ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δραχμή - ευρώ, όπως οκά - κιλό...

Γρηγοριάδης Κώστας

Η κυβέρνηση και το οικονομικό της επιτελείο -μαζί με τους εκπροσώπους των εμποροβιομηχανικών και άλλων επιχειρήσεων- προσπαθούν συστηματικά να μας πείσουν, πως δε θα υπάρξει κερδοσκοπία, με αφορμή την καθιέρωση του ευρώ. Οι υπουργοί και διάφοροι άλλοι -αρμόδιοι για θέματα τιμών- παράγοντες, δηλώνουν με κάθε ευκαιρία, πως στη διάρκεια του μεταβατικού σταδίου αντικατάστασης της δραχμής από το ευρώ, οι στρογγυλοποιήσεις των δεκαδικών θα γίνονται προς τα κάτω (προς όφελος του καταναλωτή) και όχι προς τα πάνω (προς όφελος των κερδών των επιχειρήσεων)!

Τα πολλά λόγια, όμως, είναι φτώχεια. Ο κοσμάκης ξέρει, πως εκείνοι που έχουν το πάνω χέρι στη διαμόρφωση των τιμών, φροντίζουν να αξιοποιήσουν κερδοσκοπικά κάθε μικρή ή μεγάλη αλλαγή στην αγορά. Ξέρει για παράδειγμα, ότι πριν 40 χρόνια η κατάργηση της οκάς και η αντικατάστασή της από το κιλό, αξιοποιήθηκε κερδοσκοπικά (οι τιμές των εμπορευμάτων παρέμειναν ίδιες, ενώ έπρεπε να μειωθούν, αφού το κιλό υπολειπόταν της οκάς). Το ίδιο έγινε και πριν 15 περίπου χρόνια, όταν στην Ελλάδα μειώθηκαν σταδιακά μια σειρά φόροι στα εισαγόμενα με το γνωστό σαν «ρυθμιστικό φόρο», αλλά οι τιμές των εμπορευμάτων- παρά τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης- παρέμειναν αμετάβλητες στα ίδια επίπεδα προς όφελος των κερδών των επιχειρηματιών.

Τα παραδείγματα πολλά, όπως και τα «παραμύθια» των εκάστοτε κυβερνώντων.

Η μεταστροφή

Τι έγινε; Μέχρι προχτές μεμφόταν - έστω και... διακριτικά - την τακτική του «σκληρού ροκ» και της «παρελθοντολογίας». Χτες, όμως,... ανακάλυψε ξαφνικά, ότι «στην πολιτική δεν υπάρχουν παραγραφές, αμνηστεύσεις, ούτε τελεσίδικα δεδικασμένα» και, προς απόδειξη του ισχυρισμού του, έφερε και κατέγραψε μια σειρά παραδείγματα από τη δημόσια ζωή ευρωπαϊκών χωρών. Για τον Ι. Κ. Πρετεντέρη του «Βήματος» είναι ο λόγος. Αναρωτιόμαστε, τι να σημαίνει και πού οφείλεται η μεταστροφή...

Κάλαντα αντίστασης

Την «τιμητική» της έχει η αντιλαϊκή εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης στα πανεπιστήμια, καθώς ετοιμάζονται νέα αντιδραστικά μέτρα βαθέματος των ταξικών φραγμών. Ετσι, οι πάντα πρωτότυποι φοιτητές της Πανσπουδαστικής σχολιάζουν αυτή την κατάσταση με τα κάλαντα των ημερών. Η έμπνευση ανήκει στην ΠΚΣ Κρήτης και την παραθέτουμε αυτούσια:

Τρίγωνα κάλαντα σκόρπισαν ξανά

Ηρθ' η αξιολόγηση με βάση την αγορά

Τρίγωνα κάλαντα μες στη γειτονιά

Ηρθε το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά

***

Αστρο σκοτεινό, θα 'βγει γιορτινό

Μήνυμα θα φέρει από τον υπουργό

Μες στη σιγαλιά, ανοίγει η αγκαλιά

Να κάνουν οι εταιρίες στις σχολές φωλιά

***

Τρίγωνα κάλαντα, τώρα τα ΑΕΙ

Είναι πια ισότιμα με ΙΕΚ και με ΤΕΙ

Από τις Βρυξέλλες έρχεται η γραμμή

Μπολόνια και Πράγα - πτυχία τριετή

***

Τρέχουν τα παιδιά μέσα στο χιονιά

Γιατί με τα πτυχία τους δε βρίσκουνε δουλιά

Μες στα ΑΕΙ άνοιξ' αγκαλιά

Να βγάζουν οι εταιρίες από τα παιδιά λεφτά

***

Τρίγωνα κάλαντα απ' τη μικρή Κνωσό

Στέλνουμε το μήνυμα προς τον υπουργό

Τρίγωνα κάλαντα έρχονται οι γιορτές

Εξω οι εταιρίες από τις σχολές!

***

Τρίγωνα κάλαντα χρόνια σας πολλά

Μόρφωση - Ειδίκευση - Για όλους μας δουλιά

Εμπορευματοποίηση σε τιμές ευρώ

Αργά χτες το βράδυ το υπουργείο Υγείας ειδοποίησε ότι σήμερα θα ανακοινώσει τα νοσοκομεία στα οποία θα λειτουργήσουν τα απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία.

Ετσι Σαββατιάτικα και μέσα στις γιορτές, η κυβέρνηση σπεύδει για την προώθηση της εμπορευματοποίησης στην υγεία και επιστρατεύει τις επικοινωνιακές δυνατότητες για να παρουσιάσει το άσπρο - μαύρο - ότι δηλαδή η ιδιωτικοποίηση γίνεται για το καλό του αρρώστου.

Ισως, ένας λόγος ακόμα είναι, ότι θέλει να έχει τις τιμές της εμπορευματοποίησης σε ευρώ.

Τη βεβαιότητά της για την καταδίκη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς από το «Διεθνές Δικαστήριο» της Χάγης, εξέφρασε τις προάλλες η εισαγγελέας του, η γνωστή Κάρλα Ντελ Πόντε.

Χαρά στο νέο... Απορούμε, γιατί δεν ανακοινώνουν από τώρα και την ποινή.

Τα ... διαφημιστικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑ κι αυτό πια, με τις (τηλεοπτικές κυρίως) διαφημίσεις αυτές τις γιορτινές μέρες! Ολες οι εταιρίες ξέρουν το καλό μας και, κυρίως, είναι γνώστες του μεγάλου μυστικού της προσωπικής και οικογενειακής ευτυχίας του καθένα μας, που όλως τυχαίως είναι συνυφασμένο με την απόκτηση των προϊόντων τους.

Μάλιστα (αν δεν το έχετε παρατηρήσει), μεγάλος στόχος είναι τα παιδιά, που, κατά παράβαση κάθε δεοντολογίας, τους υπόσχονται «λαγούς με πετραχήλια» με την αγορά μιας κούκλας ή ενός ρομπότ! Για έλεγχο, ούτε λόγος. Ποιος να τον κάνει;

Πάντως, από ό,τι φαίνεται, τσάμπα κοπιάζουν. Μπορεί να υπάρχει υπερ-πληθώρα προσφοράς και όλοι να ευελπιστούν σε ένα τμήμα του περίφημου 13^ου μισθού. Τι να πρωτοπρολάβει, όμως, κι αυτός; Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι το δώρο κυρίως τα ...μπαλώματα της χρονιάς καλύπτει.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ, να μην ανησυχείτε για τίποτε. Τα επιθεώρησε χθες βράδυ όλα ο Κώστας Σημίτης και, μάλιστα, έδωσε και εύσημα στις τράπεζες για την «πολύ καλή δουλιά», που έκαναν, μετατρέποντας τα συστήματά τους και την όλη προετοιμασία τους.

Θυμίζουμε, με την ευκαιρία, ότι οι τράπεζες επιδοτήθηκαν αδρά για όλ' αυτά, σε αντίθεση με κάποιους άλλους, που παιδεύονται μόνοι τους (π.χ., οι επαγγελματοβιοτέχνες). Ασε, που θα ξεζουμίσουν και τους τραπεζοϋπάλληλους αυτές τις μέρες.

Βέβαια, έχουν μπόλικες δουλιές να κάνουν από το νέο χρόνο τα ...αφιλοκερδή αυτά ιδρύματα. Και δάνεια πρέπει να κυνηγήσουν σε ΕΥΡΩ και τους πλειστηριασμούς τους πρέπει να κάνουν και γενικώς να μαζέψουν ό,τι μπορούν περισσότερο. Και μπορούν πολλά...

ΩΡΑΙΑ εξέλιξη αυτή με τους «εθελοντές με το ζόρι» για την αποστολή 100 Ελλήνων στρατιωτών στο Αφγανιστάν. Δεν αλλάζει μυαλά ο Παπαντωνίου. Ως υπουργός Οικονομίας, μας θεωρούσε - αν θυμάστε - «υποστηρικτές» της πολιτικής του.

Γρηγοριάδης Κώστας

Επίπλαστη ευδαιμονία και πρόσφυγες

Μπορεί η αντιμετώπιση από την ελληνική κυβέρνηση της κατάστασης των, τουλάχιστον 500, οικονομικών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στοιβαγμένοι σε κτίρια - «κλουβιά» στη χώρα μας να μη συνάδει με τα εορταστικά μηνύματα αλληλεγγύης που πολύ εύκολα ξεστομίζουν στελέχη της, όμως είναι απόλυτα σύμφωνη με την ευρωπαϊκή πολιτική που έχει χαραχτεί στον τομέα αυτό. Οι κατευθύνσεις είναι δεδομένες, ήδη από το 1999, και συγκλίνουν στον εξής στόχο: Στο κλείσιμο των συνόρων για όλους αυτούς τους ανθρώπους και στην αξιοποίησή τους ως φτηνής εργατικής δύναμης, μέσα από ένα προσύμφωνο εκμετάλλευσής τους με κάθε μέλος - κράτος της ΕΕ, κάτι που θα αποτελεί και το μόνο μέσο για την είσοδο σε μια χώρα, ή στην καταδίκη επιστροφής των προσφύγων, παρά την ανάγκη που έχουν για πολιτικό άσυλο.

Οσοι δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το σκοπό της φτηνής εργατικής δύναμης, είτε θα επαναπροωθούνται στις χώρες προέλευσής τους, κάτι που στις περιπτώσεις αυταρχικών καθεστώτων ισοδυναμεί με την εξόντωσή τους, είτε θα «περιπλανώνται» στα σαπιοκάραβα, για να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα.

Το ζητούμενο, λοιπόν, με βάση την εφαρμοζόμενη πολιτική είναι ποιος θα είναι ο εκμεταλλευτής. Στα επίσημα κείμενα, άλλωστε, της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τους τρόπους αντιμετώπισης του «προβλήματος», που δημιούργησε το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα το οποίο υπηρετούν, αναφέρεται: «Η παράνομη είσοδος και διαμονή δε θα πρέπει να καταλήγει στην επιθυμητή και σταθερή μορφή διαμονής». Αυτό στην πράξη σημαίνει ακόμη ότι ένας μετανάστης μπορεί να διαμείνει σε μια χώρα (εφόσον μπει) για όσο διάστημα εξυπηρετεί την οικονομία της - κάτι που δηλώνεται απροκάλυπτα και στον ίδιο τον μεταναστευτικό νόμο που ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση. Η ίδια κυβέρνηση, που ανάμεσα στα άλλα, με τη στρατιωτική της συμμετοχή στους πολέμους του ΝΑΤΟ, συνέβαλε στη δημιουργία και ανάπτυξη της μετανάστευσης. Η ίδια κυβέρνηση που αρνείται να δημιουργήσει οργανωμένα κέντρα υποδοχής και φροντίδας προσφύγων, επιμένοντας να τους στοιβάζει σε κτίρια «της στιγμής», μέχρι την επαναπροώθησή τους, χωρίς πολλές φορές να ικανοποιεί το δίκαιο - με βάση τους νόμους που αυτή έχει ψηφίσει - αίτημα για πολιτικό άσυλο.

Σ' αυτό το δρόμο της επαναπροώθησης βρίσκονται και οι οικονομικοί μετανάστες και πρόσφυγες που «φιλοξενούνται» στο Βόλο, στα Χανιά στη Ζάκυνθο. Αυτοί που χαρακτηρίζονται στα χαρτιά παράνομοι ή λαθρομετανάστες, για να στερηθούν έτσι το δικαίωμα στη ζωή. Η αλληλεγγύη μιας χώρας, που υποτίθεται ότι ευημερεί οικονομικά, απέναντί τους, μεταφράζεται ουσιαστικά στη διαιώνιση της εξαθλίωσής τους. Τραβώντας, λοιπόν, την «κουρτίνα» της γιορτινής ατμόσφαιρας που πλασάρεται επιτηδευμένα από τις οθόνες της τηλεόρασης και τις φιέστες τύπου Αβραμόπουλου, θα δούμε ή θα επιβεβαιώσουμε την επίπλαστη ευδαιμονία των ημερών.

Χριστίνα ΔΙΑΜΑΝΤΗ