ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 28 Οχτώβρη 2009 - 2η έκδοση
Σελ. /32
Επιχειρηματικός «πόλεμος» για τα ... σκουπίδια!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την εντατικοποίηση της μάχης μεταξύ των ...«πράσινων» επιχειρηματικών ομίλων που ασχολούνται με τις διάφορες τεχνολογίες διαχείρισης των απορριμμάτων, προκαλεί ήδη η πρόσφατη ανακοίνωση της υπουργού Περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη ότι τους πρώτους μήνες του 2010 θα δημοπρατηθούν οι νέες μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων για το Γραμματικό και την Αττική συνολικά.

Το πεδίο για τη διαμάχη μεταξύ των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων δημιουργήθηκε καθώς η υπουργός δε διευκρίνισε αν εννοεί τις μονάδες μηχανικής ανακύκλωσης - κομποστοποίησης, αφήνοντας ανοιχτό το «παράθυρο» στις μονάδες αυτές να συμπεριληφθούν ακόμη και αυτές της καρκινογόνου καύσης ή της βιολογικής ξήρανσης.

Ηδη με δημοσιεύματα στον Τύπο αρχίζει να γίνεται έμμεση προπαγάνδιση της μιας ή της άλλης μεθόδου, ενώ - κατά ...σύμπτωση - την ίδια μέρα των ανακοινώσεων της υπουργού, σε εκδήλωση που διοργάνωσε στην Αθήνα η invest in Greece (εταιρεία για την προώθηση ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα) μαζί με το Σουηδικό Εμπορικό Συμβούλιο, παρουσιάστηκαν οι τεχνολογίες 7 σουηδικών εταιρειών που ασχολούνται με έργα διαχείρισης απορριμμάτων. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης ημερίδας αναφέρθηκαν οι επενδυτικές ευκαιρίες στον κλάδο, καθώς και οι διευκολύνσεις (βλέπε κρατικές επιδοτήσεις) από τον αναπτυξιακό νόμο, τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, αλλά και το Πρόγραμμα του ΕΣΠΑ...

Και οι εταιρείες διαχείρισης απορριμμάτων μυρίστηκαν «ψητό» μέσω της «πράσινης» ανάπτυξης και εφορμούν, εκμεταλλευόμενες την πολιτική ιδιωτικοποίησης που ακολουθεί και η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μετά την προηγούμενη της ΝΔ. Κι όλα αυτά άσχετα αν η πολιτική αυτή είναι ιδιαίτερα επιβλαβής και για την υγεία και για το περιβάλλον (με την εκπομπή διοξινών και διοξειδίου του άνθρακα), ενώ θα επιφέρει πρόσθετα χαράτσια, αφού οι τεχνολογίες αυτές κοστίζουν πολλαπλάσια και θα προκαλέσουν αντίστοιχη αύξηση των ανταποδοτικών δημοτικών τελών... Αλλο ένα ακόμη ζήτημα που αναδεικνύει την ανάγκη κεντρικού σχεδιασμού διαχείρισης απορριμμάτων αποκλειστικά από το κράτος με γνώμονα τη Δημόσια Υγεία. Αλλά αυτό απαιτεί κοινωνία χωρίς επιχειρηματίες και αντίστοιχη πολιτική.

Στην Ελλάδα, τα μεταλλαγμένα... απαγορεύονται

Χρόνο με τον χρόνο ολοένα και περισσότεροι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί (γ.τ.ο.) αποκτούν την έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και την ανάλογη άδεια κυκλοφορίας στην Ευρωπαϊκή αγορά από το αρμόδιο Συμβούλιο υπουργών. Παρόλα αυτά, φαίνεται πως οι μέχρι σήμερα ρυθμοί έγκρισης μεταλλαγμένων τροφίμων και ζωοτροφών, δεν ικανοποιούν την ΕΕ αφού όπως είπε σε πρόσφατη ομιλία της στις Βρυξέλλες, η Επίτροπος Γεωργίας, Μ.Φ. Μπόελ, η καθυστέρηση που παραρατηρείται στην χορήγηση αυτών των εγκρίσεων, «αποτελεί μία πραγματική οικονομική απειλή». To αιτολόγησε, λέγοντας ότι η ΕΕ αναγκάζεται να εισάγει ζωοτροφές από τις ΗΠΑ, επιμολυσμένες με γ.τ.ο, αλλά σε τόσο χαμηλό ποσοστό που δεν αποτελούν καμία απειλή. Με λίγα λόγια ζήτησε να αρθούν τα εμπόδια που μπαίνουν από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Κοινότητας ή ορισμένων κρατών - μελών, γιατί αλλιώς θα αναγκαστούμε να εισάγουμε ζωοτροφές από άλλες χώρες με πολύ υψηλότερο κόστος, με αποτέλεσμα αυτό να μετακυλιστεί στο κόστος της ζωικής παραγωγής, με ανάλογες συνέπειες σε παραγωγούς και καταναλωτές. Ηταν ιδιαίτερα αποκαλυπτική σχετικά με τους εγκεκριμένους γ.τ.ο, λέγοντας ότι αυτοί κυκλοφορούν ελεύθερα σε όλη την ΕΕ - προφανώς και στην Ελλάδα - και δεν πρέπει να μπαίνει ούτε καν ως ερώτημα η «αποδιάρθρωση της αγοράς στον τομέα αυτό»! Κατά τα λοιπά στην χώρα μας, σύμφωνα με όλους τους υπουργούς που περνούν κατά καιρούς από τα αρμόδια υπουργεία, ισχύει η «απαγόρευση» διακίνησης, εμπορίας και καλλιέργειας μεταλλαγμένων...

Το εργασιακό τοπίο στον ΟΤΕ

Με την αποχώρηση και των τελευταίων 600 εργαζομένων στον ΟΤΕ τον περασμένο Σεπτέμβρη (με τα αποκαλούμενα προγράμματα «εθελούσιας εξόδου»), ανοίγει πλέον ο δρόμος για την περαιτέρω συρρίκνωση του προσωπικού κατά 2.000 άτομα, όπως έχει προαναγγείλει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού Π. Βουρλούμης από τη ΔΕΘ. Στον ιδιωτικοποιημένο ΟΤΕ, η μείωση του «εργατικού κόστους», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους, είναι πρώτιστο μέλημα της γερμανοελληνικής διοίκησης. Στο πλαίσιο αυτό, ήδη στον ΟΤΕ επεξεργάζονται το νέο σχέδιο μείωσης του προσωπικού, με βάση την «αποδοτικότητα». Το σχέδιο αυτό, όπως λένε τα στελέχη του Οργανισμού, αφορά σε μια πιο «εξατομικευμένη προσέγγιση, με βάση την ποιοτική αξιολόγηση των εργαζομένων» και προσθέτουν ότι ήδη έχουν συνταχθεί μελέτες ανά διεύθυνση που προσδιορίζουν σε ποιους συγκεκριμένους εργαζόμενους μπορούν να δοθούν κίνητρα, ώστε να αποφασίσουν να φύγουν οικειοθελώς. Με αυτά και αυτά, το εργασιακό τοπίο στον ΟΤΕ αλλάζει άρδην τα τελευταία χρόνια. Αρκεί να σημειωθεί ότι σε διάστημα ενός χρόνου (Οκτώβρης 2005 - Οκτώβρης 2006) το προσωπικό του ΟΤΕ συρρικνώθηκε κατά 4.795 άτομα, με την υπογραφή και της πλειοψηφίας της ΟΜΕ - ΟΤΕ! Για δε την κάλυψη των κενών θέσεων, προγραμματίζονται ορισμένες προσλήψεις, με ατομικές συμβάσεις εργασίας και όρους «αγοράς». Και ο νοών νοείτω. Το βέβαιο είναι ότι στο όνομα της «επιχειρηματικότητας» και της «ανταγωνιστικότητας», όλο και θα θυσιάζονται όποια ακόμα εργασιακά δικαιώματα και κατακτήσεις έχουν απομείνει στον ΟΤΕ. Η μείωση εργαζομένων με ταυτόχρονη αύξηση δραστηριοτήτων σημαίνει εντατικοποίηση, επομένως και αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και ταυτόχρονα προσφορά κακών υπηρεσιών στο λαό, αφού το μέλημα για παροχή καλών υπηρεσιών θα είναι οι μεγάλοι πελάτες, δηλαδή οι επιχειρήσεις. Να γιατί χρειάζεται κοινωνικοποίηση, δηλαδή τομέας τηλεπικοινωνιών λαϊκή περιουσία. Σημειώστε, τέλος, ότι σε πρόσφατη έκθεση της «Citιgroup» (τραπεζικό μονοπώλιο), αναφερόταν ότι αναμένει μείωση των εργαζομένων του ΟΤΕ κατά 1.500 άτομα μέσα στη διετία 2010 - 2011.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Με τον άλλο δρόμο ανάπτυξης

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιδιώκει ως τώρα με ελιγμούς να εμφανίσει διαφορετική πολιτική από της ΝΔ, αλλά η προετοιμασία για την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων δείχνει ετοιμότητα να επιβάλλει αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα. Πυρήνας τους, οι αποφάσεις που έχουν συνδιαμορφώσει τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η ΝΔ στα όργανα της ΕΕ. Επιδίωξη είναι νέα κέρδη για το κεφάλαιο από τη μια, βάθεμα της εκμετάλλευσης και των συνθηκών ανέχειας, στις οποίες ζει η μεγάλη πλειοψηφία τους λαού, από την άλλη. Αυτή είναι η γενική τάση, η στρατηγική γραμμή την οποία υπηρετούν όλα ανεξαρτήτως τα κόμματα του κεφαλαίου. Γι' αυτό επιλέγονται από την πλουτοκρατία να υπηρετήσουν τα συμφέροντά της.

Απέναντι στις συνέπειες αυτής της πολιτικής, είναι δεδομένο ότι θα εκφραστούν αντιδράσεις, ανεξάρτητα από το μέγεθος, την ένταση, τη μαζικότητα, το περιεχόμενο και τη διάρκεια που αυτές θα έχουν. Αγώνες είχαμε στο παρελθόν, θα έχουμε και στο μέλλον. Ποιο ήταν όμως το αποτέλεσμά τους και πού κατέληξαν; Είναι γεγονός ότι οι εργατικές κινητοποιήσεις τα περασμένα χρόνια κατάφεραν ορισμένες φορές και κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις να καθυστερήσουν προσωρινά κάποια αντιδραστικά μέτρα. Η γενική πολιτική γραμμή όμως της εκάστοτε κυβέρνησης, ο πυρήνας των μέτρων για τα οποία δεσμεύτηκε στην πλουτοκρατία, δεν ανατράπηκε, δεν ανακόπηκε. Αλλοτε με ελιγμούς, άλλοτε με κατασταλτική πυγμή, οι κυβερνήσεις του δικομματισμού πέτυχαν να αυξήσουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, να καθηλώσουν μισθούς και συντάξεις, να εκτινάξουν τα κέρδη του κεφαλαίου (ακόμα και σε συνθήκες κρίσης), να ιδιωτικοποιήσουν την Υγεία και την Παιδεία.

Το ίδιο θα επιδιώξει να κάνει και τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησε η ΝΔ. Και είναι βέβαιο ότι θα πετύχει στο αντιλαϊκό της έργο, αν οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν κάνουν ένα ουσιαστικό ποιοτικό βήμα στον τρόπο που οργανώνουν την άμυνά τους. Χωρίς να υποτιμά κανείς ακόμα και την πιο μικρή κατάκτηση, το ζητούμενο σήμερα για το εργατικό λαϊκό κίνημα φτάνει πολύ πιο μακριά από το να διεκδικεί μια πενιχρή αύξηση, να αναλώνεται σε ένα συντεχνιακό αγώνα με χαμηλές προσδοκίες και αιτήματα. Ενας τέτοιος αγώνας είναι καταδικασμένος να αποτυγχάνει, ακόμα και στον κοντοπρόθεσμο στόχο του, όσο ο εργαζόμενος στην πάλη του δε συνειδητοποιεί τον πραγματικό αντίπαλο. Οσο δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτό το οποίο έχει απέναντί του είναι τα συμφέροντα του κεφαλαίου, μακριά και ενάντια στα δικά του πραγματικά συμφέροντα.

Αυτό υπηρετούν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, αλλά και τα κόμματα εκείνα που δεν αμφισβητούν τον ευρωμονόδρομο. Από αυτή την άποψη, σήμερα, γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη η ανάγκη να διευρυνθούν οι στόχοι πάλης της εργατικής τάξης, να πολιτικοποιηθούν. Να συνειδητοποιήσει ο εργατοϋπάλληλος ότι οι διεκδικήσεις του στον καπιταλισμό έχουν «οροφή» που συμπιέζεται ακόμη περισσότερο, από τα αντιλαϊκά μέτρα που συσσωρεύονται από τη μια κυβερνητική θητεία στην άλλη. Το μπόλιασμα ολοένα και περισσότερων εργατικών συνειδήσεων με τον άλλο δρόμο ανάπτυξης και η πάλη για την κατάκτησή του, μπορεί να δώσει δύναμη στους σημερινούς αγώνες. Μπορεί και πρέπει να ανοίξει δρόμους για πραγματικές, ριζοσπαστικές, πραγματικά φιλολαϊκές αλλαγές, που θα φτάνουν μέχρι και στην κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ