Για άλλη μια φορά η συγκυβέρνηση σκληραίνει τη στάση της και ετοιμάζει επίθεση σε πολλά μέτωπα. Την ίδια ώρα που ολοκληρώνει τις συζητήσεις για τη δέσμη μέτρων των 14,5 δισ. ευρώ, προχωρά στις συγχωνεύσεις των οργανισμών. Πριν ακόμη φτάσουν στον κόσμο τα μπιλιετάκια της φοροφρίκης, συζητά για πολύ σημαντικές αλλαγές στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας υπέρ των μονοπωλιακών ομίλων. Πριν ανοιγοκλείσει «βλέφαρο» ετοιμάζεται να παραδώσει την Αγροτική Τράπεζα, κρατώντας στο Δημόσιο τα βάρη της. Ολο για τη ρευστότητα στην αγορά και το ΕΣΠΑ λέει, αλλά στο μεταξύ νέες διατάξεις «μαγειρεύονται» για την «απλοποίηση» των διαδικασιών υπέρ των επιχειρηματιών. Τσακώνεται για το αν θα κάνει ή όχι επαναδιαπραγμάτευση και στο μεταξύ προωθεί όλες τις αντεργατικές αναδιαρθρώσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις για να σωθεί το κεφάλαιο από την κρίση, τσακίζοντας το λαό.
Αυτά και πολλά ακόμη δείχνουν ότι η συγκυβέρνηση δεν καθυστερεί, ούτε αποτυγχάνει στο έργο της. Ηρθε για να μπορέσει να εφαρμόσει αυτό που θέλησαν τα μονοπώλια, όπως και οι προηγούμενες. Ηρθε για να τα πάρει όλα από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Ηρθε για να υλοποιήσει τα σχέδια της ΕΕ, της τρόικας, του μεγάλου κεφαλαίου. Εκχώρηση του δημόσιου πλούτου, ελαχιστοποίηση εργασιακών δικαιωμάτων, βίαιη ανακατανομή του πλούτου υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων, χτύπημα σε ατομικές και συλλογικές ελευθερίες, χτύπημα των αγώνων. Το πρόσφερε στον κ. Μάνεση της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» ενάντια στους εργάτες απεργούς. Οι εργαζόμενοι έχουν δεχτεί αμέτρητα χτυπήματα. Αλλά δεν πρέπει να απογοητεύονται. Πρώτα απ' όλα γιατί εάν ενωθούν, κανείς δεν μπορεί να αναμετρηθεί μαζί τους. Και έπειτα, επειδή οι φορείς του οργανωμένου αγώνα και της συσπείρωσης υπάρχουν ήδη και δρουν, το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ, η ΠΑΣΕΒΕ. Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί αγρότες έχουν πού να «ακουμπήσουν». Είναι στο χέρι τους να εμποδίσουν την αντιλαϊκή πολιτική, να φέρουν την ανατροπή.
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως η «επιτομή της ελεύθερης αγοράς» το σχέδιο για την ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρόμου που αποκάλυψε πριν από λίγες μέρες, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό, ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης. Ανάμεσα σε άλλα, ο υπουργός στη συνέντευξή του διαχώρισε το δίκτυο του ΟΣΕ από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, λέγοντας ότι σκοπός της κυβέρνησης είναι να ιδιωτικοποιηθεί η κρατική σιδηροδρομική εταιρεία και όχι το σιδηροδρομικό δίκτυο, το οποίο είναι από τη φύση του ζημιογόνο και αυτό θα παραμείνει στο κράτος. «Τα δίκτυα αυτά (...) είναι κρατικά (...) γιατί είναι ζημιογόνα, άρα κανείς δεν θέλει να τα πάρει», είπε συγκεκριμένα. Με απλά λόγια, το κράτος θα διατηρήσει το δίκτυο του ΟΣΕ, με δημόσιο χρήμα θα το συντηρεί, θα το επεκτείνει και θα το εκσυγχρονίζει. Αντίθετα, ο ιδιώτης που θα πάρει την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, θα καθορίζει με όρους που βολεύουν την κερδοφορία του, πόσα δρομολόγια θα εκτελούνται και προς ποιους προορισμούς, τις τιμές των εισιτηρίων, το σύνολο τελικά της λειτουργίας της. Και για να μην ξεχνάμε, θα του τη δώσουν και «λευκή» από χρέη - κι αυτά στον κρατικό προϋπολογισμό θα πάνε - αλλά και με πλήρως «ανταγωνιστικές» συνθήκες εργασίας και μισθούς για τους εναπομείναντες σιδηροδρομικούς υπαλλήλους. Πραγματικά, «χρυσές δουλειές» για τους... φίλους της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ...