- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Αλλη μια αναδιάρθρωση στην κατεύθυνση μετατροπής της Κοινωνικής Ασφάλισης σε «ατομική υπόθεση»
Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, όλοι οι νέοι ασφαλισμένοι που θα πρωτοασφαλίζονται μετά την 1/1/2022 και οι κλάδοι τους προβλέπουν Επικουρική Ασφάλιση, θα υπάγονται υποχρεωτικά στο νέο ιδιωτικό ασφαλιστικό σύστημα. Σε αυτούς θα προστεθούν και όσοι μέχρι σήμερα προέρχονται από κλάδους που δεν έχουν Επικουρική Ασφάλιση (π.χ. αυτοαπασχολούμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες), αλλά και «εθελοντικά», όσοι εργαζόμενοι κάτω των 35 ετών ασφαλίζονται σήμερα στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης & Εφάπαξ Παροχών (ΕΤΕΑΕΠ), σε μια προσπάθεια να μεγαλώσει όσο γίνεται περισσότερο η πελατεία για τα κοράκια της αγοράς, που θα αποκτήσουν πρόσβαση σε ένα μεγάλο «κουμπαρά» για να κάνουν τις μπίζνες τους, ως ένα ακόμα εργαλείο «ανάκαμψης».
Η στρατηγική στόχευση της κυβέρνησης, στα χνάρια των μέχρι τώρα ανατροπών και περικοπών στις δημόσιες συντάξεις, είναι το «διαζύγιο» με την οποιαδήποτε «εγγύηση» για το ύψος της επικουρικής σύνταξης, ενώ οι εισφορές των εργαζομένων, που υπολογίζονται σε πάνω από 80 δισ. ευρώ σε βάθος χρόνου (40 έτη), θα γίνουν «καύσιμο» για την καπιταλιστική ανάπτυξη.
Παρά τους ανυπόστατους ισχυρισμούς των κυβερνητικών στελεχών πως δήθεν το νέο ιδιωτικό σύστημα θα δίνει «μεγαλύτερες συντάξεις» από το ισχύον, η αλήθεια είναι ότι οι επικουρικές συντάξεις των νέων ασφαλισμένων δεν θα είναι εγγυημένες, καθώς το ύψος τους θα εξαρτάται από το τζογάρισμα στις αγορές και γενικώς από την «απόδοση» του ρίσκου που αναλαμβάνει ο κάθε ασφαλισμένος ατομικά! Η επικουρική σύνταξη γίνεται «ατομική υπόθεση» και «ατομική ευθύνη». Αυτή είναι η φιλοσοφία της κυβέρνησης για την Κοινωνική Ασφάλιση.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι στο «πόρισμα των σοφών» που ετοιμάστηκε για την κυβέρνηση το φθινόπωρο του 2019, γίνεται λόγος για «επιλογή» ανάμεσα σε «τρία επενδυτικά πακέτα», «χαμηλού», «μεσαίου» και «υψηλού επενδυτικού κινδύνου»(!), επιβεβαιώνοντας τους μεγάλους κινδύνους για τους ασφαλισμένους.
Ομως, οι σχεδιασμοί αυτοί δεν αφορούν μόνο αυτούς που θα μπουν στο νέο ιδιωτικό σύστημα, αφορούν εξίσου τους ασφαλισμένους που θα παραμείνουν στο ισχύον σύστημα Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑΕΠ), αλλά και τους σημερινούς συνταξιούχους, καθώς οι νέοι ασφαλισμένοι και συνολικά όσοι ενταχτούν στο ιδιωτικό σύστημα, θα πάψουν να καταβάλλουν τις εισφορές τους στο ΕΤΕΑΕΠ, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια νέα οικονομική «τρύπα» στα ήδη λεηλατημένα ασφαλιστικά ταμεία και εν προκειμένω στο ΕΤΕΑΕΠ, αφού θα πάψει να έχει εισροές από τις εισφορές των νέων ασφαλισμένων.
Το «χρηματοδοτικό κενό» που θα προκύψει, σύμφωνα με παλιότερους υπολογισμούς του υπουργείου Εργασίας, εκτιμάται από 35 έως 55 δισ. ευρώ, ενώ ορισμένοι ειδικοί το ανεβάζουν σε πάνω από 60 δισ. ευρώ! Στα δεδομένα αυτά, τα κυβερνητικά στελέχη απαντούν πως το έλλειμμα αυτό θα καλυφθεί από το ΑΚΑΓΕ (Ταμείο Αλληλεγγύης Γενεών για το Ασφαλιστικό), τον κρατικό προϋπολογισμό και το λεγόμενο «μέρισμα ανάπτυξης» που η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι θα υπάρξει το επόμενο διάστημα.
Με τον τρόπο αυτό, τα βάρη της ιδιωτικοποίησης των επικουρικών συντάξεων θα φορτωθούν και πάλι στις πλάτες εργαζομένων και συνταξιούχων, είτε μέσα από την αντιλαϊκή φοροληστεία είτε από το ΑΚΑΓΕ (φορολογία, εισφορές συνταξιούχων) είτε, τέλος, από τη νέα μείωση των συντάξεων που αποδίδονται από το ΕΤΕΑΕΠ, παρά τους ψεύτικους ισχυρισμούς ότι «καμία σύνταξη δεν θα πειραχτεί...».
Ενδεικτικά των πραγματικών στοχεύσεων της κυβέρνησης, αλλά και των κινδύνων για τους ασφαλισμένους είναι όσα πρόσφατα δήλωσε ο αρμόδιος υφυπουργός, Π. Τσακλόγλου, σε ραδιοφωνικό σταθμό: «Οι επενδύσεις - είπε - είναι το καύσιμο της ανάπτυξης, αν δεν έχεις επενδύσεις δεν έχεις ανάπτυξη. Οι επενδύσεις φυσικά και έχουν ρίσκο, όμως οι μεγάλες οι αποδόσεις είναι εκεί που βρίσκεται το μεγάλο ρίσκο...»!
Σε μια προσπάθεια μάλιστα να μη φανεί το αγκίστρι κάτω από το δόλωμα που ρίχνει η κυβέρνηση, το τελευταίο διάστημα τα στελέχη του υπουργείου Εργασίας λένε ότι θα υπάρχει πρόβλεψη, στην περίπτωση που «κάτι μπορεί να πάει τελείως στραβά και να έχουμε αρνητικές αποδόσεις, εκεί μπαίνει το Δημόσιο το οποίο λέει ότι σου δίνω εγγύηση ότι η σύνταξη την οποία θα πάρεις θα είναι τουλάχιστον ίση με τις εισφορές τις οποίες έχεις καταβάλει σε πραγματικούς όρους, δηλαδή αφού λάβουμε υπόψη μας και τον πληθωρισμό». Αυτό που δεν λέει η κυβέρνηση είναι ότι πρόκειται για «εγγύηση» δίχως αντίκρισμα αφού δεν θα καλύπτει ούτε τη μισή σύνταξη απ' αυτή που αποδίδεται σήμερα και θα περιορίζεται μόνο στις εισφορές και στον πληθωρισμό, καθιστώντας τους μελλοντικούς συνταξιούχους ζητιάνους και το πολυδιαφημισμένο ιδιωτικό ταμείο σε πτωχοκομείο.
Κάτω από τον παραπλανητικά εύηχο τίτλο «Αναβάθμιση του Σχολείου και Ενδυνάμωση των Εκπαιδευτικών», η υπουργός Παιδείας, Ν. Κεραμέως, παρουσιάζει σήμερα στο Υπουργικό Συμβούλιο ένα νομοσχέδιο που αποτελεί βαθιά, αντιδραστική τομή στη δομή και το περιεχόμενο του σχολείου, σε συνέχεια των όσων έχει φέρει όλο αυτό το διάστημα, αξιοποιώντας και τα κλειστά σχολεία και πανεπιστήμια, και στενά δεμένο με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που προωθούνται στο πλαίσιο και του «Ταμείου Ανάκαμψης», του νέου «υπερ-μνημόνιου».
Χτες η υπουργός Παιδείας παρουσίασε στα ΔΣ των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών ΔΟΕ και ΟΛΜΕ τους τέσσερις βασικούς άξονες του νομοσχεδίου, που περιλαμβάνουν τη λεγόμενη «αυτονομία» του σχολείου, την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, τις αλλαγές στις δομές εκπαίδευσης και την επιλογή στελεχών, καθώς και ζητήματα της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης.
Η ενίσχυση της «αυτονομίας» του σχολείου, που είναι από τους βασικούς στόχους του ΟΟΣΑ και της ΕΕ, παραπέμπει στην όλο και μεγαλύτερη απαλλαγή του κράτους από τις υποχρεώσεις του στη χρηματοδότηση, στη στελέχωση, στην επιμόρφωση και άλλες λειτουργίες του σχολείου. Εξάλλου, ανάμεσα στα κριτήρια της λεγόμενης αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας (που απορρίφθηκε με συντριπτικά ποσοστά από τους εκπαιδευτικούς) ήταν η διαχείριση των οικονομικών πόρων και του προσωπικού σε επίπεδο σχολικής μονάδας. «Αυτονομία» με βάση αυτή την εμπειρία σημαίνει μεγαλύτερη εξάρτηση των σχολείων από την τσέπη των γονιών και τις ανάγκες της αγοράς, μεγαλύτερη εμπλοκή τους με διάφορους φορείς (ιδρύματα, ΜΚΟ, επιχειρήσεις) που αποκτούν λόγο ακόμα και στο τι θα διδάσκεται, με τους ταξικούς φραγμούς να υψώνονται όλο και μεγαλύτεροι.
Συνέπεια των παραπάνω θα είναι η ακόμα μεγαλύτερη κατηγοριοποίηση των σχολείων, κάτι που θα ενταθεί ακόμα περισσότερο και από το πολλαπλό βιβλίο που είχε εξαγγείλει τις προηγούμενες μέρες ως «καινοτομία» ο ίδιος ο πρωθυπουργός και θα περιληφθεί επίσης σε αυτό το νομοσχέδιο. Ουσιαστικά, η συγγραφή των βιβλίων από ευθύνη του κράτους μεταφέρεται στους ιδιώτες, ενώ δεν εξασφαλίζεται η ευθύνη του κράτους για δωρεάν παροχή τους. Οσο για τη δήθεν «ελευθερία επιλογής», αυτή υπονομεύει την ανάγκη για ένα ενιαίο, σύγχρονο και επιστημονικά και παιδαγωγικά τεκμηριωμένο πρόγραμμα σπουδών, ενώ εντείνει την κατηγοριοποίηση των σχολείων.
Οσο για τη λεγόμενη «ατομική αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών, αυτή καμία σχέση δεν έχει με την αναβάθμιση της διδασκαλίας, του περιεχομένου της Εκπαίδευσης που θα υπονομεύεται την ίδια ώρα παραπέρα, αλλά αφορά στην ουσία τον ασφυκτικό έλεγχο ώστε να υλοποιούν κατά γράμμα τις αντιδραστικές κατευθύνσεις συνολικά, όπως αυτές θα εξειδικεύονται κάθε φορά και από την εκάστοτε κυβέρνηση. Σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο, οι εκπαιδευτικοί θα αξιολογούνται ανά 4 χρόνια στη «γενική και ειδική διδακτική επάρκεια» από τον σύμβουλο εκπαίδευσης και στο «παιδαγωγικό κλίμα και τη διαχείριση της τάξης», από τον διευθυντή του σχολείου. Παράλληλα, ανά 2 χρόνια θα αξιολογούνται στο πεδίο της υπηρεσιακής «συνέπειας και επάρκειας» από τον σύμβουλο εκπαίδευσης και παιδαγωγικής ευθύνης και τον διευθυντή του σχολείου από κοινού. Θα βαθμολογούνται σε 4βαθμη κλίμακα (μη ικανοποιητικός, ικανοποιητικός, πολύ καλός, εξαιρετικός) και όσοι κρίνονται ως μη ικανοποιητικοί και ικανοποιητικοί θα οδηγούνται σε «επιμόρφωση».
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι την ώρα που ανακοινώνεται αυτός ο ασφυκτικός έλεγχος για τους εκπαιδευτικούς, καμιά μέριμνα δεν υπάρχει, καμιά συζήτηση δεν γίνεται για μόνιμους διορισμούς στα σχολεία, για μέτρα ασφάλειας που ζητούν εδώ και δυο χρόνια μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί, διατηρούνται τα 25άρια τμήματα, τα κοντέινερ στην Προσχολική Αγωγή κ.ο.κ.
Με γεμάτη την ατζέντα από νέα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα και μέτρα, την άλλη όψη του νομίσματος του πακτωλού χρημάτων για να ανακάμψει η κερδοφορία του κεφαλαίου, συνεδριάζει σήμερα το υπουργικό συμβούλιο.
Συγκεκριμένα, στα θέματα ξεχωρίζουν το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής, ο «Αναπτυξιακός νόμος: Ελλάδα 2.0», ο «εκσυγχρονισμός του Δικαίου Ανταγωνισμού» αλλά και η λεγόμενη «Ασφαλιστική μεταρρύθμιση για τη νέα γενιά», όπως παρουσιάζει η κυβέρνηση την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Επικουρικής Ασφάλισης.
Στο συμβούλιο θα παρουσιαστεί επίσης το νομοσχέδιο «για την αναβάθμιση του σχολείου και την ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών», όπως με θράσος βαφτίζει η κυβέρνηση το σχέδιο για παραπέρα κατηγοριοποίηση σχολείων, που περνά και μέσα από την αντιδραστική «αξιολόγηση» εκπαιδευτικών μονάδων και εκπαιδευτικών και τη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της Εκπαίδευσης, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τα παιδιά από τα λαϊκά στρώματα.
Τέλος, στον ίδιο «καμβά», με την αντιλαϊκή πολιτική να πηγαίνει χέρι - χέρι με την ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών απέναντι στον «εχθρό λαό», θα παρουσιαστεί νομοσχέδιο «για τη διάρθρωση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, την αναδιοργάνωση των υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας και την οργάνωση και λειτουργία της Αστυνομικής Ακαδημίας».
