Σάββατο 31 Αυγούστου 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Οι αιτίες των ανατιμήσεων

Γρηγοριάδης Κώστας

Είναι γνωστή η άποψη των βιομηχάνων και των μεγαλοεπιχειρηματιών γενικότερα για τις αιτίες των ανατιμήσεων και του πληθωρισμού. Με δυο λόγια, φταίνε οι πάντες, εκτός από τους ίδιους και τα συνεχώς αυξανόμενα κέρδη τους. Ιδιαίτερα φταίνε - πάντα, κατά τη γνώμη τους - οι αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα, οι όποιοι εναπομείναντες ακόμη περιορισμοί στο ωράριο εργασίας, στις απολύσεις, στις μορφές μερικής απασχόλησης, κλπ. Κι ας γνωρίζει ο καθένας ότι, πολλά χρόνια τώρα - χάρη στις πολύχρονες και συνεχιζόμενες πολιτικές σκληρής μονόπλευρης λιτότητας όλων των κυβερνήσεων του δικομματισμού - οι όποιες αυξήσεις σε μεροκάματα και μισθούς υπολείπονταν πάντα του ρυθμού αύξησης, ακόμη και του επίσημου - και όχι γνήσιου - τιμαρίθμου. Κι ας φανερώνουν, ακόμη και τα επίσημα στοιχεία, ότι και η αύξηση της παραγωγικότητας την τελευταία δεκαετία υπερβαίνει και αυτή τις αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα.

Αλλωστε, υπάρχουν κι άλλα στοιχεία που απορρίπτουν κατηγορηματικά την άποψη της ολιγαρχίας. Είναι οι γνωστές σε όλους τρομακτικές και συνεχώς εντεινόμενες κοινωνικές ανισότητες. Το γεγονός, επίσης, πως το πλουσιότερο 20% των Ελλήνων απολαμβάνει τόσο μέρος του συνολικού παραγόμενου πλούτου όσο και το 80% του πληθυσμού. Και άλλα πολλά...

Τι να υποθέσουμε;

Το δελτίο Τύπου δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία. Εχοντας το λογότυπο «ΑΘΗΝΑ η πόλη μας» και από κάτω «Υποψήφιος δήμαρχος Γιάννης Δημαράς» σημειώνει τα εξής: «"Εκκλησία του Δήμου" είναι ο τίτλος τηλεοπτικής εκπομπής του Γιάννη Δημαρά στο EXTRA CHANNEL, που θα μεταδίδεται από τη Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου και κάθε απόγευμα 5 - 6 μμ. Στην καθημερινή αυτή εκπομπή ο γνωστός δημοσιογράφος και υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων (επικεφαλής του συνδυασμού "Αθήνα, η πόλη μας") θα προσεγγίζει με τη ματιά του ρεπόρτερ...».

Να υποθέσουμε, δηλαδή, ότι στον ενάμιση μήνα, που έχει απομείνει μέχρι τις εκλογές του Οκτώβρη, ο Γ. Δημαράς αποφάσισε να ασκήσει και πάλι το δημοσιογραφικό λειτούργημα..; Να υποθέσουμε κάτι άλλο..; Ετσι ή αλλιώς, πάντως, περιμέναμε μεγαλύτερη - τουλάχιστον - ευαισθησία από τον υποψήφιο δήμαρχο της Αθήνας! Ολο κι όλο ένας μήνας και κάτι έμεινε μέχρι τη μέρα των εκλογών...

Θα τους ηρωοποιήσουν;

Ετσι που το πάνε η κυβέρνηση, η ΝΔ και οι δημοσιογράφοι - τρομοκυνηγοί δεν αποκλείεται να ...ηρωοποιήσουν κάποιους από τους κατηγορούμενους για τρομοκρατία. Τα όσα λέγονται, όλες αυτές τις μέρες στα ΜΜΕ από κυβερνητικούς και «αντιπολιτευόμενους» παράγοντες, αλλά και τους κάθε λογής «ειδικευμένους» στην «τρομολογία» δημοσιογράφους, λίγο απέχουν από το να προβάλουν μερικούς απ' αυτούς - ιδιαιτέρως τον Γιωτόπουλο και τον Κουφοντίνα - σαν πρότυπα... σταθερών ιδεολόγων κι ...ατρόμητων επαναστατών! Ποιοι; Αυτοί οι οποίοι -αν πράγματι ανήκουν στην «17Ν»- δεν ήταν παρά θρασείς προβοκάτορες, ενεργούμενα μυστικών υπηρεσιών και δολοφόνοι... Αλλά, ίσως, όλα αυτά να λέγονται, για να ξεχάσει ο κόσμος ότι οι περισσότεροι από τούτους εδώ τους «λεβέντες», όχι μόνο δεν είναι ιδεολόγοι και ατρόμητοι, αλλά «σιχαμερά ανθρωπάκια», που «καρφώνουν» φίλους κι αδελφούς, αποδεχόμενοι προθύμως οποιαδήποτε συνεργασία με τις Αρχές, για να «γλιτώσουν το τομάρι τους», αφού σκόρπισαν το θάνατο επί τόσα χρόνια, παίζοντας τον ύποπτο ρόλο τους...

Πολιτιστική ευαισθησία

Ενα πολύ σημαντικό έργο εγκαινιάζεται απόψε, Σάββατο, από τη Δημοτική Αρχή της Καρδίτσας. Πρόκειται για το νέο κτίριο της Δημοτικής Πινακοθήκης - ένα σύγχρονο, καλαίσθητο και λειτουργικό «σπίτι Τέχνης» - στο οποίο θα στεγαστούν οι περί τους 2.500 θαυμαστοί πίνακες του αείμνηστου Καρδιτσιώτη λαϊκού ζωγράφου, Δημήτρη Γιολδάση κι έργα άλλων Θεσσαλών καλλιτεχνών. Στο ίδιο κτίριο, επίσης, θα εκτίθενται, κατά καιρούς, έργα άλλων Ελλήνων και ξένων ζωγράφων και θα λειτουργεί αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, όπου θα γίνονται πολιτιστικές και άλλες εκδηλώσεις. Για την ολοκλήρωση αυτού του έργου εργάστηκε συστηματικά, με επιμονή και μεράκι, η Δημοτική Αρχή Καρδίτσας, που έχει επικεφαλής τον κομμουνιστή δήμαρχο Χρ. Τέγο. Εχει κι αυτό τη σημασία του, ενόψει των ερχόμενων εκλογών, καθώς αποδεικνύει την έμπρακτη πολιτιστική ευαισθησία των κομμουνιστών δημάρχων.

Τα βρεγμένα...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΟΡΙΣΤΕ, έβρεξε κανονικότατα και μάλιστα στην Αττική χωρίς να πνιγεί κανείς, χωρίς να καταστραφεί καμία περιοχή της Αθήνας, δίχως να καταστραφούν γέφυρες και γεφύρια και γενικώς χωρίς να κινδυνεύσει η υποδομή της χώρας. Τουλάχιστον, μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Πάντως, έτσι κι αλλιώς, η προληπτική πολιτική του ΥΠΕΧΩΔΕ δικαιώθηκε...

Αποδείχτηκε περίτρανα ότι η οργάνωση της πολιτικής προστασίας στην Ελλάδα είναι σε τέτοιο και σε τόσο υψηλό επίπεδο που μπορεί να αντιμετωπίσει χωρίς το παραμικρό ακόμα και μια ...δίωρη βροχόπτωση! Αν συνεχίσουμε έτσι, σε λίγο θα μπορούμε και μια τετράωρη...

Και τα ρέματα δεν είναι καθόλου ...μπαζωμένα. Μπάζα είναι αυτά που βλέπετε σε διάφορες περιοχές της Αττικής με κοίτες ποταμών; Ολόκληρες πολυκατοικίες είναι και συγκροτήματα πολυκαταστημάτων. Δεν είναι μπάζα, είναι η ...μεγάλη «μπάζα».

Πάντως οι επιχειρήσεις των σακιών με άμμο, στις περιοχές του Κηφισού που κινδυνεύουν, ξύπνησαν μνήμες στους γεροντότερους. Είναι σίγουρο. Θυμήθηκαν την περίοδο του 1940 και της Κατοχής. Αντε λίγο και εφτάχρονη χούντα. Με οδοφράγματα και στρατιώτες να κάνουν ασκήσεις!

Υπήρχε φυσικά και μια σύγχρονη νότα με τα συνεργεία των καναλιών να έχουν μαζευτεί κατά δεκάδες. Διότι, νοούνται οδοφράγματα στις μέρες μας χωρίς κάμερες και ανταποκριτές; Δε νοούνται.

ΕΝΤΑΞΕΙ, θα τους εντατικοποιήσει τους ελέγχους στην αγορά το υπουργείο Ανάπτυξης. Το ακούσαμε και συνεχίζουν να μας το επαναλαμβάνουν. Αφού όμως δεν μπορεί να παρέμβει στο θέμα της τιμολόγησης των προϊόντων, τι ακριβώς ελέγχει και, ιδιαίτερα, τι κάνει μετά τους όποιους ελέγχους;

Διότι, όπως καταλαβαίνετε, μακριά από τον Ακη κάθε λογική παρέμβασης στην ελεύθερη αγορά. Η οποιαδήποτε παρέμβαση, λέει, θα προξενήσει μεγάλη ζημιά, γιατί θα λιγοστέψουν τα προϊόντα που διατίθενται. Το ότι τώρα ...διατίθενται, αλλά ο κόσμος δεν μπορεί να τα αγοράσει, είναι άλλο πράγμα. Ακόμα κι αν δεν υπάρχουν χρήματα, σου μένει η προσδοκία...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Πατάνε σε δυο βάρκες

Κανείς, λοιπόν, πλέον, δεν αμφισβητεί ότι η κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει μεγάλα τμήματα του εργαζόμενου πληθυσμού είναι ασφυκτική, εξαιτίας (εκτός των άλλων) και του κύματος ακρίβειας και των καθηλωμένων μισθών. Κανείς, επίσης, δε μασάει λόγια, όταν περιγράφει αυτή την κατάσταση. Ορισμένοι, μάλιστα, σαν να «ξύπνησαν» ξαφνικά κι «έφαγαν πόρτα» την πραγματικότητα ξεπερνούν εαυτόν στη σκληρότητα των δηλώσεών τους για τα δεινά των εργαζομένων. Περιμένει κάποιος μετά απ' αυτό να υπάρχει τουλάχιστον μια συνέπεια έργων και λόγων. Αμ, δε. Αντί οι καταγγελίες να συνοδεύονται τουλάχιστον από οργανωτικά μέτρα τέτοια που να κινητοποιούν τον εργαζόμενο λαό, έτσι που να μην μπορεί ανενόχλητος ο Σημίτης θρασύτατα να δηλώνει - όπως χτες - ότι θα συνεχιστεί το ξεζούμισμα των μόνιμων υποζυγίων, διαπιστώνουμε μια σχεδόν σχιζοφρενική κατάσταση.

Μέλος του προεδρείου της ΓΣΕΕ υπογράφει ως ΓΣΕΕ επιστολή στους βιομήχανους με την οποία εκφράζει την ανησυχία της για την πορεία της εθνικής οικονομίας που κινδυνεύει από την ακρίβεια. Ο ίδιος αλλάζει κοστούμι και εμφανιζόμενος ως «κοινωνικό φόρουμ» δηλώνει ότι οργανώνει διαδήλωση και μάλιστα πανελλαδική στη ΔΕΘ. Αλλά, προς Θεού, όχι μαζί με τα συνδικάτα και τους φορείς που εδώ και μήνες προετοιμάζουν τη διαδήλωση. Την ίδια ώρα στην Αθήνα και σε μια σειρά πόλεις έχουν εξαγγελθεί κοντά ένα μήνα τώρα συλλαλητήρια για τις 3 Σεπτέμβρη, ενάντια στην ακρίβεια. Κουβέντα γι' αυτά από τον όψιμο διαδηλωτή. Αλλος πάλι, ως ΑΔΕΔΥ αυτός, βγάζει ανακοίνωση που λέει πως η οργάνωση καλεί στο συλλαλητήριο της Αθήνας για την ακρίβεια, αλλά όταν τον ρωτούν σχετικά οι δημοσιογράφοι απαντά πως η ΑΔΕΔΥ απλά θα μετάσχει, όχι στην Αθήνα, αλλά στη ΔΕΘ στα πλαίσια της υποχρέωσής της ως μέλος του «κοινωνικού φόρουμ»...

Για να μην τα πολυλογούμε, η όλη ιστορία μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί πολιτική απατεωνιά. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι ηθικό. Οι άνθρωποι είναι δέσμιοι των ιδεολογικών και πολιτικών επιλογών τους. Βγάζουν μπιμπίκια στην πιθανότητα η δράση τους να είναι τέτοια που να επιτρέπει στους εργαζόμενους - μέλη των οργανώσεών τους να βγουν στο προσκήνιο. Ακόμα χειρότερα. Οντας υπερασπιστές του ίδιου οικοδομήματος που υπερασπίζει κι ο Σημίτης, της ΟΝΕ και της «ελεύθερης αγοράς», έχουν όριο. Δεν μπορούν να πουν την αλήθεια στους εργαζόμενους για το ποιος φταίει. Δεν μπορούν κατά συνέπεια να πρωτοστατήσουν και στην πάλη ενάντια στον πραγματικό εχθρό. Ούτε στο επίπεδο του προσανατολισμού και των αιτημάτων, ούτε σ' αυτό των αναγκαίων οργανωτικών μέτρων. Ετσι την Τρίτη, μοιραία, θα βρίσκονται στην πραγματικότητα στο πλευρό του Χριστοδουλάκη την ώρα που θα δηλώνει στις κάμερες πως μετέχει στο «μποϊκοτάζ» και δεν ψωνίζει... Μπορεί το βράδυ κάποιος απ' αυτούς να εμφανιστεί και στη διαδήλωση. Αυτό που δε θα κάνει, αυτό που αποφεύγουν να κάνουν είναι να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους σαν εκλεγμένοι από εργαζόμενους. Προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα σε δύο βάρκες. Ε, δε γίνεται.


Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Αρχισαν οι κοκορομαχίες και...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπορεί το θέμα των επικείμενων δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών να παραμένει ακόμη υποβαθμισμένο, αλλά τις προάλλες πήραμε μια πρώτη γεύση δικομματικής και ανούσιας κοκορομαχίας, με αφορμή τη δημοσκόπηση της Κάπα Research. O Γ. Τζαννετάκος «θα κρίνεται ως υποψήφιος της ΝΔ, ως υποψήφιος της συντηρητικής παράταξης, ως υποψήφιος της δεξιάς» δήλωσε ο Κ. Λαλιώτης. «Ο,τι αναχρονιστικότερο υπάρχει στο ΠΑΣΟΚ εκπροσωπείται από τον γραμματέα της Κεντρικής του Επιτροπής» ήταν η απάντηση του Γ. Τζαννετάκου.

Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές - και στα ζητήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης - μεταξύ του κυβερνώντος κόμματος και της ΝΔ. Αλλωστε, είναι χαρακτηριστική η σύμπλευση και αγαστή συνεργασία, τόσα χρόνια τώρα, της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με τον δήμαρχο Αθήνας, Δ. Αβραμόπουλο (τόσο πριν ιδρύσει το κόμμα του, όσο και μετά), όπως και με τη νυν ηγεσία της υπερνομαρχίας, η οποία υποστηρίχτηκε από τη ΝΔ. Δεν υπάρχουν ουσιαστικές πολιτικές διαφορές, επίσης, μεταξύ των όσων ευαγγελίζονται ο κ. Τζαννετάκος και η κ. Γεννηματά ή ο κ. Παπουτσής και η κ. Μπακογιάννη. Και αυτό είναι πολύ εύκολο, να το διαπιστώσει ο καθένας. Αρκεί, βέβαια, να βάλει στην άκρη τα ψεύτικα διλήμματα, τις κίβδηλες διαχωριστικές γραμμές και τις κοκορομαχίες.

... μια... αδικία

Πέρα από τα παραπάνω, όμως, η πρόσφατη κοκορομαχία και, ιδιαίτερα, η επίθεση του Κ. Λαλιώτη στον Γ. Τζαννετάκο περιείχε και το στοιχείο της... αδικίας. Στο κάτω κάτω της γραφής, ο τελευταίος ήταν διαπρύσιος υπερασπιστής της κυβερνητικής πολιτικής σε κρίσιμα ζητήματα. Οπως στο θέμα των ταυτοτήτων και τη διαμάχη κυβέρνησης και εκκλησιαστικής ηγεσίας, ενώ υπερασπίστηκε περισσότερο και από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια και τη συμμετοχή της χώρας μας σ' αυτές. Αλλωστε, ο κ. Τζαννετάκος, ως ένα αυθεντικό και χαρακτηριστικό «φρούτο» του κλίματος της δικομματικής εκσυγχρονιστικής συναίνεσης, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι υποψήφιος και του ΠΑΣΟΚ ή του οποιουδήποτε κεντροαριστερού συνδυασμού, στους οποίους τόσο πολύ αρέσκονται το κυβερνών κόμμα και άλλες δήθεν αριστερές πολιτικές δυνάμεις.

Εχει κανείς αντίρρηση στα παραπάνω;

Οι «μεγάλοι» κερδοσκοπούν...

Στα ύψη έχουν εκτιναχτεί οι τιμές πολλών αγροτικών προϊόντων στις λαϊκές αγορές - ως αποτέλεσμα, βεβαίως, της κυβερνητικής πολιτικής που επιτρέπει και προκαλεί «κύμα» ακρίβειας και «όργιο» αισχροκέρδειας στην «ελεύθερη» αγορά - αλλά περίσσιο κέρδος δεν πάει στην τσέπη των παραγωγών. Μόνον οι βιομήχανοι, μεγαλέμποροι, κλπ. και κάποιοι «ενδιάμεσοι» - μεσάζοντες και άλλοι - κερδίζουν, καθώς οι αγρότες εξακολουθούν να πουλούν την παραγωγή τους σε χαμηλές τιμές, ενώ τα προϊόντα τους φτάνουν πανάκριβα στους καταναλωτές. Για να «χτυπηθεί», λοιπόν, η ακρίβεια, ο καταναλωτής δεν πρέπει να στραφεί κατά των παραγωγών, ούτε αρκεί να «μποϊκοτάρει», για μια μέρα, τα ακριβά προϊόντα. Χρειάζεται το μαζικό, συνολικό και πολύμορφο «μποϊκοτάζ» της κυβέρνησης και της πολιτικής της, η αποφασιστική καταδίκη της από τους εργαζόμενους και το λαό.

Ο μόνος δρόμος

Πριν λίγες μέρες είπαν πως θα βγάλουν «μαύρες λίστες», με όσους συλλαμβάνονται να κερδοσκοπούν. Μετά, το γύρισαν στη... δημιουργική πολιτική κι έκαναν λόγο για «λευκές λίστες», ώστε να επιβραβεύονται όσοι δεν κερδοσκοπούν. Μετά, ξαναθυμήθηκαν τις διαβόητες «συμφωνίες κυρίων». Κι αφού δεν προέκυψαν κι αυτές, το 'ριξαν (πού αλλού;) στο διάλογο... «Ο διάλογος είναι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε τις ανατιμήσεις...», δήλωσε προχθές ο Ακης Τσοχατζόπουλος, μετά τη σύσκεψη που είχε με τους εκπροσώπους των βιομηχάνων και των μεγαλεμπόρων.

Επειδή, όμως, οι ανατιμήσεις και η ακρίβεια, όπως και οι χαμηλοί μισθοί, μεροκάματα και συντάξεις κλπ., κλπ., δεν καταλαβαίνουν από τέτοιους διαλόγους, τις όποιες «συμφωνίες κυρίων» και τις λίστες διαφόρων χρωμάτων, σας προτείνουμε τον πραγματικά μοναδικό δρόμο αντιμετώπισης του προβλήματος: Τον δρόμο της ενότητας και του αγώνα.

Στις 3 Σεπτέμβρη, στις 7 το απόγευμα, στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρώην Κοτζιά), το Συντονιστικό Σωματείων Αθήνας διοργανώνει συλλαλητήριο. Ας δώσουμε όλοι το μαχητικό μας «παρών», τόσο σ' αυτό, όσο και στις ανάλογες κινητοποιήσεις σε άλλες πόλεις.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Παράλογα άλλοθι...

Σε άλλες εποχές, που οι συσχετισμοί επέτρεπαν χρόνο και δυνατότητα να δουλέψει η λογική, ίσως η επιχειρηματολογία της αμερικανικής διοίκησης να προκαλούσε γέλιο. Τώρα, προκαλεί τρόμο ακριβώς με τον παραλογισμό της, αλλά και τον αλυσιδωτό παραλογισμό που προκαλεί διεθνώς, είτε ως υποστήριξη του ίδιου ιμπεριαλιστικού προσανατολισμού, είτε παράπλευρων ανάλογων στόχων.

Για παράδειγμα, οι Αμερικανοί επίσημοι έχουν τελευταία ζαλίσει τα αυτιά της ανθρωπότητας ότι δεν μπορούν να ανεχτούν το αυταρχικό καθεστώς του Σ. Χουσεΐν στο Ιράκ και γι' αυτό εξαντλούν ό,τι έχουν και δεν έχουν (μέχρι και την άμεση στρατιωτική επέμβαση) προκειμένου, τάχα, να αποκαταστήσουν τη δημοκρατία, τον πλουραλισμό και ό,τι άλλο τους κατεβαίνει από το λεγόμενο «αμερικανικό τρόπο». Φυσικά, κανένας σώφρων δε θα είχε διάθεση να υποστηρίξει το καθεστώς στο Ιράκ, αλλά σε ποιους τα πουλάνε τα υπόλοιπα οι Αμερικανοί διοικούντες; Από πού κι ως πού, όταν δε σου αρέσει κάποιο καθεστώς έχεις το δικαίωμα επεμβάσεων οποιασδήποτε μορφής; Οχι, επειδή βρίσκουν και το κάνουν έτσι και αλλιώς με τον ένα, ή τον άλλο τρόπο, να μας φυτευτεί και στο μυαλό, πως δικαιούνται και το ρόλο του σωτήρα!!!

Ιμπεριαλιστικά ήταν και είναι πάντα τα κίνητρα και όλα τα άλλα που ακούγονται είναι για τους, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, συνενόχους. Γιατί τόσο αφελείς δεν μπορεί να υπάρχουν πια σε τέτοιες εποχές. Αυτό δίδαξαν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια, στο Αφγανιστάν, αλλά και οι άλλες οι πιο έμμεσες, που γίνονται σχεδόν καθημερινά, σε όλο τον πλανήτη.

Και επειδή ο παραλογισμός γεννάει κι άλλο παραλογισμό, στο χτεσινό «Βήμα» αναδημοσιεύεται άρθρο της Μ.Dowd, από τη «Νιου Γιορκ Τάιμς», όπου με τάχα «αφελή ειρωνεία» προτείνεται, αν το κίνητρο είναι η δημοκρατία και ο πλουραλισμός, να γίνει τότε επίθεση και στη Σαουδική Αραβία «σε ένα βασίλειο που δίνει κακή φήμη στο Μεσαίωνα», όπως γράφεται σχετικά. Θα ήταν εύστοχη η ειρωνεία, αν ειλικρινά πρόκειται για τέτοια, αν τα εκτελεστικά όργανα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού δεν αλληθώριζαν, έτσι και αλλιώς, και προς τη Σαουδική Αραβία και προς το Ιράν και προς την περιοχή ολόκληρη... Αρα, μάλλον νερό στο μύλο των επεμβάσεων ρίχνουν τέτοια αμερικανικού τύπου «επιχειρήματα»...

Οπως ανάλογη επίδραση έχει και η επιχείρηση νομιμοποίησης της επέμβασης από τον ΟΗΕ, με βάση την προχτεσινή πρόταση του Γάλλου Προέδρου και της βελγικής κυβέρνησης. Αλλο αν, ταυτόχρονα, όλα αυτά αποκαλύπτουν παράπλευρους ιμπεριαλιστικούς στόχους, που πάντα γεννούν και οι εσωτερικές, πάντα όμως ιμπεριαλιστικές, αντιθέσεις.

Η αλήθεια, που αφορά τους λαούς, δεν μπορεί να σκεπάζεται από παράλογα άλλοθι, που τροφοδοτούν και διαιωνίζουν τα εγκλήματα. Αλίμονο, αν δώσουν δικαιώματα οι λαοί στο σάπιο σύστημα, να κρίνει «ποιος του μυρίζει και ποιος του βρωμάει» και ανάλογα να επεμβαίνει. Η αντίστασή τους συνολικά σε κάθε είδους επεμβάσεις είναι αυτή που θα φτιάξει τους συσχετισμούς, για τη συνολική απαλλαγή του άδικου, παράλογου, εκμεταλλευτικού συστήματος.

Γιοχάνεσμπουργκ

Μαζευτήκαν

οι ταγοί

για να σώσουν,

λέει, τη Γη

κι είναι εκεί

και όλη η Δύση

που τη σφαίρα

έχει στραγγίσει

και την έχει

στραγγαλίσει.

***

Βλέπει ο κόσμος

και θεωρεί

τους αισχρούς

και απορεί

πώς μπορεί τάχα

«σωτήρες»

να γενούν

οι ολετήρες,

του κεφαλαίου

οι κλητήρες;

***

Μα, από τούτον

τον εσμό

πάει η Γη

στο χαλασμό

κι αν δε λείψει

η συμμορία

- κάθε άλλο

είναι μωρία -

δεν υπάρχει

σωτηρία!


Ο οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ