«Ορκίζεται σήμερα η κυβέρνηση Καραμανλή με 47 συνολικώς μέλη - ΥΠΟΥΡΓΟΊ ΕΞΑΜΗΝΙΤΕΣ Θα δίνουν εξετάσεις ως το φθινόπωρο - Ολόκληρο το παρασκήνιο στη Ρηγίλλης». Αυτός ήταν ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος του «Βήματος», ενώ η «Καθημερινή» στο δικό της σημείωνε: «ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - Το μήνυμα των επιλογών Καραμανλή - Ομοιογενές σχήμα, λαϊκό, μακριά από τη διαπλοκή με προτεραιότητα τον πολίτη».

Οπως καταλαβαίνετε, η εναλλαγή διαχειριστή της αντιλαϊκής πολιτικής στην κυβερνητική εξουσία φέρνει αντίστοιχες αλλαγές ρόλων στο χώρο των συγκροτημάτων του Τύπου. Οι συμπολιτευόμενες εφημερίδες περνούν στην «αντιπολίτευση», κάνοντας ανώδυνη κριτική, περί του πλήθους των μελών και της σύνθεσης της κυβέρνησης και οι μέχρι προχτές αντιπολιτευόμενες προεξοφλούν και διαφημίζουν το... λαϊκό χαρακτήρα της κυβέρνησης.

Αβρότητες, χαμόγελα, αγκαλιές και, κυρίως, μπόλικη συναίνεση ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της χτεσινής ημέρας και της όλης διαδικασίας παράδοσης - παραλαβής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση της ΝΔ. Σε όλα τα υπουργεία πίσω από τα εθιμοτυπικά και τις ευχές διατρανώθηκε από τους καινούριους υπουργούς ότι θα υπάρξει συνέχεια της ίδιας πολιτικής. Και βέβαια αυτό δεν είναι τυχαίο, αφού οι δύο συνέταιροι του δικομματισμού στήριξαν και στηρίζουν τις ίδιες, κεντρικές κατευθύνσεις της πολιτικής εξυπηρέτησης της πλουτοκρατίας, τις αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ο δρόμος έχει ανοιχτεί από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ σε όλα τα μέτωπα, εργασιακό, κοινωνικοασφαλιστικό, Παιδεία, Υγεία, στην εξωτερική πολιτική κλπ., και, τώρα, η ΝΔ θα κλιμακώσει την αντιλαϊκή επίθεση στην ίδια ρότα, πιθανά με διαφορετικές μεθόδους και με τα δικά της επιχειρήματα. Γι' αυτό τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να πέσουν στη λογική «κάτσε να δούμε τι θα κάνουν». Αντίθετα, πρέπει να συνεχίσουν και να δυναμώσουν την πάλη τους, προτάσσοντας τις σύγχρονες ανάγκες τους και ξέροντας ότι έχουν να κερδίσουν μόνον άμα χάσει η πλουτοκρατία.

Κατανοητή η μεγάλη δυσκολία των στελεχών του μέχρι πρότινος κυβερνώντος κόμματος να αρθρώσουν έναν κάποιο αντιπολιτευτικό λόγο, στις πρώτες μετεκλογικές τους εμφανίσεις και, ακόμη περισσότερο, να διαμορφώσουν μια όποια, γενικότερη αντιπολιτευτική τακτική. Τα προβλήματα δε βρίσκονται τόσο στον - έτσι κι αλλιώς - αναγκαίο χρόνο προσαρμογής, μετά τη μακρόχρονη παραμονή τους στην κυβερνητική εξουσία, όσο στο γεγονός πως η νέα κυβέρνηση θα εφαρμόσει την ίδια, ουσιαστικά, με αυτή του ΠΑΣΟΚ, πολιτική. Τι να πουν επομένως; Πως είναι αντίθετοι στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων, στην παραπέρα «απελευθέρωση» των εργασιακών σχέσεων και στην παραπέρα γενίκευση της μερικής απασχόλησης και της κάθε λογής «ευλυγισίας», στην παραπέρα «απελευθέρωση» της αγοράς, κλπ., κλπ.; Μα την πολιτική αυτή ακριβώς εφάρμοζαν και οι ίδιοι, τόσα χρόνια τώρα...

Γι' αυτό και μιλάνε γενικόλογα, για «δημιουργική αντιπολίτευση», στήριξη στα θετικά και εναντίωση στα αρνητικά κυβερνητικά μέτρα, κλπ., κλπ., περιμένοντας τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες της νέας κυβέρνησης, ώστε να παίζουν το ρόλο που έπαιζε μέχρι προχτές και η ΝΔ. Με άλλα λόγια, θα στηρίζουν την ουσία της αντιλαϊκής πολιτικής και, ταυτόχρονα, θα διαφωνούν σε επιμέρους πλευρές, παριστάνοντας την αντιπολίτευση...

Τη δεξιά τους έθεσαν

στο ευαγγέλιο επάνω

κι ορκίστηκαν συνέχεια

στο μαύρο ευρωπλάνο

κι υποταγή ορκίστηκαν

στους ξένους μας αφέντες,

άσε που εκεί ακούστηκαν

εχτές άλλες κουβέντες.

***

Τη δεξιά τους έθεσαν

ο Κώστας και οι άλλοι

και το λαό ορκίστηκαν

να 'χουν κι αυτοί χαμάλη,

δεν τα 'παν έτσι βέβαια

χτες στην ορκωμοσία,

πίσω από λόγια ψεύτικα

κρύψανε την ουσία!