Πολλή κουβέντα έγινε στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ από τις παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, αλλά και της «Αυτόνομης Παρέμβασης», για δήθεν μειοψηφίες και συσχετισμούς που δεν επιτρέπουν στο ΠΑΜΕ να μιλάει εξ ονόματος των εργαζομένων. Η συζήτηση για την ουσία του θέματος, τον τρόπο δηλαδή με τον οποίο διαμορφώνονται οι συσχετισμοί στο συνδικαλιστικό κίνημα, είναι μεγάλη και πολλές από τις πτυχές της αναλύθηκαν από τους συνδικαλιστές της ΔΑΣ, με συγκεκριμένα παραδείγματα και στοιχεία. Ακόμα όμως και τα ίδια τα νούμερα που επίσημα δίνονται από τη ΓΣΕΕ, είναι αποκαλυπτικά για τους πραγματικούς συσχετισμούς.

Οι αντιπρόσωποι στο συνέδριο ήταν 498. Από αυτούς, οι 136 προέρχονταν από τις ΔΕΚΟ και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με τη ΔΑΣ να έχει εκλέξει μόλις έξι από τους χώρους αυτούς, για λόγους που είναι καθ' όλα γνωστοί σε όλους, όπως πχ η με κάθε τρόπο χειραγώγηση και εξαγορά. Από τους υπόλοιπους 362, που προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα, η ΔΑΣ ψηφίστηκε από τους 98, αριθμός που αντιστοιχεί σε ποσοστό 27%. Κι όλα αυτά χωρίς να ληφθεί υπόψη η πρωτοφανής νοθεία και με δεδομένες βέβαια τις δύσκολες συνθήκες μέσα στις οποίες διεξάγονται οι εκλογές στον ιδιωτικό τομέα. Οι συσχετισμοί λοιπόν δεν αποτυπώνουν πάντα με απόλυτο τρόπο την πραγματικότητα, πολύ περισσότερο αν συνυπολογιστεί και η απώλεια 9 αντιπροσώπων από τον κλάδο των οικοδόμων, λόγω της μείωσης στο εργατικό δυναμικό της Αθήνας μετά την Ολυμπιάδα.

Συμπληρώθηκε ένας χρόνος που ο υπουργός Υγείας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, ανακοίνωσε ότι μέχρι το τέλος του Ιούλη του 2006 θα είχε εφαρμοστεί σε όλη τη χώρα η μέθοδος του μοριακού ελέγχου του αίματος με αφορμή - τότε - το θλιβερό γεγονός της μόλυνσης (και της κατάληξης) δύο ανθρώπων.

Χτες ο υπουργός εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ υποστηρίζει πως «η άμεση διακηρυγμένη βούληση του Υπουργείου, πήρε σάρκα και οστά», γιατί υπερδιπλασιάστηκε η ποσότητα του αίματος που ελέγχεται με τη μοριακή μέθοδο. Βέβαια, ο υπερδιπλασιασμός με τη μοριακή μέθοδο δεν υπερβαίνει το 45% του συνόλου του αίματος που ελέγχεται. Επίσης, ακόμα δεν έχει γίνει ο διεθνής μειοδοτικός - απλώς προκηρύχτηκε - διαγωνισμός για την προμήθεια των αντιδραστηρίων του μοριακού ελέγχου, ενώ έχει υποχωρήσει ακόμα και η ημι-λειτουργία του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας στους Θρακομακεδόνες. Τέλος, πρόσφατα υπήρξε έλλειψη αίματος στα νοσοκομεία. Αν αυτή η καταθλιπτική κατάσταση αποτυπώνει τη «σάρκα και τα οστά» της κυβερνητικής πολιτικής στον τομέα της αιμοδοσίας, τότε όλοι πρέπει να ανησυχούν από τους διθυραμβικούς τόνους του υπουργού Υγείας.

Στη «δημοσιονομική κατάσταση» απέδωσε προχτές ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου τη διαιώνιση του προβλήματος της έλλειψης εργαζομένων στις Νομαρχίες, έχοντας προηγουμένως εκφράσει ανέξοδα την «αλληλεγγύη» του στα αιτήματα των Νομαρχιών, μετά τη συνάντησή του με την υπερνομάρχη Αθήνας - Πειραιά και τους νομάρχες Αθήνας, Πειραιά, Ανατολικής και Δυτικής Αττικής. Από την πλευρά της, η Φ. Γεννηματά από τη θέση της αντιπολίτευσης έκανε λόγο για κοροϊδία της κυβέρνησης απέναντι στις Νομαρχίες, κάνοντας πως ξεχνά ότι το ίδιο ίσχυε και πριν από τρία χρόνια με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Τι γίνεται, όμως, με το περιεχόμενο και τον προσανατολισμό των ελέγχων; Ποια νομοθεσία θα καλούνται να διασφαλίσουν οι υπάλληλοι των Νομαρχιών; Πόσο αποτελεσματικοί μπορούν να είναι οι έλεγχοι, όσοι κι αν είναι, στο καθεστώς της «ελεύθερης αγοράς» όπου τα μονοπώλια έχουν υπαγορεύσει τους νόμους κατά τα συμφέροντά τους; Αυτά είναι «ψιλά γράμματα για τους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ. Το ζήτημα είναι να πηγαίνει καλά η αγορά και να φροντίζουν γι' αυτό οι κρατικοί θεσμοί, όπως π.χ. η Νομαρχία. Ολα τα άλλα είναι μόνο για τις εντυπώσεις.