ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μπίζνα ή κομπίνα;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πληροφορίες που υπέπεσαν στην αντίληψή μας αναφέρουν πως υπάρχουν κάποιοι που αγόρασαν από την ALPHA BANK πακέτα εισιτηρίων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Περιέργεια προκαλεί το γεγονός ότι κάποιοι από αυτούς που αγοράζουν μαζικά εισιτήρια - γίνεται λόγος για πακέτα εκατοντάδων εισιτηρίων - πληρώνοντας πάρα πολλά χρήματα, είναι επιχειρηματίες που συνεργάζονται με την εν λόγω τράπεζα, η οποία - ως γνωστόν - έχει το αποκλειστικό δικαίωμα διάθεσης των ολυμπιακών εισιτηρίων.

Με δεδομένο ότι είναι δύσκολο να πιστεύουμε πως μπορεί κάποιος ν' αγοράζει τόσα πολλά εισιτήρια για να εφοδιάσει τους συγγενείς και τους φίλους του, θέτουμε, προσώρας, τα εξής ερωτήματα προς κάθε σχετικό, αρμόδιο και υπεύθυνο:

Πόσα τέτοια πακέτα εισιτηρίων πούλησε η ALPHA BANK και σε πόσους και ποιους επιχειρηματίες; Πού και πώς διατίθενται τα πακέτα από τους αγοραστές;
Οι επιχειρηματίες - αγοραστές βοηθούν απλώς την τράπεζα να «βγάλει» το πλάνο της, ή έχουν και ίδιον όφελος απ' αυτή τη συναλλαγή;
Πρόκειται για μπίζνα, ή για κομπίνα η οποία έχει σχέση και με τη «μαύρη αγορά» των ολυμπιακών εισιτηρίων, που παρατηρούμε τις τελευταίες μέρες;

Περί «διασταυρωμένης είδησης»

Ερωτηματικά προκαλεί ότι η είδηση... της δήθεν «απαγόρευσης των μελών του ΚΚΕ από την ηγεσία του, να παραβρεθούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες» πέρασε από το δημοσιογράφο του ραδιοσταθμού «Σκάι» χωρίς καν διασταύρωση για την αλήθεια της. Οπως μας καταγγέλλει αγανακτισμένος αναγνώστης της εφημερίδας που επικοινώνησε με το σταθμό προχτές αμέσως μόλις άκουσε την... είδηση, έγινε «μπαλάκι» ανάμεσα σε υπαλλήλους του χωρίς να μπορέσει να μιλήσει με κανέναν «υψηλά ιστάμενο» υπεύθυνο. Η απάντηση όμως που πήρε στο ερώτημα από πού προκύπτει μια τέτοια «είδηση», είναι εξίσου αποκαλυπτική: «Το μετέδωσε ο αρμόδιος ρεπόρτερ, που για να το λέει θα είναι αλήθεια και θα έχει ανακοίνωση του συγκεκριμένου φορέα». Δηλαδή, αναρωτήθηκε ο αναγνώστης μας, υπάρχει τέτοια ανακοίνωση, εσείς την έχετε δει; Η απάντηση και πάλι τα λέει όλα: «Το είπε ο συντάκτης μας αλλά θα το διασταυρώσουμε». Δηλαδή πρώτα «παίζει η είδηση και μετά διασταυρώνεται;» η εύλογη απορία του αναγνώστη μας. Που παραμένει βεβαίως και δική μας απορία...

Κυβερνο-βιομηχανικό σύμπλεγμα παρακολούθησης

Τις ανίερες σχέσεις ανάμεσα στο πολυεθνικό βιομηχανικό σύμπλεγμα συγκέντρωσης, ανάλυσης και αγοραπωλησίας προσωπικών δεδομένων και στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ επισημαίνει η τελευταία έκθεση της Αμερικανικής Ενωσης Πολιτικών Ελευθεριών (ACLU). Μπορεί, διαπιστώνει ο οργανισμός, το σύνταγμα να εμποδίζει (τυπικά...) την κυβέρνηση να φακελώνει τους Αμερικανούς πολίτες, αλλά το «καλό το παλικάρι ξέρει και άλλο μονοπάτι: εκείνο που οδηγεί στις τράπεζες πληροφοριών τεράστιων εταιριών (π.χ.ACXIOM, CHOICEPOINT, LEXIS-NEXIS), που εδώ και δεκαετίες συλλέγουν, αναλύουν και εμπορεύονται αχόρταγα τεράστιες τράπεζες δεδομένων προσώπων, ομάδων, οργανισμών κλπ.

Ετσι, οι ένοικοι του Λευκού Οίκου προμηθεύονται ό,τι χρειάζονται για να κατασκοπεύουν τους πολίτες ή ακόμη και να μαντέψουν την «πολιτικώς ανορθόδοξη» συμπεριφορά πολιτών, οργανώσεων κλπ. με όποιο τρόπο...

Ομως, σ' αυτό το κυβερνο-βιομηχανικό σύμπλεγμα παρακολούθησης, υπάρχουν και μικρότεροι «εταίροι» της εξουσίας. Οπως π.χ. ιδιώτες και πανεπιστήμια που δίνουν απλόχερα τα προσωπικά δεδομένα εκατομμυρίων πολιτών... Μεταξύ αυτών ο «Επαγγελματικός Σύνδεσμος Διδασκαλίας Κατάδυσης», που έδωσε στο FBI ονόματα και διευθύνσεις τουλάχιστον 2.000.000 Αμερικανών, τα πάνω από 200 αμερικανικά πανεπιστήμια και κολέγια που έδωσαν την τελευταία διετία στους πράκτορες του FBI τους ατομικούς φακέλους χιλιάδων φοιτητών, ή η αμερικανική αεροπορική εταιρία «Jet Blue» που έδωσε πέρσι στις αρχές πλειάδα στοιχείων (διευθύνσεις, ονόματα, αριθμούς πιστωτικών καρτών, Αριθμούς Κοινωνικής Ασφάλισης κ.ά.) 5.000.000 πελατών.

Στο κυβερνο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, λοιπόν, παίζονται πολλά. Οχι μόνον ένας τζίρος «συνεργασιών» ύψους πολλών δισ. δολαρίων... Αλλά η πολιτικο-κοινωνική χειραγώγηση των πολιτών... Και από εταιρίες και από κυβερνώντες, που εντατικοποιούν - έστω και ματαιοπονώντας...- τις πιο σύγχρονες μεθόδους ηλεκτρονικής παρακολούθησης.

Του ... ιδεώδους και ο Τ. Μίλερ!

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΝΤΑΞΕΙ ΕΑΝ είναι και ο ...Τόμας Μίλερ λαμπαδηδρόμος καταλάβαμε! Ακόμα και τα όποια προσχήματα περί του «ολυμπιακού ιδεώδους» πάνε περίπατο.

Εν τω μεταξύ, ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης δε βρέθηκε σήμερα να κάνει έστω μια έμμεση αναφορά στις σφαγές (και αμάχων) που πραγματοποιούν με τους βομβαρδισμούς τους στο Ιράκ οι Αμερικανοί. Εκτός αν αυτοί οι βομβαρδισμοί... συνάδουν με την Ολυμπιακή Εκεχειρία.

Κατά τα άλλα, η ελληνική κυβέρνηση ήταν λαλίστατη για το «μήνυμα ειρήνης» που στέλνουν στον κόσμο οι Ολυμπιακοί Αγώνες και υπέρμαχος της κατάπαυσης κάθε εχθροπραξίας.

ΟΝΤΩΣ αποτελεί... σύμβολο η γέφυρα του Ρίου - Αντιρρίου για την ελληνική πραγματικότητα: Συμβολίζει τους Ελληνες φορολογούμενους που πληρώνουν διόδια και τις πολυεθνικές κατασκευαστικές εταιρίες που θησαυρίζουν.

Κατ' επέκταση είχε το δίκιο του και ο Κώστας Σημίτης και ο Κώστας Λαλιώτης που έκαναν χτες τέτοιες αναφορές. Τις ίδιες ακριβώς με τον Γιώργο Σουφλιά που εμφανίστηκε «υπεράνω», μιλώντας για προσφορά της σημερινής και της χτεσινής κυβέρνησης.

Τώρα θέλησε να παρουσιάσει το «εθνικό» προφίλ της κυβέρνησης ή έχει πάρει στα σοβαρά τις φήμες περί πρότασής του για την προεδρία της Δημοκρατίας και τήρησε τέτοια στάση; Ουδείς γνωρίζει.

ΤΩΡΑ ΓΙΑ τη διοργάνωση της Ολυμπιάδας είναι υπεύθυνος αυτός ο οργανισμός του Αθήνα 2004 ή «νομικό πρόσωπο» εκπροσώπησης εταιριών - χορηγών; Μάλλον προς το... δεύτερο οδηγεί τη σκέψη καθενός η μήνυση που κατέθεσε κατά των εταιριών - μη χορηγών που διαφημίζονται στα επιβατηγά πλοία στον Πειραιά.

Είπαμε ολυμπιάδα των πολυεθνικών και των κερδών πάνω από όλα. Εκεί πρέπει να σπάσουν όλα τα ρεκόρ, ενώ τα περί «ευγενούς άμιλλας» μόνο σαν... αστειάκι μπορούν να εκληφθούν.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το Ονειρο...

67 μ.Χ. Αυτός που σήμερα οριοθετείται σαν ελληνικός χώρος μαζί με όλη τη μέχρι τότε κληρονομιά του (πνευματική, πολιτιστική, υλική) είναι υπό ρωμαϊκή κατοχή. Ο Νέρωνας, επειδή επισκέπτεται το χώρο, αναγκάζει τους «αρμόδιους» κατακτημένους να κάνουν «Ολυμπιακούς Αγώνες» μια χρονιά αρχύτερα. Βάζει με το ζόρι και άλλα αγωνίσματα, που δεν υπήρχαν μέχρι τότε (όπως, αρματοδρομία με δέκα άλογα...). Αν και στην αρματοδρομία ντεραπάρισε στην πρώτη στροφή και έφαγε τα μούτρα του στέφθηκε και σ' αυτό το αγώνισμα ...ολυμπιονίκης! Συνολικά στέφθηκε ολυμπιονίκης για έξι αγωνίσματα!!! Ισως είναι υπερβολικός ο συνειρμός, αλλά μάλλον δεν ήρθε εντελώς τυχαία.

Σήμερα 2004 μ.Χ. τέτοια κατοχή δεν έχουμε, αλλά ποιος Ελληνας ένιωθε τόσο ανασφαλής, ώστε να επιτρέψει να μετατραπεί σε ζωάκι σε κλουβί, υπό επιτήρηση των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ; Πόσα και πόσα αγωνίσματα πέρασαν από την πίσω πόρτα και προέκυψαν απότομα «ολυμπιακά», επειδή αφορούσαν προϊόντα των λεγόμενων χορηγών για πούλημα; Για μερικά απ' αυτά παρακάμφθηκε ακόμα και αυτή η διαδικασία - «σημαδεμένη τράπουλα» (δηλαδή, των επιδείξεων σε τρεις Ολυμπιάδες), που ακολουθούσαν μέχρι πρότινος.

Ανακοινώσεις πολυεθνικών εταιριών στον Τύπο μιλούν για τις «ομάδες τους» και τις διεκδικήσεις τους σε διάκριση, που αποτελούνται από αθλητές διαφορετικών χωρών. Εχουμε, δηλαδή, μπει στην εποχή, που η εκπροσώπηση της χώρας από τον επαγγελματία αθλητή είναι μόνο άλλοθι, για να εκπροσωπήσει το χορηγό και τα προϊόντα του. Φαίνεται ότι τότε στο Λος Αντζελες, όπου ο Ε. Μόουσες εξέπληξε την οικουμένη, βάζοντας στον όρκο του αθλητή το σύνθημα της εταιρίας που εκπροσωπούσε, άνοιξε νέες εποχές. Χωνεύτηκε πλέον αυτή η «αξία» - προέκταση του όλα πουλιούνται και μόνο η τιμή διαφέρει...

Πουλιέται και ο συμβολισμός της πορείας του ανθρώπου. Εκείνου, που, με το διαρκή αγώνα του, προσπαθεί σε κάθε εποχή, να μετακινήσει τα γνωστά όρια (φυσικά, πνευματικά, κοινωνικά). Να τα φέρει ψηλότερα από τα προηγούμενα. Ενας ατέλειωτος αγώνας, που συμβολίζεται - ασκείται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα στους στίβους και τις παλαίστρες. Ενας αγώνας, που, επειδή σήμερα αγοράζεται από τις πολυεθνικές, γίνεται αυτόματα «εύκολος» και καταργείται.

Εύκολος», γιατί αναλαμβάνουν τα φάρμακα (αναβολικά, διευκόλυνσης της αεροβίωσης, όλες οι ποικιλίες) αυτών των ίδιων μεγάλων εταιριών, να συμπληρώσουν το δύσκολο έργο. Το έργο της αργής αλλαγής του ανθρώπου, που για να το πετύχει χτίζει όχι μόνο άλλες φυσικές δυνατότητες, αλλά σκαλί - σκαλί αλλάζει συγκρότηση και χαρακτήρα. «Εύκολος», γιατί, αν βγαίνει κάτι στην επιφάνεια για το ντόπινγκ, αφορά πάντα ανταγωνισμό μεταξύ αυτών των εταιριών (περίπτωση Κ. Λιούις και Μ. Τζόνσον).

Η γοητεία βρισκόταν ακριβώς στο διαφορετικό της υπέρβασης. Αυτό που είχε χτίσει με τον πειθαρχημένο μοναδικό του αγώνα ο αθλητής. Που μέσα από την ταύτιση έδινε μαζικό όνειρο ότι «το αδύνατο είναι τίποτα» σε όλο τον κόσμο. Χωρίς όλα αυτά έχει χαθεί το όνειρο. Εγινε λέιζερ και φουσκάλες Κόκα - Κόλα...

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ