Για άλλη μια χρονιά, όπως πάντα, τον πρώτο λόγο σ' αυτήν τη γιορτή της νιότης θα έχει και ο Πολιτισμός, κόντρα στα σκουπίδια υποκουλτούρας που μας περιβάλλουν και δεν αντανακλούν παρά μια γενικευμένη κοινωνική και οικονομική κρίση, που ζητά τα νιάτα της χώρας να θυσιαστούν για να εξαγνιστεί ο «πολιτισμός» της σήψης και της παρακμής. Ο πολιτισμός στο Φεστιβάλ αποτυπώνεται όπως δεν πρόκειται να εκφραστεί ποτέ από την κυρίαρχη ιδεολογία. Ο ρόλος του σε αυτό το χώρο δεν έρχεται να εκφράσει το σκοταδισμό αλλά τον άνθρωπο, την πρόοδο και όχι τη συντήρηση, τη συλλογικότητα, την ειρήνη, την αλληλεγγύη και όχι την εμπορευματοποίησή του. Γιατί και ο πολιτισμός μπορεί να γίνει εργαλείο, είτε για την υποδούλωση του ανθρώπου, είτε για την απελευθέρωσή του και γι' αυτό πάντα έχει ταξικό περιεχόμενο.
Μόνο μια μικρή γεύση απ' όσα έχουν προγραμματιστεί να διεξαχθούν στον πλούσιο και πολύμορφο χώρο του Πολιτισμού, δίνει η συζήτηση που θα γίνει μεταξύ ανθρώπων της Τέχνης για το ρόλο που οφείλουν να έχουν οι καλλιτέχνες στις σημερινές συνθήκες.
Σε αυτή την προσπάθεια εντάσσεται και η παρουσίαση μελοποιημένων έργων του Κ. Βάρναλη, ως αποτέλεσμα του διαγωνισμού που είχε προκηρύξει η ΚΝΕ με τη λήξη του διήμερου συνεδρίου του Κόμματος για τον ποιητή, το οποίο πραγματοποιήθηκε πέρυσι. Θα παρουσιαστούν περίπου 13 μελοποιημένα έργα του Βάρναλη, την ενορχήστρωση των οποίων θα επιμεληθεί το συγκρότημα της ΚΝΕ από τη Θεσσαλονίκη και φυσικά οι ίδιοι οι δημιουργοί.
Από το χώρο του πολιτισμού δε θα μπορούσε να λείπει το θέατρο, καθώς θα ανέβει θεατρικοποιημένη «Η πτώση και η άνοδος του κυρίου Γκρόσαπ» από το εξαιρετικό βιβλίο των Ρίτσαρντ Μπόγιερ και Χέρμπερτ Μορε «Η άγνωστη ιστορία του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ», που εκδόθηκε στα ελληνικά το 1993 από τη «Σύγχρονη Εποχή». Στο βιβλίο αυτό που σύμφωνα με τους συγγραφείς του «περιέχεται η ιστορία των ανώνυμων αντρών και γυναικών που αποτέλεσαν την καρδιά του εργατικού κινήματος», περιγράφεται με άμεσο και μυθιστορηματικό τρόπο η ιστορία των εργατικών αγώνων στις ΗΠΑ από τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα, μέχρι τη συντριβή των χρόνων του Μακαρθισμού. Ο τρόπος που επιλέγεται είναι η παράθεση προσωπικών ή συλλογικών ιστοριών, πραγματικών και μη, που όμως περιγράφουν την εποχή.
Στο χώρο θα λειτουργήσει Εκθεση με ταμπλό που θα αναφέρονται σε πρωτοπόρους αγωνιστές, κομμουνιστές και πώς αυτοί εμπνεύστηκαν από στιγμές της ταξικής πάλης, του εργατικού κινήματος.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του Νικηφόρου Βρεττάκου θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση - αφιέρωμα με στοιχεία από τη ζωή και το έργο του. Ο Νικηφόρος Βρεττάκος θα είναι και η πηγή έμπνευσης στην Εκθεση Εικαστικού Εργου από νέους εικαστικούς, των οποίων τα έργα θα εκτεθούν στο χώρο του Φεστιβάλ. Ηδη έχουν δοθεί σε εικαστικούς έργα του ποιητή από τα οποία θα εμπνευστούν για να παράξουν έργο.
Και φέτος θα λειτουργήσουν εργαστήρια και σεμινάρια στο χώρο, με τον Βασίλη Βασιλάτο να πραγματοποιεί σεμινάριο Κρουστών, ενώ θα λειτουργούν όλες τις μέρες στο χώρο εργαστήριο Πολυφωνικού Τραγουδιού, σεμινάριο Εικαστικών και εργαστήριο Μουσικών Οργάνων από τη θεραπευτική κοινότητα του ΚΕΘΕΑ «ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ». Ενώ η θεατρική παράσταση «Το Μεγάλο μας τσίρκο», θα ανέβει από το Σύλλογο Οικογένειας του θεραπευτικού προγράμματος «Παρέμβαση», στο χώρο κατά των ναρκωτικών.
Μια τέτοια εκδήλωση πραγματοποιήθηκε τις προηγούμενες μέρες, έχοντας θέμα τη βιβλιοπαρουσίαση της ιστορικής νουβέλας «Το γαλάζιο τετράδιο», η οποία μαζί με το διήγημα Εχθροί υπήρξαν τα τελευταία έργα του Εμμανουήλ Καζακέβιτς. Υπενθυμίζεται ότι στις 7 Ιούλη 1917, η Προσωρινή Κυβέρνηση δημοσίευσε διάταγμα για τη σύλληψη και προσαγωγή του Λένιν σε δίκη. Ο Λένιν με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας της ΚΕ των μπολσεβίκων πέρασε στην παρανομία και από την Πετρούπολη στις 11 Ιούλη κατέφυγε μεταμφιεσμένος στο Ραζλίφ, στις όχθες μιας λίμνης, στην καλύβα ενός μπολσεβίκου εργάτη, του Εμελιάνοφ. Η πλοκή του έργου εκτυλίσσεται στο δίμηνο της παραμονής του Λένιν σ' αυτό το κρησφύγετο, έως τη μέρα που μεταμφιεσμένος, ξυρισμένος, με περούκα, τραγιάσκα και με πλαστή εργατική ταυτότητα με το επώνυμο Ιβανόφ, ξεκίνησε για τη Φινλανδία. Η λογοτεχνική αφήγηση είναι βασισμένη στα πραγματικά γεγονότα από την περίοδο που ο Λένιν επεξεργάστηκε και έθεσε νέα γραμμή με στόχο την άμεση κατάληψη της εξουσίας από τις επαναστατικές εργατικές δυνάμεις, τις γνωστές «Θέσεις του Απρίλη» του 1917.
«Τελικά το "Γαλάζιο Τετράδιο" δεν είναι μόνο ένα λογοτεχνικό βιβλίο ή ένα χρονογράφημα κάποιου διαστήματος της ζωής του Λένιν», επισήμανε μεταξύ άλλων, ο Χρήστος Παπαλεωνίδας, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ. «Είναι βιβλίο διδακτικό, διαπαιδαγωγητικό που αφορά σήμερα τον κάθε επαναστάτη, το κάθε μέλος, φίλο της κομμουνιστικής νεολαίας στην πάλη για την υπόθεσή μας».
Κι όμως, η γενικευμένη αντίδραση, η εξοργισμένη διαμαρτυρία, η πολιτικοποιημένη απάντηση σε όλα τούτα τα παρόμοια φριχτά δεν αγγίζει μήτε το ένα εκατοστό των πολιτών. Σε κάθε περίπτωση δεν κατεβάζει στους δρόμους εκείνες τις κρίσιμες μάζες που θα έκαναν τη διαφορά ακόμη και με τους αστικοδημοκρατικούς όρους του πολιτικού κόστους. Κάτι φανφαρόνικα χρυσαυγούλια σέρνονται σε προσκοπικές στρατοκάβλικες παράτες και σιγουρατζίδικα ντου με τις πλάτες των κυβερνώντων, η αξιωματική αριστερά συναγωνίζεται την κυβερνώσα σε σχολιοαντίσταση και τα μίντια τρομοκρατημένα από το ξέφτισμα της λαμπερής απήχησης εστιάζουν σε ό,τι διευκολύνει τα αφεντικά να σχεδιάσουν ένα φθινόπωρο κι ένα χειμώνα με το μίνιμουμ των οργανωμένων δράσεων και αντιδράσεων.