Οι πάντες πήραν θέση απέναντι στην παράδοση του Μιλόσεβιτς στη συμμορία των ΝΑΤΟικών δολοφόνων και τα όργανά τους. Ποιος δεν έβγαλε άχνα; Η ηγεσία της ΝΔ! Ο λαλίστατος πρόεδρος του κόμματος δεν αισθάνθηκε την ανάγκη, τουλάχιστον μέχρι αργά χτες το απόγευμα, να κάνει μια δήλωση, έστω για να περισώσει τα προσχήματα. Μπορούμε, βέβαια, να δώσουμε την εξήγηση. Αφ' ενός «ωριμάζει» για την εξουσία και αφ' ετέρου εξαργυρώνει τους πρόσφατους επαίνους και τα εύσημα από τον Ν. Μπερνς. Δε θέλει σε καμία περίπτωση να κακοκαρδίσει τη «φίλη και σύμμαχο», πολύ περισσότερο για ένα ζήτημα που δε διαφωνεί μαζί της.

Υ.Γ.: Τώρα καταδεικνύεται γιατί ο Κ. Καραμανλής δεν καταδίκασε ποτέ το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ για τους δολοφονικούς βομβαρδισμούς.

Τα παρακάτω απευθύνονται σε όσους οπαδούς και ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ διατηρούν ακόμη ελπίδες και παρά τη διαφωνία τους με την κυβερνητική πολιτική, πιστεύουν ότι το συνέδριο θα χαράξει νέα πορεία κλπ. Ας διαβάσουν, λοιπόν, τι γράφει στο χτεσινό «Βήμα» ο Γ. Πρετεντέρης, ειδικός «σύμβουλος» του Κ. Σημίτη: «...Σε τι συνίσταται αυτή η πολιτική; Εχει δύο εφαρμογές. Πρώτον, δείχνεις το καρότο και μόλις ξεμυτίσει ο λαγός να το φάει του δίνεις μια στο κεφάλι, πάρ' τον κάτω το λαγό. Δεύτερον, χρησιμοποιείς εναλλακτικά το καρότο για να δελεάσεις και το μπαστούνι για να κατραπακιάσεις.

...Μια το μπαστούνι, λοιπόν, και μια το καρότο. Από την εποχή του "Τέντι" Ρούσβελτ η αποτελεσματικότητα της μεθόδου έχει αποδειχθεί αναμφισβήτητη. Πρώτα πιάνεις τον κόσμο από αυτί και στο συνέδριο. Υστερα τους δίνεις μία βδομάδα καιρό να καταλάβουν τι τους συνέβη: να αντιληφθούν, δηλαδή, ότι το συνέδριο έχει τελειώσει προτού ξεκινήσει.

Μετά πας στο Εκτελεστικό και εξηγείς με όλη την αφέλεια του κόσμου: "Εγώ, παιδιά, θα είμαι ούτως ή άλλως ο νικητής. Υπάρχει κανείς εδώ μέσα που θέλει να παίξει τον χαμένο;". Τα εσώρουχα δεν τα επιστρέφεις, τα κρατάς για κάθε ενδεχόμενο. Τι έχασες με αυτό; Τίποτε. Τι κέρδισες; Μια νίκη, που την είχες ανάγκη όσο τίποτε άλλο. Και χωρίς να ανοίξει ρουθούνι».

Αθόρυβα και κάτω από τη σκιά του ζεϊμπέκικου της ξεφτίλας του Γ. Παπανδρέου με τον Τούρκο ομόλογό του, «τακτοποιούνται» οι ελληνοτουρκικές «διαφορές» στο Αιγαίο με βάση τα ΝΑΤΟικά σχέδια και πλάνα, στη βάση δηλαδή του διαμελισμού του. Το τελευταίο διάστημα οι επιδιαιτητές του ΝΑΤΟ έχουν προτείνει συγκεκριμένα σχέδια για τη διευθέτηση διαφόρων «εκκρεμοτήτων» στο Αιγαίο. Το πρώτο σχέδιο για τη «διχοτόμηση» του εναέριου χώρου του Αιγαίου προβλέπει ότι ο διεθνής εναέριος χώρος, εντός του FIR Αθηνών, ελέγχεται από το τουρκικό ΝΑΤΟικό στρατηγείο (6th CAOC). Το δεύτερο ΝΑΤΟικό σχέδιο, όπως γράφει το προχτεσινό «Βήμα», αφορά τον αποχαρακτηρισμό των τουρκικών αεροσκαφών που εισέρχονται στο Αιγαίο χωρίς να υποβάλουν σχέδια πτήσης. Αν γίνει αποδεκτό αυτό το σχέδιο, τότε σταματούν οι αναχαιτίσεις των τουρκικών αεροσκαφών, αφού πλέον θα σταματήσουν να χαρακτηρίζονται «εχθρικά» και θα βαφτίζονται ως «συμμαχικά αεροσκάφη ειδικού χειρισμού».

Είναι ολοφάνερο προς τα πού πάνε τα πράγματα στο Αιγαίο (και στο Κυπριακό) οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί. Το ζήτημα είναι ότι η κυβέρνηση Σημίτη όχι μόνο δεν αντιδρά και συναινεί, αλλά ταυτόχρονα επιχειρεί να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου με τη δήθεν «ελληνοτουρκική προσέγγιση», η οποία όμως γίνεται αποκλειστικά στη βάση των συμφερόντων της νέας τάξης και -γι' αυτό- εγκυμονεί νέες περιπέτειες για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή.