Μπορεί η αντιμετώπιση από την ελληνική κυβέρνηση της κατάστασης των, τουλάχιστον 500, οικονομικών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στοιβαγμένοι σε κτίρια - «κλουβιά» στη χώρα μας να μη συνάδει με τα εορταστικά μηνύματα αλληλεγγύης που πολύ εύκολα ξεστομίζουν στελέχη της, όμως είναι απόλυτα σύμφωνη με την ευρωπαϊκή πολιτική που έχει χαραχτεί στον τομέα αυτό. Οι κατευθύνσεις είναι δεδομένες, ήδη από το 1999, και συγκλίνουν στον εξής στόχο: Στο κλείσιμο των συνόρων για όλους αυτούς τους ανθρώπους και στην αξιοποίησή τους ως φτηνής εργατικής δύναμης, μέσα από ένα προσύμφωνο εκμετάλλευσής τους με κάθε μέλος - κράτος της ΕΕ, κάτι που θα αποτελεί και το μόνο μέσο για την είσοδο σε μια χώρα, ή στην καταδίκη επιστροφής των προσφύγων, παρά την ανάγκη που έχουν για πολιτικό άσυλο.

Το ζητούμενο, λοιπόν, με βάση την εφαρμοζόμενη πολιτική είναι ποιος θα είναι ο εκμεταλλευτής. Στα επίσημα κείμενα, άλλωστε, της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τους τρόπους αντιμετώπισης του «προβλήματος», που δημιούργησε το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα το οποίο υπηρετούν, αναφέρεται: «Η παράνομη είσοδος και διαμονή δε θα πρέπει να καταλήγει στην επιθυμητή και σταθερή μορφή διαμονής». Αυτό στην πράξη σημαίνει ακόμη ότι ένας μετανάστης μπορεί να διαμείνει σε μια χώρα (εφόσον μπει) για όσο διάστημα εξυπηρετεί την οικονομία της - κάτι που δηλώνεται απροκάλυπτα και στον ίδιο τον μεταναστευτικό νόμο που ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση. Η ίδια κυβέρνηση, που ανάμεσα στα άλλα, με τη στρατιωτική της συμμετοχή στους πολέμους του ΝΑΤΟ, συνέβαλε στη δημιουργία και ανάπτυξη της μετανάστευσης. Η ίδια κυβέρνηση που αρνείται να δημιουργήσει οργανωμένα κέντρα υποδοχής και φροντίδας προσφύγων, επιμένοντας να τους στοιβάζει σε κτίρια «της στιγμής», μέχρι την επαναπροώθησή τους, χωρίς πολλές φορές να ικανοποιεί το δίκαιο - με βάση τους νόμους που αυτή έχει ψηφίσει - αίτημα για πολιτικό άσυλο.

Σ' αυτό το δρόμο της επαναπροώθησης βρίσκονται και οι οικονομικοί μετανάστες και πρόσφυγες που «φιλοξενούνται» στο Βόλο, στα Χανιά στη Ζάκυνθο. Αυτοί που χαρακτηρίζονται στα χαρτιά παράνομοι ή λαθρομετανάστες, για να στερηθούν έτσι το δικαίωμα στη ζωή. Η αλληλεγγύη μιας χώρας, που υποτίθεται ότι ευημερεί οικονομικά, απέναντί τους, μεταφράζεται ουσιαστικά στη διαιώνιση της εξαθλίωσής τους. Τραβώντας, λοιπόν, την «κουρτίνα» της γιορτινής ατμόσφαιρας που πλασάρεται επιτηδευμένα από τις οθόνες της τηλεόρασης και τις φιέστες τύπου Αβραμόπουλου, θα δούμε ή θα επιβεβαιώσουμε την επίπλαστη ευδαιμονία των ημερών.