ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πού πάνε τα λεφτά για τις τράπεζες;

Γρηγοριάδης Κώστας

Προκλητική και εξοργιστική συνάμα η προσπάθεια του Κ. Καραμανλή χτες στη Βουλή να δικαιολογήσει το πρωτόγνωρο «μπόνους» των 28 δισ. ευρώ στις τράπεζες. Εφτασε στο σημείο να ισχυριστεί ότι με τη στήριξη των τραπεζών η κυβέρνηση «στηρίζει τον πολίτη να μη χάσει το σπίτι του για το δάνειο που πήρε, να μη χάσει τις καταθέσεις που μάζεψε, με τους κόπους μιας ζωής, να μη χάσει την επιχείρησή του, επειδή δε θα έχει τη δυνατότητα πίστωσης, να μη χάσει τη δουλειά του». Ελεος! Πού είδε τέτοιες «φιλάνθρωπες» τράπεζες ο πρωθυπουργός; Τράπεζες που δίνουν λεφτά για να σώζουν τα σπίτια των δανειοληπτών ή τις μικρές επιχειρήσεις για να μη χάνονται δουλειές; Στον «υπαρκτό» καπιταλισμό πάντως άλλος είναι ο, ληστρικός, ρόλος των τραπεζών. Σε κάθε περίπτωση αυτό που είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο είναι ότι τα χρήματα που θα πάρουν αλλού θα τα διαθέσουν οι τράπεζες: Για εξαγορές άλλων τραπεζών, για παράδειγμα! Κι όμως αυτό κάνουν οι τράπεζες στις ΗΠΑ. Οπως γράφουν οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» (αντιγράφουμε από τη χτεσινή «Καθημερινή»), «οι αποδέκτες του πακέτου των 250 δισ. δολαρίων (σ.σ. η πρώτη δόση του πακέτου Πόλσον ύψους 700 δισ. δολ.) δεν ενδιαφέρονται τόσο για την αποκατάσταση της ροής πίστωσης σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις», αλλά διοχετεύουν την κρατική ενίσχυση «για την αποπεράτωση εξαγορών μεταξύ τραπεζών του εγχώριου κλάδου». Υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι δε θα γίνει το ίδιο και στη χώρα μας;

Συγγνώμη... λάθος

Παράκληση στον πρωθυπουργό αλλά και στον Γ. Παπανδρέου να διατυπώσουν ένα «συγνώμη, λάθος» έκανε από το βήμα της Βουλής χτες ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Αλαβάνος. Οπως είπε: «Αν νομίζετε εσείς ότι με όλες αυτές τις εξελίξεις που γίνονται, τις αιτίες και τα αποτελέσματα, ότι κάποιες από τις βασικές θέσεις της Νέας Δημοκρατίας υπήρξαν λάθος, η χώρα μας δεν μπορεί να κινείται με την ίδια φιλοσοφία και την ίδια αντίληψη». Λάθος είναι η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που υπηρετεί απαρέγκλιτα και πιστά το κεφάλαιο; Θέλει και τα λέει ή του ξεφεύγουνε; Αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Από δυνάμεις σαν τον ΣΥΡΙΖΑ τι άλλο μπορεί να περιμένει κανείς εκτός από το να σπέρνει παντός είδους αυταπάτες στο λαό; Γιατί αν παρακαλάει τα κόμματα της πλουτοκρατίας να μιλήσουν για λάθος πολιτική, είναι σαν να τους λέει να αρνηθούν την πολιτική τους! 'Η σαν να λέει ότι μπορούν να κάνουν φιλολαϊκή πολιτική. Αποκαλύπτεται λοιπόν για άλλη μια φορά, ότι, εκεί που χρειάζεται συνειδητή ταξική πάλη από την εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα μαζί για να τσακίσουν τα κόμματα της πλουτοκρατίας, διεκδικώντας ικανοποίηση όλων των αναγκών τους ώσπου να ανατρέψουν την ίδια την πλουτοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για λάθος αστική πολιτική σαν να υπάρχει και σωστή υπέρ του λαού αστική πολιτική. Υπονοεί λοιπόν ότι υπάρχει και φιλολαϊκή - αυτή θέλει να πει ως σωστή - πολιτική διαχείρισης του καπιταλισμού. Αλλά η πολιτική που ακολούθησαν και οι δυο δεν ήταν λάθος. Ηταν συνειδητή επιλογή, σχεδιασμένη στρατηγική που ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κεφαλαίου. Η οικονομική κρίση είναι σύμφυτη του καπιταλισμού όχι προϊόν «λανθασμένων επιλογών». Κι όσο το κεφάλαιο κυριαρχεί, τέτοιες βαθιά αντιλαϊκές πολιτικές θα εφαρμόζονται ανεξαρτήτως της «απόχρωσης» των κυβερνώντων. Γιατί δεν υπάρχει καμιά πολιτική διαχείρισης του συστήματος που να 'ναι φιλολαϊκή.

Οι... αδιάφθοροι

Είναι καταπληκτικό. Μαζεύονται σ' ένα συνέδριο όλα τα «γρανάζια» του συστήματος για να μιλήσουν για τη διαφθορά του. Στο Μέγαρο Μουσικής έχουν μαζευτεί νυν και πρώην κρατικοί και διακρατικοί παράγοντες, νυν και πρώην στελέχη επιχειρήσεων και εκπρόσωποι διάφορων οργανώσεων για μιλήσουν για τη διαφθορά.

Μεταξύ άλλων είπαν ότι «οι κυβερνήσεις δεν κάνουν αρκετά», «οι επιχειρήσεις δεν ελέγχονται αρκετά», «οι επιχειρήσεις πρέπει να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα», «το κράτος πρέπει να προστατεύει τους πολίτες απ' τις επιχειρήσεις» και άλλα τέτοια εμβριθή, έτσι για να γίνεται κουβέντα.

Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της υποκρισίας αξίζει να αναφέρουμε το εξής: Ενας απ' τους ομιλητές, στην ενότητα για τη διαφθορά στους τομείς της ασφάλειας και της άμυνας, ήταν εκπρόσωπος της Αεροπορίας των ΗΠΑ. Με τι ακριβώς ασχολείται; Είναι υπεύθυνος για τη σχέση της Αμερικάνικης Αεροπορίας με τις επιχειρήσεις του χώρου. Εμείς τι άλλο να πούμε;

Διοργανωτής του εν λόγω συνεδρίου είναι η ΜΚΟ «Διεθνής Διαφάνεια - Ελλάς», που αποτελεί παράρτημα της παγκόσμιας ΜΚΟ με το ίδιο όνομα. Η ίδια στα «Πεπραγμένα Ετους 2007» - τα τελευταία που αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα της - αναφέρει ότι «δέχτηκε δωρεές από εταιρείες και φυσικά πρόσωπα συνολικού ύψους 106.000 ευρώ περίπου». Και να μερικοί απ' τους «χορηγούς» τους οποίους η ελληνική ΜΚΟ «ευχαριστεί ιδιαίτερα»: «COCA - COLA», «EUROBANK», «Χρηματιστήριο Αθηνών», Τράπεζες, επιχειρηματικοί όμιλοι...

Κοινός ο αντίπαλος

Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται, λέει ο λαός μας. Και, πράγματι, το μεγάλο κεφάλαιο δεν κρύβει ότι κύρια επιδίωξή του είναι να φορτώσει και αυτή την κρίση στους εργαζόμενους και σε όλα τα λαϊκά στρώματα. Γι' αυτό το τελευταίο διάστημα αναζωπυρώνεται η επίθεση ενάντια στην κυριακάτικη αργία και στο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων που μεθοδεύουν τη ριζική διεύρυνσή του. Και λέμε ότι αναζωπυρώνεται γιατί αυτή η προσπάθεια δε σταμάτησε ποτέ. Ηταν και είναι στρατηγική επιδίωξη των ισχυρών του κλάδου στο χώρο του εμπορίου, βεβαίως με την απροκάλυπτη στήριξη των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Στο στόχαστρο βρίσκονται όχι μόνο οι εργαζόμενοι, αλλά και οι αυτοαπασχολούμενοι και μικρομεσαίοι του κλάδου. Ενδεχόμενη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και παραπέρα διεύρυνση του ωραρίου θα έχει οδυνηρές συνέπειες για όλους, για εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες. Θα δημιουργήσει μάλιστα δυσμενείς προϋποθέσεις για το χρόνο εργασίας συνολικά για όλους τους εργαζόμενους. Πρώτοι θα πληρώσουν το μάρμαρο οι εργαζόμενοι στο εμπόριο, που ήδη βρίσκονται σε καθεστώς γαλέρας. Μισθοί, ωράρια, κοινωνικές παροχές, παραπέρα εντατικοποίηση για «να βγουν» τα διευρυμένα ωράρια θα είναι τα άνθη του κακού. Και, επιπλέον, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας θα στερήσει από χιλιάδες εργαζόμενους τη μοναδική ημέρα ξεκούρασης, την ημέρα που κάθε εργαζόμενος μπορεί να αφιερώσει στην οικογένειά του. Η ανατροπή αυτή θα σημαδέψει ολόκληρη την κοινωνία και τον τρόπο ζωή της.

Θα πληγούν όμως και χιλιάδες μικρομεσαίοι και αυτοαπασχολούμενοι στο χώρο του εμπορίου, αφού η επιβολή ενός τέτοιου καθεστώτος στη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων θα οδηγήσει σε κλείσιμο χιλιάδες μαγαζιά που δε θα μπορούν να ανταγωνιστούν τα μεγαθήρια του κλάδου. Με τον τρόπο αυτό ενισχύεται η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου στο εμπόριο. Τα μεγάλα μονοπώλια, που ήδη κατέχουν ένα μεγάλο κομμάτι της εμπορικής πίτας, θα γίνουν ακόμα πιο ισχυρά, οδηγώντας σε χρεοκοπία τους μικρούς και μεγαλώνοντας έτσι και τις λίστες της ανεργίας και αυξάνοντας τα μερίδιά τους στην αγορά αφού θα έχουν εκτοπίσει τους αυτοαπασχολούμενους.

Να, γιατί εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι στο εμπόριο έχουν κοινό αντίπαλο. Το μεγάλο κεφάλαιο και τις πολυεθνικές του χώρου, που, με τη στήριξη της κυβέρνησης, αλλά και αξιοποιώντας τους νόμους «απελευθέρωσης» του ΠΑΣΟΚ, μεθοδεύουν την επίθεση. Στην επίθεση αυτή απαιτείται ένα κοινό μέτωπο όλων αυτών που θίγονται. Απαιτείται η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση και η κοινή δράση. Η διεύρυνση του αγώνα με σταθερές θέσεις διεκδίκησης, την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας, την παρεμπόδιση της παραπέρα απελευθέρωσης του ωραρίου και της κατάργησης σχετικών νόμων και διατάξεων, την κατάργηση του ωρομισθίου, της μερικής απασχόλησης και γενικά της «ευελιξίας», καθώς και γενναίες αυξήσεις στους μισθούς, είναι αιτήματα που ανταποκρίνονται στα κοινά συμφέροντα όλων αυτών που δουλεύουν και παράγουν τον πλούτο της χώρας. Είναι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε εργαζόμενους, μικρούς εμπόρους και αυτοαπασχολούμενους και στα μονοπώλια που σαρώνουν δικαιώματα και εισοδήματα. Μόνο αυτός ο αγώνας και η κοινή πάλη μπορούν σήμερα να εμποδίσουν τα χειρότερα.