ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πέντε μήνες απλήρωτοι

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μήπως, μπορεί να μας πει ο υπουργός Παιδείας, Π. Ευθυμίου, τι γίνεται, όταν ένας πολίτης, για πέντε ολόκληρους μήνες, δεν πληρώσει τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, της ΕΥΔΑΠ ή τα γραμμάτιά του στις τράπεζες, κλπ. κλπ; Ας μην κάνει τον κόπο, δε χρειάζεται... Ολοι γνωρίζουν τι γίνεται και, μάλιστα, πολύ πριν περάσουν πέντε μήνες. Σου κόβουν το ρεύμα, το τηλέφωνο και το νερό. Σου βάζουν πανωτόκια, πληρώνεις πρόστιμα και δε συμμαζεύεται...

Γιατί, τα γράφουμε όλ' αυτά; Γιατί, τουλάχιστον 10.000 εκπαιδευτικοί (μόνιμοι και ωρομίσθιοι) παραμένουν απλήρωτοι, πέντε μήνες τώρα - από την έναρξη της σχολικής χρονιάς, δηλαδή - για τη συμμετοχή τους στα προγράμματα της ενισχυτικής διδασκαλίας για τους μαθητές του Γυμνασίου και της πρόσθετης διδακτικής στήριξης για τους μαθητές του Λυκείου.

Μήπως, ο Π. Ευθυμίου, ως φίλος του Γ. Παπανδρέου και θερμός οπαδός των «νέων» ιδεών, περί «συμμετοχικής δημοκρατίας», αποφάσισε να βάλει τις ιδέες αυτές σε πρακτική εφαρμογή; Απ' ό,τι έχουμε καταλάβει, η κεντρική τους ιδέα αυτή είναι: Οι εργαζόμενοι να δουλεύουν και οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι...

Κυριάρχησε το «συμμάζεμα»...

Σκληρή κόντρα, αλληλοαποκαλύψεις σκανδάλων και διαπλοκών, κλπ. κλπ. μεταξύ Σημίτη και Καραμανλή πρόβλεπαν προχτές, για τη συζήτηση στη Βουλή, τόσο οι προσκείμενες στην κυβέρνηση εφημερίδες, όσο και οι προσκείμενες στη ΝΔ. Τελικά, η συζήτηση δεν περιλάμβανε σκληρές κόντρες, ούτε αποκαλύψεις νέων σκανδάλων. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά ήταν φανερή η εκατέρωθεν προσπάθεια, να συμμαζευτεί ο «τραχανάς, που έχει ήδη απλωθεί» με την «υπόθεση Πάχτα». Προφανώς, κυριάρχησαν οι περισσότερο ψύχραιμες σκέψεις και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα. Αλλωστε, όπως γράφαμε τις προάλλες, μην περιμένετε αποκαλύψεις, γιατί -εκτός των άλλων - ο Χρ. Πάχτας, ως διαχειριστής μέχρι προ τινος των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης και κονδυλίων, πάνω από 25 τρισεκ. δραχμές, γνωρίζει πολλά και για πολλούς. Και για το ΠΑΣΟΚ, και για τη ΝΔ, και για τους μεγαλόσχημους κεφαλαιοκράτες που εκπροσωπούν...

Σαράντα χρόνια...

Ορισμένα ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία της υπόθεσης «Πόρτο Καρράς» περιέχει το τελευταίο φύλλο της σατιρικής εφημερίδας «Ποντίκι» και σας τα μεταφέρουμε, για τον εμπλουτισμό των γνώσεών σας. Η έκταση - φιλέτο των 17.500 στρεμμάτων κατοχυρώνεται στη Μονή Γρηγορίου το 1030 - 31 με τότε αποφάσεις του Διαιτητικού Δικαστηρίου. Η Μονή Γρηγορίου ζητά άδεια πώλησης της έκτασης στον εφοπλιστή Καρρά το 1963, επί κυβέρνησης Κ. Καραμανλή και, τελικά, την παίρνει το 1964, επί κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου. Στην περίοδο της χούντας (1967 - 1969) τακτοποιούνται τα ζητήματα αποχαρακτηρισμών, επιδοτήσεων, επιχορηγήσεων, κλπ. κλπ. Ακολουθούν οι ευεργετικές για την επιχείρηση αποφάσεις των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η χρεοκοπία και η μεταβίβασή της στον όμιλο του Κ. Στέγγου (1976, 1977, 1984, 1992, 1993, 1996, 2000), για τις οποίες έχουμε ξαναγράψει και, τελικά, η πρόσφατη τροπολογία - σκάνδαλο.

Οπως καταλαβαίνετε, δηλαδή, με δίδυμο Καραμανλή - Παπανδρέου ξεκίνησε η αμαρτωλή ιστορία και με το ίδιο δίδυμο συνεχίζεται, σαράντα χρόνια μετά. Πάντα, βέβαια, προς όφελος της ανάπτυξης και των λαϊκών συμφερόντων...! Πάντα, με μπόλικες δόσεις ανανέωσης και εκσυγχρονισμού...!

Ολα δικά τους...

Και κάτι ακόμη, για να καταλάβετε καλύτερα πόσο κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους και το λαό, όλοι μαζί και από κοινού μεγαλοεπιχειρηματίες και πολιτικοί τους εκπρόσωποι. Τόσες δεκαετίες τώρα, τόσο η προηγούμενη ιδιοκτήτρια του «Πόρτο Καρράς» όσο και η τωρινή έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορα κοινοτικά και άλλα προγράμματα, που αφορούν δασικές εκτάσεις και παίρνουν επιδοτήσεις και επιχορηγήσεις. Ναι, έτσι ακριβώς. Οι ίδιοι, που ισχυρίζονται ότι η έκταση είναι αποχαρακτηρισμένη και αδικαιολόγητα κάποιες υπηρεσίες τούς παρεμποδίζουν να προχωρήσουν την τσιμεντοποίησή της, παραδέχονται το δασικό της χαρακτήρα, προκειμένου να μπουν σε ανάλογα προγράμματα και να εισπράξουν κι από κει τις σχετικές επιδοτήσεις...

Κι όλ' αυτά γίνονται, τουλάχιστον, με την ανοχή και συγκάλυψη των εκάστοτε κυβερνήσεων και των αρμοδίων υπηρεσιών, ανάμεσά τους και της κυβέρνησης του Κ. Σημίτη και, βέβαια, των αρμοδίων υπουργών πρωτίστως, αλλά και των υπολοίπων, μαζί και του Γ. Παπανδρέου.

Τα παραλλαγμένα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ άλλαξε άποψη περί των συμβόλων και του ονόματος του ΠΑΣΟΚ, ο υποψήφιος πρόεδρος και ...καταλάγιασε το σχετικό θόρυβο, με δηλώσεις του από τη Θεσσαλονίκη;

Σύμφωνα, με τις πληροφορίες μας, είχαν σκοπό να αλλάξουν τον πράσινο ήλιο με ένα ...πράσινο δέντρο. Ομως, μετά την τροπολογία Πάχτα και όλα τα σχετικά, σκέφθηκαν ότι μάλλον θα τύχει άσχημης υποδοχής μια τέτοια αλλαγή.

Αναρωτιόμαστε, μήπως, πρέπει να σκεφθούν γενικότερα οι επικοινωνιολόγοι τους να ...εγκαταλείψουν την ιδέα του ...πράσινου; Οπως και να το κάνουμε δημιουργεί άσχημους και μυστήριους συνειρμούς...

Οσο για το όνομα θα το κρατήσουν αλώβητο. Ετσι για να θυμόμαστε τις ...σοσιαλιστικές ρίζες του Κινήματος και να μη λέει ο κόσμος ότι τα ξερίζωσαν όλα, όπως τα δάση της χώρας.

ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ ο Γεώργιος Παπανδρέου μάς επιφύλαξε και μια ακόμη πρωτοτυπία: Θέλει - λέει - διάλογο για αλλαγή του συστήματος των εξετάσεων. Τι πρωτότυπο! Αρκετές αλλαγές έχουν κάνει μέχρι σήμερα, μια ακόμη δεν έχει και τόση σημασία. Αλλωστε, οι αλλαγές αυτές αποδείχνονται πάντα ευεργετικές για την παραπαιδεία...

Οσο για τη διαβόητη «μεταρρύθμιση» του Αρσένη και του Ευθυμίου, που, όπως ξέρουμε, είχε προκαλέσει της αντιδράσεις όλων των χωρών της Παιδείας ...κουβέντα. Βλέπετε, εκεί είναι η ουσία του πράγματος και τέτοια πράγματα τα αποφεύγει ο υποψήφιος.

Γενικότερα, πάντως, βλέπουμε μια τάση του «νέου ΠΑΣΟΚ» να απευθύνεται στους νέους ψηφοφόρους (αν και μόνον ως ...ψηφοφόρους τους βλέπει). Ισως θεωρούν ότι το νεαρό της ηλικίας τούς καθιστά εύκολους στόχους.

Μόνον, που έτσι όπως τα έχουν καταφέρει οι κυβερνώντες δε χρειάζεται κανείς πια να μεγαλώσει πολύ, για να βρεθεί απέναντι σε αδιέξοδα και δύσκολες καταστάσεις στην «εκσυγχρονισμένη Ελλάδα».

Γρηγοριάδης Κώστας

Και στις κάλπες

Κάπως έτσι ήταν η διατύπωση του Γ. Παπανδρέου στη Θεσσαλονίκη: «Είμαστε η δύναμη της αλλαγής. Η ηθική που επαγγελλόμαστε είναι βαθύτατα πολιτική, είναι η πολιτική της ηθικής επανάστασης που ξαναδίνει στην πολιτική την κοινωνική της διάσταση και στην παράταξή μας την ιστορική αποστολή. Δεν υπάρχει ανάπτυξη χωρίς ηθικές αξίες». Αυτά λέει ο επικείμενος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και πράγματι αξίζει τον κόπο να παρακολουθήσει κανείς την εξέλιξη του λόγου του, όλο το διάστημα που μεσολάβησε από τις αρχές του χρόνου μέχρι και τώρα. Το βέβαιο είναι ότι παρά τις νεφελώδεις διατυπώσεις, ο Α. Παπανδρέου δε λέει τίποτα τυχαία. Και όχι μόνο αυτό. Οι φαινομενικά αποσπασματικές αναφορές που κάνει σε διαφορετικές ομιλίες, αλληλοσυνδέονται και τελικά βοηθούν στη συμπλήρωση του παζλ για τους γενικότερους προσανατολισμούς του σχήματος στο οποίο θα ηγηθεί. Δηλαδή, η «δύναμη της αλλαγής» και η «επανάσταση» που ανέφερε στη Θεσσαλονίκη προχτές, συνδέονται απόλυτα με το 35ωρο τύπου Ζοσπέν που θέλει να επιβάλει. Η αντίληψη για την «κοινωνική διάσταση στην πολιτική», όσο γενικόλογη διατύπωση κι αν είναι, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να «χωνευτεί» η ιδέα της ανασφάλιστης εργασίας.

Κύρια από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, οι προπαγανδιστές της πλουτοκρατίας επεξεργάστηκαν ένα ολόκληρο σχέδιο, για να περάσουν την πολιτική, της οποίας ...τερματικός σταθμός είναι η ολοκλήρωση των αναδιαρθρώσεων. Η ιδέα που θέλουν να περάσουν είναι απλή: Οι σύγχρονες κοινωνίες του αναπτυγμένου καπιταλισμού εξελίσσονται μέσα από ανεργία και έντονες αντιπαραθέσεις, φαινόμενα που μπορούν (δήθεν) να αντιμετωπιστούν μόνο από την παραπέρα ενίσχυση του συστήματος. Η παραπέρα ενίσχυση του συστήματος, όμως, απαιτεί την ένταση των προσπαθειών για την άνοδο της ανταγωνιστικότητας, η οποία μπορεί να γίνει κατορθωτή, μέσα από τη ριζική αναθεώρηση των καταχτήσεων των εργαζομένων. Σ' αυτές τις ράγιες μάς έβαλε η ΝΔ, σ' αυτό το δρόμο «μεγαλούργησε» ο Σημίτης, εδώ θα κάνει την «επανάστασή» του ο Παπανδρέου. Αυτή είναι η «αποστολή» τους. Αυτοί είναι οι νέοι στόχοι τους. Ετσι θέλουν την κοινωνία. Με ανασφάλιστη εργασία και άρα όλο και λιγότερους εργαζόμενους, να δικαιούνται σύνταξη. Με 35ωρο κομμένο και ραμμένο στα αφεντικά, που αξιώνουν ακόμα πιο ελαστικές σχέσεις εργασίας και άθλιες συνθήκες δουλιάς. Με ιδιωτικά πανεπιστήμια που θα γυρίσουν την πλάτη στη μόρφωση και θα καταρτίζουν τα προγράμματά τους από κοινού με τις πολυεθνικές. Με νόμιμα τα «μαλακά» ναρκωτικά, που πάντα είναι χρειαζούμενα σε όσους θέλουν να χειραγωγήσουν τις μάζες.

Είναι φυσικό: Οταν επιδιώκεται ο αποπροσανατολισμός των εργαζομένων, για να επιβληθεί ένα άκρως αντιλαϊκό πρόγραμμα, σερβίρουν ...λόγια παχιά και μεγάλα. Ειδικά πριν τις εκλογές. Αν οι στόχοι τους ήταν προς το συμφέρον των εργαζομένων δε θα χρειάζονταν όλες αυτές οι περί την ...ηθική επανάσταση, φιοριτούρες. Θα αρκούσαν, λίγα λόγια και σταράτα, για την ανάγκη συστράτευσης όλου του λαού γύρω από μια παλλαϊκή προσπάθεια που στόχο θα είχε την αξιοποίηση όλων των εφεδρειών για την αύξηση του λαϊκού πλούτου, με αποκλειστικό στόχο την ολόπλευρη ικανοποίηση των υλικών και ηθικών αναγκών όλου του λαού. Αυτό που προτείνει το ΚΚΕ και το οποίο για να το καταφέρουμε πρέπει ν' αλλάξουμε τους σημερινούς συσχετισμούς. Και στους αγώνες και στις κάλπες.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ