«Συλλαλητήρια διαμαρτυρίας από την Αριστερά», τιτλοφορείται το ρεπορτάζ της χτεσινής «Ελευθεροτυπίας», σχετικά με τις αντιδράσεις των κομμάτων για τη βαρβαρότητα σε βάρος των μεταναστών της Πάτρας. Διαβάζοντας το ρεπορτάζ, πέρα από κάτι αποσπασματικές δηλώσεις εκπροσώπων του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΚΟΕ (η επανάληψη μητέρα της μάθησης...), δε βρίσκουμε καμιά αναφορά σε «συλλαλητήρια». Πολύ περισσότερο, δε βρίσκουμε ούτε μια αράδα για τη συγκέντρωση που διοργάνωσε το ΚΚΕ στην Πάτρα προχτές για να καταγγείλει την αγριότητα και να εκφράσει έμπρακτα την αλληλεγγύη του στους μετανάστες της περιοχής. Είναι φανερό ότι η «Ελευθεροτυπία» ποιεί την ανάγκη φιλοτιμία, διαπιστώνοντας πως το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό κόμμα, που, άμεσα και χωρίς δεύτερη σκέψη, βγήκε στους δρόμους. Γι' αυτό και η εφημερίδα αποφάσισε να πει τη μισή αλήθεια, αναπαράγοντας, τελικά, ένα ολόκληρο ψέμα.

Εχει όμως και άλλο «ζουμί» το ρεπορτάζ της «Ελευθεροτυπίας». Διαβάστε τι δήλωσε στην εφημερίδα ο Νίκος Τσούκαλης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στο νομό Αχαΐας σχετικά με το πογκρόμ σε βάρος των μεταναστών: «Η κυβέρνηση για ακόμα μία φορά φαίνεται να προκρίνει τις προσωρινές λύσεις αντί της χάραξης βιώσιμου σχεδίου, απόρροια σαφούς πολιτικής με ρεαλιστικούς στόχους (...) Οι όποιες επιχειρήσεις-"σκούπα" δεν μπορεί παρά να έχουν προσωρινό χαρακτήρα, μεταθέτοντας το πρόβλημα τόσο γεωγραφικά όσο και χρονικά». Τι ήταν η κατεδάφιση του καταυλισμού, η φωτιά, οι συλλήψεις και το πογκρόμ, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ; «Προσωρινή λύση» που απλά μεταθέτει το πρόβλημα! Τι χρειάζεται για να λυθεί οριστικά το πρόβλημα; «Βιώσιμο σχέδιο με ρεαλιστικούς στόχους» απαντάει ο ΣΥΡΙΖΑ. Δν μπαίνουμε στη λογική να υποθέσουμε τι εννοεί ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ με τον όρο «βιώσιμο σχέδιο». Κρίνοντας ωστόσο από την άποψή του περί «προσωρινών λύσεων», μπορούμε κάλλιστα να συμπεράνουμε ότι η εκδίωξη από τη χώρα και ο εγκλεισμός σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως επιτάσσει η αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, δεν πρέπει να απέχει πολύ απ' όσα έχει στο νου του το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.

Αμισθη εργασία! Ιδού το νέο εργασιακό μοντέλο, η σύγχρονη δουλεία, που προωθούν τα μονοπώλια στις ΗΠΑ, προκειμένου να φορτώσουν εξολοκλήρου τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στην εργατική τάξη και το λαό. Πραγματοποιώντας ένα ακόμα άλμα στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, οι μεγάλες επιχειρήσεις στις ΗΠΑ, όπως αναφέρεται σε σχετικό τηλεγράφημα, ζητούν από τους εργαζόμενους να εργάζονται αμισθί για ένα, απροσδιόριστο, διάστημα, για το «καλό της εταιρείας» και της διατήρησης των θέσεων εργασίας. Τον περασμένο μήνα ήταν η βρετανική αεροπορική εταιρεία «Μπρίτις Εργουέις» που ζήτησε από τους υπαλλήλους της να εργάζονται για ένα μήνα αμισθί. Το παράδειγμά της το ακολούθησαν αρκετές εταιρείες στις ΗΠΑ που καλούν τους εργαζόμενους να εργαστούν για κάποιο διάστημα αμισθί, ενώ άλλες υποχρεώνουν το προσωπικό τους να παίρνει άδεια χωρίς όμως να πληρώνεται. Αξιοποιώντας στο έπακρο την ανεργία, που στις ΗΠΑ βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 20 ετών, τα μονοπώλια προχωρούν στην επιβολή καθεστώτος δουλεμπορίου. Δεν είναι βέβαια παράξενο από την άλλη ορισμένοι Αμερικανοί εργαζόμενοι να «ενδίδουν» και φτάνουν στο σημείο να εργάζονται δίχως να πληρώνονται. Το χειρότερο είναι ότι δεν πρόκειται για κάτι «μακρινό», που αφορά μόνο στις ΗΠΑ, αλλά είναι απλά θέμα χρόνου να «απλωθεί» στην ΕΕ και βέβαια στη χώρα μας. Εξάλλου από τις «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις ξεκίνησαν και οι ΗΠΑ...