"Συντεχνιακές παρεκτροπές" και "υπερβολές δικαιωμάτων" στο δημοσιοϋπαλληλικό τομέα, διαπίστωσαν στην πλειοψηφία τους οι εκπρόσωποι των κομμάτων, σε ημερίδα με θέμα "Δημόσιοι Υπάλληλοι και Σύνταγμα", που διοργάνωσαν την προηγούμενη βδομάδα η ΑΔΕΔΥ και η Ενωση Ελλήνων Συνταγματολόγων. Ανέδειξαν ως τρόπο αντιμετώπισης των παραπάνω "ατοπημάτων" την υποβολή περιορισμών σε συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες, ενώ δεν έλειψαν και αναφορές για άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, που "προφανώς" πρέπει να απασχολήσουν στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Το στίγμα της συζήτησης για την αναθεώρηση έδωσε ο υπουργός Εσωτερικών Αλ. Παπαδόπουλος,που χαιρέτισε την ημερίδα, λέγοντας πως "το όποιο κείμενο προκύψει, πρέπει να ενσωματώνει τις ταχέως μεταβαλλόμενες συνθήκες (των τεχνολογικών εξελίξεων, του ανταγωνισμού)". Μάλιστα, δράττοντας της ευκαιρίας, πρότεινε τη συνταγματική κατοχύρωση των επιπέδων διοίκησης, σε μια προσπάθεια να προλάβει αμφισβητήσεις, με νομική βάση, κυρίως επί του "Καποδίστρια", αλλά και να "σιγουρέψει" την ανασυγκρότηση του αυταρχικού κράτους που προωθείται.

Στην κατεύθυνση αυτή, ο Γ. Σωτηρέλης,εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ, είπε πως πρέπει να βρεθούν ασφαλιστικές δικλείδες "ώστε να μην έχουμε συντεχνιακές παρεκτροπές". Μάλιστα έκανε λόγο για καταχρήσεις δικαιωμάτων από τους δημοσίους υπαλλήλους και πρότεινε να περιοριστεί το δικαίωμα του συνδικαλίζεσθαι. Αποκαλυπτικός ήταν ο εκπρόσωπος της ΠΟΛ. ΑΝ., Δ. Σταμάτης,ο οποίος ζήτησε την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, αφού... "βέβαια" ωριμάσουν οι συνθήκες. Εκ μέρους της ΝΔ, ο βουλευτής Επικρατείας, Πρ. Παυλόπουλος,χαρακτήρισε μύθο τη μονιμότητα, ενώ, ανάμεσα στα άλλα, ζήτησε περιορισμούς στη "συμμετοχή των υπαλλήλων στο πολιτικό γίγνεσθαι". Από την πλευρά του ΣΥΝ, ο βουλευτής Φ. Κουβέλης είπε πως πρέπει να κατοχυρωθεί η διοικητική αυτοτέλεια της Δημόσιας Διοίκησης.

Με δήλωσή του, ο Δ. Αγκαβανάκης,αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, τόνισε πως η άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων δρομολογείται ήδη με την εισαγωγή της μερικής απασχόλησης στο δημόσιο. Σημείωσε πως με δηλώσεις τους κυβερνητικά στελέχη και στελέχη άλλων κομμάτων έχουν δείξει τη συμφωνία τους στην κατεύθυνση αυτή. "Ο ίδιος ο πρωθυπουργός μάλιστα έχει δηλώσει πως η "μονιμότητα είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας για τη λειτουργία του δημοσίου τομέα"", τόνισε ο Δ. Αγκαβανάκης.

"Και στη χώρα μας και στην Ευρωπαϊκή Ενωση ξετυλίγεται μια ολομέτωπη επίθεση σε εργασιακά κεκτημένα. Παρατηρείται ταυτόχρονα μια συντηρητική στροφή που θα επηρεάσει και την αναθεώρηση του Συντάγματος", τόνισε στην ομιλία του, στην ημερίδα, ο βουλευτής του ΚΚΕ, Αχιλλέας Κανταρτζής.Σημείωσε πως η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι αναγκαία στην κατεύθυνση όμως της ενίσχυσης της λαϊκής κυριαρχίας. Αντίθετα "σήμερα έχουμε ένα αυταρχικό Σύνταγμα, που ενισχύει συνεχώς την ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου", σημείωσε ο βουλευτής του ΚΚΕ.

Την κατηγορηματική αντίθεση του ΚΚΕ στην κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, τόσο συνταγματικά όσο και στην πράξη, επισήμανε ο Αχ. Κανταρτζής, αναδεικνύοντας τον κίνδυνο, αν αυτό συμβεί, οι εργαζόμενοι να γίνονται έρμαιο των επιλογών και ορέξεων των εκάστοτε κυβερνήσεων. Παράλληλα τόνισε την αναγκαιότητα να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση που να αποκλείει τη δυνατότητα να αφαιρεθούν όσα έχουν κατακτήσει οι εργαζόμενοι στην πράξη. Στην κατεύθυνση αυτή είπε πως πρέπει να κατοχυρωθεί συνταγματικά το δικαίωμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Αναφερόμενος σε ζητήματα συνδικαλιστικών και πολιτικών ελευθεριών των εργαζομένων στο δημόσιο, είπε πως πρέπει να διασφαλιστεί το δικαίωμα των εργαζομένων στην προσωπική ζωή. Επίσης να υπάρξει διεύρυνση του δικαιώματος στην απεργία. Να αρθούν οι περιορισμοί του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι. Στο σημείο αυτό ο Αχ. Κανταρτζής τόνισε πως "με τους περιορισμούς που θέτουν τα κόμματα στις θέσεις τους, φαλκιδεύουν τον όρο".

Η ζωή, όμως, δεν τους κάνει τα χατίρια. Κάθε τόσο μαρτυράει με το δικό της τρόπο την απανθρωπιά της πολιτικής, της "οικονομίας της αγοράς", της πολιτικής των πολυεθνικών, της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δείχνει με τον πιο παραστατικό και αδιάψευστο τρόπο την απανθρωπιά της πολιτικής τους, το άγριο μέχρι δολοφονίας "μαστίγωμα" των φτωχών, σε αντίθεση με την προκλητική διαβίωση των παράσιτων της κοινωνίας, των καπιταλιστών.

1. ""Τρίο" ήπιε... 6 εκατ. δρχ.!

Δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο για τρεις επιχειρηματίες να ξοδεύουν 22.000 δολάρια για ένα δείπνο σε ένα ακριβό εστιατόριο του Λονδίνου. Ομως, ελάχιστοι θα έδιναν το ακριβότερο κρασί του καταλόγου, αξίας 4.950 λιρών (περίπου 2,5 εκατομμύρια δραχμές), στο προσωπικό να το πιει, κρίνοντας πως είναι πολύ ...καινούριο!

"Είναι ο μεγαλύτερος λογαριασμός που έχουν πληρώσει πελάτες στα 26 χρόνια που δουλεύω εδώ", δήλωσε ο..." ("Εθνος", 19 Νοεμβρίου 1997).

2. "Βρέθηκε σε αποθήκη ανάμεσα σε παλιοσίδερα

Αστεγος νεκρός από ασιτία

Μόλις τέσσερις μέρες μετά το θάνατο μιας υπερήλικης μητέρας και του τυφλού γιου της, στην Εξοχή Θεσσαλονίκης, ένα ακόμη περιστατικό εγκατάλειψης, με τραγική κατάληξη, ήρθε χθες να επιβεβαιώσει την αδιαφορία και τον εγκληματικό εφησυχασμό της ελληνικής κοινωνίας".

"Ο ιδιοκτήτης υπόγειας αποθήκης ανταλλακτικών αυτοκινήτων... ανακάλυψε εντελώς τυχαία μέσα στις μάζες από παλιοσίδερα μια τραγωδία. Βρήκε νεκρό από ασιτία άνδρα, ηλικίας 45 - 50 χρόνων, σκελετωμένο, αφού είχε απομείνει μόλις 30 κιλά" ("Εξουσία", Σάββατο 22 Νοεμβρίου 1997).

- Τις τραγικές συνέπειες της κυρίαρχης πολιτικής, που φτάνει μέχρι τη φυσική εξόντωση των απόκληρων της ζωής.

- Την προκλητική διαβίωση και σπατάλη των επιχειρηματιών - καπιταλιστών, των ίδιων που ζητάνε διαρκή μείωση του εργατικού εισοδήματος, συρρίκνωση των κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων - συνταξιούχων, την κατάργηση ουσιαστικά των κοινωνικών δαπανών του κράτους, στο όνομα της "ανταγωνιστικότητας" και της "παγκοσμιοποίησης"!!!

Από την άλλη, είναι φανερή η σπουδή της εφημερίδας, να ξεκόψει το τραγικό γεγονός από τις ρίζες του, να το αποδώσει στην "αδιαφορία και τον εγκληματικό εφησυχασμό της ελληνικής κοινωνίας". Κι έτσι, να βγάλει λάδι την πολιτική της κυβέρνησης,το ίδιο το απάνθρωπο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα.Ξεκαθαρίζουμε, επίσης, ότι:

• Η όποια αδιαφορία ή εφησυχασμός αναπτύσσονται μέσα στο μπαξέ της κυρίαρχης πολιτικής των αξιών του συστήματος, δεν είναι, όμως, το στίγμα της ελληνικής κοινωνίας, όπως θέλουν να το παρουσιάσουν.
• Είναι υποχρέωση του κράτους να παρέχει την απαραίτητη κοινωνική πρόνοια σε όσους την έχουν ανάγκη, ώστε, όχι μόνο να μην πεθαίνουν από ασιτία ή από άλλες συναφείς αιτίες, αλλά να τους εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις για αξιοπρεπή ανθρώπινη διαβίωση.

Ζούμε στην εποχή, που μόλις 300 Κροίσοι ελέγχουν το 45% του παγκόσμιου πλούτου" ("Ριζοσπάστης", 23 Οκτώβρη 1997).

Η κυβέρνηση μπορεί να καμαρώνει για το "κοινωνικό" της "πρόσωπο"!

Στην πράξη όμως, υποτάσσει την όποια κοινωνική πολιτική στη δογματική προσήλωση στο "πρόγραμμα σύγκλισης", στην "παγκοσμιοποίηση" και την "ανταγωνιστικότητα". Είναι χαρακτηριστική, από αυτή την άποψη, η απάντηση του Γ. Παπαντωνίου σε ερώτηση δημοσιογράφου:

Δημοσιογράφος: Οι αριθμοί ίσως ευημερούν, αλλά υπάρχουν κοινωνικές ομάδες που πένονται.

Γιάννος Παπαντωνίου: "Υπάρχουν ομάδες κοινωνικές, οι οποίες αντιμετωπίζουν πρόβλημα και αυτό δεν το αρνείται κανένας. Η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση έχει και τις συνέπειές της" ("Το Βήμα" 24 Αυγούστου 1997).

Οι "συνέπειες", για τις οποίες μιλάει έτσι απλά ο κύριος υπουργός, είναι βαριές, κοστίζουν στο λαό και στους κοινωνικά αδύναμους. Σήμερα μετριούνται, με τους πάνω από δύο εκατομμύρια Ελληνες κάτω από το όριο της φτώχειας, με εκείνους που είναι άστεγοι ή χάνουν τη ζωή τους από ασιτία ή εγκατάλειψη.

Είναι ρεαλιστική μια άλλη πολιτική, που θα έχει στο κέντρο της τον άνθρωπο και όχι τα κέρδη των καπιταλιστών, την ανταγωνιστικότητα και την "παγκοσμιοποίηση"...

Ανδριανός ΜΠΟΥΚΟΥΡΗΣ