ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΜΠΑΡΟΥΤΙ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

Συνένοχη στις θηριωδίες του «συμμάχου και εταίρου» Ισραήλ

Πολυπλόκαμες οι στρατηγικές σχέσεις τους σε οικονομικό, στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο

Πλάι στα «πλυντήρια» που ξεπλένουν τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, υπάρχουν κι αυτά που βρίσκουν ευκαιρία να αθωώσουν την ΕΕ και παράλληλα να προτάξουν ξανά τον - ανέφικτο - στόχο της «φιλολαϊκής στροφής» της.

«Παλιά τους τέχνη κόσκινο»: Μέχρι πρότινος η ΕΕ παρουσιαζόταν ως δήθεν «αμήχανη» απέναντι στα εγκλήματα του Ισραήλ, ενώ τώρα προβάλλεται ως «ελπιδοφόρα» η πρόταση επαναδιαπραγμάτευσης μαζί του.

Ακόμα και τώρα που οι θηριωδίες του κράτους του Ισραήλ έχουν ξεσηκώσει «και τις πέτρες» σε ολόκληρο τον κόσμο, με τον Παλαιστινιακό λαό να αντιμετωπίζει πέρα από τη γενοκτονία και τη λιμοκτονία, χωρίς γιατρούς, φάρμακα, ρεύμα, ενώ αντί για ανθρωπιστική βοήθεια λαμβάνει σφαίρες, η ΕΕ ούτε διανοείται να θέσει ζήτημα κατάργησης της Συμφωνίας Σύνδεσης. Μιλά για επαναδιαπραγμάτευσή της, δηλαδή νέο γύρο παζαριών για πιο κερδοφόρες συμφωνίες των ευρωενωσιακών μονοπωλίων με το Ισραήλ. Εργαλείο κερδοφορίας το δράμα του Παλαιστινιακού λαού, και ο κυνισμός της ΕΕ στο απόγειό του.

Αλλωστε, ούτε αυτές τις μέρες έχει κάνει ρούπι η ΕΕ πίσω από τη στήριξη του «δικαιώματος αυτοάμυνας του Ισραήλ», μιλώντας για «δυσανάλογη χρήση βίας», βάζοντας δηλαδή ...δοσομετρητή στη βαρβαρότητα του κράτους - δολοφόνου. Τέτοιες δηλώσεις συνιστούν ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση.

Η ένωση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και μαζί και το ΝΑΤΟ στηρίζουν εδώ και χρόνια μέσα από στρατιωτικές και οικονομικές συμφωνίες το Ισραήλ, αποτελώντας τους καλύτερους χορηγούς της γενοκτονίας. Αυτή η στρατηγική σχέση δεν αναιρείται από τις αντίστοιχες ενστάσεις που κάλπικα θέτει η ΕΕ για την «ανθρωπιστική κρίση» στη Γάζα, με σκοπό να χειραγωγήσει τη λαϊκή καταδίκη που μεγαλώνει.

Απόδειξη αποτελεί και η επικείμενη - στις 23 Ιούνη - συνάντηση των 27 υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, που σαν να μην τρέχει τίποτα θα συναντηθούν με τους Ισραηλινούς ομολόγους τους, στο πλαίσιο της υπουργικής συνάντησης ΕΕ - Νότιας Γειτονίας, η οποία αποσκοπεί στην εμβάθυνση της συνεργασίας με το Ισραήλ και με άλλους 9 «νότιους εταίρους».

Συμφωνία Σύνδεσης ΕΕ - Ισραήλ

Ραχοκοκαλιά των σχέσεων ΕΕ - Ισραήλ αποτελεί η Συμφωνία Σύνδεσης ΕΕ - Ισραήλ, που αποτελεί τη νομική βάση για τις διμερείς εμπορικές σχέσεις. Η συμφωνία αυτή, που τέθηκε σε ισχύ τον Ιούνιο του 2000, ορίζει το νομικό και θεσμικό πλαίσιο της πολιτικής και οικονομικής συνεργασίας στη βάση του εμπορίου μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών, ενώ, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται εισαγωγικά, ένας από τους στόχους αυτής της συμφωνίας είναι «η ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων και η εντατικοποίηση της συνεργασίας στην επιστήμη και στην τεχνολογία μεταξύ ΕΕ και Ισραήλ», μεταξύ άλλων δηλαδή και με τη χρήση της επιστήμης και της τεχνολογίας για το δολοφονικό έργο των Ισραηλινών, όπως βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα με τα οπλικά συστήματα που σφυροκοπούν την Παλαιστίνη.

Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά το εμπορικό πλαίσιο, σύμφωνα με επικαιροποιημένα στοιχεία που παραθέτει η ίδια η Κομισιόν το Ισραήλ είναι ο τρίτος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της ΕΕ στη Μεσόγειο, μετά το Μαρόκο και την Αλγερία, ενώ η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος του Ισραήλ, με μερίδιο 32% του συνολικού εμπορίου αγαθών του με τον κόσμο το 2024. Το 34,2% των εισαγωγών του Ισραήλ προήλθε από την ΕΕ, ενώ το 28,8% των εξαγωγών της χώρας κατευθύνθηκε προς την ΕΕ.

Το συνολικό εμπόριο αγαθών μεταξύ της ΕΕ και του Ισραήλ το 2024 ανήλθε σε 42,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι εισαγωγές της ΕΕ από το Ισραήλ ανήλθαν σε 15,9 δισ. ευρώ, με κύριους τομείς τα μηχανήματα και τον εξοπλισμό μεταφορών (7 δισ. ευρώ, 43,9%), τα χημικά προϊόντα (2,9 δισ. ευρώ, 18%) και άλλα μεταποιημένα προϊόντα (1,9 δισ. ευρώ, 12,1%).

Οι εξαγωγές της ΕΕ προς το Ισραήλ ανήλθαν σε 26,7 δισ. ευρώ, με τους ίδιους τομείς να κυριαρχούν. Για το 2023, το διμερές εμπόριο υπηρεσιών μεταξύ της ΕΕ και του Ισραήλ ανήλθε σε 25,6 δισ. ευρώ. Οι εισαγωγές υπηρεσιών της ΕΕ ανήλθαν σε 10,5 δισ. ευρώ και οι εξαγωγές σε 15,1 δισ. ευρώ.

Οι εμπορικές σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και του Ισραήλ διέπονται από μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών. Οσον αφορά τα γεωργικά προϊόντα, οι διαπραγματεύσεις για την «απελευθέρωση του εμπορίου» μεταξύ της ΕΕ και του Ισραήλ ολοκληρώθηκαν το 2008, ενώ η εν λόγω συμφωνία ισχύει από τον Ιανουάριο του 2010. Οι εμπορικές και οικονομικές σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και του Ισραήλ ενισχύθηκαν ακόμα περισσότερο με την ευρωμεσογειακή συμφωνία για την αεροπορία (τη λεγόμενη «συμφωνία ανοιχτού ουρανού»), η οποία τέθηκε πλήρως σε ισχύ το 2018 και άνοιξε περαιτέρω τις αεροπορικές μεταφορές μεταξύ της ΕΕ και του Ισραήλ.

Και, βέβαια, πάνω σε όλα αυτά έρχονται να «χτίσουν» σήμερα τα σχέδια για τον διάδρομο IMΕEC - ανταγωνιστικό προς τον κινεζικό «Δρόμο του Μεταξιού» - ο οποίος θα καταλήγει στην ΕΕ μέσω Ινδίας, περνώντας από το Ισραήλ.

Τέλος, η ΕΕ επεξεργάζεται συμφωνίες και σε άλλους τομείς, όπως για την εισαγωγή ισραηλινού φυσικού αερίου μέσω της Αιγύπτου, καθώς το μπλοκ σπεύδει να ολοκληρώσει την απεξάρτησή του από τις ρωσικές προμήθειες.

Χρηματοδοτώντας την έρευνα για να μακελεύουν λαούς

Την ίδια στιγμή, πακτωλοί «ζεστού» χρήματος δίνονται από την ΕΕ στο Ισραήλ υποτίθεται για ερευνητικούς σκοπούς, ενώ στην πραγματικότητα ταΐζουν την κρεατοφάγο μηχανή του πολέμου, μιας και τα χρήματα αυτά πάνε για πολεμικούς σκοπούς που χρησιμοποιούν ως όχημα την έρευνα.

Σύμφωνα με στοιχεία της Κομισιόν, 1,11 δισ. ευρώ από το ταμείο «Horizon Europe» της ΕΕ διατίθενται σε ισραηλινές εταιρείες, πανεπιστήμια και δημόσιους φορείς. Μεταξύ των 921 έργων με 231 Ισραηλινούς δικαιούχους περιλαμβάνονται εταιρείες που έχουν στενούς δεσμούς με τον ισραηλινό στρατό.

Ακόμη και το ισραηλινό υπουργείο Αμυνας λαμβάνει επιχορήγηση για το ερευνητικό πρόγραμμα «UnderSec», που χρησιμοποιείται από τον ισραηλινό στρατό για την κάλυψη των πολεμικών επιχειρήσεων και στο οποίο συμμετέχει και η ισραηλινή βιομηχανία όπλων «Rafael Advanced Defense». Πρόκειται για το περιβόητο πρόγραμμα στο οποίο συμμετέχουν από τη χώρα μας το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και το Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο.

Ακόμα, το 2020 η ΕΕ διέθεσε 50.000 ευρώ σε ένα πρόγραμμα δήθεν έρευνας και ανάπτυξης μιας νεοσύστατης ισραηλινής επιχείρησης με την ονομασία «Xtend», στο πλαίσιο του προγράμματος «Horizon», ούτως ώστε «να συνδυαστούν οι καλύτερες λειτουργίες και των δύο τεχνολογιών» και να ανοίξουν «νέες δυνατότητες σε τομείς όπως η δημόσια ασφάλεια, η κατασκευή, η βιομηχανική επιθεώρηση και η ψυχαγωγία». Πέντε χρόνια αργότερα, τα αεροσκάφη της εταιρείας - πλέον με την επωνυμία «Xtend Defense» - βρίσκονται στο επίκεντρο του στρατιωτικού εξοπλισμού που έχει αναπτύξει το Ισραήλ στη Γάζα.

Συνολικά η ΕΕ συμμετέχει μαζί με το Ισραήλ σε 5.000 ερευνητικά προγράμματα. Με βάση τέτοια προγράμματα, ισραηλινές πολεμικές βιομηχανίες και ο ισραηλινός στρατός επιδοτούνται κάθε έτος για έρευνα και ανάπτυξη οπλικών συστημάτων ή των λεγόμενων «ειδών διπλής χρήσης».

«Είδος διπλής χρήσης» είναι π.χ. το γνωστό στην Ελλάδα - από την υπόθεση των υποκλοπών και μαζικών παρακολουθήσεων - «Predator», που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για πολεμικές επιχειρήσεις και για πολιτικές επιχειρήσεις. Υπάρχουν αρκετά που είναι 100% για στρατιωτική χρήση (drones κ.ά.). Ποιο είναι το ανατριχιαστικό; Το γεγονός ότι αφού «δοκιμάσουν» την αποτελεσματικότητά τους πάνω στα κορμιά των Παλαιστινίων, στη συνέχεια τα βγάζουν στην αγορά για να τα αγοράσουν κράτη - μέλη της ΕΕ, βιομηχανίες όπλων κ.λπ.

Και όλα αυτά συμβαίνουν στη βάση της Συμφωνίας Σύνδεσης, όπου αναφέρεται ότι «τα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να εντείνουν την επιστημονική και τεχνολογική συνεργασία».

Εξοπλίζοντας το κράτος - δολοφόνο

Οσον αφορά τις πηγές του εξοπλισμού του ισραηλινού κράτους - δολοφόνου, η ΕΕ είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής όπλων μετά τις ΗΠΑ, ενώ σύμφωνα με το SIPRI η Γερμανία είναι μακράν ο μεγαλύτερος ευρωπαϊκός προμηθευτής, παρέχοντας στο Ισραήλ το 30% των όπλων του μεταξύ 2019 και 2023.

Οπως δείχνουν τα στοιχεία της βάσης δεδομένων COARM της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, μεταξύ 2018 και 2022 τα κράτη - μέλη της ΕΕ πούλησαν όπλα αξίας 1,76 δισ. ευρώ στο Ισραήλ. Αν και τα ευρωπαϊκά κράτη είναι συμβαλλόμενα μέρη της Συνθήκης για το Εμπόριο Οπλων, η οποία στα χαρτιά τούς απαγορεύει να επιτρέπουν τη μεταφορά όπλων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε «επιθέσεις που στρέφονται εναντίον μη στρατιωτικών αντικειμένων», συνεχίζουν μέχρι και σήμερα την εξοπλιστική τροφοδοσία στο Ισραήλ για να σπέρνει τον θάνατο στη Γάζα.

Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΕ, μάλιστα, μεταξύ 2018 και 2022 υπήρχαν κι άλλοι μεγάλοι Ευρωπαίοι προμηθευτές του Ισραήλ. Μεταξύ αυτών ήταν η Ρουμανία, η οποία έκανε άδειες εξαγωγής αξίας 314,9 εκατ. ευρώ, η Ιταλία με 90,30 εκατ. ευρώ (98 εκατ. δολάρια), η Τσεχία με 81,55 εκατ. ευρώ (88,3 εκατ. δολάρια) και η Ισπανία με 62,9 εκατ. ευρώ (68,1 εκατ. δολάρια).

Οι ευρωπαϊκές χώρες όχι μόνο εξάγουν όπλα στο Ισραήλ για να σβήσει από τον χάρτη τον λαό της Παλαιστίνης, αλλά και δαπανούν δημόσια χρήματα για να υποστηρίξουν τους κατασκευαστές όπλων που τα παράγουν, αφού από έρευνα του «Transnational Institute» και του «Stop Wapenhandel» αποκαλύπτεται ότι 426 εκατ. ευρώ, λεφτά των Ευρωπαίων φορολογουμένων, χρηματοδοτούν επί του παρόντος εταιρείες που εξοπλίζουν το Ισραήλ.

Βιομηχανία κατάπτυστων ψηφισμάτων

Πλάι σε όλα τα παραπάνω, η ΕΕ στηρίζει προκλητικά το Ισραήλ με κατάπτυστα ψηφίσματα του Ευρωκοινοβουλίου που του δίνουν άλλοθι, εξομοιώνοντας θύτες και θύματα.

Σε κοινό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλδημοκρατών, των Φιλελεύθερων, των Πρασίνων και της ακροδεξιάς του ECR παρασχέθηκε κάλυψη στις φρικαλεότητες του Ισραήλ στη Γάζα, με την ομπρέλα του «δικαιώματος στην αυτοάμυνα». Αυτό το ψήφισμα μάλιστα το υπερψήφισαν στο σύνολό τους οι ευρωβουλευτές των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Ελ. Λύσης, με τους ευρωβουλευτές του ΚΚΕ να καταψηφίζουν. Ανάλογο κοινό ψήφισμα, στις 14/3/2024, και πάλι η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ το καταψήφισε ενώ ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ το υπερψήφισαν.

Αλλά και παλιότερα, το 2008 και το 2014, όταν το Ισραήλ προχωρούσε και τότε σε εισβολές στη Γάζα, η ΕΕ δεν αναγνώριζε καν στον Παλαιστινιακό λαό δικαίωμα αντίστασης, αντίθετα, με την τακτική των ίσων αποστάσεων προέτρεπε «τη Χαμάς και το Ισραήλ να σταματήσουν αμέσως όλες τις επιθέσεις που επηρεάζουν τον άμαχο πληθυσμό».

Στο ίδιο το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου στις 12/1/2009 αναφερόταν ότι «το Ισραήλ εξαπέλυσε στρατιωτική επίθεση στη Γάζα, σε απάντηση στις επιθέσεις της Χαμάς με ρουκέτες στο νότιο Ισραήλ, από τότε που η Χαμάς απέκτησε τον έλεγχο στη Λωρίδα της Γάζας και σε συνέχεια της διακοπής της εκεχειρίας και της άρνησης ανανέωσης της συμφωνίας εκεχειρίας». Εν ολίγοις ξέπλενε και δικαιολογούσε τους βομβαρδισμούς από το κράτος του Ισραήλ, χωρίς βεβαίως να τους καταδικάζει, αποσιωπώντας την κατοχή.

Χαρακτηριστικά, ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και άλλοτε γγ του ΝΑΤΟ, Χ. Σολάνα, δήλωνε τότε: «Ζητούμε την άμεση παύση των στρατιωτικών ενεργειών και από τις δύο πλευρές. Η ΕΕ έχει επανειλημμένα καταδικάσει τις επιθέσεις με ρουκέτες κατά του Ισραήλ».

Αντίστοιχα, το 2014 η ΕΕ απέφευγε ακόμα και να κατονομάσει το Ισραήλ, πόσο μάλλον να το καταδικάσει, δηλώνοντας γενικόλογα ότι «η Γάζα υποφέρει από αφόρητη βία».

Και ο κατάλογος είναι μακρύς.

Π. Κετσ. - Κ. Πολ.

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΙΣΡΑΗΛ

Αναβάθμιση της συνεργασίας μυστικών υπηρεσιών με το κράτος - δολοφόνο

Αλλη μια κατάπτυστη συμφωνία με το κράτος - δολοφόνο έβαλε στο «παλμαρέ» της η κυβέρνηση, την ώρα της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού.

Στις 28 Απριλίου του 2025, υπογράφηκε από τους εκπροσώπους των κυβερνήσεων της Ελλάδας και του κράτους του Ισραήλ το πρωτόκολλο Τροποποίησης της Συμφωνίας Ασφαλείας μεταξύ Ελλάδας - Ισραήλ. Πρόκειται για ένα πρωτόκολλο που «πέρασε» χωρίς να κυρωθεί από τη Βουλή. Με το πρωτόκολλο αυτό τροποποιούνται ορισμένα σημεία της αρχικής συμφωνίας, η οποία είχε υπογραφεί μεταξύ των υπουργείων Αμυνας των δύο κρατών, τον Φλεβάρη του 1992.

Πρόκειται για μία από τις πρώτες συμφωνίες που υπέγραψε το ελληνικό κράτος με το κράτος του Ισραήλ, σχεδόν δύο χρόνια μετά την de jure αναγνώρισή του από την Ελλάδα, επί κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Ακολούθησαν μέσα στη δεκαετία του 1990 η Συμφωνία Συνεργασίας Ελλάδας - Ισραήλ που υπογράφηκε τον Δεκέμβρη του 1994, και η Πρόσθετη Συμφωνία για Στρατιωτική και Τεχνολογική Συνεργασία που υπογράφηκε τον Οκτώβρη του 1999.

Η συμφωνία του 1992 που επικαιροποιήθηκε, αφορά ζητήματα συνεργασίας με επίκεντρο «απόρρητα θέματα και πληροφορίες». Περιλαμβάνει προβλέψεις για συνεργασία, ανταλλαγή πληροφοριών, κοινοπραξίες, συμβάσεις ή οποιεσδήποτε άλλες σχέσεις μεταξύ κυβερνητικών φορέων και/ή ιδιωτικών εταιρειών των δύο μερών σχετικά με στρατιωτικά, αμυντικά ή θέματα ασφάλειας, όπως και ζητήματα πώλησης στρατιωτικού εξοπλισμού ή όπλων από το ένα μέρος στο άλλο. Μάλιστα, η συμφωνία προβλέπει διευκολύνσεις για «πρόσβαση σε "απόρρητα θέματα και πληροφορίες" και σε χώρους όπου εκτελούνται απόρρητα έργα».

Από το κείμενο της συμφωνίας, προκύπτει πως οι υπηρεσίες ασφαλείας των δύο κρατών έχουν αναπτύξει αμοιβαίο σχέδιο ασφαλείας για την ανταλλαγή «απόρρητων θεμάτων και πληροφοριών» και τη μεταφορά τους από τη μία χώρα στην άλλη μέσω εγκεκριμένων διαύλων.

Σύμφωνα με την επικαιροποίηση της Συμφωνίας, η «χώρα υποδοχής λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας και προφυλάξεις που απαιτούνται για να εξασφαλίσει τη φυσική ασφάλεια των εκπροσώπων της χώρας προέλευσης στο έδαφός της». Σε άλλο άρθρο, υπογραμμίζεται πως «σε περίπτωση που προσωπικό ή εργολάβοι του ενός μέρους ταξιδεύουν στη χώρα του άλλου μέρους για την εκτέλεση ενός έργου ασφαλείας, η αρμόδια αρχή ασφαλείας της χώρας υποδοχής είναι υπεύθυνη για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων για τη διασφάλιση της φυσικής ασφάλειας του επισκεπτόμενου προσωπικού ή των εργολάβων. Εάν χρειαστεί, οι αρμόδιες αρχές ασφαλείας των μερών θα διαβουλεύονται μεταξύ τους για τα θέματα αυτά».

Δεδομένου ότι η συμφωνία δεν αφορά τη φυσική ασφάλεια οποιουδήποτε κυβερνητικού αξιωματούχου, αλλά τα στελέχη των υπηρεσιών πληροφοριών των δύο χωρών, προκύπτει πως η δραστηριότητά τους στη χώρα μας έχει αναβαθμιστεί το τελευταίο διάστημα, έτσι ώστε να δημιουργείται η ανάγκη επικαιροποίησης της συμφωνίας.

Το τι είδους «απόρρητα θέματα και πληροφορίες» παρέχουν όλα αυτά τα χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις στις κυβερνήσεις του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ, αποτελεί ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον ερώτημα, που δεν απαντάται από το περιεχόμενο της συμφωνίας. Η συνολικότερη στήριξη όμως όλων των ελληνικών αστικών κυβερνήσεων τις τελευταίες δεκαετίες στην κυβέρνηση του κράτους - δολοφόνου, όσο αυτό συνεχίζει την κατοχή της Παλαιστίνης και τις σφαγές εις βάρος του λαού της, προοικονομεί για το περιεχόμενο των απαντήσεων.

H «στρατηγική σχέση» της Ελλάδας με το Ισραήλ διαμορφώθηκε την προηγούμενη 15ετία, με τη σφραγίδα των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ είτε από κυβερνητικές, είτε από αντιπολιτευτικές θέσεις, όπως αναλυτικά καταγράψαμε και στο προηγούμενο φύλλο του «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου». Το ΠΑΣΟΚ έβαλε μεν τις βάσεις από νωρίς στη δεκαετία του 2000, για να πάρει στη συνέχεια τη σκυτάλη ο ΣΥΡΙΖΑ με «ομπρέλα ΗΠΑ». Αξίζει άλλωστε να θυμίσουμε πως ήταν πριν από μόλις 6 χρόνια, στα τέλη του 2018 όταν από την κοιλάδα Μπερ Σεβά όπου φιλοξενούνται και ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, ο τότε πρωθυπουργός Τσίπρας, στο πλαίσιο της 5ης τριμερούς Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, έλεγε πως «συμφωνήσαμε να ενισχύσουμε τη συνεργασία μας στον τομέα της ασφάλειας και της ανταλλαγής πληροφοριών, όχι μόνο σε ό,τι αφορά αυτές τις εξελίξεις, αλλά και γενικότερα», όπως και τη συνεργασία στο Διάστημα και «στον τομέα της ψηφιακής πολιτικής, της θωράκισής μας έναντι κυβερνοαπειλών». Ενώ έλεγε πως «σε ό,τι αφορά την τεχνολογία των επικοινωνιών και της πληροφορίας, συμφωνήσαμε να συστήσουμε μια κατευθυντήρια επιτροπή, με συμμετοχή αρμόδιων υπουργών, για την αντιμετώπιση των κοινών προκλήσεων».

Τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης είναι που υπαγορεύουν αυτή την πολιτική, που έχει τις ρίζες της στη δεκαετία του 1990. Συμφέροντα που υπηρετούν την προσπάθεια αναβάθμισης στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, οι οποίοι συγκρούονται όλο και πιο έντονα με τους αντίστοιχους σχεδιασμούς αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Μέσα από αυτή την προσπάθεια η Ελλάδα συμβάλλει σε εγκλήματα εις βάρος άλλων λαών, ενώ ταυτόχρονα καθιστά τον ελληνικό λαό στόχο των εντεινόμενων ανταγωνισμών του κεφαλαίου.

ΜΑΖΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Να σταματήσει τώρα κάθε απόπειρα δίωξης για το μπλόκο στο ΝΑΤΟικό φορτίο

Συνέντευξη Τύπου από τη δημοτική αρχή Τυρνάβου

Την καταδίκη τους στις επιχειρούμενες διώξεις σε βάρος των στελεχών του ΚΚΕ και της δημοτικής αρχής Τυρνάβου, για τη συμμετοχή τους στην ειρηνική διαμαρτυρία κατά την οποία πρωτοστάτησαν για να παρεμποδιστεί η διέλευση φορτηγών που μετέφεραν πυρομαχικά και ρουκέτες από την Αποθήκη Πυρομαχικών του Δαμασίου με προορισμό την Ουκρανία, εκφράζουν με ανακοινώσεις τους μαζικοί φορείς του εργατικού και λαϊκού κινήματος της Θεσσαλίας.

Απαιτούν η κυβέρνηση να σταματήσει κάθε προσπάθεια τρομοκράτησης σε βάρος των αγωνιστών του εργατικού - λαϊκού κινήματος που αντιστέκονται και οργανώνουν την πάλη ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και στη μετατροπή της περιοχής σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο πολέμου για τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων. Καλούν, δε, τον λαό της περιοχής και τους φορείς του να δυναμώσουν τον αγώνα για την απεμπλοκή της χώρας και της περιοχής από αυτούς τους επικίνδυνους σχεδιασμούς.

Υπενθυμίζεται ότι την Τρίτη υποβλήθηκε δικογραφία σε βάρος στελεχών του ΚΚΕ και της δημοτικής αρχής Τυρνάβου για συμμετοχή στην κινητοποίηση που έγινε στις 6/11/2024 και κατά τη διάρκειά της μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ έστησαν μπλόκο σε 6 φορτηγά που μετέφεραν πυρομαχικά με προορισμό την Ουκρανία.

Μεταξύ των διωκόμενων οι οποίοι θα κληθούν το επόμενο διάστημα σε απολογία, είναι ο Ρίζος Μαρούδας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας, ο Νίκος Μπαντόγιας, στέλεχος του ΚΚΕ και αντιδήμαρχος Τυρνάβου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», η Ευγενία Μαμανού και ο Νίκος Νταλαγιάννης, επίσης αντιδήμαρχοι Τυρνάβου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

«Η οργή μας για τα εγκλήματά τους δεν πρόκειται να γίνει σιωπή»

Την προσπάθεια να επιβληθεί σιγή ιχθύος την ώρα που «τον τόπο μας περιδιαβαίνουν συνεχώς φορτία του θανάτου για τα πεδία των ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων» καταγγέλλουν τα Εργατικά Κέντρα Λάρισας και Τρικάλων. «Η κυβέρνηση αλλά και τα κόμματα που στηρίζουν τις επιλογές αυτές στα πλαίσια της "γεωστρατηγικής αναβάθμισης" της χώρας μας για λογαριασμό των μονοπωλιακών ομίλων είναι εκτεθειμένοι», σημειώνουν και ξεκαθαρίζουν πως «ματαιοπονούν όμως αν νομίζουν πως έτσι απλά θα σύρουν τον λαό "με το στανιό" πίσω από τις επιδιώξεις τους».

Την καταδίκη των απαράδεκτων μεθοδεύσεων τρομοκράτησης των κομμουνιστών και της αγωνιστικής δημοτικής αρχής Τυρνάβου καταγγέλλει, επίσης, με ανακοίνωσή της, η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας (ΕΟΑΣΛ). Μεταξύ άλλων, επισημαίνει ότι «την εμπλοκή της χώρας μας στις πολεμικές συγκρούσεις ειδικά οι αγρότες την έχουμε πληρώσει ακριβά με τα εμπάργκο και το χάσιμο μεγάλων και βασικών αγορών για τα προϊόντα μας, με την τεράστια αύξηση του κόστους παραγωγής, πετρέλαιο, μέσα και εφόδια, ρεύμα και με τον πακτωλό δισ. ευρώ που δίνονται για τις πολεμικές δαπάνες».

Ενοχοι αυτοί που φέρνουν τον θάνατο στις πόλεις μας

Συνέντευξη Τύπου παραχώρησε την Παρασκευή, στον Τύρναβο, η δημοτική αρχή, καταδικάζοντας απερίφραστα τις διώξεις. Μιλώντας στη συνέντευξη ο Στέλιος Τσικριτσής, δήμαρχος Τυρνάβου, τόνισε μεταξύ άλλων: «Είμαστε εδώ γιατί η δημοτική αρχή, στελέχη της, μαζί με αγωνιστές, στοχοποιούνται και διώκονται ποινικά επειδή "τόλμησαν" να πράξουν το αυτονόητο: Να υπερασπιστούν τον λαό, την ειρήνη, την ασφάλεια και την ίδια τη ζωή.

Η συμμετοχή της δημοτικής αρχής στην ειρηνική κινητοποίηση, που ανέκοψε τη διέλευση των φορτίων του θανάτου μέσα στην καρδιά της πόλης μας, είναι τιμή για τον Τύρναβο και όχι κατηγορία.

Ως δημοτική αρχή δηλώνουμε ότι τα εγκληματικά φορτία πολεμικού υλικού είναι ανεπιθύμητα στον Τύρναβο. Τα πυρομαχικά και οι ρουκέτες που μεταφέρονται από τις αποθήκες της περιοχής μας με προορισμό τα πολεμικά μέτωπα, δεν έχουν καμία θέση ανάμεσα σε κατοικίες, σχολεία, παιδιά, ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν με ειρήνη και αξιοπρέπεια.

Αυτοί που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια του λαού, αυτοί που φέρνουν τον θάνατο μέσα στις πόλεις, φορτωμένο σε κομβόι πυρομαχικών, αυτοί που τον βαφτίζουν "συμμαχική υποχρέωση", αυτοί είναι οι ένοχοι».