Μόνο όσοι είχαν πέσει θύματα της αντιμνημονιακής ρητορικής της ηγεσίας της ΝΔ εξεπλάγησαν ή απογοητεύτηκαν από το γράμμα που έστειλε ο Α. Σαμαράς στους επικεφαλής της τρόικας και την υπογραφή που έβαλε φαρδιά - πλατιά κάτω από τα μνημόνια και τα εξοντωτικά αντιλαϊκά μέτρα. Οσοι είχαν πιστέψει τις αντιμνημονιακές κορόνες τους ήθελαν να το κάνουν, γιατί ο πρόεδρος της ΝΔ ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι απόλυτα δεσμευμένος στη στήριξη της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Ακόμα και όταν έλεγε «όχι επί της αρχής» στο μνημόνιο, την ίδια ώρα διαβεβαίωνε ότι θα σεβαστεί 100% τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Ακόμα και όταν διακήρυσσε ότι «συναίνεση στο λάθος δεν δίνω», την ίδια ώρα ψήφιζε τους περισσότερους από τους νόμους που υλοποιούσαν το μνημόνιο και έβαζε πλάτες για να περάσει το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων. Ακόμα και όταν έλεγε «εγώ δεν υπογράφω», γιατί «υπάρχει εθνική αξιοπρέπεια», είχε ήδη προσυπογράψει τη συμμετοχή του στη συγκυβέρνηση και είχε δεσμευτεί στην «υλοποίηση των αποφάσεων της συνόδου κορυφής της ΕΕ της 26ης Οκτωβρίου και την εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής που συνδέεται με τις αποφάσεις αυτές». Η επιστολή του προέδρου της ΝΔ το μόνο που έκανε είναι να ρίξει παντελώς τις αντιμνημονιακές μάσκες. Οι «έγγραφες δεσμεύσεις» επιβεβαίωσαν απλά ότι δεν μπορούσε για πολύ να κοροϊδεύει το λαό παριστάνοντας τον πολέμιο του μνημονίου. Εκείνος που είχε αυταπάτες ήταν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που τον υπολόγιζε στις αντιμνημονιακές δυνάμεις και σ' αυτές που είναι με την «εθνική ανεξαρτησία», λες και το κεφάλαιο στην Ελλάδα, την πολιτική του οποίου στηρίζει η ΝΔ, έχει πατρίδα. Και τώρα τον κατηγορεί για «δήλωση μετανοίας» και όχι για πολιτικό μοχλό του κεφαλαίου και του αστικού πολιτικού συστήματος. Και πώς να το πει αυτό όταν ο ίδιος στηρίζει αυτό το σύστημα; Τα λαϊκά στρώματα που ακολουθούσαν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, πρέπει εδώ και τώρα και οριστικά να τα εγκαταλείψουν και να τραβήξουν το δικό τους δρόμο. Να εμπιστευτούν τη δύναμη, την οργάνωση και το δίκιο τους και να αντεπιτεθούν για τα δικαιώματά τους, για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

Εντός των επόμενων ημερών αναμένεται το υπουργείο Υποδομών να παρουσιάσει το νομοσχέδιο που θα οριστικοποιήσει τις αντιδραστικές αλλαγές και στο ζήτημα της «απελευθέρωσης» των οδικών επιβατικών μεταφορών. Οπως φαίνεται, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. έχουν βρει κοινή «φόρμουλα» - με τη σύμφωνη γνώμη της «πρασινογάλαζης» συνδικαλιστικής ηγεσίας της Ομοσπονδίας των ταξί. Ο νυν υπουργός Μ. Βορίδης έχει αφήσει σε πρόσφατες δηλώσεις του να «αιωρείται» ότι το ζήτημα των πληθυσμιακών κριτηρίων για την έκδοση νέων αδειών θα επανεξεταστεί μιας και «δεν το έχει διαβάσει στο μνημόνιο», σε μια προσπάθεια, που εκτός των άλλων, ερμηνεύεται και ως «επικοινωνιακή καλλιέργεια» ενός... νηφάλιου προφίλ.

Η αλήθεια είναι ότι τουλάχιστον στην πρωτεύουσα, αλλά και στη Θεσσαλονίκη και σε μεγάλο βαθμό και στην Πάτρα, η αγορά των τετραθέσιων ταξί είναι ήδη υπερκορεσμένη και με την πτώση του τζίρου, που παρατηρείται τα τελευταία δύο χρόνια, η κυκλοφορία μερικών ακόμη χιλιάδων οχημάτων - που προβλέπει το σχέδιο Ραγκούση - είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη επιλογή. Αλλωστε, αυτό που ζητούν οι επιχειρηματίες οι οποίοι ενδιαφέρονται για τη συγκεκριμένη αγορά είναι τα «φιλέτα» της - λιμάνια, αεροδρόμια, τουριστικοί προορισμοί - αλλά και άλλου τύπου οχήματα, όπως 7θέσια και 9θέσια μίνι-βαν ή αδειοδότηση για ενοικίαση λιμουζίνας μετά οδηγού. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν ενδιαφέρονται για οχήματα που να παραμένουν σταθμευμένα σε ουρές εκατοντάδων μέτρων στις πιάτσες, περιμένοντας τον πελάτη...

Σε λίγες μέρες, λοιπόν, η νομοθετική ρύθμιση θα κατατεθεί στη Βουλή και το ζητούμενο είναι οι αυτοαπασχολούμενοι ταξιτζήδες να μην «τσιμπήσουν» από τον πολιτικό ελιγμό που θα επιχειρήσει η «φαιογαλαζοπράσινη» συγκυβέρνηση, για να τους «σφάξει με το βαμβάκι».