Πλατιά εξόρμηση και συζήτηση στους τόπους δουλειάς για το πλαίσιο αιτημάτων που παρουσίασε την περασμένη Τετάρτη προετοιμάζει το ταξικό κίνημα
Από παλιότερη απεργιακή κινητοποίηση των ταξικών δυνάμεων |
Το πλαίσιο του ΠΑΜΕ είναι δοκιμασμένο. Η πλατφόρμα των αιτημάτων του ταξικού κινήματος έχει γίνει πόλος συσπείρωσης για δεκάδες Ομοσπονδίες και Συνδικάτα, για χιλιάδες εργαζόμενους, ανεξάρτητα από κομματική τοποθέτηση. Εχει δώσει ουσιαστικό περιεχόμενο στη σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική, σε αμέτρητους εργατικούς αγώνες, όλων των μορφών. Από παραστάσεις και διαβήματα διαμαρτυρίας, μέχρι πολυήμερες απεργίες, καταλήψεις και άλλες ανεβασμένες μορφές πάλης.
Η δύναμη του πλαισίου του ΠΑΜΕ βρίσκεται στη διαμόρφωση του περιεχομένου του με βάση τις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης, της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Το ΠΑΜΕ αναγνωρίζει ότι η πάλη ανάμεσα σ' αυτούς που παράγουν και σ' αυτούς που καρπώνονται τον πλούτο είναι ανειρήνευτη. Και πως το σημερινό επίπεδο της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης εξασφαλίζει όλες τις αντικειμενικές προϋποθέσεις, ώστε οι εργαζόμενοι, σαν παραγωγοί του πλούτου, να απολαμβάνουν δικαιώματα, συνθήκες ζωής και εργασίας υψηλού επιπέδου.
Μ' αυτό το δεδομένο, το ΠΑΜΕ διατυπώνει και προσαρμόζει κάθε φορά το πλαίσιο των αιτημάτων του. Ξεκαθαρίζοντας - όπως χαρακτηριστικά σημειώθηκε και στην παρουσίαση της περασμένης Τετάρτης - ότι «η αναμέτρηση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου δεν περιορίζεται στη διεκδίκηση καλύτερων όρων πώλησης της εργατικής δύναμης, αλλά στοχεύει στη συγκέντρωση δυνάμεων για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, την ανατροπή του εκμεταλλευτικού καθεστώτος. Για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας που τα μέσα παραγωγής θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία και το κριτήριο της ανάπτυξης δε θα είναι το κέρδος, αλλά η ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών».
Αυτό το δρόμο δείχνει το ταξικό εργατικό κίνημα και οι αγώνες στους οποίους πρωτοστατεί. Με μόνιμη επιδίωξη να ανέβει η συνείδηση της εργατικής τάξης, να κάνει βήματα η συμμαχία με τους μικρούς ΕΒΕ, τους αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχή αγροτιά. Να δημιουργηθούν προϋποθέσεις πολιτικοποίησης της εργατικής πάλης. Οροι απαραίτητοι, για να δημιουργήσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα σοβαρά ρήγματα στην πολιτική του κεφαλαίου, με προοπτική να την ανατρέψουν, να κερδίσουν δικαιώματα στο ύψος των σύγχρονων αναγκών τους.
Κάθε μικρή και μεγάλη διεκδίκηση, κάθε αίτημα που περιέχεται στο πλαίσιο του ΠΑΜΕ, βάζει στην ημερήσια διάταξη το κεντρικό ζήτημα: Οτι ακόμα και η μικρότερη κατάκτηση απαιτεί τη σύγκρουση με την εργοδοσία και τους πολιτικούς εκφραστές της. Απαιτεί να έχει ο εργαζόμενος καθαρό πως με το κεφάλαιο ούτε «φίλος» είναι, ούτε «συνέταιρος». Και πως στα πλαίσια αυτής της αναμέτρησης, αυτό που κάθε φορά κρίνει το πού θα γείρει η πλάστιγγα, είναι ο συσχετισμός των δυνάμεων. Την αλλαγή αυτού του - αρνητικού σήμερα για τους εργαζόμενους - συσχετισμού δύναμης επιδιώκει το ΠΑΜΕ, παλεύοντας για την ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση δυνάμεων στο πλαίσιό του.
Οι διεκδικήσεις του ΠΑΜΕ δεν περιορίζονται στα μισθολογικά και εργασιακά ζητήματα. Το πλαίσιο του ταξικού κινήματος είναι ολοκληρωμένο και αφορά συνολικά κάθε πτυχή της ζωής των εργαζομένων, των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Η αναμέτρηση με το κεφάλαιο είναι γενικευμένη.
Η κυρίαρχη πολιτική προσπαθεί να υποτάξει στις ανάγκες της κερδοφορίας του όχι μόνο το μεροκάματο, την ασφάλιση ή τις συνθήκες εργασίας, αλλά και την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία, τον Πολιτισμό, το περιβάλλον. Επιδεινώνονται έτσι ακόμα περισσότερο οι όροι ζωής και δουλειάς των εργαζομένων. Τις συνέπειες από τους χαμηλούς μισθούς εντείνουν το κόστος της εμπορευματοποιημένης Παιδείας, οι δαπάνες του λαϊκού νοικοκυριού για την Υγεία, ο εμπορευματοποιημένος Πολιτισμός.
Σ' όλα τα παραπάνω, το ΠΑΜΕ απαντάει με επιθετικά αιτήματα. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δε χαρίζει τίποτα στο κεφάλαιο και τους πολιτικούς εκφραστές του, γιατί τίποτα δεν τους ανήκει. Γι' αυτό διεκδικεί - για παράδειγμα - αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία.
Είναι δικαίωμα του εργαζόμενου να έχει ο ίδιος και το παιδί του πραγματική μόρφωση, αλλά και υψηλού επιπέδου παροχές Υγείας, αντίστοιχες με το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας. Γι' αυτές τις παροχές, άλλωστε, έχει ήδη πληρώσει διπλά και τρίδιπλα ο εργαζόμενος μέσα από τις ασφαλιστικές εισφορές και τη φορολογία. Οι εργαζόμενοι δε χρωστάνε τίποτα και σε κανέναν.
Το ΠΑΜΕ αντιμάχεται τη λογική της «συναίνεσης» και της γονυκλισίας στα συμφέροντα του κεφαλαίου, που επιχειρούν να επιβάλουν στο εργατικό κίνημα οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη συνεισφορά του στην εργατική τάξη. Η κατάσταση σήμερα θα ήταν πολύ χειρότερη για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, αν δεν υπήρχε το ΠΑΜΕ, οι αγώνες των ταξικών συνδικάτων.
Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν και τίποτα να περιμένουν από μια συνδικαλιστική πλειοψηφία που βρίσκεται σε στρατηγική σύμπλευση με το κεφάλαιο και τα κόμματά του. Που διαμορφώνει τα όποια αιτήματά της με γνώμονα να μη θιχτεί η κερδοφορία των εργοδοτών. Που νομιμοποιεί την επιθετικότητα των μονοπωλίων και στηρίζει κεντρικές πολιτικές επιλογές για την ενίσχυση των κερδών τους.
Η αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα και η απαλλαγή του από τις εργοδοτικές κυβερνητικές πλειοψηφίες είναι προϋπόθεση για να ανέβει η αποτελεσματικότητα των εργατικών αγώνων. Για να ανοίξει ο δρόμος για πιο ριζοσπαστικές αλλαγές προς όφελος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
Αμεσες - μαζικές προσλήψεις στους τομείς της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας. Ανάπτυξη κοινωνικών, πολιτιστικών υπηρεσιών και υποδομών (αντισεισμική θωράκιση, αντιπλημμυρική προστασία, προστασία του περιβάλλοντος κ.ά.) για τις λαϊκές ανάγκες, με κρατικές επενδύσεις.
Μονιμοποίηση των συμβασιούχων.
Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας.
Ουσιαστική προστασία των ανέργων.
Επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ, μέχρι να βρει ο άνεργος δουλειά.
Υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου.
Συνταξιοδότηση στα 50 χρόνια γι' αυτούς που συμπληρώνουν δύο χρόνια στην ανεργία και έχουν 4.050 μέρες ασφάλισης.
Επιδότηση των νέων ανέργων, χωρίς καμιά προϋπόθεση.
Επέκταση της υπαλληλικής αποζημίωσης (Ν. 2112) για όλους.
«Πάγωμα» των δανείων. Επιχορήγηση του ενοικίου.
Μείωση του εργάσιμου χρόνου.
7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο με πλήρη μισθολογικά - ασφαλιστικά δικαιώματα.
6ωρο - 30ωρο για τα Βαρέα - Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
Κατοχύρωση της Κυριακής Αργίας.
6ωρη εργασία με κανονικές αποδοχές και άδεια με αποδοχές την περίοδο των εξετάσεων για τους μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές που εξαναγκάζονται να εργαστούν.
2. Κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ. Κατώτερο μεροκάματο 56 ευρώ. Κατώτερη σύνταξη 1.120 ευρώ. Ουσιαστικές αυξήσεις σε όλα τα επίπεδα των μισθών και των συντάξεων.
Τριάντα (30) μέρες άδεια σε όλους τους εργαζόμενους και επίδομα αδείας ένα μισθό για όλους.
Κατάργηση του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και «πάγωμα» των τιμών στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, πρώτα απ' όλα στα είδη διατροφής, ένδυσης - υπόδησης, σχολικά είδη. Κατάργηση του ειδικού φόρου στα καύσιμα.
Επίδομα θέρμανσης.
Να μη γίνει κατάσχεση και πλειστηριασμός περιουσιακών στοιχείων των λαϊκών οικογενειών από χρέη στεγαστικών δανείων για κύρια και δεύτερη κατοικία.
Δωρεάν εισιτήριο σε όλα τα Μέσα Μαζικής Συγκοινωνίας κατά τις πρωινές ώρες. Μείωση της τιμής του εισιτηρίου τις επόμενες ώρες. Μείωση της τιμής των εισιτηρίων σε όλα τα μέσα μεταφοράς, την Ακτοπλοΐα.
Αφορολόγητο όριο για άγαμο φορολογούμενο στα 15.000 ευρώ και την τετραμελή οικογένεια 30.000 ευρώ, προσαυξημένο με 5.000 ευρώ για κάθε παιδί. Ετήσια αναπροσαρμογή σύμφωνα με την αύξηση του τιμαρίθμου.
Αύξηση της φορολογίας των κερδών και των περιουσιακών στοιχείων του μεγάλου κεφαλαίου.
3. ΟΧΙ στις ιδιωτικοποιήσεις και την «απελευθέρωση» της Ενέργειας, των Τηλεπικοινωνιών, των Μεταφορών, γενικότερα των στρατηγικών τομέων της οικονομίας. Ενιαίοι, αποκλειστικά κρατικοί φορείς στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών. Κατάργηση των συμπράξεων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Κατάργηση των διοδίων. Οχι στον αποκλεισμό και την εκμετάλλευση των παραλιών από τους ιδιώτες. Ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα.
Χαρακτηρισμό των δασικών εκτάσεων ως δημόσιας ιδιοκτησίας.
Αναδάσωση του συνόλου των καμένων εκτάσεων, κατάργηση όλων των δασοκτόνων νόμων, σταμάτημα της αντιδασικής συνταγματικής αναθεώρησης.
Αμεση διαμόρφωση Κτηματολογίου - Δασολογίου, ενιαίο δημόσιο φορέα πρόληψης, προστασίας και δασοπυρόσβεσης με μόνιμο - εκπαιδευμένο προσωπικό και σύγχρονο εξοπλισμό.
4. Αποκλειστικά Δημόσιο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης (Υγεία, Συνταξιοδότηση, Πρόνοια), που θα καλύπτει πλήρως τις ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους.
Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες, στα 60 για τους άνδρες - 50 και 55, αντίστοιχα, για τα Βαρέα - Ανθυγιεινά. Η συνταξιοδότηση των γυναικών με πέντε (5) χρόνια λιγότερα είναι η ελάχιστη αναγνώριση της ανισοτιμίας των γυναικών στην εκμεταλλευτική κοινωνία, η αναγνώριση του κοινωνικού ρόλου της μητρότητας.
Κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4.050 μέρες εργασίας.
Σύνταξη ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια ασφάλισης.
Σύνταξη στο 80% του τελευταίου μισθού.
Αποκλειστικά Δημόσιο - Δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας.
Κατάργηση της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για τον κλάδο Υγείας, της συμμετοχής στις εργαστηριακές και λοιπές εξετάσεις και τα φάρμακα.
Πλήρη κάλυψη των αναγκών της Υγείας με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και τους εργοδότες. Ουσιαστική πρωτοβάθμια φροντίδα, που θα στηρίζεται σε Κέντρα Υγείας στις πόλεις και την ύπαιθρο. Πλήρη στελέχωση και εξοπλισμό των δημόσιων νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας.
Ουσιαστική προστασία της μητρότητας, ειδικά μέτρα πρόληψης και προστασίας της υγείας του γυναικείου πληθυσμού (γυναικολογικά ιατρεία στα Κέντρα Υγείας, Κέντρα Οικογενειακού Προγραμματισμού).
Αδειες κυήσεων, τοκετού, θηλασμού για όλες τις γυναίκες, δύο μήνες πριν και πέντε μήνες μετά τη γέννηση του παιδιού. Ενα χρόνο γονική άδεια με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της λοχείας. Απαγόρευση της απόλυσης των εγκύων.
Κρατικό δίκτυο κοινωνικών εγκαταστάσεων για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα τρίτης ηλικίας, τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Κρατικοί - δωρεάν βρεφονηπιακοί - παιδικοί σταθμοί, δημόσια κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και νηπίων, παιδικές κατασκηνώσεις.
Ιδιαίτερη φροντίδα για τους ηλικιωμένους, τα Ατομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑΜΕΑ) και τις οικογένειές τους, τους χρόνια πάσχοντες.
Πολιτική πρόληψης της αναπηρίας. Αποκλειστικά δημόσια - δωρεάν Ειδική Αγωγή για τα παιδιά με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες.
Δωρεάν παροχή από το κράτος όλων των απαραίτητων βοηθημάτων και εφοδίων. Εξασφάλιση του δικαιώματος δουλειάς και ουσιαστική οικονομική στήριξη των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους.
Τα μέλη των μονογονεϊκών οικογενειών να εργάζονται μόνο πρωινή βάρδια μέχρι τα παιδιά να φτάσουν στην ηλικία των 10 ετών.
Γενίκευση του κοινωνικού τουρισμού με εξασφάλιση φτηνών καλοκαιρινών διακοπών, αλλά και ολιγοήμερων διακοπών κατά τη διάρκεια του χρόνου.
Ουσιαστικά μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια στους τόπους δουλειάς. Υπεράσπιση, επέκταση των Βαρέων Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, σύμφωνα με τις νέες απαιτήσεις και ανάγκες. Καθιέρωση - κατοχύρωση της εργοδοτικής εισφοράς για ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελματικού κινδύνου.
Κρατικό σώμα τεχνικών Ασφαλείας και γιατρών Εργασίας ενταγμένο στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Κατάργηση των ιδιωτικών Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞΥΠΠ) και της ανάθεσης καθηκόντων τεχνικών Ασφαλείας στους εργοδότες. Αυστηρές ποινές στους εργοδότες για κάθε παραβίαση της νομοθεσίας. Μέτρα για την αντιμετώπιση της εντατικοποίησης της δουλειάς.
Εργατικό έλεγχο - αναβάθμιση της παρέμβασης των συνδικάτων στο σχεδιασμό και την εφαρμογή των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας.
5. Κάλυψη του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών μέσα από ενιαίο δημόσιο, δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα. Κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Οχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια με οποιαδήποτε μορφή - συμπεριλαμβανομένου και του μηχανισμού που στήνει η ΓΣΕΕ για την παραγωγή εκπαιδευμένων εργατοπατέρων.
Ενιαίο, δημόσιο - δωρεάν, βασικό, υποχρεωτικό 12χρονο σχολείο για όλους.
Δίχρονη υποχρεωτική, δημόσια - δωρεάν Προσχολική Αγωγή.
Μέτωπο ενάντια στους ταξικούς φραγμούς και στη μορφωτική υποβάθμιση. Κατάργηση του διπλού σχολικού δικτύου (Λύκειο - τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση) και αποσύνδεση του Λυκείου από τις πανελλαδικές εξετάσεις επιλογής για τα ΑΕΙ - ΤΕΙ.
Ενιαία, δημόσια - δωρεάν Ανώτατη Εκπαίδευση, με ενιαίες προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές. Ερευνα στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.
Ριζική αλλαγή στο περιεχόμενο (αναλυτικά προγράμματα, βιβλία) και στη λειτουργία του σχολείου.
Πλήρη κάλυψη των αναγκών της Παιδείας από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Δημόσια - δωρεάν Επαγγελματική Εκπαίδευση μετά το Λύκειο, κατάργηση ΙΕΚ - ΚΕΚ, ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ και άλλων μορφών υποβαθμισμένης επαγγελματικής κατάρτισης.
Οχι στην ιδιωτικοποίηση των σχολών του ΟΑΕΔ και της Ναυτικής Εκπαίδευσης.
Δωρεάν στέγαση και σίτιση για τους φοιτητές, σπουδαστές ή ανάλογη οικονομική στήριξη για τα παιδιά των εργατικών - λαϊκών οικογενειών για την κάλυψη του συνόλου των αναγκών.
Κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων (αξιολόγηση, διά βίου κατάρτιση, Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών - ΚΕΣ κ.ά.).
6. ΟΧΙ στην εμπορευματοποίηση του Πολιτισμού και στην ιδιωτικοποίηση φορέων, ιδρυμάτων και οργανισμών που αναπτύσσουν πολιτιστική δραστηριότητα. Τα βασικά κέντρα και οι δομές που σχετίζονται με την Τέχνη και τον Πολιτισμό να ανήκουν στο λαό και να υπηρετούν τις ανάγκες του. Διάσωση και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς. Αναβάθμιση της Αισθητικής Αγωγής και της Καλλιτεχνικής Παιδείας στην Εκπαίδευση. Ανάπτυξη πολιτιστικών δραστηριοτήτων από τα συνδικάτα.
7. ΟΧΙ σε όλα τα ναρκωτικά, στην αποποινικοποίηση του χασίς, στο διαχωρισμό «σκληρών και μαλακών». ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της απεξάρτησης. Επαρκή κονδύλια και εφαρμογή σχεδίου δράσης με προτεραιότητα την πρόληψη. Ανάπτυξη των θεραπευτικών προγραμμάτων για την απεξάρτηση και την κοινωνική επανένταξη.
8. Ενιαίο σύστημα Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού στην εκπαίδευση. Δημιουργία αθλητικών υποδομών στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, σε κάθε γειτονιά, στην ύπαιθρο. Οργανωμένα προγράμματα με κατάλληλο προσωπικό για σύγχρονη και ασφαλή άσκηση. Ανάπτυξη του ερασιτεχνικού, λαϊκού αθλητισμού, ενάντια στα εκφυλιστικά φαινόμενα που ανθίζουν στο πλαίσιο της πολιτικής που αντιμετωπίζει τον αθλητισμό σαν εμπόρευμα, με αποκορύφωμα τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Οργάνωση και στήριξη αθλητικών δραστηριοτήτων από τα συνδικάτα.
Καμιά ιδιωτικοποίηση στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις, να δοθούν για δωρεάν χρήση στους εργαζόμενους, στα λαϊκά στρώματα.
9. Διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών.
Δημοκρατία στους τόπους δουλειάς. Υπεράσπιση του απεργιακού δικαιώματος από τις κρατικές - εργοδοτικές επιθέσεις. Μαζικό κίνημα αλληλεγγύης ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία. Κατάργηση του αντιδημοκρατικού μέτρου της πολιτικής επιστράτευσης.
Απαγόρευση των απολύσεων για συνδικαλιστικούς και πολιτικούς λόγους.
Να μην περάσουν τα σχέδια για περιορισμό των διαδηλώσεων. Κατάργηση των τρομονόμων, κάθε αυταρχικού, αντιδημοκρατικού μέτρου που χτυπάει τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους.
Οχι στην ποινικοποίηση των αγώνων. Να σταματήσουν οι διώξεις και τα δικαστήρια εναντίον των στελεχών στα Εμφιαλωμένα Ποτά.
Ξήλωμα των χαφιεδο-καμερών, του συνόλου του χαφιέδικου μηχανισμού παρακολούθησης.
10. Φτηνή λαϊκή κατοικία με ευθύνη του κράτους. Να σταματήσει ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) να στέλνει πελάτες στις τράπεζες, να σταματήσει το «αλισβερίσι» με τα ιδιωτικά συμφέροντα, να υλοποιηθούν κατασκευαστικά προγράμματα για τη δημιουργία σύγχρονων κατοικιών, σε τιμές προσιτές για τους εργαζόμενους. Ατοκα στεγαστικά δάνεια για τα νέα ζευγάρια για απόκτηση κύριας κατοικίας.
11. Νομιμοποίηση των μεταναστών και ίδια δικαιώματα με τους Ελληνες εργαζόμενους. Κατάργηση των αντιδραστικών διατάξεων, εγκυκλίων που χτυπούν το δικαίωμα στην Υγεία, στη μόρφωση, τα δημοκρατικά δικαιώματα. Ειδική φροντίδα για τη μόρφωση των παιδιών των μεταναστών.
Απλοποίηση των διαδικασιών χορήγησης και ανανέωσης των αδειών διαμονής, εργασίας, οικογενειακής επανένωσης.
Κατοχύρωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και δυνατότητα μεταφοράς τους στη χώρα προέλευσης.