ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ζήτημα τιμής

Η ζωή κυκλοφορεί πλέον, δεν υπάρχει, δε «ζει», σε καπιταλιστική συσκευασία του 21ου αιώνα. Με ταμπελάκια στο κουτάκι του καθενός που γράφει την τιμή της. Γιατί όπως κατέδειξε κι ο υπέροχος και συνάμα φριχτός προηγούμενος αιώνας, άλλη η τιμή της ζωής του Βιετναμέζου «κιτρινιάρη» κι άλλη του Αμερικανού με τα βρεμένα σώβρακα και το χαπακωμένο κορμί που αφήνει άρον άρον τη Σαϊγκόν. Αλλη η τιμή στην πιάτσα του δολοφονημένου Κένεντι κι άλλη του δολοφονημένου Λούθερ Κινγκ.

Στα ταμπελάκια η πολιτική της τιμολόγησης της ανθρώπινης ζωής από τους μαφιόζους της εξουσίας που αναρριχώνται πατώντας σε πτώματα για να συσσωρεύσουν τον πλούτο που τους επιτρέπει να... αγοράζουν την εκάστοτε βολική πολιτική, οι μεγαλοκαρχαρίες του 21ου αιώνα, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι αλλά και οι Ασιάτες καπιταλιστές, μια φούχτα άνθρωποι, αυτοπροσδιορίστηκαν σε τιμολογητές.

Ετσι αποφάσισαν να στήσουν ένα έντεχνο δράμα που το βάφτισαν 11η Σεπτεμβρίου. Κι ύστερα, αποδεικνύοντας ότι στον πολιτισμό του τρόμου είμαστε όλοι αναλώσιμοι, αποφάσισαν να πουλάνε προστασία, κοινώς «νταβατζιλίκι». Για να έχει κάποια αξία η ζωή σου πρέπει να πας με τα νερά και τ' απόνερα των συμφερόντων τους. Αλλιώς είσαι Σέρβος ή Ιρακινός.

Κι έτσι έφτασαν στην κορύφωση της αθλιότητας. Διατυμπάνισαν το παγκόσμιο στοίχημα πλουτισμού τους. Θα ποντάρεις στην επόμενη τρομοκρατική πράξη, τη δική τους εννοείται και θα βγάζεις λεφτά. Λίγα εσύ πολλά αυτοί. Κι έδωσαν και παράδειγμα οι άθλιοι: «Πότε θα δολοφονηθεί ο Αραφάτ; Πότε θα ανατραπεί ο πρόεδρος της Βενεζουέλας με μια σφαίρα; Πότε θα ρίξει η Βόρειος Κορέα πυρηνικά στην Ιαπωνία;». Οι πόθοι τους, τα άνομα σχέδιά τους στα χέρια των μαφιόζων του τζόγου όπου γης. Ετσι ώστε να ποντάρει το Πεντάγωνο στη δολοφονία του τάδε ηγέτη που δε γουστάρει και να την πραγματοποιεί βγάζοντας τα... έξοδά του σε κέρδη του 1.000%!.. Ωραία φάμπρικα - ευγενής καπιταλισμός - ο Αλ Καπόνε κι οι συμμορίες του Λας Βέγκας μοιάζουν αρχάγγελοι της κάθαρσης μπροστά στην ιδέα της τζογαδόρικης εγκληματικότητας. Ζήτημα ζωής η «τιμή» του καθενός, ζήτημα τιμής η ζωή του καθενός.

Οταν κυκλοφόρησε η τράπουλα στα χέρια των κρετίνων μισθοφόρων εισβολέων στο Ιράκ είχα γράψει για τη μετεξέλιξή της σε εμπορευματική αξιοποίηση του τρομοτζόγου. Αυτό δεν το φαντάστηκα. Μου λείπει η... χρηματιστηριακή συνείδηση της ελεύθερης αγοράς.

Μπορώ όμως να φανταστώ τους Νεονάκηδες, τους Μπίστηδες και τους Μανίκες του 21ου αιώνα να πλουτίζουν ποντάροντας στη δολοφονία του Σημίτη, του Καραμανλή ή της Παπαρήγα, διαθέτοντας μέρος των κερδών των χαρτοφυλακίων τους για την πάταξη της τρομοκρατίας... Στους εφιάλτες του ξύπνιου μου. Γιατί στην πραγματικότητα του ύπνου μου τίποτα απ' αυτά δεν είναι παράξενο.

Στην ελεύθερη παγκοσμιοποιημένη αγορά όλα είναι ζήτημα «τιμής». Κι όποιος την έχει εκτός τιμολογίου των νεοταξιτών είναι πρώτα απ' όλα ζωντανός και οπωσδήποτε αμετανόητος κομμουνιστής. Ανθρωπος δηλαδή περήφανος, πατριώτης και εκτός δικαιοδοσίας των σφαγέων του. Διώκτης τους. Ουστ! Καθάρματα πολυδιαφημισμένα πτώματα του 21ου...

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Συζήτηση σε... καλπονοθευτική βάση

Να λοιπόν που ένας ακόμη διάλογος προκηρύχτηκε. Αυτή τη φορά για τον εκλογικό νόμο. Την πρόσκληση απευθύνει η κυβέρνηση και μένει να βρει πρόθυμους παραλήπτες, δυνάμει συνομιλητές. Μέχρι στιγμής θετικά έχουν ανταποκριθεί το ΔΗΚΚΙ και ο Συνασπισμός. Κι αυτό παρότι δηλώνουν πως διαφωνούν με τις προτεινόμενες αλλαγές. Εν αντιθέσει με τη ΝΔ που, αν και το πνεύμα των κυβερνητικών προτάσεων δεν τη βρίσκει αντίθετη, αρνείται -για ευνόητους λόγους- να πάρει μέρος στο διάλογο.

Διάλογος όμως προς τι; Η κυβέρνηση διακηρύσσει την επιθυμία της οι όποιες αλλαγές στον εκλογικό νόμο να αποτελέσουν προϊόν της ευρύτερης δυνατής συναίνεσης. Η ίδια όμως έχει προκαθορίσει το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί ο διάλογος. Το πλαίσιο ενός ληστρικού, καλπονοθευτικού, εκλογικού συστήματος, τέτοιου που να εγγυάται κυβερνητική σταθερότητα, να διασφαλίζει πως την κυβερνητική εξουσία θα διαχειρίζονται χωρίς κλονισμούς ο δικομματισμός ή οι κεντροδεξιοί - κεντροαριστεροί κλώνοι του.

Διάλογος λοιπόν με εκ των προτέρων δεδομένο το αποτέλεσμά του. Τέτοιους διαλόγους ο λαός γνώρισε αρκετούς τα τελευταία χρόνια. Και «γεύτηκε» με την περάτωσή τους και τις συνέπειές τους. Στο 8ωρο, στην κοινωνική ασφάλιση κ.ο.κ. Τα τραπέζια των «κοινωνικών διαλόγων» που στήθηκαν και στα οποία έσπευσαν να παρακαθίσουν, νομιμοποιώντας τα αποτελέσματά τους, ηγεσίες συνδικαλιστικών οργανώσεων και να τα χαιρετίσουν αρκετές πολιτικές δυνάμεις του τόπου, όχι μόνο δεν επέφεραν καμία βελτίωση της θέσης των εργαζομένων, αλλά την επιδείνωσαν. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι το γνωρίζουν αυτό από πρώτο χέρι. Και οι ψευδεπίγραφοι «κοινωνικοί διάλογοι» έχουν χρεοκοπήσει στη συνείδησή τους.

Αυτή τη φορά η κυβέρνηση καλεί τις πολιτικές δυνάμεις σε διάλογο για τον εκλογικό νόμο. Η συμμετοχή ωστόσο, λογικά, προϋποθέτει συμφωνία σε μια μίνιμουμ βάση και διάθεση διαπραγμάτευσης, διεκδίκησης αλλά και παραχώρησης και συμβιβασμού. Διαφορετικά θα πρόκειται για διάλογο κωφών. Οσοι προσέρχονται σ' αυτό το τραπέζι είναι άραγε διατεθειμένοι να προβούν σε παραχωρήσεις; Αναρωτιόμαστε γιατί στα λόγια τουλάχιστον τόσο ο Συνασπισμός όσο και το ΔΗΚΚΙ δηλώνουν υπέρμαχοι της απλής αναλογικής. Αναρωτιόμαστε ακόμη, γιατί ήδη ο διάλογος γύρω από το θέμα του εκλογικού νόμου διεξάγεται από καιρό. Τα κόμματα έχουν καταθέσει τις προτάσεις και τις θέσεις τους. Η κυβέρνηση τις δικές της. Κι ανάμεσα στις κυβερνητικές προτάσεις και στο αίτημα για απλή αναλογική - για όσους τουλάχιστον μιλούν στο όνομά της - υπάρχει άβυσσος.

Το ΚΚΕ καθαρά και ξάστερα δήλωσε εξαρχής πως δικό του αίτημα ήταν και παραμένει η απλή αναλογική, χωρίς ανταλλάγματα, με κατάργηση του ορίου εισόδου στη Βουλή. Πίσω απ' αυτό δεν προτίθεται να κάνει ούτε βήμα. Για το ΚΚΕ η δημοκρατική ευαισθησία και η θεσμική υποχρέωση, την οποία επικαλούνται άλλες δυνάμεις αιτιολογώντας το «ναι» στο διάλογο, ερμηνεύεται πρωτίστως σε καθήκον να διατηρηθεί ανοιχτό και ψηλά το μέτωπο διεκδίκησης του μόνου ικανού να εκφράσει ανόθευτη τη λαϊκή θέληση εκλογικού συστήματος. Η απλή αναλογική ως βήμα εκδημοκρατισμού, βήμα προς την ισοτιμία της ψήφου ήταν και είναι αδιαπραγμάτευτη. Πάνω σε ποια βάση λοιπόν να συνδιαλλαγεί με την κυβέρνηση; Στη βάση του αν ο νέος νόμος θα είναι λιγότερο ή περισσότερο ληστρικός; Αν η αναλογικότητα θα παραμείνει στο 70% ή θα αυξηθεί στο 80%; Μα, μια τέτοια συζήτηση σημαίνει αυτόματα την παραίτηση από το αίτημα για απλή αναλογική. Αποδυναμώνει την απαραίτητη σήμερα προσπάθεια διεκδίκησής της. Διαμηνύει στα λαϊκά στρώματα πως όλα τελικά παζαρεύονται, όλα διαπραγματεύονται. Μόνο που δεν είναι έτσι. Απέναντι σε ορισμένα πράγματα κάθε δύναμη, πόσο μάλλον όταν θέλει να αυτοχαρακτηρίζεται αριστερή ή προοδευτική, οφείλει να είναι ανυποχώρητη. Οπως ανυποχώρητος παραμένει ο δικομματισμός από την προσπάθεια θωράκισής του.

Κατανοητός βεβαίως ο διακαής πόθος της κυβέρνησης, οι αλλαγές που προτείνει να διαθέτουν στο τέλος τη σύμφωνη γνώμη όσο το δυνατόν μεγαλύτερης μερίδας του πολιτικού κόσμου. Δικαίωμά της να μετέρχεται κάθε μέσο για να αποσπάσει την πολυπόθητη συναίνεση. Δικαίωμά τους και όσων επιλέξουν να νομιμοποιήσουν τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις και να συναινέσουν σε προειλημμένες αποφάσεις. Εκείνο που δε δικαιούνται είναι, για να δικαιολογήσουν τη δική τους στάση, να αμφισβητούν την προσήλωση του ΚΚΕ στην απλή αναλογική. Γιατί σε τελική ανάλυση είναι δικό του δικαίωμα και περισσότερο καθήκον, όπως και κάθε πραγματικά προοδευτικού ανθρώπου, να επιμένει στην απλή αναλογική και να μην την εκχωρεί έναντι οποιουδήποτε ανταλλάγματος ή πρόσκαιρου πολιτικού - κομματικού οφέλους.

Το ΚΚΕ καλεί το λαό και τα κινήματά του να διεκδικήσουν απλή αναλογική, χωρίς αυταπάτες πως από μόνο του ακόμα κι ένα δημοκρατικό εκλογικό σύστημα μπορεί να δώσει απάντηση στα προβλήματά του και διέξοδο στα αδιέξοδά του. Τον προτρέπει ταυτόχρονα να τροχιοδρομήσει την πάλη του σε κατεύθυνση ρήξης με την ακολουθούμενη σήμερα πολιτική και τους φορείς της, για ευρύτερες αλλαγές προς όφελός του. Αξιοποιώντας κάθε ευκαιρία για το σκοπό αυτό - και μια τέτοια αποτελούν οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Δραστηριότητες των ΚΟ του ΚΚΕ

-- Σήμερα Κυριακή 3/8, στις 11 π.μ., στην Αράχοβα Αιγιάλειας θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση προς τιμήν του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και του μαχητή καπετάν Τσαϊπά (Νίκου Κουνάβη). Θα μιλήσει ο Κώστας Μπάτσικας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέας της ΝΕ Αχαΐας του ΚΚΕ.

- Η ΚΟΒ Αγιάσου του ΚΚΕ διοργανώνει σήμερα Κυριακή, στις 8.30μ.μ., στην πλατεία του χωριού, συγκέντρωση με ομιλητή τον βουλευτή του Κόμματος Σταύρο Σκοπελίτη και θέμα: «Οι πολιτικές εξελίξεις και η πρόταση του ΚΚΕ για την έξοδο από τη σημερινή κατάσταση».