ΣΤΟΠ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΡΑΚ

Ψηλώνει το μπόι της η Θεσσαλονίκη

Στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία Αριστοτέλους δίνει αγωνιστική απάντηση στις διαθέσεις των πολεμοκάπηλων

Motion Team

Στη Θεσσαλονίκη των αγώνων, σήμερα ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία θα υψώσουν και πάλι το ανάστημά τους κόντρα στον ιμπεριαλισμό και στο θάνατο που σπέρνει σε κάθε γωνιά της Γης. Στις 12 το μεσημέρι, στην πλατεία Αριστοτέλους, θα ξαναζωντανέψουν οι ηρωικές στιγμές του αντιπολεμικού κινήματος που εκδηλώθηκε το 1999 με την έναρξη του βρώμικου πολέμου της ευρωατλαντικής λυκοσυμμαχίας κατά της Γιουγκοσλαβίας. Ενός κινήματος που χρόνο με το χρόνο δυνάμωσε, θέριεψε, δεν έβγαλε από το στόχαστρο τους υπεύθυνους για τα δεινά των λαών και σήμερα στέκεται απέναντί τους, ισχυρό, γνωρίζοντας πως είναι ικανό να ανατρέψει τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Το κάλεσμα της ΕΔΥΕΘ και της κίνησης «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», των δεκάδων εργατικών συνδικάτων και μαζικών φορέων έφτασε παντού. Μέχρι και χτες το βράδυ με μαζικές εξορμήσεις-πικετοφορίες συνεχίστηκε η προπαγάνδιση του συλλαλητηρίου. Στην Τούμπα, στους Αμπελόκηπους, στην Τριανδρία, μέχρι και το κέντρο της Θεσσαλονίκης, παντού, ακούστηκε το προσκλητήριο αντίστασης. Και χιλιάδες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, επαγγελματίες, αγρότες, φοιτητές και μαθητές, νέοι εργαζόμενοι και άνεργοι, θα δώσουν το «παρών» στο μεγάλο ραντεβού στην πλατεία Αριστοτέλους και στη μεγάλη πορεία προς το αμερικανικό προξενείο και το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης. Θα ενώσουν τη φωνή τους με τη φωνή εκατομμυρίων άλλων σε όλο τον κόσμο.

Ψηφίσματα

Την πολιτική της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης, που τώρα έβαλε στο στόχαστρο τα πετρέλαια του Ιράκ και ετοιμάζεται να καταστρέψει το λαό του, καταγγέλλουν καθημερινά και περισσότεροι φορείς. Χτες η Ομάδα Ελλήνων στην Ολλανδία Κατά του Πολέμου με κείμενο διαμαρτυρίας που έστειλε κατήγγειλε ότι «το Ιράκ είναι μόνον ένας σταθμός στην ατέρμονη και αυξανόμενη επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού. Ηδη οι απειλές των ΑμερικανοΝΑΤΟικών δείχνουν τα επόμενα θύματα: Συρία, Ιράν, Λιβύη, Υεμένη, κλπ.».

Την απόλυτη αντίθεσή τους στον πόλεμο εναντίον του Ιράκ εξέφρασαν με ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων. Επίσης, οι εργαζόμενοι στο Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, που σήμερα θα πραγματοποιήσουν στάση εργασίας.

Στάση εργασίας και πορεία

Στο μεταξύ, με δυναμική παρέμβαση το συνδικαλιστικό κίνημα της Θεσσαλονίκης εξέφρασε χτες το πρωί την έντονη καταδίκη εκ μέρους των εργαζομένων της πόλης στο βρώμικο πόλεμο ενάντια στο Ιράκ. Εκπρόσωποι 75 πρωτοβάθμιων σωματείων της Θεσσαλονίκης, με πορεία από το άγαλμα του Βενιζέλου, μπήκαν στο χώρο της εισόδου του αμερικανικού προξενείου και θυροκόλλησαν τα ψηφίσματα των σωματείων, που απαιτούν να μη γίνει ο πόλεμος είτε υπάρχει είτε όχι απόφαση του ΟΗΕ, να σταματήσει το εμπάργκο σε βάρος του ιρακινού λαού.

Μέλη των διοικήσεων των 75 σωματείων, στελέχη του ΠΑΜΕ, του ΕΚΘ και της ΕΔΟΘ συγκεντρώθηκαν στο άγαλμα του Βενιζέλου, μοίρασαν προκήρυξη για το σημερινό μεγάλο αντιπολεμικό συλλαλητήριο και στη συνέχεια με συνθήματα κατευθύνθηκαν με πορεία στο αμερικανικό προξενείο. Ισχυρή αστυνομική δύναμη προσπάθησε να παρεμποδίσει την είσοδο των συνδικαλιστών στο χώρο του εμπορικού κέντρου, όπου βρίσκεται και η είσοδος του προξενείου.

Οι συνδικαλιστές τελικά μπήκαν στο χώρο φωνάζοντας αντιπολεμικά συνθήματα και ένα ένα τα σωματεία θυροκόλλησαν τα ψηφίσματά τους.

Συνεπής καταδίκη του πολέμου σημαίνει καταδίκη της ΠΑΣΟΚικής υποκρισίας

Αναφορικά με τον πόλεμο στο Ιράκ και πέρα από τις επιμέρους, δευτερεύουσες διαφοροποιήσεις έχουν διαμορφωθεί διεθνώς τρεις βασικές στάσεις. Η πρώτη είναι εκείνη των ΗΠΑ, μιας χώρας που κατά τον Κλεμανσό «πέρασε από τη βαρβαρότητα στον εκφυλισμό, δίχως να διαβεί τον πολιτισμό» Αυτή ακολουθείται κατά γράμμα από τη Μεγάλη Βρετανία, δηλαδή κατά Ντε Γκολ, το σκουλήκι που μπήκε στο «μήλο» Ευρώπη και το κάνει να σαπίζει από τα μέσα. Η στάση αυτή απορρέει όχι μόνο από τη θέληση των ΗΠΑ να ελέγξουν τα πετρέλαια της περιοχής του Κόλπου, όπως άλλωστε και εκείνα της Βενεζουέλας, όπου χρησιμοποιούν όλα τα μέσα, για να ανατρέψουν τον Τσάβες, αλλά και από την απόφασή τους να διακηρύξουν με τον πλέον ξεκάθαρο και βάρβαρο τρόπο ότι αυτές είναι οι απόλυτα κυρίαρχες στα πλαίσια της «νέας τάξης». Από την άποψη αυτή ο πόλεμος κατά του λαού του Ιράκ στρέφεται και κατά των Ευρωπαίων συμμάχων των ΗΠΑ, τους οποίους επιδιώκουν να μετατρέψουν σε λακέδες τους.

Η δεύτερη στάση προέρχεται από το γαλλογερμανικό άξονα της Ευρώπης. Και, βεβαίως, δεν πρόκειται για ηθικού τύπου αντίδραση, ούτε για το γεγονός ότι τα αμερικανοβρετανικά επιχειρήματα -προφάσεις περί σχέσεων του Ιρακινού Μπάαθ με την Αλ Κάιντα, και περί κατοχής όπλων μαζικής καταστροφής, τα οποία άλλωστε διαθέτει π.χ. το «σύμμαχο» Ισραήλ, δίχως κανείς να το ενοχλεί- είναι σαθρά. Η βάση της αντίδρασης των Ευρωπαίων είναι οι πραγματικές ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, που σχετίζονται και πάλι με τον έλεγχο των πετρελαίων, αλλά και με τους πολιτικούς συσχετισμούς των συμμάχων μεν ανταγωνιστικών δε ιμπεριαλιστικών κέντρων. Τη δεύτερη αυτή στάση ακολουθεί και η Ρωσία. Αυτή, κυρίως, διότι νιώθει να σφίγγει όλο και περισσότερο ο αμερικανικός κλοιός στο υπογάστριό της.

Υπάρχει, τέλος, μια τρίτη στάση, ενάντια στον πόλεμο που προέρχεται από ένα κυριολεκτικά μοναδικό σε όγκο παγκόσμιο λαϊκό κίνημα, με σαφή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση και το οποίο ούτε πριν ξεκινήσει ο πόλεμος του Βιετνάμ δεν είχε εμφανιστεί σε τέτοια έκταση. Ας θυμηθούμε ότι η πρώτη διαδήλωση ενάντια σε αυτόν τον πόλεμο έγινε στις ΗΠΑ αρκετούς μήνες αργότερα από την αποστολή των αμερικανικών στρατευμάτων.

Και μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει μια παγκόσμια πρωτοτυπία, το Γκίνες της πολυπρόσωπης υποκρισίας του ΠΑΣΟΚ, το οποίο, ενώ στην πραγματικότητα παρέχει στις ΗΠΑ όχι μόνον ό,τι απαιτούν για τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις, αλλά και συμμετέχει, μέσω Γεωργίου Παπανδρέου στην προπαγάνδα τους, έτσι ώστε να διαμορφωθεί το κατάλληλο κλίμα για την επικείμενη εισβολή στο Ιράκ, εμφανίζεται να αντιδρά διαφορετικά έως και αντιφατικά ως κυβέρνηση ασκούσα την Προεδρία της ΕΕ, διαφορετικά ως χώρα - μέλος της ΕΕ, διαφορετικά ως χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ, διαφορετικά ως χώρα - φίλη των ΗΠΑ από τις οποίες προσμένει να το στηρίξουν στις επόμενες και κυρίως στις μεθεπόμενες εκλογές, διαφορετικά ως «εθνική» κυβέρνηση, διαφορετικά ως κόμμα, διαφορετικά ως συνδικαλιστική ηγεσία, διαφορετικά στις τοποθετήσεις των στελεχών του ως απλών πολιτών και διαφορετικά ως «υπεύθυνων» κυβερνητικών στελεχών, λες και οι απλοί πολίτες είναι εξ ορισμού ανεύθυνοι. Και για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι: Διαφωνεί στα πλαίσια του ΝΑΤΟ η Γαλλία, η Γερμανία και το Βέλγιο για την παραχώρηση έκτακτης βοήθειας προς την Τουρκία, συμφωνεί η Ελλάδα, γιατί λέει ως προεδρεύουσα χώρα της ΕΕ δεν μπορεί να πάρει ξεκάθαρη θέση και ως μέλος του ΝΑΤΟ δε θέλει να του δημιουργεί προβλήματα. Δεν πείθει ο Πάουελ το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ότι το Ιράκ διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής, ούτε βεβαίως ο τοπικός σταθμάρχης Μίλερ, όταν, νομίζοντας ότι απευθύνεται σε εξωγήινους, δηλώνει ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν τέτοια όπλα, αλλά αυτές δεν πρόκειται να τα χρησιμοποιήσουν, τη στιγμή που, αν μη τι άλλο, και τα μικρά παιδιά γνωρίζουν ποιος έριξε την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα και το ίδιο διάστημα ο Γιώργος Παπανδρέου ζητά τον αφοπλισμό του Ιράκ από αυτά τα όπλα, καθιστώντας το υπεύθυνο για τον πόλεμο και ενισχύοντας έτσι την αμερικανική εκδοχή.

Το ΠΑΣΟΚ καλεί τα μέλη του να διαδηλώσουν κατά του πολέμου, με επικεφαλής τον γραμματέα του Λαλιώτη και το συνδικαλιστικό του στέλεχος Πολυζωγόπουλο και ταυτόχρονα συμβάλλει άμεσα στην προετοιμασία της αμερικανικής πολεμικής μηχανής, μέσω των πολεμικών πλοίων που παραχωρεί, μέσω της βάσης της Σούδας, μέσω λιμανιών που ετοιμάζει για στρατιωτική χρήση, μέσω συστοιχιών πυραύλων, που καταγγέλθηκε, δίχως να διαψευστεί, ότι θα διαθέσει στην Τουρκία, μέσω της μη αμφισβήτησης του καθεστώτος της βρετανικής βάσης στην Κύπρο, έτσι όπως αυτό προβλέπεται από το «σχέδιο Ανάν», μιας βάσης που θα παίξει σημαντικό ρόλο στην προετοιμασία του πολέμου. Γνωρίζουμε τις ολέθριες συνέπειες του πολέμου και πιο ειδικά το κύμα προσφύγων που πρόκειται να προκαλέσει, και παίρνουμε μέτρα για την αντιμετώπισή του, δηλώνει ο υφυπουργός Εξωτερικών, κύριος Λοβέρδος, και ταυτόχρονα διευκολύνουμε στην πράξη τις ΗΠΑ να κηρύξουν και ανοιχτά έναν πόλεμο, που έχουν ήδη ξεκινήσει με τον αποκλεισμό του Ιράκ και τους βομβαρδισμούς «ρουτίνας», οι οποίοι ποτέ δε σταμάτησαν από τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, δίχως κανένας κυβερνητικός να διαμαρτυρηθεί για αυτούς. Θα μου πείτε, τα ίδια συνέβησαν με τον πόλεμο κατά του λαού του Αφγανιστάν, τα ίδια και χειρότερα με τον πόλεμο κατά του λαού της Γιουγκοσλαβίας. Τότε, όμως, υπήρχε τουλάχιστον το επιχείρημα της διεθνούς απομόνωσης της χώρας. Τώρα, όμως, που Γαλλίδα υπουργός φτάνει στο σημείο να κατηγορεί Αμερικανό συνάδελφό της ότι έχει πληγεί από μόνιμο jet lag, Γερμανίδα υπουργός παρομοιάζει τον Μπους με τον Χίτλερ, που ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες σηκώνονται, αν όχι ορθές, έστω στα τέσσερα απέναντι στο νέο imperium και που όλοι οι λαοί του κόσμου αντιδρούν, όπως δε συνέβη ποτέ άλλοτε, σε αυτόν τον πόλεμο, ακόμη και αυτό το σαθρό επιχείρημα καταρρέει, αν δεν τείνει να αντιστραφεί.

Θα μου πείτε ότι αυτή η ΠΑΣΟΚική υποκρισία οδεύει κατά μάνα κατά κύρη, μια και ο πρώτος διδάξας το πραγματικό του τέκνο Γιωργάκη, αλλά και το πνευματικό του Λαλιώτη, ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, μας διαβεβαίωνε ότι «φεύγουν οι βάσεις που μένουν». Και ως προς αυτό κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι το ΠΑΣΟΚ παραμένει σταθερό στις αξίες του. Επειδή όμως η ποσότητα από ένα σημείο και μετά οδηγεί σε διαφορετική ποιότητα και τούτη η τελευταία υποκρισία ξεπερνά κάθε όριο, πόσο μάλλον όταν γίνεται προσπάθεια να θεωρητικοποιηθεί ως φυσιολογική η συνύπαρξη του αμερικανόδουλου προσώπου με τα πολλά προσωπεία, όσοι πράγματι θέλουν στον τόπο μας να καταδικάσουν με συνέπεια τον πόλεμο και τους φονιάδες των λαών, θα πρέπει να καταδικάσουν και να ξεμπροστιάσουν και εκείνους που συγχαίρουν αυτοί οι φονιάδες για την άψογη συνεργασία μαζί τους.

Του
Γιώργου ΡΟΥΣΗ*
Ο Γ. Ρούσης είναι καθηγητής του Πάντειου Πανεπιστήμιου

ΠΥΡΓΟΣ

Αθωώθηκαν για την αναγραφή αντιπολεμικών συνθημάτων

Αθωώθηκαν χθες από το Τριμελές Πρωτοδικείο του Πύργου οι δύο φοιτητές που συνελήφθησαν την περασμένη Κυριακή στον Πύργο από την Ασφάλεια, επειδή έγραφαν αντιπολεμικά συνθήματα σε τοίχο με τις κατηγορίες της - κλασικής πια γι' αυτές τις περιπτώσεις - διακεκριμένης φθοράς σε ξένη περιουσία, καθώς και για απείθεια κατά της αρχής (στον ένα από τους δύο). Το γεγονός όμως ότι οι δύο φίλοι της ειρήνης έμειναν στα κρατητήρια της Ασφάλειας μετά τη σύλληψή τους για δύο ημέρες όπου οι θρασύδειλοι και αμετανόητοι παλικαράδες - κολλημένοι στις παμπάλαιες και άθλιες πρακτικές της χωροφυλακής - τους ξυλοφόρτωσαν και παράλληλα δεν τους επέτρεψαν να έχουν οποιαδήποτε επικοινωνία, δεν απασχόλησε την ελληνική Θέμιδα. Μάλιστα, ο ένας από τους δύο και συγκριμένα ο Γιώργος Ντινόπουλος ( ο έτερος νεαρός λέγεται Γιώργος Σαργέντης), από τα πολλαπλά χτυπήματα που δέχτηκε, υπέστη διάσειση, ράγισμα του δεξιού χεριού κι εκδορές στα πόδια.

Αλγεινή εντύπωση, επίσης, προκάλεσε η πρόταση της εισαγγελέα της έδρας, Αλεξίας Σταλίδου, που πρότεινε την ενοχή των δύο φοιτητών και για τις δύο κατηγορίες. Το δικαστήριο όμως και ο πρόεδρός του Γεράσιμος Γερουλάνος τούς αθώωσε, καθώς μετά την ακροαματική διαδικασία αποδείχτηκε πως δεν υπήρξε απείθεια κατά της αρχής - το αντίθετο, μάλιστα - ενώ η αναγραφή συνθημάτων θεωρήθηκε τρόπος έκφρασης για την καταδίκη του επαπειλούμενου πολέμου σε βάρος του λαού του Ιράκ. Η απόφαση έγινε δεκτή με χειροκροτήματα από τον κόσμο, που είχε κατακλύσει την αίθουσα, προκειμένου να συμπαρασταθεί στους δύο νεαρούς. Σε ένδειξη συμπαράστασης, στο πλευρό των δύο νεαρών, παραβρέθηκαν ο επικεφαλής της ΝΑΣ Γιώργος Καραπάνος, ο δημοτικός σύμβουλος του Πύργου Πέτρος Καπαρέλης, ο γραμματέας της ΝΕ Ηλείας του ΠΑΣΟΚ Νίκος Φάμελος, ο πρόεδρος και το μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Ηλείας, Χρήστος Ζαγανίδης και Αβα Βαγγελάτου, αντίστοιχα, ο πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων Τρύφωνας Παρασκευόπουλος κ.ά.