Κάποτε, τα αυτοκίνητα χρησιμοποιούσαν ως καύσιμο το πετρέλαιο. Μετά ήρθε η βενζίνη. Μετά, η σούπερ βενζίνη. Μετά, η αμόλυβδη κι ας είμαστε σίγουροι, ότι θα δούμε κι άλλους τύπους καυσίμων τα επόμενα χρόνια.

Σημειώνουμε το γεγονός, γιατί πολλά λέγονται και γράφονται τις μέρες αυτές, για τους περιβαλλοντικούς λόγους που επιβάλλουν την κατάργηση της σούπερ βενζίνης και τη χρήση τής αμόλυβδης, αλλά πολύ αμφιβάλλουμε, αν όλ' αυτά είναι αλήθεια. Οι επιστήμονες, για παράδειγμα, ισχυρίζονται πως τόσο η σούπερ βενζίνη, όσο και η αμόλυβδη, επιβαρύνουν το περιβάλλον. Η πρώτη, με το μόλυβδο και η δεύτερη με το καρκινογόνο βενζόλιο. Επιπλέον, η τύχη των «ληγμένων» καταλυτών - των αυτοκινήτων, που χρησιμοποιούν αμόλυβδη βενζίνη - παραμένει ακόμη ένα τεράστιο και χωρίς απάντηση πρόβλημα.

Κι ενώ, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι αυτοκινητοβιομηχανίες επιβάλλουν κάθε τόσο την ανανέωση δεκάδων εκατομμυρίων αυτοκινήτων, εξασφαλίζοντας την ανεμπόδιστη πορεία συσσώρευσης των κερδών τους, οι μαζικές και, μάλιστα, φιλικές προς το περιβάλλον συγκοινωνίες - για παράδειγμα στη χώρα μας - καρκινοβατούν ή υποβαθμίζονται ακόμη περισσότερο.

Σημειώνουμε όλα τα παραπάνω, γιατί - ειδικά για τις αποστάσεις της χώρας μας - ένα σχετικά πυκνό, προπάντων σύγχρονο και επομένως, ασφαλές και γρήγορο σιδηροδρομικό δίκτυο θα ικανοποιούσε πλήρως τις ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας των μεταφερομένων, με αυτοκίνητα σήμερα, ανθρώπων και εμπορευμάτων. Ολοφάνερα είναι τα πολύμορφα οφέλη από την ύπαρξη ενός τέτοιου σιδηροδρομικού δικτύου, ιδιαίτερα για το περιβάλλον και την οικονομία. Και όμως, η πολιτική της κυβέρνησης οδηγεί τους ελληνικούς σιδηροδρόμους στην υποβάθμιση και τη συρρίκνωση. Μόνο στη γραμμή Αθηνών - Θεσσαλονίκης γίνονται τα τελευταία χρόνια κάποια χλομά έργα εκσυγχρονισμού, τα οποία, όμως, μέχρι να τελειώσουν, μάλλον θα έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις.

Ας αφήσουν, λοιπόν, τα μεγάλα και ωραία λόγια, περί προστασίας του περιβάλλοντος. Η πρακτική τους φανερώνει τα ακριβώς αντίθετα.

Οχι μόνος του, αλλά μετά των υιών, ενεφανίσθη προχτές το βράδυ στην εκπομπή του κ. Βέλιου στο «Αλτερ 5» ο γνωστός... Ρένος Αποστολίδης απέναντι σε μια ομάδα μαθητών. Με το μαστίγιο και με το καρότο... Με το δηλητήριο του αντικομμουνισμού και με την ελευθεριότητα του... αναρχικού, που «είναι στο πλευρό των μαθητών»! Μέχρι το «σιδηρούν παραπέτασμα» και την «άνοιξη της Πράγας» έριξε στο τραπέζι του παραληρηματικού μονολόγου του, απευθυνόμενος σε 15χρονα παιδιά, που τα αποκαλούσε «ταϊσμένα»(!), καλώντας τα ταυτόχρονα να «απελευθερωθούν» σαν προσωπικότητες και να μην του μιλάνε για τη δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων, γιατί αυτός δεν... καταλαβαίνει από τέτοια δημοκρατία...

Ε, γνωστό είναι αυτό. Αν καταλάβαινε από τέτοια δημοκρατία, αν δεν είχε θητεύσει τόσο καλά στην πιο ύπουλη προπαγάνδα, δε θα είχε, εκτός των άλλων, προσφέρει τις υπηρεσίες του και στη χούντα.

Οσο για τον συντονιστή της εκπομπής, αν μη τι άλλο διακρίθηκε για την... αντικειμενικότητά του.

Πάντως, τα παιδιά απέδειξαν για μια ακόμα φορά, ότι ξέρουν και από τις παγίδες των «ειδικών» να προφυλάσσονται και τους στόχους του αγώνα τους να προβάλλουν, κόντρα και στην όποια ιδεολογική τρομοκρατία.

Μόλις στο 47% του, έτσι και αλλιώς, εξευτελιστικού βασικού ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη (ΗΑΕ), φτάνει το - «παγωμένο» από 1/1/97 - επίδομα ανεργίας, το οποίο, σημειωτέον, παίρνουν λιγότεροι από τους μισούς εγγεγραμμένους ανέργους, σε συνθήκες ανεξέλεγκτης αύξησης της ανεργίας.

Και αυτό συμβαίνει, όταν με νόμο προβλέπεται ότι το ημερήσιο επίδομα ανεργίας πρέπει να διαμορφώνεται στο 67% του εκάστοτε βασικού ημερομισθίου(!) και όταν, ασφαλώς, το πάγιο αίτημα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος είναι να αναπροσαρμοστεί το επίδομα στο 80% του βασικού ημερομισθίου.

Ερχεται, λοιπόν - σύμφωνα με χτεσινό δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας» - το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας να προτείνει, ανάμεσα σε άλλα... βαρύγδουπα, τη «σταδιακή» επανασύνδεση του κατώτατου επιδόματος ανεργίας με το 67% του βασικού ΗΑΕ. Προτείνει, δηλαδή, τη σταδιακή εφαρμογή της ανάπηρης επιταγής του νόμου από την ίδια την κυβέρνηση!

Αυτό και αν είναι «ενδιαφέρον» για τους άνεργους, για τους οποίους η κυβέρνηση έχει ήδη φροντίσει να εξαγγείλει... αύξηση 10% του επιδόματος ανεργίας, που σήμερα είναι 3.120, όλες κι όλες, δραχμές από 1/1/2000! Δηλαδή, αύξηση τριακοσίων δραχμών!

Τώρα, αν αναλογιστούμε ότι με τόσες δραχμές αποτιμάται το προεκλογικό ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τους ανέργους, είναι πολύ εύκολο να υποθέσουμε τι θα γίνει μετεκλογικά... Και να σκεφτείτε, επιπλέον, πως το πρόβλημα της ανεργίας και των ανέργων υποτίθεται ότι είναι στους κεντρικούς προεκλογικούς άξονες των πάντων. Διότι τα γκάλοπ - και εδώ συμφωνούν απόλυτα μεταξύ τους - το καταγράφουν ως τον υπ' αριθμόν «ένα» βραχνά της ελληνικής κοινωνίας.

«Τρία τολμηρά μέτρα για τη στήριξη της Σοφοκλέους» προτείνει η χτεσινή «Εξουσία», από τον πρωτοσέλιδο τίτλο της. Ανάμεσά τους και «να απελευθερωθούν τα δάνεια για μετοχές». Εχουν βαλθεί, φαίνεται, ν' αρμέξουν τον κοσμάκη, μέχρι την τελευταία σταγόνα του...

ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ καιρό, μας είχε δημιουργηθεί η εντύπωση, ότι βαδίζουμε ολοταχώς, προς την απόσπαση άλλης μιας πρώτης θέσης, στο παγκόσμιο στερέωμα.

Κάτι, το γνωστό σε όλους σίριαλ Τριανταφυλλόπουλου - Κορκολή, κάτι μια σειρά άλλες, απείρου... κάλλους, τηλεοπτικές εκπομπές, κάτι τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, που όλο και περισσότερο μοιάζουν με βιντεοκασέτες - πορνό της κακιάς ώρας, λέγαμε πως όπου να 'ναι, θα μας αναγνωριστεί η πρωτοπορία στην παραγωγή «τηλεοπτικων σκουπιδιών».

Ολ' αυτά, όμως, μέχρι χτες. Μέχρι, που ακούσαμε και είδαμε την Τσέχα τηλεπαρουσιάστρια, να παρουσιάζει ολόγυμνη το δελτίο καιρού...

Φαίνεται, πως χάσαμε τη σπιρτάδα και την τόλμη μας... Εχουμε επαναπαυθεί στις μέχρι τώρα δάφνες μας και νομίζουμε πως οι άλλοι κοιμούνται...

Μα, πού ακούστηκε, να μας βγαίνουν μπροστά οι Τσέχοι σε πρωτοπόρες ιδέες και πρακτικές. Αυτοί, δεν ξέρουν ακόμη τι σημαίνει «αγορά» και «ανταγωνισμός». Δεν έχουν κλείσει ακόμη, ούτε καν μια δεκαετία «ιδιωτικής πρωτοβουλίας». Αν τους ρωτήσεις τι σημαίνει «τηλεθέαση», θα ψάχνουν σε βιβλίο μαγειρικής, για να βρουν ποια σάλτσα είναι...

Το γεγονός, πάντως, πρέπει να μας γίνει μάθημα. Οι συντελεστές και παράγοντες των τηλεοπτικών πραγμάτων της χώρας και δη, των ιδιωτικών καναλιών, πρέπει να ανασκουμπωθούν. Τέρμα ο εφησυχασμός... Η αντεπίθεσή μας πρέπει να είναι άμεση και αποφασιστική.

Για να δούμε...

ΠΑΝΤΩΣ οι Σουφλιάς και Μάνος δε χρειάζονται, τον καιρό αυτό, τη συμπαράσταση γυμνών παρουσιών, για να προσελκύσουν τα ΜΜΕ.

Είναι περιζήτητοι, παρότι δεν έχουν τίποτε ουσιαστικά να πουν, εκτός από την αδυναμία τους, να επιλέξουν ποιο από τα δυο μεγάλα κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, εκπροσωπεί τις πιο γνήσιες νεοφιλελεύθερες και νεοσυντηρητικές απόψεις και θέσεις.

Τέλος, πάντων, κάτι είναι κι αυτό... Οι εργαζόμενοι μπορούν να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.

Με αυτούς

που έχω πάνω,

τι Χριστούγεννα

να κάνω;

ρέστος είμαι

και στον άσο

κι άντε έτσι

να γιορτάσω!

Με του Μάαστριχτ

το «καπέλο»,

τι γιορτές

εγώ να θέλω;

και το κέφι

μου 'χουν κλέψει

και για γλέντια

ούτε σκέψη!

Προσεχώς, λοιπόν,

για φέτος,

τις γιορτές

τις... μεταθέτω,

θα τις κάνω

ίσως Μάρτη,

αν γλιτώσω

απ' το γδάρτη!