Το αντιλαϊκό της στίγμα σε μία σειρά από κρίσιμους τομείς έδωσε η κυβέρνηση και στη σύνοδο της Βουλής που πέρασε. Από τον Οκτώβρη του 2001 μέχρι και τον Ιούνη 2002 προώθησε νομοσχέδια διάφορων υπουργείων, με κορυφαία περίπτωση το αντιασφαλιστικό, το οποίο ήταν και το τελευταίο που συζητήθηκε τον Ιούνη, πριν η Ολομέλεια διακόψει για τα θερινά τμήματα.

Αναμφίβολα το κορυφαίο αντιλαϊκό νομοσχέδιο ήταν το αντιασφαλιστικό, που η κυβέρνηση έσπευσε να καταθέσει νύχτα και στην προσπάθειά της να το ψηφίσει άρον άρον, φοβούμενη τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, επιχείρησε ακόμα και αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις αφού θέλησε να το ψηφίσει χωρίς την απαραίτητη από το Σύνταγμα έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Το νομοσχέδιο, που, ακολουθώντας τις γενικότερες επιταγές του νεοφιλελευθερισμού, αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και μειώνει τις συντάξεις, βρέθηκε στο στόχαστρο των βουλευτών του ΚΚΕ, οι οποίοι, μάλιστα, θέλοντας να εκφράσουν την έντονη διαμαρτυρία τους για το αντιασφαλιστικό τερατούργημα, αποχώρησαν από τη συζήτηση των άρθρων του νομοσχεδίου, όπου έμειναν οι βουλευτές του ΣΥΝ δίνοντας άλλοθι στην κυβέρνηση. Το νομοσχέδιο τελικά ψηφίστηκε από το ΠΑΣΟΚ με την παρουσία λιγότερων των δέκα βουλευτών.

Στη φορομπηχτική πολιτική επιβάρυνσης των λαϊκών στρωμάτων κινούνταν το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για την «Κωδικοποίηση των διατάξεων φορολογίας κληρονομιών, δωρεών», όπου η κυβέρνηση, αφού αύξησε κατακόρυφα τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων προκαλώντας σοβαρότατη επιβάρυνση στους ιδιοκτήτες, προσπάθησε να απαλύνει το βάρος με τα ψίχουλα του νομοσχεδίου που βαφτίστηκαν «ελαφρύνσεις».

Με το νομοσχέδιο για τον «Αιγιαλό και τις παραλίες» η κυβέρνηση έκανε ξεκάθαρη την αντιπεριβαλλοντική πρόθεσή της αφού οι διατάξεις του παραδίνουν στην ιδιωτική κερδοσκοπία και εκμετάλλευση τις παραλίες της χώρας. Οι αντιδράσεις που ξεσηκώθηκαν ακόμα και από κυβερνητικούς βουλευτές ήταν μεγάλες αλλά τελικά το νομοσχέδιο ψηφίστηκε αφού έγιναν ορισμένες δευτερεύουσες αλλαγές, που δεν έθιγαν όμως την ουσία.

Στην αποδοχή του ρόλου του εκπροσώπου των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στην περιοχή μας αποσκοπούσε το νομοσχέδιο «Για την ανασυγκρότηση των Βαλκανίων». Με πρόσχημα τη βοήθεια στις γειτονικές χώρες η κυβέρνηση - που είναι συνυπεύθυνη για την καταστροφή τους αφού συμφώνησε με τις ιμπεριαλιστικές πολεμικές επεμβάσεις - θα προχωρήσει σε χορήγηση «οικονομικής βοήθειας» προκειμένου οι γειτονικοί λαοί να εμπεδώσουν το καθεστώς της «ελεύθερης αγοράς».

Στην περασμένη σύνοδο της Βουλής η κυβέρνηση έφερε για κύρωση τη Συνθήκη της Νίκαιας της ΕΕ. Πρόκειται για μια συνθήκη που ενισχύει περαιτέρω την κυριαρχία των μεγάλων χωρών της ΕΕ και περιορίζει τα δικαιώματα μικρότερων χωρών όπως η Ελλάδα. Παρ' όλα αυτά η συνθήκη υπερψηφίστηκε από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ενώ δεν καταψηφίστηκε από τον ΣΥΝ.

Την εμμονή της κυβέρνησης στην κλοπή της λαϊκής ψήφου και στα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα έδειξε και η απόρριψη της πρότασης νόμου του ΚΚΕ και του ΣΥΝ για την καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι μετά τις δημοτικές εκλογές θα αρχίσει ο διάλογος για την αλλαγή του εκλογικού νόμου, στην ίδια όμως καλπονοθευτική κατεύθυνση και μακριά από την απλή αναλογική, που είναι το μόνο δίκαιο εκλογικό σύστημα.

Στη θεσμοθέτηση της λεγόμενης διαπλοκής κινήθηκε το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την «απαγόρευση» των ιδιοκτητών ΜΜΕ να συνάπτουν συμβάσεις με το δημόσιο. Ο νόμος ήταν εκτελεστικός του Συντάγματος και με την ανακάλυψη της έννοιας του «βασικού μετόχου» - όποιος κατέχει το 5% των μετοχών εταιρίας - άνοιξε διάπλατα η «κερκόπορτα» για τη νομοθετική κατοχύρωση της «διαπλοκής». Αλλωστε, οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ καθόλου δε διαφώνησαν με το συγκεκριμένο νόμο.

Ενας άλλος εκτελεστικός νόμος του Συντάγματος ήταν αυτός «Για τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων και τις δαπάνες των βουλευτών». Το νομοσχέδιο περιέχει διατάξεις για τη διαιώνιση της κυριαρχίας του δικομματισμού αφού τα δύο μεγαλύτερα κόμματα μοιράζονται τη μερίδα του λέοντος και στην κρατική χρηματοδότηση αλλά και στην προβολή από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Μάλιστα, χτυπιέται και η ελεύθερη διακίνηση ιδεών αφού διώκεται η αφισοκόλληση και τα πανό, ενώ επικίνδυνες και αντιδημοκρατικές είναι οι προβλέψεις για «φακέλωμα» όσων ενισχύουν οικονομικά τα κόμματα.

Ως μέσο ανάδειξης λαϊκών προβλημάτων αξιοποίησε, την περασμένη κοινοβουλευτική περίοδο, η ΚΟ του ΚΚΕ τις δυνατότητες που παρέχει ο κανονισμός της Βουλής για την άσκηση κοινοβουλευτικού ελέγχου. Με τις Επερωτήσεις, τις Επίκαιρες Ερωτήσεις αλλά και με τη δυνατότητα για πρόκληση μιας προ ημερήσιας διάταξης συνεδρίασης της Βουλής οι βουλευτές του KKE παρενέβησαν σε καίρια προβλήματα που κυριάρχησαν κατά τη διάρκεια των προηγούμενων μηνών, όπως το Ασφαλιστικό, η αγροτική πολιτική ή τα προβλήματα των ΕΒΕ. Παράλληλα, με τις Ερωτήσεις που κατέθεσαν και συζητήθηκαν στη Βουλή ανέδειξαν σειρά τοπικών-λαϊκών προβλημάτων, εργατικών διεκδικήσεων, θίγοντας παράλληλα - με τις πάμπολλες αφορμές που έδωσε η κυβερνητική πολιτική - θέματα δημοκρατίας και δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Πιο συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων της Ολομέλειας της Βουλής, που ξεκίνησαν την 1η του Οκτώβρη του 2001, οι βουλευτές του ΚΚΕ κατέθεσαν 140 Επίκαιρες Ερωτήσεις, οι οποίες συζητήθηκαν στην Ολομέλεια του Σώματος. Επίσης, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε 3 Επερωτήσεις ενώ προκάλεσε και μια προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση. Ακόμη οι βουλευτές του ΚΚΕ παρενέβησαν στις υπόλοιπες 21 Επερωτήσεις που συζητήθηκαν στη Βουλή, από τις οποίες 20 κατατέθηκαν από τη Νέα Δημοκρατία και 1 από το Συνασπισμό.

Τη δική της μάχη, παράλληλα με τις κινητοποιήσεις των συνδικάτων, έδωσε η ΚΟ του ΚΚΕ στη Βουλή για το θέμα του Ασφαλιστικού. Στις 5 του Απρίλη κι ενώ προωθούνταν το νομοσχέδιο-«έκτρωμα» για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, συζητήθηκε Επερώτηση του ΚΚΕ για το θέμα με τοποθετήσεις τόσο της Αλέκας Παπαρήγα όσο και των υπόλοιπων βουλευτών του Κόμματος. Οι βουλευτές του ΚΚΕ κατήγγειλαν την απάτη του - τότε - «κοινωνικού διαλόγου», που ευαγγελιζόταν η κυβέρνηση προκειμένου να ωραιοποιήσει τα μέτρα, τα οποία σήμερα έχουν πισωγυρίσει την Κοινωνική Ασφάλιση ανοίγοντας διάπλατα τους δρόμους για την έλευση των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών. «Εμείς θεωρούμε ότι ο κοινωνικός διάλογος πρέπει να απορριφθεί, δεν έχει καμία θέση. Είναι διάλογος κυριολεκτικά άνευ όρων των εργαζομένων. Η μόνη απάντηση που υπάρχει είναι η απάντηση του οξύτατου διαλόγου των αγώνων», είχε επισημάνει χαρακτηριστικά η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ, θέση που επιβεβαιώθηκε από τις μετέπειτα εξελίξεις.

Ιδιαίτερα επίκαιρη μοιάζει στη σημερινή συγκυρία και ενόψει των αγροτικών κινητοποιήσεων η συζήτηση της Επερώτησης του ΚΚΕ που έγινε στις 29 του Γενάρη για την αγροτική πολιτική της κυβέρνησης, που οδηγεί σε ξεκλήρισμα τους μικρομεσαίους αγρότες. Οπως χαρακτηριστικά είχε επισημάνει τότε ο βουλευτής του ΚΚΕ Σπύρος Στριφτάρης, ως εισηγητής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, «η κυβέρνηση μιλά για νίκες στα ευρωπαϊκά όργανα την ίδια ώρα που οι επιδοτήσεις μειώνονται και περικόπτονται, ενώ προωθείται σταδιακά η συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής». Παράλληλα, είχε επισημάνει ότι «ο συντονισμένος αγώνας των αγροτών είναι η μόνη λύση ενάντια στους "μονόδρομους" καταστροφής της αγροτικής οικονομίας που συνθέτουν την κυβερνητική πολιτική». Στην ίδια συζήτηση οι βουλευτές του ΚΚΕ είχαν αναδείξει τα τεράστια προβλήματα των παραγωγών στη Θεσσαλία και στα νησιά και, παράλληλα, το πρόβλημα της λειψυδρίας, αλλά και τα αδιέξοδα στα οποία οδηγούσαν οι κυβερνητικές επιλογές στο θέμα της ασφάλισης των αγροτών.

Το ασφυκτικό πλαίσιο που δημιουργεί η κυβερνητική πολιτική για τους επαγγελματίες, τους βιοτέχνες και τους εμπόρους κατήγγειλε στη Βουλή το ΚΚΕ με την Επερώτησή του που συζητήθηκε στις 19 του Νοέμβρη 2001. Στις παρεμβάσεις τους οι βουλευτές του Κόμματος τόνισαν την ανάγκη μιας διαφορετικής πολιτικής, η οποία θα στοχεύει στην ενίσχυση των χαμηλότερων οικονομικά στρωμάτων, των λεγόμενων μικρομεσαίων, μέσω κινήτρων συνεταιριστικοποίησης, χρηματοδότησης, αλλά και με αλλαγή του ασφυκτικού φορολογικού καθεστώτος που ισχύει.

Οπως χαρακτηριστικά επισήμανε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Αντώνης Σκυλλάκος, κατά τη διάρκεια της συζήτησης, «στα πλαίσια μιας αντιμονοπωλιακής φιλολαϊκής πολιτικής, που θα έχει ισχυρό δημόσιο τομέα, βλέπουμε αυτές τις επιχειρήσεις να ενώνονται με βοήθεια από το κράτος, με διάφορα κίνητρα, ώστε να καταλάβουν, ώστε να έχουν συμφέρον να συνενωθούν σε συνεταιρισμούς παραγωγικούς, προμηθευτικούς και εμπορικούς, ώστε να σταθούν στα πόδια τους. Για να γίνει αυτό χρειάζονται χρηματοδοτική στήριξη από το κράτος και φορολογικά κίνητρα ιδιαίτερα και όχι τα ίδια με αυτά που δίνονται στις ανώνυμες εταιρίες».

Την εμμονή του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας στην ύπαρξη καλπονοθευτικών εκλογικών συστημάτων κατήγγειλε το ΚΚΕ με την προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση, που προκάλεσε για το θέμα του εκλογικού νόμου, ζητώντας την εφαρμογή της απλής αναλογικής. Η συζήτηση της Επερώτησης έγινε στις 9 του Απρίλη και στην ομιλία της η Αλέκα Παπαρήγα είχε επισημάνει ότι «το ΚΚΕ διεκδικεί απλή αναλογική, χωρίς ανταλλάγματα και χωρίς αυταπάτες πως από μόνη της είναι ικανή να επιφέρει τέτοιες ανακατατάξεις, ώστε να αλλάξει η ρότα της κυρίαρχης πολιτικής», προσθέτοντας πως «ο αέρας της αλλαγής θα επέλθει από μαζικές, ριζοσπαστικές ανακατατάξεις στην κοινωνική, πολιτική συνείδηση του λαού, πριν απ' όλα στην εργατική τάξη που διευρύνεται συνεχώς».

Οι βουλευτές του ΚΚΕ παρενέβησαν και στο σύνολο των προ ημερήσιας διάταξης συζητήσεων που έγιναν στη Βουλή και προκλήθηκαν από τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης. Στις 29 του Μάη η Αλέκα Παπαρήγα, παρεμβαίνοντας στη συζήτηση για την οικονομία, που προκάλεσε η Νέα Δημοκρατία, κατήγγειλε την απαράδεκτη και απρόκλητη επίθεση κατά των απεργών ναυτεργατών στον Πειραιά, που είχε γίνει μόλις την προηγούμενη μέρα. Επίσης, οι βουλευτές του ΚΚΕ κατήγγειλαν την ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο των ΗΠΑ κατά του Αφγανιστάν στη σχετική συζήτηση που έγινε στις 28 του Νοέμβρη, ενώ, τέλος, παρεμβαίνοντας στη συζήτηση που έγινε στις 21 του Γενάρη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες τόνισαν ότι ο θεσμός έχει μετατραπεί σε μια «εξαιρετικά κερδοφόρα, οικονομική και πολιτική, επένδυση για τους διεθνείς επιχειρηματικούς ομίλους».

Αναφορικά με τις Ερωτήσεις που κατέθεσε το ΚΚΕ, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η συζήτηση της Επίκαιρης Ερώτησης της Γενικής Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, προς τον πρωθυπουργό στις 17 του Μάη για το θέμα της αστυνομικής παρακολούθησης των διαδηλώσεων, όταν ο Κ. Σημίτης είχε παραδεχτεί δημόσια ότι αυτή ακριβώς είναι η πρακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση!

Χαρακτηριστική ήταν η αναφορά του πρωθυπουργού, ο οποίος όχι μόνον παραδέχτηκε την παρακολούθηση των διαδηλώσεων, αλλά είχε χαρακτηρίσει προκλητικά «προβοκάτορες» τους διαδηλωτές που έξω από την ισραηλινή πρεσβεία είχαν ανακαλύψει αστυνομικό με πολιτικά. Οπως είχε δηλώσει ο Κ. Σημίτης, «υπάρχουν αστυνομικοί σε διατεταγμένη υπηρεσία και στην προκειμένη περίπτωση ο υπουργός Δημόσιας Τάξης με διαβεβαίωσε ότι ο αστυνομικός που "συνελήφθη" από τους διαδηλωτές, που του πήραν και τα χρήματα, ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία»!

Αυτή η δήλωση προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Αλέκας Παπαρήγα, που είχε αναφέρει χαρακτηριστικά: «Εμείς θα αντισταθούμε σε αυτό το ζήτημα, και όχι μόνον εμείς, αλλά πιστεύουμε και ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, που ξέρει τι θα πει "Συνδικαλιστικό" της Ασφάλειας, που ξέρει τι θα πει Μπάμπαλης, Μάλλιος, Καραπαναγιώτης, Δραβαρίτης». Κατηγόρησε παράλληλα την κυβέρνηση για ποινικοποίηση των διαδηλώσεων.