ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 22 Δεκέμβρη 2009
Σελ. /40
Προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κλαυθμοί και οδυρμοί από τους «Οικολόγους - Πράσινους» για το «ναυάγιο» της Κοπεγχάγης. Πλήθος οι ανακοινώσεις και οι δηλώσεις στελεχών τους που καταγγέλλουν ότι οι αρχηγοί των κρατών κώφευσαν, ότι πρόδωσαν το μέλλον των πολιτών τους, ότι η επίσημη πολιτική απέτυχε, ότι αποκαλύφθηκε κρίση απουσίας πολιτικής βούλησης και οράματος και αφού έτσι λένε πως έχουν τα πράγματα ζητούν να αποτελέσει η Κοπεγχάγη την «εκκίνηση ενός παγκόσμιου κινήματος για την ανατροπή των καταστροφικών πολιτικών» και καλούν τον ελληνικό λαό «σε συστράτευση, ώστε να επιδιώξουμε πράξεις και όχι υποσχέσεις, συγκεκριμένες δεσμεύσεις της κυβέρνησης αντί για εξαγγελίες καλών προθέσεων, σαφή χρονοδιαγράμματα αντί για επικοινωνιακές κινήσεις, αποτελεσματικά οικονομικά εργαλεία και προγράμματα που προστατεύουν το κλίμα»...

Μόνο που για να φτιάξεις ομελέτα πρέπει να σπάσεις αυγά. Οσοι συναθροίστηκαν στην Κοπεγχάγη άλλη αποστολή έχουν, να τα ζεσταίνουν για αναπαραγωγή. Οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου νοιάζονται για το περιβάλλον μόνο απ' τη σκοπιά του πώς αυτό θα αποδώσει περισσότερα κέρδη στο κεφάλαιο. Για τίποτα άλλο. Και γι' αυτό η αποτυχία της συνόδου ήταν προδιαγεγραμμένη. Απ' την άλλη, δυνάμεις όπως οι «Οικολόγοι - Πράσινοι», αν και «κόπτονται» για το περιβάλλον, σιωπούν όταν πρόκειται να καταδειχτούν οι υπαίτιοι της καταστροφής του, άρα και ο στόχος εναντίον του οποίου πρέπει να κινηθεί το εργατικό λαϊκό κίνημα. Μιλούν για ανατροπή των καταστροφικών πολιτικών, αλλά εδώ χρειάζεται ανατροπή του καπιταλισμού, του τρόπου παραγωγής που καταστρέφει ανθρώπους και περιβάλλον. Ζητούν χρονοδιαγράμματα, προγράμματα, δεσμεύσεις από την κυβέρνηση, αν και πρέπει να γνωρίζουν πως και τα καλύτερα προγράμματα δεν πρόκειται να προχωρήσουν ούτε χιλιοστό, προσκρούοντας στις αντίθετες επιδιώξεις του κεφαλαίου. Οποιος νοιάζεται πραγματικά για το περιβάλλον και τον άνθρωπο δεν μπορεί παρά να παλεύει αντιιμπεριαλιστικά, αντιμονοπωλιακά. Καθετί άλλο συντείνει στη διαιώνιση της σημερινής κατάστασης.

Νεόπτωχοι ... και μαστουρωμένοι

Την οικονομική κρίση που χτυπάει και την πολιτεία της Καλιφόρνιας προβάλλουν οι «υποστηρικτές» της νομιμοποίησης της μαριχουάνας.

Το «οπλοστάσιο» των υποστηρικτών της νομιμοποίησης, που δηλώνουν ότι έχουν συλλέξει πάνω από 680.000 υπογραφές για ένα δημοψήφισμα που θα νομιμοποιήσει την κατοχή αλλά και την καλλιέργεια κάνναβης για ψυχαγωγική χρήση, είναι ...μεγάλο. Σύμφωνα με έρευνα που έγινε τον προηγούμενο Απρίλη, το 56% των ψηφοφόρων στην Καλιφόρνια συμφωνούν με τη νομιμοποίηση της χρήσης για λόγους αναψυχής και τη φορολόγησή της ως πηγής εσόδων, που μπορεί να ανακουφίσει την κρίσιμη κατάσταση του προϋπολογισμού.

Επίσης, το πολιτειακό συμβούλιο φόρων κατέληξε ότι η Καλιφόρνια θα μπορούσε να συλλέξει φόρους 1,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων από την εφαρμογή του νομοσχεδίου για τη νομιμοποίηση, το οποίο έχει προτείνει και ο δημοκρατικός βουλευτής Τομ Αμιάνο. Ακόμη, φέρνουν ως επιχείρημα ότι η διακοπή των διώξεων για κατοχή μαριχουάνας θα απελευθερώσει τις περιορισμένες δυνάμεις επιβολής του νόμου και θα επιφέρει σοβαρό πλήγμα(!) στα καρτέλ, ανάλογο με αυτό που επέφερε στη δεκαετία του 1930 η ανάκληση της ποτοαπαγόρευσης, στην καταστολή του οργανωμένου εγκλήματος. Επίσης, ότι η νομιμοποίηση θα είναι για την Καλιφόρνια ό,τι ο τζόγος για τη Νεβάδα, ένα επιπλέον τουριστικό αξιοθέατο. Ηθη της ...αγοράς με πρόσχημα την καπιταλιστική κρίση.

Το θράσος τους ξεπερνά κάθε όριο

«Πρωτοφανή τραμπουκισμό που θύμισε ότι εισβολή σε στούντιο τηλεόρασης είχαμε να δούμε από την εποχή της χούντας», έσπευσε να χαρακτηρίσει ο εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. Κ. Αϊβαλιώτης, την περασμένη Πέμπτη, τη δυναμική παρέμβαση που έκαναν οι ταξικές δυνάμεις στο στούντιο της ΕΡΤ - 3, βγάζοντας στον αέρα τη φωνή των εργαζομένων. Εργάτες να εκφωνούν απεργιακό δελτίο από το στούντιο της κρατικής τηλεόρασης; Επικίνδυνα πράγματα «διά τον νόμον και την τάξιν!» Ενοχλήθηκε σφόδρα λοιπόν ο ΛΑ.Ο.Σ. και έτρεξε - όπως ήταν φυσικό - μαζί με εκδότες και άλλους υπηρέτες τους να καταδικάσει την κινητοποίηση που τάραξε τα νερά της «συναίνεσης».

Καμιά έκπληξη. Το θράσος τους όμως ξεπέρασε κάθε όριο, όταν έφτασαν στο σημείο να καμωθούν τους υπερασπιστές της ... δημοκρατίας, προσβάλλοντας κάθε δημοκράτη πολίτη. Γιατί είναι πολλές οι ευκαιρίες που έχει αρπάξει για να εκφράσει το θαυμασμό και την εκτίμησή του στα πρωτοκλασάτα στελέχη της χούντας. Θυμίζουμε μόνο το εξής: την 21/2/2002, ο σημερινός πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρης φιλοξενούσε στο ΤΗΛΕΑΣΤΥ τον ... Παττακό! Ετσι εκφράζει ο ΛΑ.Ο.Σ. την αγωνία του για τη σωτηρία της δημοκρατίας. Τέτοια «περιφρόνηση» (!) στους πραξικοπηματίες. Ευτυχώς πάλι, που δεν τους έβγαλαν να μιλήσουν σε δημόσια εκδήλωση. Ας πάψουν όμως να προκαλούν τους εργαζόμενους. Τουλάχιστον ας σιωπήσουν.


Στήριγμα του κεφαλαίου η πολιτική της ΕΕ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝΗΣΥΧΕΙ - όπως μαθαίνουμε - η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας. Εχουμε, λέει, πολύ υψηλό δημοσιονομικό χρέος κι αυτό δεν είναι καλό...

Σαν την «καλή μητέρα», η Κομισιόν έχει άγχος για τα «παιδιά» της που πήραν το ...στραβό το δρόμο και δε γνωρίζει τι θα απογίνουν.

Καλή η προσπάθεια, δε λέμε, όμως ...δεν πειστήκαμε. Γιατί, με τον ίδιο τρόπο «ανησυχούν» και οι τράπεζες για τους πελάτες τους. Δε θέλουν να τους δουν να «φαλιρίζουν»...

Μεταξύ «φθοράς και αφθαρσίας» τους προτιμούν. Να μην έχουν χρήματα, ώστε να εξαναγκάζονται να δανείζονται, αλλά και να βγάζουν τόσα, ώστε ίσα - ίσα να αποπληρώνουν τη δόση.

Θέλουν αυτήν την θαυμάσια - γι' αυτούς - ισορροπία, όπου οι λαοί διατίθενται μόνο για απομύζηση, χωρίς να μπορούν να σκεφτούν ή να κάνουν οτιδήποτε άλλο.

Εξυπακούεται ότι αυτά αφορούν μόνο τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους μαζί με τους αγρότες και τους μικροεπαγγελματίες.

Γιατί τις επιχειρήσεις τις θέλουν ανθηρές και τις στηρίζει η Κομισιόν με τις πολιτικές της, ώστε να παραμένουν τέτοιες. Αλλωστε, για τα κέρδη των ΑΕ στην Ελλάδα δεν υπάρχει - ως γνωστόν - κανένα πρόβλημα.

Είτε έχουμε κρίση, είτε έχουμε ανάκαμψη, είτε κρύο, είτε ζέστη τα κέρδη τους πολλαπλασιάζονται με τους ρυθμούς αύξησης να ποικίλλουν ελαφρώς. Είναι ...«παντός καιρού».

ΕΝΤΑΞΕΙ, ΤΟ ...ΠΙΑΣΑΜΕ το υπονοούμενο από την ομιλία Αβραμόπουλου στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Για «κοινές μάχες» με την κυβέρνηση ενάντια στην κρίση είπε, για «υπεύθυνη αντιπολίτευση» είπε, για συναίνεση είπε ...όλα τα καλά.

Δεν ξέρουμε πόσες ψήφους θα πάρει τελικά ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης, είναι, όμως, σαφές ότι την πολιτική που εκφράζει θα τη στηρίξουν πολύ περισσότεροι από αυτούς που θα τον ψηφίσουν.

Γρηγοριάδης Κώστας

Απειθαρχία και ανυπακοή

Η απεργία στις 17 του Δεκέμβρη βοήθησε χιλιάδες εργατοϋπάλληλους σε στεριά και θάλασσα να δουν πιο καθαρά τη σημασία και το ρεαλισμό που έχει το κάλεσμα για απειθαρχία και ανυπακοή στην πολιτική της πλουτοκρατίας. Η ίδια η απεργία αποτέλεσε μια δυνατή γροθιά στο στομάχι εκείνων των πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων που πασχίζουν με κάθε μέσο να αποσπάσουν την εργατική λαϊκή συναίνεση στην άγρια ταξική πολιτική, την οποία σε κοινό μέτωπο προωθούν και υπερασπίζονται. Κόντρα στους εκβιασμούς και την τρομοκρατία, εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις τσάκισαν την άθλια προπαγάνδα που λέει ότι είναι κοινά τα συμφέροντα των εργαζομένων και της πλουτοκρατίας. Κατέθεσαν με απεργιακές αποφάσεις την απειθαρχία και την ανυπακοή τους στα κελεύσματα όσων τους καλούν να βάλουν πλάτη για να ξεπεραστεί η κρίση προς όφελος του κεφαλαίου.

Το ίδιο εκφράστηκε και στους τόπους δουλειάς. Χιλιάδες εργάτες αναμετρήθηκαν με την εργοδοτική τρομοκρατία. Πήραν την κινητοποίηση στα δικά τους χέρια. Δήλωσαν απεργοί, επειδή αυτό επιβάλλει το ταξικό τους συμφέρον, όσο κι αν η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σκύλιασε να φοβίσει τους εργαζόμενους πως αν δεν πειθαρχήσουν στο αφεντικό, η ίδια δεν πρόκειται να τους καλύψει, αφού «η απεργία είναι του ΠΑΜΕ». Η ανοιχτή απεργοσπασία της ΓΣΕΕ, το χέρι βοήθειας που με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο άπλωσε στην εργοδοσία και την κυβέρνηση στην πιο κρίσιμη στιγμή της κινητοποίησης, το τσάκισαν οι ίδιοι οι εργάτες, κάνοντας απειθαρχία και ανυπακοή στα εκβιαστικά διλήμματα. Στην τρομοκρατία «φορέων» και «οργανώσεων» που έχουν ταχθεί να υπηρετούν το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.

Η απειθαρχία και η ανυπακοή από τους ίδιους τους εργαζόμενους, αλλά και η ταξική αλληλεγγύη των εργατών, σαν στάση που απαντά στα πραγματικά εργατικά συμφέροντα και ανοίγει δρόμους, πήρε σάρκα και οστά με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο στο λιμάνι του Πειραιά. Εκεί όπου εφοπλιστές, κυβέρνηση και ταξική Δικαιοσύνη νόμισαν πως θα ξεμπερδέψουν με το δίκαιο αγώνα των ναυτεργατών, απαγορεύοντας δικαστικά την απεργία. Οι εργάτες της θάλασσας, έχοντας την αλληλεγγύη χιλιάδων συναδέλφων τους της στεριάς, κουρέλιασαν την απόφαση του δικαστηρίου και κράτησαν τα καράβια δεμένα στους ντόκους μέχρι τη λήξη της κινητοποίησης, τα μεσάνυχτα της Πέμπτης. Αυτή η κινητοποίηση, συνέχεια των μεγάλων αγώνων ενάντια στις πρασινογάλαζες επιστρατεύσεις των ναυτεργατών, αποτελεί παρακαταθήκη για το εργατικό λαϊκό κίνημα.

Το ίδιο ισχύει συνολικά για την απεργιακή μάχη στις 17 του Δεκέμβρη. Απελευθέρωσε νέες δυνάμεις, δίδαξε στην εργατική τάξη πως, όταν έχει εμπιστοσύνη στη δύναμή της μπορεί να κινήσει βουνά. Εδειξε πως το κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του δεν είναι ανίκητοι και πως το εργατικό λαϊκό κίνημα μπορεί να τους στριμώχνει όταν δρα ενιαία, με ταξική γραμμή, επιμονή, πειθαρχία και με στόχους πάλης που απαντούν στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Μέσα σ' ένα τέτοιο κίνημα θα συνειδητοποιείται ολοένα και πλατύτερα η σημασία και η δύναμη της απειθαρχίας και της ανυπακοής. Μέσα από τέτοιους και άλλους αγώνες, η εργατική τάξη θα συνειδητοποιεί όχι μόνο τη δύναμη, αλλά και το ιστορικό καθήκον που έχει να ανατρέψει μια πολιτική σάπια και αντιδραστική μέχρι το μεδούλι.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ