Το ότι η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων σήμερα αποτελεί την επιτομή του μοντέλου του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού είναι από τα πλέον προφανή χωρίς καμία αμφισβήτηση. Την τελευταία 20ετία τουλάχιστον οι συγκεκριμένοι αγώνες έχουν μετατραπεί σε ένα... πάρτι χορηγών που επιβάλλουν το δικό τους στάτους κβο πριν και κατά τη διάρκεια μιας διοργάνωσης. Τα παραδείγματα πολλά και αποκαλυπτικά. Από την επιβολή συγκεκριμένων εμφανίσεων στους θεατές (π.χ., μπλουζάκια μόνο των χορηγών) μέχρι την αντίστοιχη του φαγητού που παρέχεται, έως και την υπογραφή αποικιοκρατικού τύπου συμβολαίων με τη διοργανώτρια χώρα. Παράλληλα ο τζίρος που διακινείται γύρω από τη διοργάνωση (π.χ., τηλεοπτικά δικαιώματα) φτάνει σήμερα σε εξωπραγματικά ποσά. Ωστόσο όλα αυτά, απ' ό,τι φαίνεται, δεν αρκούν στους παράγοντες της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, που, θέλοντας τα ακόμη περισσότερα, ετοιμάζουν νέα πλάνα για τους αγώνες. Πλάνα που φυσικά στόχο έχουν την (ακόμα) μεγαλύτερη εμπορευματοποίησή τους, ώστε το ίδιο το προϊόν να γίνει πιο ελκυστικό για πώληση.

Πάνω σε αυτό, πριν ένα χρόνο περίπου δημιουργήθηκε το γνωστό θέμα που καθιστούσε ρευστό το μέλλον της Πάλης στους Ολυμπιακούς Αγώνες, φυσικά με το σκεπτικό των παραγόντων της ΔΟΕ ότι δεν πουλάει. Η κατακραυγή από ανθρώπους του Αθλητισμού σε παγκόσμιο επίπεδο οδήγησε τους λεγόμενους «Αθάνατους» σε μια αναδίπλωση όσον αφορά το συγκεκριμένο άθλημα. Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, αυτή η οπισθοχώρηση ήταν απλά θέμα τακτικής προκειμένου να οργανωθεί καλύτερα η αντεπίθεση. Αυτό προκύπτει από τα αποτελέσματα της πρόσφατης συνόδου της ΔΟΕ στο Μόντε Κάρλο, η οποία θα έλεγε κανείς ότι σηματοδοτεί την επόμενη μέρα της διοργάνωσης.

Οταν πριν καιρό ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Τόμας Μπαχ, παρουσίασε τις σαράντα προτάσεις του για την αναβάθμιση των Ολυμπιακών Αγώνων, ίσως και να μη φανταζόταν ούτε ο ίδιος ότι το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν να περάσουν από την ψηφοφορία των μελών όλες. Και όμως, οι προτάσεις Μπαχ - από τις οποίες κάποιες χρήζουν ιδιαίτερης ανάλυσης και ίσως αλλάξουν πλήρως την εικόνα της διοργάνωσης που ξέρουμε μέχρι σήμερα - έτυχαν καθολικής απήχησης. Οι συγκεκριμένες θα έχουν ημερομηνία εφαρμογής τη διοργάνωση του 2020 στο Τόκιο.

Ενα από τα κυριότερα σημεία των προτάσεων είναι αυτό που αφορά τα αθλήματα. Πλέον η ΔΟΕ απαλλάσσεται από το «ταβάνι» των 28 αθλημάτων, αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή στην είσοδο άλλων αθλημάτων, διατηρώντας παράλληλα το όριο των 10.500 αθλητών και των 310 μεταλλίων. Μάλιστα, το τελευταίο, που λειτουργεί ως όριο, είναι σαφές ότι προϋποθέτει «αλλαγή φρουράς» στα αγωνίσματα και όχι απλά πρόσθεση άλλων. Και φυσικά, όταν μιλάμε για αλλαγή, είναι σίγουρο ότι αυτά που θα εισέλθουν θα έχουν ως κριτήριο την εμπορικότητα. Αλλωστε η πρόταση που μιλάει για βελτίωση των σχέσεων της ΔΟΕ με τις ομοσπονδίες επαγγελματικών αθλημάτων μπορεί να θεωρηθεί κάλλιστα και ως... μπούσουλας για το τι μέλλει γενέσθαι.

Μάλιστα, για το συγκεκριμένο θέμα δίνεται πλέον το δικαίωμα στην οικοδέσποινα χώρα να προτείνει την είσοδο στο ολυμπιακό πρόγραμμα ενός ή περισσοτέρων ολυμπιακών αθλημάτων. Ετσι, θεωρείται πλέον σίγουρο ότι στην πρωτεύουσα της Ιαπωνίας θα ξαναμπεί ίσως το μπέιζμπολ και το σόφτμπολ, που θεωρούνται από τα πλέον αγαπημένα των Ιαπώνων. Σημειώνεται πως μέχρι σήμερα η διοργανώτρια χώρα μπορούσε να προτείνει αθλήματα, τα οποία όμως διεξάγονταν ως αθλήματα επίδειξης.

Ενα άλλο ενδιαφέρον σημείο των προτάσεων είναι αυτό που επιτρέπει πλέον την επί της ουσίας συνδιοργάνωση, μέσω της διεξαγωγής κάποιων αθλημάτων ακόμα και σε άλλη χώρα. Το υπέρογκο κόστος που βαραίνει τη διοργανώτρια χώρα τα τελευταία χρόνια αποτελεί την κυριότερη αιτία αντιδράσεων, τις οποίες θέλει να μετριάσει η ΔΟΕ φυσικά για λόγους προστασίας του ίδιου του προϊόντος. Ετσι, πλέον, η μοιρασιά των εξόδων είναι μια καλή λύση για την Ολυμπιακή Επιτροπή ώστε να συμβεί αυτό. Παράλληλα, από εμπορικής άποψης, όσον αφορά την εκμετάλλευση των αγορών, θα έλεγε κανείς ότι πλέον έχουμε να κάνουμε «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια».

Οπως γίνεται φανερό, τόσο από την πρώτη ανάγνωση των προτάσεων Μπαχ όσο και από τα όσα ακολούθησαν μετά από την ψήφισή τους και τις πρώτες δηλώσεις όσον αφορά έναν από τους κύριους τομείς, όπως είναι αυτός στις αλλαγές των αθλημάτων, στο στόχαστρο μπαίνουν στίβος και κολύμβηση. Με βάση το γεγονός ότι και τα δυο έχουν στο καλεντάρι τους τα περισσότερα αγωνίσματα, είναι σίγουρο ότι θα αποτελέσουν και το... πρόσφορο έδαφος για τις αλλαγές.

Μάλιστα, ο Καναδός αντιπρόεδρος της ΔΟΕ, Ντικ Πάουντ, φιλοτιμήθηκε να κάνει και αυτός τις δικές του προτάσεις, προτείνοντας να καταργηθούν το τριπλούν και ίσως η συγχρονισμένη κολύμβηση. Ωστόσο εκεί που άρχισαν οι πρώτες αντιδράσεις ήταν όταν ακούστηκαν οι πρώτοι ψίθυροι που αφορούσαν την κατάργηση της κούρσας των 200 μ., με το σπουδαίο όνομα του αγωνίσματος Τζαμαϊκανό Γιουσέιν Μπολτ να χαρακτηρίζει «γελοίες» ακόμα και τις παραμικρές σκέψεις για κατάργηση των αγωνισμάτων του στίβου. Την ίδια ώρα, σύμφωνα με πληροφορίες, παρελθόν ίσως αποτελέσουν τα 10.000 μέτρα, τα 20 χλμ. βάδην των ανδρών και η σφαιροβολία.