρόνο με διάφορες μορφές.

Απ' αυτήν την άποψη, χρειάζεται να ενισχυθεί η προσπάθεια για τη μαζικοποίηση και το δυνάμωμα των Αγροτικών Συλλόγων, τη δημιουργία νέων εκεί που δεν υπάρχουν. Οι δυνατότητες υπάρχουν, αφού στον αγώνα βρίσκονται νέοι σε ηλικία αγρότες, συμμετέχουν χωριά όπου μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχε δραστηριότητα.

Το μήνυμα της ανυποχώρητης πάλης, κόντρα στη «λογική» της μοιρολατρίας και της υποταγής, που στέλνει η αγροτιά, έχει πολύ μεγάλη σημασία και μαζί με μια σειρά από άλλες εστίες αγώνα των εργαζομένων, δίνει κουράγιο στον λαό, δείχνει τη μόνη διέξοδο, αυτή της οργανωμένης συλλογικής διεκδίκησης.

Δείχνει ότι πολλά μπορούν να κερδηθούν, αρκεί ο λαός να πιστέψει στη δύναμή του, να βγει στον αγώνα παίρνοντας την υπόθεση στα δικά του χέρια, μακριά από «σωτήρες» που αποδεικνύονται πρωταγωνιστές στο τσάκισμά του.