Πιο νωρίς μπαίνει στη ζωή των μαθητών των δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου και ΤΕΕ το ευρώ, καθώς τα υπουργεία Παιδείας και Εθνικής Οικονομίας εκπόνησαν και υλοποιούν με ιδιαίτερη σπουδή πρόγραμμα γνωριμίας με τη νέα νομισματική πραγματικότητα. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει έκδοση φυλλαδίων, διαγωνισμούς στα σχολεία με βραβεία κλπ. Η όλη φασαρία βέβαια γύρω από το ευρώ στα σχολεία δε σταματά στο πώς ο πιτσιρικάς του δημοτικού θα υπολογίζει πόσο κοστίζει ένα γλειφιτζούρι σε ευρώ. Φτάνει και στοχεύει στην πλήρη αποδοχή της ΟΝΕ από τους μαθητές και την παγίωσή της στις συνειδήσεις των μαθητών, ως μονόδρομο. Το επιβεβαίωσε και ο υπουργός Παιδείας Π. Ευθυμίου, παρουσιάζοντας από κοινού με τον Γ. Παπαντωνίου τα σχετικά εκπαιδευτικά προγράμματα του υπουργείου Παιδείας, σημειώνοντας ότι παρέχουν μια «δυνατότητα πλήρους εξοικείωσης με το νέο περιβάλλον, στο οποίο καλείται να λειτουργήσει η χώρα μας και όλοι εμείς ως πολίτες».

Πολύς λόγος έγινε πρόσφατα για τη δημόσια Παιδεία. Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δήλωσε περήφανος για την κοινωνική του «ευαισθησία». Ο υπουργός Παιδείας... κήρυξε τον πόλεμο στην παραπαιδεία και τα φροντιστήρια. Και οι δυο τους, όπως και άλλα κυβερνητικά στελέχη, επικαλέστηκαν πολλά και διάφορα ως αποδείξεις, ανάμεσά τους και τις... αυξήσεις των κρατικών δαπανών για την «αναβάθμιση της δημόσιας Παιδείας»!

Οσο, όμως, κι αν οι κυβερνώντες ισχυρίζονται πως στηρίζουν τη δημόσια Παιδεία, δεν πείθουν κανένα, καθώς τα εργαζόμενα νοικοκυριά αναγκάζονται χρόνο με το χρόνο να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη τους για να μορφώσουν τα παιδιά τους. Δε μιλάμε για όσους επιλέγουν να στείλουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία (Δημοτικά, Γυμνάσια κλπ.), αλλά για τις οικογένειες των εργαζομένων, που - για να καλύψουν την υποβαθμισμένη μόρφωση που παρέχουν τα δημόσια σχολεία - αναγκάζονται να στείλουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά φροντιστήρια, ξοδεύοντας - το λιγότερο - αρκετές δεκάδες χιλιάδες δραχμές κάθε μήνα.

Ποίαν ...χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων, όμως, για όλα τα προαναφερόμενα, όταν οι τραπεζίτες ομολογούν τα πάντα, με το δικό τους τρόπο; Οταν παραδέχονται, ουσιαστικά, ότι η λιτότητα έχει αδειάσει τα πορτοφόλια των εργαζομένων; Και ακόμη, ότι οι τελευταίοι αδυνατούν, να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές ανάγκες των σπουδών των παιδιών τους; Πώς τα παραδέχονται όλ' αυτά; Μα, με την πρεμούρα τους να «βοηθήσουν» και να ... καλύψουν τα κενά και τα προβλήματα, που δημιουργεί η πολιτική της κυβέρνησης. Χαρακτηριστική απόδειξη αποτελούν οι διάφορες διαφημίσεις των τραπεζών, που κατακλύζουν τις μέρες αυτές τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και άλλα ΜΜΕ και καλούν, όσους δεν έχουν τα απαραίτητα χρήματα, για να αντιμετωπίσουν το κόστος της... δημόσιας και... δωρεάν Παιδείας, να πάρουν δάνεια και, μάλιστα, με επιτόκιο 9% και ακόμη περισσότερο.

Αυτή είναι η κοινωνική πολιτική του ΠΑΣΟΚ...