Τι περιμένει κάποιος από τις ηγεσίες ενός σωματείου και μιας Ομοσπονδίας εργαζομένων στα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, την ημέρα της Πρωτομαγιάτικης πανεργατικής απεργίας; Πρώτον, να κηρύξουν 24ωρη απεργία και να παλέψουν για την υλοποίησή της. Και δεύτερον, να εξαιρέσουν τις απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες από την απεργία, κάνοντας ό,τι περνά από το χέρι τους για τη μετάδοσή τους. Αυτά θα απαντούσε κάθε λογικός άνθρωπος στο προαναφερόμενο ερώτημα και πολύ περισσότερο, ο οποιοσδήποτε εργάτης, που στοιχειωδώς γνωρίζει τη σημασία και το ρόλο της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Αλλωστε, υπάρχει πλούσια σχετική εμπειρία στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Προφανώς, όμως, δεν ισχύουν τα παραπάνω για τις ηγεσίες της ΠΟΣΠΕΡΤ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Προσωπικού Επιχειρήσεων Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης) και της ΕΤΕΡ (Ενωση Τεχνικών Ραδιοφώνου). Οι τελευταίες, όχι μόνο δεν κήρυξαν 24ωρη απεργία, αλλά και πήραν απόφαση για στάση εργασίας στις ώρες 10 το πρωί έως τη 1 το μεσημέρι, ώστε να μη μεταδοθεί τίποτε από τις απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες.

Μπράβο ...παιδιά. Και σ' ανώτερα...

Οι πρώτες, σχετικά ζεστές μέρες της φετινής περιόδου φέρνουν αναπόφευκτα στο μυαλό του καθένα ότι η Αθήνα είναι πρώτη στη λίστα των ευρωπαϊκών πόλεων με τη μικρότερη αναλογία πρασίνου, με μόλις 2,5 τ.μ. ανά κάτοικο. Και, ταυτόχρονα, τις βαρύγδουπες εξαγγελίες, τις μακέτες, κλπ., περί «Ολυμπιακού Πράσινου», πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, σύμφωνα με τις οποίες η πρωτεύουσα θα γέμιζε με «οάσεις πρασίνου». Ε, για ακόμη μια φορά - σύμφωνα με μελέτη του καθηγητή του ΕΜΠ Κ. Κασσιού που ανακοινώθηκε πρόσφατα - όλα αυτά αποδείχτηκαν «παχιά λόγια». Συγκεκριμένα:

- Από τα 282.296 δέντρα που προβλέπονταν, φυτεύτηκαν μόνο 13.650.

- Από τους 1.174.673 θάμνους, ύψους από 1 έως 2,5 μέτρα, φυτεύτηκαν μόνο 248.271.

- Από 210.963.610 θάμνους, ύψους από 1 έως 2 μέτρα, φυτεύτηκαν μόλις 81.410.

- Αντί για 15.662.300 ανθόφυτα, φυτεύτηκαν μόλις 91.971.

Ισως, το πράσινο ήταν το μεγαλύτερο χαμένο στοίχημα των Ολυμπιακών Αγώνων...

Κι όμως, το αστικό πράσινο, σύμφωνα με τη μελέτη που προαναφέραμε, αποδεικνύεται διεθνώς, ως ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέτρα για την καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Αν, για παράδειγμα, είχε υλοποιηθεί το ολυμπιακό πρόγραμμα για το πράσινο στην Αθήνα, τότε η πρωτεύουσα θα είχε απαλλαγεί από 23.388 τόνους διοξειδίου του άνθρακα το χρόνο, ενώ θα είχε δεχτεί τον ευεργετικό εμπλουτισμό σε οξυγόνο στο πενταπλάσιο σε βάρος του διοξειδίου του άνθρακα, δηλαδή κατά 116.940 τόνους το χρόνο. Αντί όλων αυτών, όπως είδαμε, έχουμε μόνο ένα 4,34% της σχεδιαζόμενης απομάκρυνσης του διοξειδίου του άνθρακα και συνεπώς λιγότερο οξυγόνο του σχεδιαζόμενου, αλλά και πολύ μικρότερη διακράτηση των αιωρούμενων σωματιδίων, που ήδη εμφανίζουν σοβαρό πρόβλημα για την ατμόσφαιρα της πρωτεύουσας και για την υγεία των κατοίκων.

Και να 'ταν μόνο αυτό; Και αυτές ακόμη οι φυτεύσεις που έγιναν σιγά - σιγά καταστρέφονται από την εγκατάλειψη, ενώ με το νομοσχέδιο για τη μεταολυμπιακή «αξιοποίηση» - ΠΑΣΟΚικής έμπνευσης και Νεοδημοκρατικής εκτέλεσης - παρέχεται το δικαίωμα στο μεγάλο κεφάλαιο να τσιμεντοποιήσει και ό,τι έχει απομείνει γύρω από τις αθλητικές εγκαταστάσεις, με γνώμονα το ακόμη μεγαλύτερο κέρδος.

Να, λοιπόν, ένας ακόμη λόγος που οι κυβερνήσεις αυτές βλάπτουν σοβαρά - και στην κυριολεξία - την υγεία!..