ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 18 Γενάρη 2003
Σελ. /32
Κάθε λέξη τους κρύβει την εκμετάλλευση

«Μοιραζόμαστε το μέλλον σε μια κοινότητα αξιών με πλήρη απασχόληση και κοινωνική συνοχή»...

Αυτό είναι το σύνθημα, αλλά και ο τίτλος του κειμένου που θα συζητήσουν οι 15 υπουργοί Εργασίας στη Σύνοδό τους στο Ναύπλιο. Ωραία λόγια, υψηλά ιδανικά, υψηλόφρονοι στόχοι. Είναι όμως αυτή η «Ευρώπη» που πλασάρουν με τα ιλουστρασιόν έντυπά τους, οι προπαγανδιστές της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης; Ας πιάσουμε μια - μια τις λέξεις του συνθήματος.

Μοιραζόμαστε: Μοιράζονται μήπως τα ίδια αγαθά μέσα στην Ευρώπη, ο ιδιοκτήτης της «Ιντρακόμ» Κόκκαλης, με τον εργάτη της ή τον επιστήμονα που εργάζεται σ' αυτήν; Τι μοιρασιά, μπορεί να κάνει ο καπιταλιστής Ανιέλι, με τον απολυμένο της «Φίατ», ο μεγαλοτραπεζίτης και ο Ευρωπαίος τραπεζοϋπάλληλος;

Κοινότητα αξιών: Για ποια κοινότητα αξιών, μπορεί να γίνεται λόγος μεταξύ των κηφήνων που κατέχουν τα μέσα παραγωγής και αυτών που με τη δουλιά τους, χειρωνακτική και πνευματική, παράγουν ολόκληρο τον ανθρώπινο πλούτο; Τι κοινό έχει η ανταγωνιστικότητα, η κερδοφορία, η παραγωγικότητα, των βιομηχάνων και της εξουσίας τους με τις αξίες της εργατικής τάξης, την αλληλεγγύη, τη δικαιοσύνη, την ανθρωπιά; Πόσο κοινές είναι η αξία της εκμετάλλευσης, με την αξία «κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο»;

Πλήρη απασχόληση: Ποια απασχόληση όμως πραγματικά προωθεί η ΕΕ; Είναι πλήρης απασχόληση το καθεστώς των 20 και πλέον εκατομμυρίων ανέργων; Η μερική απασχόληση, το μισό μεροκάματο, τα τρίωρα και δίωρα, οι ενοικιαζόμενοι εργάτες, η σκληρή και απλήρωτη δουλιά των μεταναστών, οι εργολαβίες, η μαύρη και αδήλωτη εργασία; Είναι όλος αυτός ο ζοφερός κόσμος της δουλίας, πλήρης απασχόληση;

Κοινωνική Συνοχή: Αυτήν τη βρίσκεις μόνο μέσα στις ακριβοπληρωμένες μελέτες τους. Στις ψευτοεισηγήσεις των Συνόδων και των Συναγωγών του ιερατείου του χρήματος και της εξουσίας. Στους δρόμους και στις πλατείες της Ευρώπης, στις εργατικές συνοικίες της Αθήνας, της Ρώμης, του Παρισιού και του μουντού Λονδίνου, στα Πυρηναία, στο Ρήνο και στις πεδιάδες της Βόρειας Ευρώπης, αλλά και στο δικό μας Νότο, εκατομμύρια άνθρωποι κουβαλούν το δικό τους σταυρό. Δεκάδες εκατομμύρια κάτω από το όριο της φτώχειας. Εργάτες και υπάλληλοι που τα ευρώ τους δε φτάνουν να καλύψουν ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες τους. Φοιτητές και μαθητές που πληρώνουν αδρά, για να καθίσουν στο θρανίο. Αρρωστοι και ηλικιωμένοι, βορά στους μεγαλομετόχους των μεγάλων ιδιωτικών νοσηλευτηρίων ή στις ουρές της ταπείνωσης, των υπό ιδιωτικοποίηση δημόσιων νοσοκομείων.

Το μέλλον: Οταν αυτό είναι το παρόν, ποιο μέλλον μπορούμε να μοιραστούμε με τους ισχυρούς της Ευρώπης; Ποτέ στη μακραίωνη ιστορία της ηπείρου το μέλλον αυτό δεν ήταν κοινό. Ούτε τώρα μπορούμε να το μοιραστούμε. Γιατί είτε σαν, πατρίκιοι προύχοντες, μπουρζουά, Δον, άρχοντες, καπιταλιστές, αυτοί ζούσαν στο δικό τους κόσμο. Σχεδίαζαν το δικό τους μέλλον. Αντίθετα, το δικό μας μέλλον, το μέλλον των εργαζομένων, το μέλλον όλων των λαών της Ευρώπης, θα έρθει μόνο καταργώντας τον κόσμο των εκμεταλλευτών.

Διά ταύτα: στο Ναύπλιο, ή θα 'σαι από δω, ή θα 'σαι από κει.


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Θα ήταν ακόμη καλύτερος

«Ο κόσμος θα είναι καλύτερος, αν ο Σαντάμ Χουσεΐν εγκατέλειπε το Ιράκ και δικαζόταν». Η δήλωση αυτή που έγινε χτες και έκανε το γύρο του κόσμου, ανήκει στον εκπρόσωπο του Λευκού Οίκου Αρι Φλέισερ. Σίγουρα ο κόσμος θα ήταν ακόμη καλύτερος, θα συμπληρώναμε, αν ο «πλανητάρχης» Τζ. Μπους εγκατέλειπε το Λευκό Οίκο και δικαζόταν σαν εγκληματίας πολέμου για εγκλήματα που διαπράχθηκαν (από την κυβέρνηση του ίδιου και του προκατόχου του) προχτές στη Γιουγκοσλαβία και χτες στο Αφγανιστάν και αλλού ή εγκλήματα που ετοιμάζονται να διαπράξουν αύριο στο Ιράκ. Και, φυσικά, ο κόσμος θα γίνει ακόμη πιο καλός, όχι μόνο με την αντικατάσταση τέτοιων ηγετών και κυβερνήσεων με κάποιες άλλες όμοιές τους σαν αυτή των Αμερικανών και των άλλων ιμπεριαλιστών, αλλά με την προϋπόθεση ότι θα ανατρέπονταν και οι εγκληματικές πολιτικές που υπηρετούν αυτές και οι κάθε είδους εξουσίες που υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού.

Με ποιο δικαίωμα;

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ο αμερικανικός στρατός σκοπεύει να παραμείνει για μεγάλο διάστημα στο Ιράκ, αφού ανατρέψει τον Σαντάμ. Πρώτο μέλημα, η "προστασία" των πετρελαιοπηγών. Ο αμερικανικός στρατός σχεδιάζει να διοικήσει το Ιράκ επί πολλούς μήνες, αφού ανατρέψει τον Σαντάμ Χουσεΐν, ώστε να προστατέψει τις πετρελαιοπηγές και να αποτρέψει τυχόν διάλυση της χώρας από τις αντίπαλες φατρίες», γράφει η προχτεσινή «Ουάσιγκτον Ποστ» και αμέσως η «είδηση» κάνει τον κύκλο του κόσμου με τη βοήθεια και των ειδησεογραφικών πρακτορείων. Οι ολοφάνεροι στόχοι τέτοιων δημοσιευμάτων είναι να διαμορφώνουν ιμπεριαλιστική πραγματικότητα και να προετοιμάζουν την κοινή γνώμη να την αποδεχτεί, ενώ ακόμα είναι στα σκαριά. Λες και έχουν δικαίωμα να επιτεθούν και να δολοφονήσουν για άλλη μια φορά ένα λαό, λες και έχουν δικαίωμα να εγκαταστήσουν κατοχή σε άλλη μια χώρα, λες και έχουν δικαίωμα να «προστατέψουν» τις πλουτοπαραγωγικές πηγές μιας ανεξάρτητης χώρας, λες και μπορούν να αυτοδιορίζονται διαιτητές για την όποια εσωτερική διαφορά σε οποιαδήποτε χώρα... Τουλάχιστον, έστω και έτσι προειδοποιούν και δεν κρύβουν τις προθέσεις τους. Ετσι, δεν υπάρχει δικαιολογία και για καμία αυταπάτη...


Η υπόθεση γεννάει σκοτάδι...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΑΜΙΑ ΠΤΥΧΗ της τρομοκρατίας δεν πρόκειται να μείνει στο σκοτάδι. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης το 'πε και θα το ξαναπεί. Ομως, είναι μια από τις περιπτώσεις δηλώσεων-δεσμεύσεων που έχει διαψευστεί πριν καν ακόμα γίνει.

Η υπόθεση της τρομοκρατίας είναι εκ φύσεως και εσκεμμένα μια υπόθεση σκοταδιού κι ακόμα χειρότερα ...γεννάει σκοτάδι και μας γυρίζει σε εποχές σκοταδισμού με το κράτος και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του να είναι αυτοί που «σβήνουν τα φώτα».

Κι όσο περνάει ο καιρός - δυστυχώς - βλέπουμε τα πρόσωπα που εμπλέκονται στις συναφείς υποθέσεις, διακρίνουμε τα κέντρα που ελέγχουν τις καταστάσεις και κυρίως βλέπουμε πού οδηγούν τα πράγματα. Το σκοτάδι λοιπόν είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο. Εγγυημένο.

Φυσικά, όταν οι κυβερνώντες λένε «δε θα μείνει στο σκοτάδι» εννοούν ότι για τους επόμενους 10 μήνες τουλάχιστον θα μας βομβαρδίσουν με χιλιάδες δικαστικές και αστυνομικές λεπτομέρειες και με εκατοντάδες ιστορίες-«θρίλερ» που θα αναμασούν με τον τραγελαφικό τρόπο τους οι Ευαγγελάτοι και οι Κακαουνάκηδες.

Εμείς πάντως ένα πράγμα τους εγγυόμαστε. Οτι όσο σκοτάδι κι αν ρίξουν δεν πρόκειται ούτε να κλείσουμε τα μάτια μας, ούτε να μας πάρει ο ύπνος. Είναι γνωστό πως ζούμε σε καιρούς που δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει.

«ΥΠΑΡΧΟΥΝ οι κατάλληλοι άνθρωποι, στις κατάλληλες θέσεις», το σχόλιο του Χαβιέ Σολάνα για την Ελληνική Προεδρία, που φυσικά αναφέρεται στο Σημιτέικο. Κι όταν το λέει αυτός έχει την αξία του. Βλέπετε, κι ο ίδιος είναι παράδειγμα κατάλληλου ανθρώπου στις κατάλληλες θέσεις.

Τι καλύτερο από ένα σοσιαλιστικό προσωπείο (άντε και κάποιο παρελθόν) για να καταλάβεις τις θέσεις που κατέλαβε στο ΝΑΤΟ πριν και τώρα στην ΕΕ ως «ύπατος» σε θέματα ασφάλειας. Οσο για την πρακτική του τη γνωρίζετε, και στη Γιουγκοσλαβία χτες και στο Ιράκ αύριο.

Γρηγοριάδης Κώστας

Προφανώς όταν οι «εκσυγχρονιστές» μας δέχονται τέτοια εγκώμια, μπορούν άφοβα να χαίρονται για το μέλλον τους κι εμείς να λυπούμαστε και για το παρόν και για το μέλλον μας. Και τους διαβεβαιώνουμε ότι δεν αισθανόμαστε καλύτερα επειδή τους βλέπουμε να προεδρεύουν στην ΕΕ.

«Μαγικές εικόνες» με ισχυρό μήνυμα...

Ο τηλεοπτικός «ειδησεογραφικός» χρόνος «είθισται» να είναι «ακριβός» για μία πλειάδα σοβαρών διεθνών ζητημάτων. Πόσο δε μάλλον, όταν πρόκειται για τον καθημερινό αγώνα και την αγωνία των λαών για την ειρήνη... Κι όμως! Τις τελευταίες μέρες, μέσα στα 15 δευτερόλεπτα ενός τηλεοπτικού ρεπορτάζ για τον επικείμενο - όπως πανθομολογείται... - πόλεμο στο Ιράκ, παρεισφρέουν σαν «μαγικές εικόνες» κάποια πλάνα σταλμένα απ' το «πουθενά»... Με εργαζόμενους διαφόρων ηλικιών και φοιτητές απ' το Σικάγο, τη Ν. Υόρκη, το Λονδίνο, το Παρίσι, τη Ρώμη, το Βερολίνο, που διαδηλώνουν - με διάφορες μορφές - κατά του πολέμου. Που υψώνουν τη φωνή σε έναν ακόμη άδικο πόλεμο. Και που συλλαμβάνονται ωσάν να έκαναν παραβίαση του κοινού Ποινικού Κώδικα απ' τις πάντα πάνοπλες δυνάμεις καταστολής...

Η «μαγική τηλεοπτική εικόνα» των ανθρώπων απ' το «πουθενά» που βγαίνουν στους δρόμους ζητώντας ειρήνη διαρκεί σε πραγματικό χρόνο τρία δευτερόλεπτα. Και, ως εκ «θαύματος», τα τρία δευτερόλεπτα των ειρηνικών διαδηλωτών μοιάζουν να υπερτερούν των πλάνων με τους «ετοιμοπόλεμους» Αμερικανούς πεζοναύτες, τα αμέτρητα αμερικανοβρετανικά άρματα μάχης και τα γιγάντια αεροπλανοφόρα. Γιατί; Ενδεχομένως, γιατί ο κοινός νους δε θέλει να πιστέψει το επικείμενο δεινό του πολέμου. Ισως κι επειδή το πανανθρώπινο μήνυμα για ειρήνη είναι πιο ισχυρό από κάθε μηχανή πολέμου... Φθάνει, βεβαίως, οι διψασμένοι για ειρήνη λαοί να μετουσιώσουν τις αντιδράσεις τους σε κίνημα ισχυρό, που να μπορεί να ανατρέψει τα κάθε λογής σχέδια πολέμου...

Ξεδοντιάσματα

Χτες έξω απ' το υπουργείο Εσωτερικών ήταν συγκεντρωμένοι οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ. Δίπλα, στην πλατεία Κλαυθμώνος, μαζεύτηκαν οι συμβασιούχοι.

Κάποια στιγμή πέρασαν και οι οδοντίατροι με πορεία προς το υπουργείο Οικονομικών. Οι συγκεντρωμένοι υποδέχτηκαν τους οδοντιάτρους με χειροκροτήματα, ενώ κάποιος φώναξε: «Βάλτε πλάτη και σεις ρε παιδιά μη μας ξεδοντιάσουν όλους».

Χρειάζεται ολωνών η πλάτη και η συντονισμένη συμμετοχή για να ανατραπεί η πολιτική που ξεδοντιάζει τους εργαζόμενους και τα μεσαία στρώματα από τα εργασιακά, τα ασφαλιστικά και τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης που κρατά τους συμβασιούχους σε ομηρία, τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ με μισθούς πείνας, ενώ επιβάλλει - όπως και στους ΕΒΕ - άγρια «χαράτσια» στους οδοντογιατρούς.

Και αυτή η πολιτική χρειάζεται ξεδόντιασμα...

Για την κουλτούρα των όπλων

Μαθήματα κατά της οπλοχρησίας θα παρακολουθήσουν χιλιάδες μαθητές στην Αγγλία, στο πλαίσιο ενός νέου προγράμματος, το οποίο, σύμφωνα με τον Αγγλο υπουργό Παιδείας, θα μάθει στα παιδιά τους πραγματικούς κινδύνους της κουλτούρας του όπλου και της συμμορίας, απομυθοποιώντας τη λαμπερή εικόνα που έχουν. Το πρόγραμμα έρχεται μετά τη δημοσιοποίηση μιας έρευνας, σύμφωνα με την οποία τα ένοπλα εγκλήματα αυξήθηκαν στη Βρετανία κατά 35% την περίοδο 2001-2002 κι εντάσσεται σε μια προσπάθεια της αγγλικής κυβέρνησης να ελέγξει το πρόβλημα της ένοπλης βίας στους νέους.

Η κουλτούρα των όπλων όμως έχει πολλές διαστάσεις και το παραπάνω μέτρο αποτελεί μέγιστη υποκρισία, όταν η προπαγάνδα υπέρ της αναγκαιότητας του πολέμου στο Ιράκ βούιξε σε όλη την Αγγλία, όταν γενικά οι ένοπλες επεμβάσεις ενάντια σε ολόκληρους λαούς καθαγιάζονται εφόσον εξυπηρετούν τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού. Το ίδιο ισχύει δε και για τη «συμμορία», γιατί όσο και να σκεφτεί κανείς, είναι δύσκολο να βρει κάποια περισσότερο βάρβαρη και δολοφονική συμμορία από το ΝΑΤΟ...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ