Αυτή τη φορά η «Γιούνισεφ» αποφάσισε να ασχοληθεί με τα παιδιά του βιομηχανικού κόσμου και τα αποτελέσματα της έρευνάς της καταλήγουν στο συμπέρασμα: «Σε όλες ανεξαιρέτως τις βιομηχανικές χώρες, οι τραυματισμοί παιδιών είναι η πρώτη αιτία θανάτου για τα παιδιά». Και οι αριθμοί που δίνει, καθόλου, μα καθόλου εφησυχαστικοί: Τουλάχιστον 20.000 είναι οι θάνατοι των παιδιών, κάθε χρόνο, από τραυματισμούς στις χώρες - μέλη του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ). Για την Ελλάδα, μάλιστα, αναφέρεται ότι τα τροχαία ευθύνονται για το χαμό ή και την αναπηρία χιλιάδων παιδιών ηλικίας 1 έως 14 χρόνων...
Αναλυτικά τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας - πρόκειται για τη δεύτερη έκθεση του Κέντρου Ερευνών «Innocenti» της «Γιούνισεφ» και είναι ειδικά εστιασμένη στους παιδικούς θανάτους από τραυματισμούς στα 29 κράτη του ΟΟΣΑ - προκύπτει πως οι τραυματισμοί είναι η κυριότερη αιτία παιδικών θανάτων σε όλα τα αναπτυγμένα κράτη και είναι υπεύθυνοι για σχεδόν το 40% των θανάτων παιδιών στην ηλικιακή ομάδα 1-14 ετών. Συνυπολογίζοντας τα πάντα (τροχαία, τραυματισμοί εκ προθέσεως, πνιγμοί, πτώσεις, δηλητηριάσεις κ.ά.) τονίζει πως κάθε χρόνο περισσότερα από 20.000 παιδιά είναι τα θύματα αυτών των αιτιών. Μάλιστα οι θάνατοι παιδιών από τροχαία είναι υπεύθυνοι για το 41% του συνόλου των θανάτων παιδιών από τραυματισμούς, ενώ τα αγόρια έχουν 70% μεγαλύτερη πιθανότητα να πεθάνουν από τραυματισμούς απ' ό,τι τα κορίτσια.
Ενα άλλο σημαντικό στοιχείο της έρευνας είναι η διαπίστωση ότι «ο κίνδυνος παιδικού θανάτου από τραυματισμό ανεβαίνει κάθετα σε συνάρτηση με τη φτώχεια». Τονίζει ακόμη πως η πιθανότητα να τραυματιστεί ή να σκοτωθεί ένα παιδί σχετίζεται επίσης με τη με τη μονογονεϊκή οικογενειακή κατάσταση, τη χαμηλή μόρφωση της μητέρας, τη μικρή ηλικία της μητέρας κατά τη γέννηση, την κακή κατοικία, το μεγάλο μέγεθος της οικογένειας και τη χρήση ναρκωτικών ή την κατάχρηση αλκοόλ από τους γονείς.
Συνεχίζοντας η «Γιούνισεφ» επισημαίνει πως «πολλές αποδεδειγμένες στρατηγικές για την πρόληψη ατυχημάτων εφαρμόζονται ανεπαρκώς», με αποτέλεσμα τουλάχιστον 12.000 θάνατοι παιδιών το χρόνο να μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, «εάν όλες οι χώρες του ΟΟΣΑ βρίσκονταν στο ίδιο επίπεδο με τη Σουηδία». Εδώ να σημειωθεί πως σύμφωνα με αυτή την έρευνα τις τέσσερις καλύτερες θέσεις στον πίνακα των παιδικών θανάτων από τραυματισμούς κατέχουν η Σουηδία (5,2 θάνατοι ανά 100.000 παιδιά), το Ηνωμένο Βασίλειο (6,1 θάνατοι), η Ιταλία (6,1 επίσης) και η Ολλανδία (6,6). Τέλος, τις δύο χειρότερες θέσεις στον πίνακα κατέχουν οι ΗΠΑ (14,1 θάνατοι ανά 100.000 παιδιά) και η Πορτογαλία (17,8 θάνατοι), όπου το ποσοστό των θανάτων από τραυματισμούς μεταξύ των παιδιών είναι υπερδιπλάσιο του επιπέδου των καλύτερων χωρών.
Μπορεί τα τροχαία ατυχήματα να αποτελούν το 41% του συνόλου θανάτων παιδιών από τραυματισμούς, σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ χωρίς καμία εξαίρεση, ωστόσο η Ελλάδα στο θέμα αυτό κάνει τη... διαφορά. Κι αυτό γιατί ενώ η χώρα μας έχει την έκτη καλύτερη θέση στον πίνακα, έχοντας 7,6 θανάτους από τραυματισμούς ανά 100.000 παιδιά, στον πίνακα των τροχαίων ατυχημάτων καταλαμβάνει μόλις την 19η θέση (ανάμεσα στις 29 χώρες του ΟΟΣΑ). Μάλιστα, όπως φαίνεται στο συγκεκριμένο πίνακα, οι επιπτώσεις των τροχαίων ατυχημάτων στη χώρα μας αναλογούν στο 62% των συνολικών θανάτων των παιδιών από τραυματισμούς!
«Το πραγματικό μέγεθος της τραγωδίας που κρύβεται πίσω απ' αυτούς τους αριθμούς βρίσκεται αν συνειδητοποιήσουμε πως όλοι οι θάνατοι παιδιών που καταμετρούνται δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου για εκείνα που θα ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους με κάποιο βαθμό βαριάς ή ελαφρότερης αναπηρίας», σημειώνει χαρακτηριστικά η οργάνωση.
- Ε, ψιτ, πού πας; Για σένα τα λέω όλα αυτά και μην κάνεις το χαζό!
- Για μένα; ρώτησε με απορία ο φουκαράς.
- Μάλιστα, για σένα.
- Μα, εγώ τι βολεμένος είμαι που δεν έχω δεύτερο βρακί να βάλω στα πισινά μου;
- Ασε τις κλάψες και άκου τι θα σου πω. Μην αντιδράς στα μέτρα μου, γιατί δεν πρόκειται να υποχωρήσω στις παράλογες απαιτήσεις σου.
- Παράλογη απαίτηση είναι να μη θέλω να γίνω σκλάβος στα αφεντικά, να ζητώ μια συνταξούλα της προκοπής για τα γεράματά μου ή να ζητώ να έχω μια περίθαλψη σαν αρρωστήσω και να μην πάω σαν σκυλί στ' αμπέλι;
- Βεβαίως και είναι υπερβολικά αυτά που ζητάς.
- Αϊ σιχτίρ, μπαγαπόντη! αναφώνησε τότε ο «βολεμένος» και έκλεισε την τηλεόραση...