ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Λόγια, λόγια, λόγια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Κάθε Ευρωπαίος πολίτης χάνει εννέα μήνες ζωής από την κακή ποιότητα αέρα που αναπνέει». Τη δήλωση αυτή έκανε πρόσφατα ο Ελληνας επίτροπος Περιβάλλοντος της ΕΕ Στ. Δήμας. Ασφαλώς, ο Επίτροπος θα είχε υπόψη του ότι στην Ελλάδα είναι ίσως ακόμη χειρότερα τα πράγματα, καθώς έξι πόλεις της χώρας (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα, Ιωάννινα και Ηράκλειο) φιγουράρουν μέσα στις 10 πρώτες θέσεις του καταλόγου των ευρωπαϊκών πόλεων, όσον αφορά στις υπερβάσεις των λεγομένων «μοντέρνων» ρύπων και κυρίως των αιωρούμενων σωματιδίων.

Το θέμα είναι, όμως, ότι ούτε ο ίδιος, ούτε - πολύ περισσότερο - η κυβέρνηση παίρνουν κάποιο μέτρο για να καλυτερεύσει η κατάσταση. Κανένας έλεγχος δε γίνεται για τις εκπομπές από σταθερές και κινητές πηγές, αλλά ούτε και για την ποιότητα των καυσίμων - κι ας υπάρχει πρόσφατη μελέτη ότι είμαστε πρωταθλητές στη νόθευσή τους.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ακολουθούνται πολιτικές και πρακτικές που σίγουρα αυξάνουν την ατμοσφαιρική ρύπανση. Μόλις πρόσφατο νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης καταργεί ακόμη και τη στοιχειώδη υποχρέωση για υποβολή Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την εγκαθίδρυση ή επέκταση βιομηχανικών μονάδων! Σαν να μην έφτανε το ατέλειωτο κυνήγι κάθε ελεύθερου χώρου (Ελληνικό, Γουδί, Στρατόπεδα κ.ά.) και δασικής έκτασης που οικοπεδοποιούνται και τσιμεντοποιούνται στο όνομα της ανάπτυξης, δηλαδή της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.

Δεν αρκεί, λοιπόν, κύριε Επίτροπε να μιλάτε «για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου»...

Τα «μπέρδεψαν»;

Μοιάζει με αγγελία προσφοράς εργασίας από ιδιωτικό γραφείο ευρέσεως εργασίας, αλλά δεν είναι! Πρόκειται για τη νέα «μεταναστευτική» πολιτική της βρετανικής κυβέρνησης που θα παρέχει πλέον άδεια παραμονής και εργασίας στη Γηραιά Αλβιόνα μόνον σε αγγλομαθείς αλλοδαπούς με ιδιαίτερες δεξιότητες και ταλέντα «που χρειάζεται η Βρετανία». Προφανώς, δεν απέχουμε και πολύ από τη στιγμή, που θα αναλάβουν εταιρίες την αναζήτηση των μεταναστών με τις ζητούμενες δεξιότητες, στα πρότυπα των δουλεμπορικών εκστρατειών περασμένων αιώνων...

Η «αυστηρή» κ. Ράις...

«Σκληρές υποχωρήσεις θα κληθεί να κάνει και το Ισραήλ» υποστήριξε η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ, κατά την περιοδεία της στη Μέση Ανατολή. Η Κοντολίζα Ράις, που δεν έχασε ούτε μία ευκαιρία να κολακεύσει τον Μαχμούντ Αμπάς αλλά απέφυγε ακόμη και να ρίξει ένα βλέμμα στο μνημείο του Γιάσερ Αραφάτ, μίλησε για «πολύ ευνοϊκή ιστορική συγκυρία, που θα πρέπει να εκμεταλλευτούν και οι δύο πλευρές». Επίσης, δεν κουράστηκε να επαναλαμβάνει την «αποφασιστικότητα» της Ουάσιγκτον να αναμειχθεί ενεργότερα προκειμένου να «ιδρυθεί ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος».

Πίσω από τα ωραία λόγια και χαμόγελα, όμως, θα άξιζε τον κόπο να δώσει η κ. Ράις ορισμένες διευκρινίσεις. Ποιες ακριβώς θα είναι οι «σκληρές» υποχωρήσεις που θα κληθεί να κάνει το Ισραήλ; Να αποσύρει μήπως τα στρατεύματά του μέσα από τις παλαιστινιακές πόλεις για να παραμείνει ως δύναμη κατοχής στην περίμετρό τους; Να αποσυρθεί στρατιωτικά από τη Γάζα και να παραμείνει ως δεσμοφύλακας και στα σύνορά της; Να διαλύσει τους ακατοίκητους ή μικρότερους εποικισμούς και να κρατήσει τους μεγαλύτερους, που του εξασφαλίζουν και τον έλεγχο των υδάτινων πόρων της Δυτικής Οχθης; Να ολοκληρώσει (αλλά σε ελαφρώς αλλαγμένη πορεία) την ανέγερση του διαχωριστικού τείχους;

... και οι «σκληρές υποχωρήσεις»

Δεν περιμένουμε, βέβαια, να δοθούν απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά. Ετσι ή αλλιώς, όμως, οι διακηρύξεις της Αμερικανίδας νέας ΥΠΕΞ αποτελούν, αν μη τι άλλο, μια ωμή πρόκληση και, ταυτόχρονα, υποτίμηση της νοημοσύνης του παλαιστινιακού λαού και όλων όσοι στέκονται πραγματικά στο πλευρό του. Οι δήθεν αυστηρές δηλώσεις, περί «σκληρών υποχωρήσεων», αφορούν, απλά και μόνο, στο βαθμό καταπάτησης από το Ισραήλ των αποφάσεων του ΟΗΕ και του Διεθνούς Δικαίου. Γιατί, φυσικά, δεν τίθεται καν θέμα εφαρμογής των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου, ως έχει. Αυτή είναι η δήθεν νέα αμερικανική πολιτική στην περιοχή, και αν κάτι σας θυμίζει, δεν κάνετε καθόλου λάθος. Παραμένει ίδια και απαράλλακτη..

Συνέδριο ισχυροποίησης

Το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ αρχίζει αύριο Τετάρτη και τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος το υποδέχονται με τη βεβαιότητα πως θα συμβάλει αποφασιστικά στο να ανταποκριθεί το Κόμμα όσο το δυνατόν πληρέστερα στα σύνθετα καθήκοντα που οι καιροί και οι συνθήκες αναδεικνύουν, καθιστώντας τα στόχους προς επίτευξη που δεν παίρνουν αναβολή και μετάθεση.

Η σημασία και αυτού του Συνεδρίου τεράστια. Οχι μόνο για το ίδιο το Κόμμα, αυτό είναι φυσικό και αναμενόμενο. Το 17ο Συνέδριο συγκεντρώνει το ζωηρό ενδιαφέρον δυνάμεων από όλο τον κόσμο. Κάτι που αποτυπώνεται στη μεγάλη συμμετοχή των 80 αντιπροσωπειών κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων από κάθε γωνιά της Γης. Ο κατάλογος των κομμάτων που έχουν δηλώσει πως θα συμμετάσχουν στις εργασίες του είναι αποτέλεσμα και της έντονης διεθνούς δράσης του ΚΚΕ, της ανελλιπούς παρουσίας του σε διεθνούς αγώνες, σε διεθνή φόρα που είχαν στο επίκεντρό τους ζητήματα που καίνε τους λαούς του κόσμου και τα κινήματά τους. Είναι ακόμα αποτέλεσμα της συνεπούς στάσης του ΚΚΕ στην έκφραση διεθνιστικής αλληλεγγύης σε λαούς που δοκιμάζονται από την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα. Το ΚΚΕ ήταν πάντα εκεί, συμβάλλοντας όπως μπορούσε, με τις δυνάμεις που είχε κάθε φορά, στους αγώνες τους, στις διεκδικήσεις τους, ενισχύοντάς τους πολύμορφα. Η παρουσία των 80 αντιπροσωπειών καταδεικνύει και το ενδιαφέρον των κομμάτων που εκπροσωπούν να ενημερωθούν για τις επεξεργασίες του ΚΚΕ, για την πολιτική του, για τη δράση του, να αντλήσουν συμπεράσματα από την πείρα του, να ανταλλάξουν εμπειρίες.

Αυτή είναι η μία πλευρά. Η δεύτερη έχει να κάνει με τη σημασία που έχει το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ στο εσωτερικό της χώρας μας. Χιλιάδες είναι οι φίλοι του, εργάτες του χεριού και του πνεύματος, ανάμεσά τους ακόμα και άνθρωποι που ανήκουν ιδεολογικά και πολιτικά σε άλλους χώρους, που αναγνωρίζουν όμως τη συνεισφορά του όλα αυτά τα χρόνια, από την ίδρυσή του ως σήμερα, στις κατακτήσεις του λαού, στην υπεράσπισή τους. Ολοι αυτοί στρέφουν το βλέμμα στο Συνέδριο του ΚΚΕ με την προσδοκία και την ελπίδα να δώσει αυτό αποφασιστική ώθηση στην ισχυροποίησή του. Ακριβώς γιατί κατανοούν πως αυτή θα μεταφραστεί σε δύναμη προς όφελός τους. Ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει ενίσχυση των αγώνων για τα λαϊκά δικαιώματα, ενίσχυση της προσπάθειας για τη διαμόρφωση συσπειρώσεων που θα οδηγήσουν στη συγκρότηση του λαϊκού μετώπου που θα διεκδικήσει τη λαϊκή εξουσία.

Το Συνέδριο μπορεί να θέσει τις βάσεις για ταχύτερα βήματα προς μια τέτοια κατεύθυνση. Και είναι χιλιάδες αυτοί, ανεξάρτητα από το αν συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ ή όχι, που κατανοούν πως μια τέτοια πορεία είναι πορεία υπεράσπισης και διεύρυνσης των λαϊκών συμφερόντων. Το ομολογούν άλλωστε όταν παραδέχονται με κάθε ειλικρίνεια πως το ΚΚΕ ήταν πάντα εκεί όποτε το χρειάστηκαν και όσο πιο δυνατό τόσο πιο ισχυρό το στήριγμά τους, τόσο πιο ζωντανή η ελπίδα για καλύτερες μέρες. Χρέος του ίδιου του Συνεδρίου είναι να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους και θα το πράξει.