Ο Ελληνας ψηφοφόρος ακούει ενόψει των νέων εκλογών τη ΝΔ ότι θα «επανιδρύσει το κράτος». Το ΠΑΣΟΚ ότι δε θα επιτρέψει την «επανίδρυση του κράτους της Δεξιάς». Τους άλλους να απαντούν ότι θα πατάξουν το «κράτος της διαφθοράς» κ.ο.κ.

Μέχρι που θα έρθουν οι εκλογές. Και τότε θα αρχίσει η «κατάληψη» του «χάους». Καρέκλες, χρυσοφόρα πόστα, «άκριες», θα περάσουν ή θα παραμείνουν στα χέρια των νικητών. Μα από αυτό το ανά τετραετία ρεσάλτο, υπάρχουν οι μόνιμα χαμένοι.

***

Ποιοι;

Ολοι όσοι βλέπουν το κράτος να δουλεύει - εντέλει - μια χαρά: Και τις απεργίες των εργατών παράνομες τις βγάζει το κράτος (τους), και τις διεκδικήσεις του λαού καταχρηστικές τις βγάζει το κράτος (τους), και οι βιομήχανοι κονομάνε (με το κράτος τους), και τους φακέλους των σεισμόπληκτων τους «έχασε» το κράτος (τους), και τα ΜΑΤ βαράνε (για το κράτος τους) και μια μπανανία αφιερωμένη στους «συμμάχους» είναι το κράτος (τους), και κράτος εν κράτει είναι η διαφθορά, η κομπίνα και η ρεμούλα στο κράτος (τους), και εφόσον είσαι Νεονάκης ή «δικό τους παιδί» μπορείς να λατρεύεις το κράτος (τους).

***

Οι υπόλοιποι, οι πολλοί, «τρώνε» καθημερινά κατακέφαλα το κράτος (τους). Και αηδιάζουν με το «κράτα με να σε κρατώ». Αυτή είναι η ύψιστη «πρασινογάλαζη» αρχή, που βασιλεύει στο κράτος (τους).

Η μασκότ των Παραολυμπιακών Αγώνων θα είναι ο «Πρωτέας». Κατά την παρουσίαση του «Πρωτέα», προ ημερών, η κυρία Γ. Αγγελοπούλου μάς έδωσε και μιαν ακόμα διάσταση, εξωεικαστική, για την επιλογή της συγκεκριμένης μασκότ:

«Ο Πρωτέας - είπε - συμβολίζει την πρωτιά, και η πρωτιά είναι ο στόχος των αθλητών των Παραολυμπιακών Αγώνων»...

Θα μας επιτρέψει η κυρία πρόεδρος (και με το μπαρδόν, δηλαδή) να σημειώσουμε ότι η «πρωτιά» μπορεί να είναι - και είναι - ο στόχος στο σύστημα αξιών της «Κόκα - Κόλα», των «Αθανάτων» τύπου Γλύξμπουργκ, των αγώνων του Καλατράβα και των αγώνων του «τραβάτε με (με αναβολικά και γενικώς) κι ας κλαίω»,

αλλά...

η «πρωτιά», πολύ δε περισσότερο στους Παραολυμπιακούς (και ειδικώς η «πρωτιά» με «κάθε τρόπο»), δεν ανήκει - ή δε θα έπρεπε να ανήκει - στο σύστημα αξιών της ευγενούς άμιλλας, του ευ αγωνίζεσθαι και διαφόρων άλλων εννοιών, που,

προφανώς,

δεν εμπίπτουν στη σφαίρα ενασχόλησης της «Χαλυβουργικής» και συνεπώς (και με το μπαρδόν πάντα), συγγνώμη που σας απασχολήσαμε, κυρία Αγγελοπούλου...

Κάτι είπε περί Ηροστράτου χτες ο Ν. Χριστοδουλάκης και - σύμφωνα με συντάκτρια ραδιοφωνικού σταθμού - «μετά όλοι τρέχαμε να μάθουμε ποιος ήταν ο Ηρόστρατος»... Βεβαίως, δεν είναι κακό πράγμα να μην ξέρεις τι ήταν ο Ηρόστρατος. Κακό είναι, όμως, να διαφημίζεις ότι δεν το ξέρεις και να κάνεις και εξυπνακίστικα σχολιάκια επιδεικνύοντας την άγνοια.

Αλλά, ουδέν κακόν αμιγές καλού (που λέγανε και επί Ηροστράτου...). Γιατί, με κάτι τέτοια, μερικοί κύριοι στα ΜΜΕ - που μοιράζουν τα μαρκούτσια αφειδώς σε διάφορα παιδάκια, χωρίς καμία φροντίδα και έννοια για το τι θα προκύψει - αποδεικνύεται ότι έχουν παραλάβει τη σκυτάλη από τον Ηρόστρατο και την κρατούν μια χαρά...

Πολύ σωστή η επιλογή των καναλιών, με αφορμή το θάνατο του Ηλία Καζάν, να ζητήσουν τη γνώμη του Νίκου Μαστοράκη για τον εκλιπόντα σκηνοθέτη.

Βλέπετε, κάποιος που συνέδεσε το όνομά του με τη χούντα των συνταγματαρχών, έχει - όσο να ' ναι - μια «ειδική ματιά» για να κρίνει κάποιον άλλον, που συνεργάστηκε και κατέδωσε συναδέλφους του στην Επιτροπή Μακάρθι...