«Τι θα "παράγει" τελικά το "Τμήμα Επιστημών της Τέχνης" του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, εικαστικούς καλλιτέχνες "δημιουργούς των πλαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών" ή θεωρητικούς της τέχνης, ιστορικούς, συμβούλους γκαλερί, στελέχη διοίκησης μουσείων..;». Το παραπάνω ερώτημα θέτει σε ανακοίνωσή της η Ενωση Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων Μέσης Εκπαίδευσης. Αφορμή, η εξαγγελία της ίδρυσης στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων «Τμήματος Επιστημών της Τέχνης», το οποίο προβλέπεται να τεθεί σε λειτουργία τον προσεχή Σεπτέμβρη. Οι σπουδαστές του τμήματος αυτού θα εισαχθούν μέσα από τις πανελλαδικές εξετάσεις, που διενεργούνται την περίοδο αυτή στα σχολεία.
Σύμφωνα με τις εξαγγελίες και το σκεπτικό των ιθυνόντων, που προωθούν τη συγκρότηση του εν λόγω τμήματος, οι μελλοντικοί πτυχιούχοι του θα μπορούν να απασχολούνται και «ως καθηγητές εικαστικών τεχνών» στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ως... «δημιουργοί των πλαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών του 20ού αιώνα».
«Τι είδους "δημιουργούς" υπόσχεται να βγάλει το παραπάνω τμήμα», τονίζει στην ανακοίνωσή της η Ενωση Καθηγητών, «όταν το κύριο αντικείμενο σπουδών σ' αυτό θα είναι οι θεωρητικές σπουδές; (...). Να διδάσκει ο πτυχιούχος ενός τμήματος θεωρητικών σπουδών, π.χ., Ιστορία τέχνης, αυτό είναι κατανοητό, θεμιτό και εύλογο. Δεν έχει καμία βάση, όμως, το να γίνεται λόγος γενικευμένα για "καθηγητές εικαστικών τεχνών". Τι είδους "καθηγητές εικαστικών" θα είναι αυτοί που οι ίδιοι δε θα είναι εικαστικοί; Πού βασίζεται μια τέτοια εξαγγελία και πώς νομιμοποιείται;».
«Για ποια απασχόληση ως "καθηγητές των εικαστικών τεχνών" γίνεται λόγος, όταν οι ίδιοι οι εικαστικοί (σ.σ. απόφοιτοι της ΑΣΚΤ) σχηματίζουν πλέον ουρά στην αυξανόμενη σειρά αδιόριστων;».
«Είναι απαραίτητο», καταλήγει στην ανακοίνωσή της η Ενωση Καθηγητών, «να αποσαφηνιστούν εγκαίρως τα τμήματα, να γνωρίζει ο καθένας περί τίνος ακριβώς πρόκειται και να πάψουν να αιωρούνται, σκόπιμες ή μη, ασάφειες και συγκρούσεις».
Δημιουργία της Ειρ. Μπαδόλα |
Εργο της Κ. Μωραΐτη |
«Αθήνα - Παρίσι, Παρίσι - Αθήνα, Εικαστική διαδρομή», είναι ο τίτλος της έκθεσης που φιλοξενείται έως τις 30 Ιουνίου στην «Πινακοθήκη Ψυχάρη 36» (Κυπριάδου). Η έκθεση συγκεντρώνει γνωστούς νέους και καταξιωμένους ζωγράφους, που τους συνδέουν κοινά σημεία αναφοράς: Η θεωρητική και πρακτική τους κατάρτιση στις Σχολές Καλών Τεχνών στην Αθήνα και το Παρίσι, η κοινή συγκυρία των σπουδών τους στα τέλη της δεκαετίας του '80 και στις αρχές του '90 και, κυρίως, η συνειδητή και σταθερή επιλογή της καλλιτεχνικής τους έρευνας που επικεντρώνεται στη ζωγραφική.
Οπως σημειώνει η ιστορικός τέχνης Ειρήνη Σαββανή, η οποία επιμελείται την έκθεση: «Ολοι οι ζωγράφοι της έκθεσης χρησιμοποιούν ως όχημα της έρευνάς τους την απτή πραγματικότητα. Παρά την ευανάγνωστη εικόνα, διακρίνουμε ότι η πιστή απόδοση των οπτικών ερεθισμάτων δεν αποτελεί την πρωταρχική επιδίωξη των ζωγράφων. Τα θέματα, τοπία, εσωτερικά, πορτρέτα, νεκρές φύσεις, αποτελούν προφάσεις για την εξάσκηση του βλέμματος. Η πορεία του κάθε ζωγράφου είναι μοναδική και ξεχωριστή. Μέσα από τα έργα τους, καταθέτουν τη δική τους οπτική γωνία και την εξέλιξη στην έρευνά τους. Σκοπός της έκθεσης, είναι να παρουσιαστεί η πορεία αυτής της νεότερης γενιάς ζωγράφων, που ασχολείται με τη σύγχρονη ζωγραφική και καταθέτει την άποψή της τα τελευταία δέκα χρόνια». Στην έκθεση συμμετέχουν οι: Δημήτρης Ανδρεαδάκης, Χρύσα Βέργη, Αλέξης Βερούκας, Στέφανος Δασκαλάκης, Ειρήνη Ηλιοπούλου, Κώστας Μαρκόπουλος, Τάσος Μισούρας, Γιώργος Ρόρρης, Εδουάρδος Σακαγιάν, Αννα Μαρία Τσάκαλη, Μαρία Φιλοπούλου,κ.ά.
«Η Ελλάδα του Εντουαρντ Ληρ: Υδατογραφίες από τη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη», είναι ο τίτλος της έκθεσης που φιλοξενείται στη Νέα Υόρκη, στο Ελληνικό Ιδρυμα Πολιτισμού. Περιλαμβάνει 35 υδατογραφίες από τη συλλογή των 200 έργων του γνωστού ποιητή και ζωγράφου, που έχει συγκεντρώσει η Γεννάδειος Βιβλιοθήκη στην Αθήνα. Οι υδατογραφίες είναι φιλοτεχνημένες κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του καλλιτέχνη στην Ελλάδα, από το 1848 έως το 1864. Οι υδατογραφίες που παρουσιάζονται, διακρίνονται για την αριστοτεχνική και ευαισθητοποιημένη χρήση της χρωματικής παλέτας, τη φρεσκάδα και τον αυθορμητισμό τους.
Οπως σημειώνει ο Χρύσανθος Χρήστου «Από τις παλαιότερες προσπάθειές του ως τα τελευταία του έργα, ο καλλιτέχνης μένει πάντα πιστός στην ανθρώπινη μορφή και στις παραστατικές τάσεις χωρίς ποτέ να θυσιάζει το καθαρά μορφοπλαστικό ιδίωμα σε ξένους, έστω και δοκιμασμένους από το χρόνο, τύπους. Τα έργα του δεν περιορίζονται ποτέ μόνο στην εξωτερική περιγραφή και την απόδοση των ανατομικών στοιχείων. Αποβλέπουν πάντα και επιτυγχάνουν να φτάσουν στην εσωτερική δομή του θέματος και να εκφράσουν όλον του το χαρακτήρα».
Σημειώνουμε ότι ο καλλιτέχνης έχει παρουσιάσει έργα του σε μεγάλες εκθέσεις, στη Γαλλία, μαζί με καθιερωμένους Γάλλους και ξένους καλλιτέχνες (Ροντέν, Μουρ, Ντεσπιώ κ.ά.). Εργα του υπάρχουν στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε δημόσιους χώρους, αλλά και σε ιδιωτικές συλλογές.
«Ο εικαστικός Λόρκα και Ελληνες εικαστικοί» και «Ο τελευταίος ήλιος: λογοτεχνική φωτογραφία του Πέντρο Ολάλα» είναι οι δύο εκθέσεις που εγκαινιάζονται σήμερα στο Κυριακούλειο Πολιτιστικό Κέντρο (κεντρική πλατεία Μεγάρων, 7.30μμ) και στο Σκιρώνειο Μουσείο Πολυχρονοπούλου, 8.30μμ), αντίστοιχα. Το βράδυ των εγκαινίων, στο ανοιχτό αμφιθέατρο του Σκιρώνειου θα πραγματοποιηθεί συναυλία - αφιέρωμα στους ποιητές Φ. Γκ. Λόρκα και Νίκο Γκάτσο. Συμμετέχουν ο συνθέτης Γιάννης Γλέζος και οι τραγουδιστές Τάκης Κωνσταντακόπουλος και Δήμητρα Φωτοπούλου.