ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Γρηγοριάδης Κώστας

Εβιάν! Ξύλο, δακρυγόνα, τραυματίες, συλλήψεις, γενικώς τρομοκρατία και καταστολή! Είναι η δημοκρατία που λέμε! Ξέρετε... Εκείνη που μπορείς να λες τη γνώμη σου, αλλά σεβόμενος και τον άλλον; Ε, αυτή...

***

Φυσικά και συζήτησαν για την τρομοκρατία στο Εβιάν! Είχαν όλοι αγωνία, για το πώς θα βρεθεί ο Μπιν Λάντεν...

***

Η διεθνής οικονομία ανακάμπτει μετά τον πόλεμο κατά του Ιράκ, δήλωσε ο Κ. Σημίτης! Γνωστό το φάρμακο! Ενας πόλεμος τη μέρα...

***

Αυτό είναι! «Η παγκοσμιοποίηση έχει πλεονεκτήματα, αλλά και αρνητικά»! Το είπε ο Ζοσπέν, συγγνώμη ο Σιράκ...

***

Σημίτη (πρωθυπουργό): Δεν κάνατε καλώς στο Εβιάν! Εσείς (ως κυβέρνηση των Ευρωπαίων) συμμετείχατε στη σύσκεψη, αλλά έπρεπε να στείλετε τον Λαλιώτη (ως κόμμα των Ευρωπαίων) να πάει με τους διαδηλωτές...

***

Κι εξάλλου, θα μπορούσε να πάει με το φόρουμ...

***

Νέα Δημοκρατία: Τι Λάτσης, τι Βαρδινογιάννης! Οπως λέμε, τι ΠΑΣΟΚ, τι ΝΔ...

***

Θεσμόν: Πρέπει να βρεθεί επιτέλους ένας θεσμός διαφάνειας, που να αποτρέπει εξελίξεις τύπου ΕΛΠΕ! Προτείνετε κάποιον! Τι κόμμα της αριστεράς, των κινημάτων και της οικολογίας είσαστε, αν δεν έχετε προτάσεις;

***

Διαθέσιμους: Την Κεντροαριστερά και τα μάτια σας, πλην υπογείως... Δηλαδή, με προσοχή, γιατί αλλιώς θα χάνατε και το ρόλο σας ως ...διαθέσιμοι! Κι ύστερα, ούτε μια θεσούλα σε κάνα ψηφοδέλτιο του ΣΥΝ...

***

Υπήρξε, στο μεταξύ, και καυγάς του Καρβέλα! Δεν καταλάβαμε γιατί... Ποιος είναι αυτός ο τραγουδοποιός;

***

Γαβ - γαβ! Μα, ποιος γαβγίζει...

***

Ομως, τελικά το αντιληφθήκαμε! Ο καβγάς του Καρβέλα ήταν για τη Βίσση!

Γρηγοριάδης Κώστας

***

Στους δρόμους οι Γιαννιώτες! Για τον ΠΑΣ! Να κάνατε έτσι και για άλλα σοβαρά θέματα, όπως η ανεργία, ο πόλεμος, η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική...

***

Τι χάλι κι αυτό! Να σκοτώνεται ο κόσμος για ένα εισιτήριο κοινωνικού τουρισμού! Δηλαδή του κοινωνικού κράτους!..

***

Συζήτηση καφενείου (ή και θύρας 13) η χτεσινή στη ΝΕΤ, ανάμεσα στους Πρωτόπαππα και Μεϊμαράκη! Αχ, αυτό το πάπλωμα...

***

ΣΥΝ: Διχογνωμίες για την αλλαγή του ονόματος; Σιγά τα λάχανα...

***

Μέγας ο φόβος του Αλεξανδρουπόλεως (ΝΕΤ) μήπως η Ευρώπη εξισλαμιστεί! Τι τραβάμε! Με τίποτα άλλο δεν είχαμε ν' ασχοληθούμε...

***

Αχ και βαχ, τηλέπαθοί μου...

Associated Press

ΠΕΡΟΥ

Δεν πτοούνται...

Δεκάδες χιλιάδες πλημμύρισαν και χτες τους δρόμους της Λίμα, του Ικίτος, της Αρεκίπα και άλλων πόλεων, απαιτώντας την άρση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί εξαιτίας των εργατικών, αγροτικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων που ξεκίνησαν στις 12 Μάη και έχουν λάβει πια τη μορφή εξέγερσης

Ο θάνατος του Πηνειού

Γεννηθήκαμε δίπλα του, μεγαλώσαμε κοντά του. Ο Πηνειός, το ονομαστό ποτάμι που πηγάζει από την οροσειρά της Πίνδου και, διασχίζοντας, σαν φίδι, τον κάμπο των Τρικάλων και της Λάρισας, χύνεται στο Αιγαίο πέλαγος, ήταν για μας, τα παιδιά των τρικαλινών χωριών που κείτονται πλάι του, ο πρώτος φίλος και δάσκαλος μαζί. Αυτός μας έμαθε να επιπλέουμε στο νερό. Κι ήταν το κολύμπι στην κοίτη του, η πρώτη άσκηση θάρρους, το πρώτο ρίσκο στη ζωή μας κι η πρώτη επιτυχία μας. Αυτός ενεργοποίησε τις αισθήσεις μας, στρέφοντάς τες προς την αναζήτηση της ομορφιάς και της απόλαυσης. Αυτός ξεσήκωσε τα συναισθήματα, σπρώχνοντάς μας προς την ευαισθησία και την αγάπη. Αυτός έβαλε σε κίνηση το μυαλό μας, μαθαίνοντάς μας πώς να φυλαγόμαστε από τις κακοτοπιές. Αυτός καλλιέργησε το πνεύμα της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης στις παρέες μας.

Η ζωή μας μαζί του, ένα χρήσιμο μάθημα περιβαλλοντικής ευαισθησίας, μια συνεχής αναζήτηση των κωδίκων συμπεριφοράς της Φύσης, μια μορφωτική αναδίφηση στα ένστικτα της Υπαρξης. Ο γλυκός ήχος του κελαρύσματος των νερών του στις «σούδες», η θέα των ψαριών του να πετάγονται, χαρούμενα, στον αέρα, μας προειδοποιούσαν πως, με το τέλος της όμορφης άνοιξης, μπαίνουμε στο ξένοιαστο καλοκαίρι. Η απειλητική βουή του, σαν «φούσκωνε» και ξεχείλιζε το χειμώνα, μας υπενθύμιζε πως έρχονται στιγμές που η Φύση αγριεύει και τότε δεν επιτρέπεται να τα βάζουμε μαζί της. Ηταν κι ο τροφός μας, με τα νόστιμα ψάρια, τα χέλια και τις καραβίδες που αφθονούσαν στα νερά του. Πότιζε τα διψασμένα χωράφια μας. Μας προμήθευε με ξύλα για τον «μπουχαρή» και τις ξυλόσομπες των φτωχικών μας.

Τώρα ο Πηνειός μας κινδυνεύει! Η ρύπανση τον «πνίγει». Τα, άλλοτε, γάργαρα νερά του πήραν το χρώμα της βρωμιάς και μια απαίσια οσμή αναδύεται από τα «σπλάχνα» του. Στην κοίτη του χάνεται κάθε μορφή ζωής. Κατηγορούμενος για τούτο το έγκλημα, ο άνθρωπος. Κίνητρο του εγκληματία, το οικονομικό κέρδος. Ιδού οι ένοχοι: Βιοτεχνίες - τυροκομικές και άλλες - που λειτουργούν παραποτάμια, ρίχνουν τα υγρά απόβλητά τους στο ποτάμι. Και ο Δήμος Τρικκαίων εναποθέτει στερεά απόβλητα κοντά στις όχθες του. Ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος όσοι επιτρέπουν την κερδοσκοπική απληστία των επιχειρηματιών και την ασυδοσία των τοπικών «αρχόντων». Συνυπεύθυνοι όσοι αδιαφορούν και δεν ξεσηκώνονται, απαιτώντας το σταμάτημα της συνεχιζόμενης εγκληματικής πράξης και την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.

Ο θάνατος του Πηνειού θα 'ναι ένα ακόμα προμήνυμα για την επερχόμενη περιβαλλοντική και οικονομικοκοινωνική καταστροφή της ελληνικής υπαίθρου. Οσοι δεν ακούν τον επιθανάτιο ρόγχο της Φύσης, είναι κουφοί, όσοι δε βλέπουν το ψυχορράγημα των ανθρώπων στα χωριά, είναι τυφλοί. Εμείς, που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στο χωριό, νιώθουμε το «μεγάλο κακό» που έρχεται. Από τη σιωπή που επικρατεί εκεί που κάποτε ακούγονταν οι συναυλίες των βατράχων. Από τις χορταριασμένες αυλές των κλειστών σχολείων. Από τη συχνότητα του νεκρικού χτυπήματος της καμπάνας των εκκλησιών και την αραίωση των επισκέψεων του ταχυδρόμου στα ερημοχώρια. Το να φωνάξουμε «βοήθεια» είναι μάταιο, το ν' αντισταθούμε, απλώς, δε φτάνει. Χρειάζεται να ξεσηκωθούμε για να προλάβουμε...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ