Εχοντας οδηγήσει σε οριστικό κλείσιμο εκατοντάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις σχεδόν όλων των κλάδων της μεταποιητικής παραγωγής και έχοντας δημιουργήσει έναν κολοσσό, που αποτελεί μονοπώλιο σε πολλούς κλάδους της βιομηχανίας ειδών πλατιάς κατανάλωσης, η «Unilever» έχει καταστεί συνομιλητής κάθε κυβέρνησης και της συγκυβέρνησης Σαμαρά, που διαχειρίζεται τις προοπτικές του συστήματος σε μια περίοδο βαθιάς και παρατεταμένης κρίσης.

Την «Unilever» τη βρίσκουμε πίσω από είδη όπως ελαιόλαδο και προϊόντα ελιάς («Αλτις»), μαργαρίνες («Βιτάμ soft» και «Becel Pro-activ»), φυτικά έλαια («Sol» και «Φλώρα»), φυστικοβούτυρο («Calve»), παγωτά («Μagic», «Algita», «Carte D' Or»), αφεψήματα και τσάι («Lipton»), κύβοι, σάλτσες και σούπες («Knorr»), έτοιμα γεύματα ζυμαρικών («Knorr»), έτοιμα φαγητά («Food solutions»), λάνσιον μιτ (ZWAN), κρύα ροφήματα φρούτων και λαχανικών («Κnorr Vie»), μαγιονέζες και σάλτσες («Hellmann's»), κατεψυγμένα προϊόντα («Iglo»), άλλα προϊόντα τροφίμων («Pummaro», «Carte d' Or», ζελέ, σαντιγί ή μπεσαμέλ).

Επίσης, προϊόντα οικιακού καθαρισμού (χλωρίνη «Klinex», «Cif»), απορρυπαντικά και μαλακτικά ρούχων («Skip», «Cajoline»), προϊόντα περιποίησης προσώπου και σώματος, σαπούνια («Dove», «Lux»), προϊόντα στοματικής υγιεινής («Aim»), προϊόντα περιποίησης μαλλιών («Organics», «Ultrex», «Timotei»), αποσμητικά («Axe», «Rexona»), βαζελίνες, κολόνιες («Brut»).

Η πολυεθνική με τα περισσότερα από 44 δισ. ευρώ τζίρο το χρόνο, έχει εδραιώσει την κυριαρχία και την κερδοφορία της και στην ελληνική αγορά, μέσα από εξαγορές και συγχωνεύσεις, έχοντας καταβροχθίσει εκατοντάδες μικρές μονάδες παραγωγής, κυρίως από τον κλάδο των τροφίμων και έχοντας οδηγήσει σε περιθωριοποίηση και αφανισμό άλλες τόσες.

Ξεκίνησε με την εξαγορά της «ΕΛΑΪΣ», και στην πορεία εξαγόρασε δεκάδες μικρότερες ή μεγαλύτερες μονάδες. Τα τελευταία χρόνια είναι από τα ισχυρότερα μονοπώλια σε μια σειρά κατηγορίες προϊόντων κατέχοντας στις μαργαρίνες το 90% της αγοράς, στα ελαιόλαδα το 38%, στις σούπες και ζωμούς το 69%, στο τσάι το 82%, στον πουρέ το 32%, στις οδοντόκρεμες το 26%, στη μαγιονέζα το 54%...

Τι ρωτούσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ; Σημειώνονταν στην Ερώτηση: «Τα φαινόμενα σήψης και διαφθοράς, ακόμη και ενδεχόμενης εμπλοκής πολιτικών προσώπων, είναι πριν από όλα σύμφυτα ενός συστήματος που κινείται με κριτήριο το κέρδος. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ έχει καταθέσει επανειλημμένα προτάσεις που έστω θα μπορούσαν να συμβάλουν στον περιορισμό αυτών των φαινομένων ακόμη και σήμερα, γιατί η ριζική αντιμετώπισή τους μπορεί να γίνει μόνο με την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, στα πλαίσια μιας άλλης οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας.

• Ονομαστικοποίηση όλων των μετοχών και των διαφόρων τίτλων (ομόλογα, έντοκα γραμμάτια κ.λπ.) και τη μετατροπή τους από ανώνυμους σε ονομαστικούς.
• Ελεγχος στην εξαγωγή και εισαγωγή κεφαλαίων από τη χώρα και προς κάθε προορισμό.
• Κατάργηση του φορολογικού τραπεζικού, επιχειρηματικού και εμπορικού απόρρητου.
• Απαγόρευση των λεγόμενων εξωχώριων (offshore) εταιρειών.

Είναι προτάσεις που χωρίς την υιοθέτησή τους δεν μπορεί να γίνει κανείς ουσιαστικός έλεγχος στο "πόθεν έσχες" όποιο και αν είναι το ελεγκτικό όργανο, όποιος και αν είναι ο ελεγκτικός μηχανισμός».

Λέει, δηλαδή, η κυβέρνηση ότι κανένας έλεγχος δεν μπορεί να γίνει σε ζητήματα που αφορούν στην ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, που είναι ένας από τους τέσσερις ακρογωνιαίους λίθους της ΕΕ των μονοπωλίων, όπως αυτοί ορίζονται από το Μάαστριχτ (τέσσερις ελευθερίες), το οποίο ψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Αρα, ψέμα, υποκρισία και κοροϊδία του λαού όσα λένε οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων για έλεγχο τάχα του «μαύρου πολιτικού χρήματος» μέσα από την αυστηροποίηση τάχα στους ελέγχους των «πόθεν έσχες» των πολιτικών.

Το ξαναλέμε: Η ΕΕ είναι των μονοπωλίων και το Δίκαιό της φτιάχτηκε για να υπηρετήσει τα δικά τους συμφέροντα. Η διαπλοκή του κεφαλαίου με το πολιτικό του προσωπικό - που δεν αφορά βέβαια το σύνολο των πολιτικών - είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό που δεν εξαλείφεται, αφού οι αστικές κυβερνήσεις ούτε μπορούν, ούτε θέλουν να την ελέγξουν. Οπως, άλλωστε, αποδεικνύεται και από την απάντηση του αρμόδιου υφυπουργού, κάθε έλεγχος στα ιερά και τα όσια της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων είναι αδύνατος με βάση το Δίκαιο της ΕΕ.