Γερό στομάχι

ο λαός, σίγουρα,

διαθέτει,

αφού "μασάει"

αγόγγυστα

εδώ και τόσα έτη,

φόρους και χαρατσώματα,

λιτότητες και βάρη

και τα χωνεύει

όλ' αυτά

σαν... σόδα

να 'χει πάρει!

Γερό στομάχι ο λαός,

γερή, που λένε,

μπάκα,

"τρώει"

τα "μέτρα" τα σκληρά

τη "ζώνη" και την τράκα,

κι αν αντιδρά

κάποια στιγμή

και λίγο μουρμουρίζει,

εντέλει τους σκληρόπετσους

κι αχώνευτους

ψηφίζει!

Ο οίστρος

Την περασμένη Πέμπτη ο Πρόεδρος Μιλουτίνοβιτς προέβη σε διακήρυξη - πρόσκληση για την πραγματοποίηση συνομιλιών "δίχως χρονοτριβές, χωρίς όρους ή προϋποθέσεις". Οι λόγοι που ώθησαν σε μία τέτοια κίνηση τον Σέρβο Πρόεδρο δεν είχαν να κάνουν τόσο με τις απειλές των μεγάλων δυνάμεων της "Ομάδας" των "Εξι" για την επιβολή νέων κυρώσεων στη ΝΟ Γιουγκοσλαβίας, αλλά με έναν ακόμη μεγαλύτερο "φόβο": εκείνον της ανοιχτής ανάμειξης των ξένων παραγόντων στο "τραπέζι" του διαλόγου. Δεν ήταν άλλωστε τυχαίες οι προ λίγων ημερών δηλώσεις του Αμερικανού υφυπουργού Στρόουμπ Τάλμποτ, στη Σόφια της Βουλγαρίας, σύμφωνα με τις οποίες η σημερινή στάση του Βελιγραδίου στα προβλήματα του Κοσσυφοπεδίου συνδέεται άμεσα με τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της ΝΟ Γιουγκοσλαβίας!

Ωστόσο, τα ερωτηματικά παραμένουν πολλά και επίμονα. Εν μέρει και γιατί το παιχνίδι δε μέλλει να κριθεί μόνον από τις κινήσεις του Σέρβου Προέδρου, αλλά και από εκείνες της ηγεσίας των Αλβανόφωνων. Μόνο, που οι διαφορές μεταξύ των διάφορων αλβανόφωνων παρατάξεων πάνω στο πώς θα πραγματώσουν αυτό που θέλουν ή φέρονται πως επιθυμούν, "την ανεξαρτητοποίηση" του Κοσσόβου, παραμένουν αρκετές. Αυτή η ρευστότητα περιορίζει ακόμη περισσότερο τις εγγυήσεις αλλά και τις δυνατότητες του Σέρβου Προέδρου για τη διεξαγωγή ενός διαλόγου "χωρίς όρους ή προϋποθέσεις". Γιατί; Ισως, επειδή ακόμη δεν έχει γίνει σαφές το εξής: Αυτός ο διάλογος θα αφορά το μέλλον του Κοσσόβου εντός Σερβίας, εντός ΝΟ Γιουγκοσλαβίας ή εκτός και των δύο;

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Μην τρελαθούμε κιόλας κύριοι της κυβέρνησης και των διαφόρων αποχρώσεων της συμπολιτευόμενης... αντιπολίτευσης. Εντάξει, κακό πράγμα είναι ο πληθωρισμός, αλλά η μείωσή του δε συνεπάγεται αυτόματα και από μόνη της τη βελτίωση του λαϊκού εισοδήματος.

Μήπως, σας διαφεύγει, ότι ο επίσημος πληθωρισμός (χωρίς να παίρνουμε καμιά ευθύνη για την αυθεντικότητά του) έχει δραστικά μειωθεί και από διψήφιο ποσοστό, της τάξης του 13 ή 15% ή κι ακόμη παραπάνω, έχει φτάσει στο 4,7%; Και όμως, το γεγονός αυτό, δεν οδήγησε σε καμιά πραγματική και ουσιαστική άνοδο των λαϊκών εισοδημάτων, ούτε στη μείωση της ανεργίας, ούτε - τέλος πάντων - σε οτιδήποτε ωφέλιμο για τους εργαζόμενους.

Επόμενα, ας σταματήσουν το μοίρασμα ψευδαισθήσεων και αυταπατών, για να δικαιολογήσουν την υποτίμηση της δραχμής, τα αντιλαϊκά μέτρα που τη συνοδεύουν και την πολιτική τους γενικότερα.

Να σημειώσουμε, όμως και κάτι άλλο, με την ευκαιρία του προηγούμενου σχολίου. Ο,τι ακριβώς ισχύει, για τον πληθωρισμό και τη μείωσή του, ισχύει και για οποιονδήποτε άλλον τεχνοκρατικό οικονομικό στόχο. Και οι τελευταίοι δεν είναι μόνο πολλοί τα τελευταία χρόνια, αλλά καθορίζουν λίγο - πολύ και τη ζωή όλων μας. Τα πάντα φέρνουν γύρω από τη μείωση των δημοσίων ελλειμμάτων, τη μείωση του δημόσιου χρέους, τη μείωση των επιτοκίων, κλπ., κλπ.

Και, βέβαια, κανείς δεν μπορεί να έχει αντίρρηση στην επίτευξη αυτών των στόχων. Το ζήτημα, όμως, δε βρίσκεται σ' αυτό. Ακόμη κι αν αφήσουμε στην άκρη το ποιοι ευθύνονται για όλ' αυτά, παραμένει το κρίσιμο θέμα του περιεχόμενου της πολιτικής και των μέτρων, με τα οποία επιχειρεί η κυβέρνηση - και η κάθε κυβέρνηση - να φέρει τους στόχους αυτούς σε πέρας. Με μια πολιτική, που προστατεύει και ενισχύει παραπέρα τα λαϊκά εισοδήματα και δικαιώματα γενικότερα και βάζοντας τους πραγματικά έχοντες και κατέχοντες να πληρώσουν το κόστος ή την ακριβώς αντίθετη;

Περιττό, να σημειώσουμε ποια πολιτική από τις δυο ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση. Είναι ηλίου φαεινότερο στον καθέναν, που ζει σ' αυτό τον τόπο.

"... Ο καθένας από μας υποχρεούται πλέον να εργάζεται περισσότερο και να ξοδεύει λιγότερα! Αυτός είναι ο μόνος κανόνας που θα κρατήσει μέχρι να γίνει... σκληρότερος! Οσοι παραβούν τον κανόνα αυτό, θα πεινάσουν! Τα " θαύματα " τελείωσαν! Σφίξτε τα... ζωνάρια σας!".

Μη βιαστείτε να συμπεράνετε ότι τα πιο πάνω "εκσυγχρονιστικά" ανήκουν στον "τσάρο" της οικονομίας μας, στον Γιάννο Παπαντωνίου, ή στον πρωθυπουργό της λιτότητας, στον κ. Σημίτη. Ούτε και αυτός ο μέγας... εξπέρ της επικοινωνιακής τέχνης, ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος, δεν είχε την τιμή να είναι ο πρώτος διατυπώσας την πιο πάνω κυνική άποψη. (Αλήθεια πώς του ξέφυγε; )

Τα καταπληκτικά αυτά πράγματα αναγράφονται στο πληροφοριακό δελτίο INTERFAX αρ. 61, έντυπο του ασφαλιστικού ομίλου ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ, που μας πληροφορεί επίσης ότι "ο όμιλος ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ σκέπτεται πριν από σας για σας..."!!

Αφού, λοιπόν, αυτά τα σαϊνια των "σκληρών" κανόνων της αγοράς αποφάσισαν να σκέπτονται για μας πριν από μας, καλυπτόμενοι πίσω από την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, είναι καιρός οι εργαζόμενοι να τους δώσουν να καταλάβουν ότι ο λαός μπορεί να σκέπτεται και χωρίς τη βοήθειά τους και ότι δε θα επιτρέψει να περάσουν τα σχέδια για την πλήρη εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων.