Με δυσκολία θα τα φέρουν βόλτα και το φετινό Πάσχα οι οικογένειες των εργαζομένων, προκειμένου να στρώσουν το τραπέζι της γιορτής, όπως το απαιτεί η παράδοση, από τη μαγειρίτσα και τον οβελία μέχρι τους συνοδευτικούς μεζέδες, τις σαλάτες και τα ποτά. Κι αυτό, με δεδομένο ότι οι περισσότεροι οικογενειάρχες περιμένουν να εισπράξουν το ισχνό δώρο του Πάσχα που ισοδυναμεί με το μισό μηνιάτικο, όχι για να περάσουν πλουσιοπάροχα, αλλά για να ανταποκριθούν σε μια σειρά ανάγκες και οικονομικές εκκρεμότητες που έχει δημιουργήσει όλο το προηγούμενο διάστημα. Ετσι, όσο συντηρητικά κι αν προσπαθήσει κανείς να τα βολέψει, πολύ γρήγορα θα διαπιστώσει ότι δεν επαρκεί καλά καλά το δώρο για τα εντελώς απαραίτητα των ημερών.

Αυτό τουλάχιστον διαπίστωσε ο "Ρ", προσπαθώντας να κάνει μια καταγραφή του τι αγοράζει μια μέση ελληνική μισθοσυντήρητη τετραμελής οικογένεια για να περάσει το Μ. Σάββατο μετά την Ανάσταση και την Κυριακή το μεσημέρι με δυο - τρεις φίλους. Ακόμα, δε, κι εκείνοι που θα επιλέξουν να κάνουν Πάσχα στο χωριό με συγγενείς ή φίλους μπορεί να μη στρώσουν ολόκληρο το τραπέζι, όμως δε θα γλιτώσουν από μεγάλο μέρος των εξόδων. Πάντως, σίγουρο είναι ότι όσο κι αν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης επιμένει να υποστηρίζει ότι οι τιμές "δεν υπάρχει λόγος" να είναι υψηλότερες από πέρσι τέτοιον καιρό, αυτό δε σημαίνει ότι είναι και χαμηλές, με δεδομένα τα ισχνά λαϊκά εισοδήματα.

Ολη την προηγούμενη βδομάδα, που, θα πρέπει να σημειώσουμε, δεν έχουν ακόμη διαμορφωθεί οι "πασχαλινές" τιμές, αυτές διαμορφώνονται κυρίως από τη Μ. Τετάρτη μέχρι και το Μ. Σάββατο όταν πραγματοποιούν τις αγορές τους οι περισσότεροι καταναλωτές, τα ντόπια αμνοερίφια που έχουν την τιμητική τους στο τραπέζι της Κυριακής του Πάσχα, και σ' αυτά δίνεται η "μάχη των τιμών", πωλούνταν στη Βαρβάκειο προς 1.600-2.000 δρχ. το κιλό. Θα πρέπει, ωστόσο, να σημειώσουμε ότι ο μεγαλύτερος όγκος αμνοεριφίων δε διακινείται από τη Βαρβάκειο, αλλά από τα συνοικιακά κρεοπωλεία όπου πραγματοποιούν τις παραγγελίες τους οι περισσότεροι καταναλωτές. Και, όπως είναι γνωστό, οι τιμές σ' αυτά είναι πάντα τουλάχιστον δύο κατοστάρικα υψηλότερες. Πέρσι, συγκεκριμένα, οι καταναλωτές αγόρασαν το κατσίκι από τα κρεοπωλεία της γειτονιάς τους και πάνω από 2.400 δρχ. το κιλό. Μ' αυτά τα δεδομένα ένα αρνί ή κατσίκι δέκα κιλών, όχι λιγότερο, για να μην... εξαφανιστεί μετά το ψήσιμο, θα κοστίσει πάνω - κάτω 22.000-25.000 δρχ. Και βέβαια, όπως υποστηρίζουν ακόμα κι εκείνοι που δεν είναι φανατικοί της γεύσης του, δε γίνεται ελληνικό Πάσχα χωρίς κοκορέτσι.Αυτό σημαίνει για τον οικογενειακό προϋπολογισμό τουλάχιστον 7.000 δρχ. επιπλέον, υπολογίζοντας δυο - τρεις συκωταριές και άλλα τόσα έντερα, αφού τα δύο βασικά συστατικά του εδέσματος πωλούνται προς 1.400-1.700 και 1.300-1.400 δρχ. αντίστοιχα.

Αλλες 3.300 δρχ. θα πρέπει να υπολογίσει κανείς για τη μαγειρίτσα,που οι περισσότεροι, και κυρίως οι παραδοσιακοί, που ακολουθούν την επιταγή της νηστείας τη Μ. Βδομάδα, την περιμένουν κυριολεκτικά με ανυπομονησία. Τα αυγά,που συνοδεύουν το Πάσχα από την Ανάσταση και για αρκετές μέρες αργότερα, πωλούνται προς 245-248 δρχ. η εξάδα.

Τώρα, όσοι θελήσουν να κάνουν ένα καθ' όλα παραδοσιακό Πάσχα είτε στην εξοχή είτε εκμεταλλευόμενοι τις άδειες πόλεις και αποφασίσουν να σουβλίσουν το αρνί ή το κατσίκι και το κοκορέτσι, αλλά δεν έχουν τα απαραίτητα από προηγούμενες χρονιές, καλό είναι να γνωρίζουν ότι η σούβλα πωλείται από προς 5.000 δρχ. περίπου. Θα χρειαστούν, δε, μερικά χιλιάρικα ακόμη εκείνοι που θα προτιμήσουν να παρακολουθούν από μακριά τη διαδικασία και να "δουλεύει" γι' αυτούς μοτεράκι.Τα κάρβουνα πωλούνται προς 7.000 δρχ. περίπου ένα τσουβάλι των 12,5 κιλών.

Το τραπέζι, όμως, ειδικά της γιορτής, δεν εξαντλείται στο κυρίως πιάτο. Ειδικά τα τυριά δε λείπουν σχεδόν ποτέ από το τραπέζι της οικογένειας και το κόστος τους δεν είναι καθόλου αμελητέο. Συγκεκριμένα, τη φέτα την είδαμε από 1.590-2.040 το κιλό, το κασέρι 2.295-2.645 δρχ., η γραβιέρα 2.190-2.350 δρχ., το γκούντα στις 1.510 και το ρεγκάτο 1.940-2.140 δρχ. το κιλό, ενώ στις 740-995 δρχ. το κιλό πωλείται το γιαούρτι για το τζατζίκι, που οι περισσότεροι επιτρέπουμε στον εαυτό μας μέρες γιορτής. Ενα αρκετά σημαντικό ποσό, επίσης, θα εξανεμιστεί με μια επίσκεψη στη λαϊκή αγορά ή στο μανάβη της γειτονιάς για τις σαλάτες και τα φρούτα. Οι τιμές που επικρατούσαν μέχρι προχτές σε μερικά βασικά οπωροκηπευτικά στη Βαρβάκειο ήταν για το μαρούλι οι 120-150 δρχ. το ένα, για τα φρέσκα κρεμμυδάκια οι 200-250 δρχ., για τις ντομάτες οι 200-350 δρχ. το κιλό, για τις πατάτες 195-220 δρχ., τα αγγούρια πωλούνταν προς 100 δρχ. το ένα και 200 δρχ. τα τρία, το σπανάκι προς 200-250 δρχ. το κιλό, τα λεμόνια 170-180 δρχ., οι πιπεριές στις 500 δρχ. το κιλό. Τα πορτοκάλια πωλούνταν στις 100-150 δρχ. το κιλό και τα μήλα στις 200-320 δρχ.

Οσο για τα αναψυκτικά και το κρασί,ας υπολογίζει κανείς πάνω από 5.000 δρχ. για τρία μπουκάλια αναψυκτικό του ενάμισι λίτρου και τρία - τέσσερα μπουκάλια κρασί.

Τέλος, τα γλυκίσματα του Πάσχα τα βρήκαμε στις 2.000 δρχ. το κιλό το τσουρέκι στο ζαχαροπλαστείο και στις 1.300-2.000 δρχ. τα πασχαλινά κουλουράκια.

Εμείς, δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε σε όλους να έχετε ένα όσο γίνεται καλύτερο και ειρηνικό Πάσχα.

Μελίνα ΖΙΑΓΚΟΥ

Την αναγκαιότητα ένταξης των αιτημάτων του συνδικαλιστικού κινήματος των επαγγελματιών, των βιοτεχνών και των εμπόρων στα πλαίσια του αιτήματος και της πάλης για αλλαγή της γενικότερης πολιτικής σε αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, καθώς και το αντικειμενικό συμφέρον των μικρομεσαίων στρωμάτων να συμπαραταχτούν σε κοινό μέτωπο πάλης με την εργατική τάξη, μακριά από αυταπάτες ότι μπορούν να συνυπάρξουν με τα μονοπώλια, τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα,στη συγκέντρωση των ΕΒΕ που διοργάνωσε τη βδομάδα που μας πέρασε η ΚΟΑ.

Παράλληλα, η Γενική Γραμματέας του Κόμματος είχε γόνιμο διάλογο με τους ΕΒΕ, οι οποίοι εξέφρασαν τον έντονο προβληματισμό τους για το περιβάλλον μέσα στο οποίο είναι αναγκασμένοι να παλεύουν για την επιβίωσή τους, για τον άνισο και άγριο ανταγωνισμό που καλλιεργούν τα μονοπώλια, τα καθημερινά προβλήματα αλλά και για το ίδιο το συνδικαλιστικό κίνημα.

"Βεβαίως, επισήμανε η Αλ. Παπαρήγα μεταξύ άλλων, θεωρούμε έναν από τους παράγοντες των προβλημάτων των ΕΒΕ την ύπαρξη των πολυκαταστημάτων και μεγάλων επιχειρήσεων. Θεωρούμε έναν από τους παράγοντες των προβλημάτων τους το ότι μειώνεται η αγοραστική ικανότητα των εργαζομένων και συνήθως τα αιτήματα που προβάλλονται είναι προς αυτή την κατεύθυνση: Μέτρα ανακοπής της επέκτασης του μεγάλου κεφαλαίου, των πολυκαταστημάτων και μέτρα βελτίωσης της αγοραστικής ικανότητας των εργαζομένων. Δεν είναι λάθος αυτά τα μέτρα. Αλλά, κατά τη γνώμη μας, ήρθε η ώρα αυτές οι προτάσεις κι αυτά τα μέτρα να συνδυαστούν με μία γενικότερη θέση. Η θα έρθεις σε ρήξη με το μεγάλο κεφάλαιο ή δεν έχεις ελπίδα επιβίωσης".Υπογραμμίζοντας ότι μέσα στα πλαίσια της ασύδοτης δράσης των μονοπωλίων και του καπιταλισμού τα όποια μέτρα είναι αποσπασματικά και χωρίς προοπτική, η Αλ. Παπαρήγα διατύπωσε το ερώτημα: "Μπορούν να υπάρξουν μέτρα υπεράσπισης των μικρομεσαίων δίχως μέτρα περιορισμού τουλάχιστον της δράσης των μονοπωλίων; Εμείς το θεωρούμε αδύνατο. Λέγεται για παράδειγμα: Να αυξηθούν οι μισθοί των εργαζομένων. Η τάση είναι αυτή. Αλλά, λέμε εμείς, ακόμα κι αν αυξάνονται οι μισθοί των εργαζομένων, ποιος θα πάρει την πελατεία; Ποιος θα καρπωθεί αυτό το παραπανίσιο, που μπορεί να πάρουν οι εργαζόμενοι. Οι μικρομεσαίοι ή οι πολυεθνικές;".

Δίνοντας το περίγραμμα του τι περιμένει τους ΕΒΕ στην όξυνση της επέκτασης των μονοπωλίων και των πολυκαταστημάτων, σημείωσε: "Βεβαίως, ένα τμήμα των μικρομεσαίων θα επιβιώσει. Η μεγάλη, όμως, πλειοψηφία δε θα επιβιώσει. Και το κακό είναι ότι σήμερα δεν έχει την... "πολυτέλεια" να γίνει προλετάριος, να γίνει εργάτης. Παλιότερα υπήρχε κι αυτή η "πολυτέλεια". Οχι ότι ο εργάτης ζούσε και τότε καλά, αλλά υπήρχε αυτή η προοπτική". Και συνέχισε: Αντίθετα, σήμερα οι ΕΒΕ έχουν ν' αντιμετωπίσουν το κύμα της αγροτιάς και το κύμα των απολυμένων εργατών, οι οποίοι λόγω της ανεργίας και της αγροτικής πολιτικής χάνουν τη δουλιά τους και βλέπουν σαν διέξοδο να ανοίξουν ένα μικρό μαγαζί.

Η Αλέκα Παπαρήγα έδωσε καθαρές απαντήσεις και σε εκείνους που για ευνόητες σκοπιμότητες καλλιεργούν την αντίληψη ότι το ΚΚΕ όχι μόνο δεν ενδιαφέρεται, αλλά θέλει την εξάλειψη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Τόνισε συγκεκριμένα: "Κατηγορούν το Κομμουνιστικό Κόμμα ότι είναι ένα κόμμα που θέλει να σβήσει από το χάρτη τα μικρομεσαία στρώματα. Εμείς τους μικρομεσαίους τους αντιμετωπίζουμε σαν ένα τμήμα της ελληνικής οικονομίας, το οποίο μπορεί να προσφέρει. Ακόμα και στο σοσιαλισμό δεν είναι δεδομένο ότι μπορεί από την πρώτη φάση να κυριαρχήσει αυτό που λέμε μόνο η μεγάλη παραγωγή. Οι μικρομεσαίοι μπορούν να προσφέρουν συμπληρωματικό πάντα ρόλο δίπλα στις σοσιαλιστικές σχέσεις. Για μας είναι μία δύναμη που μπορεί να αποτελέσει σημαντικό παράγοντα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης μαζί με την εργατική τάξη".

Αναφερόμενη στη συμμαχία εργατικής τάξης και μικρομεσαίων στρωμάτων, στην οποία το ΚΚΕ δίνει ιδιαίτερη σημασία, στο δρόμο της πάλης και της ρήξης με τα μονοπώλια, η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε: "Εμείς θεωρούμε ότι πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού δεν μπορεί να γίνει δίχως συμμαχία της εργατικής τάξης με τα μικρομεσαία στρώματα. Η ίδια η εμπειρία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης απέδειξε αυτό, γνωρίζοντας και πάλι ότι ένα τμήμα των μεσαίων στρωμάτων πολύ δύσκολα θα μπορέσει να συνειδητοποιήσει πολιτικά και κοινωνικά πού βρίσκεται το συμφέρον του. Εμείς θεωρούμε ότι ένα μεγάλο μέρος των μικρών και των κατώτερων μεσαίων στρωμάτων μπορούν να γίνουν σύμμαχοι της εργατικής τάξης και να ασπαστούν, αν όχι όλες τις ιδέες του Κόμματος, αλλά αρκετές πολιτικές του θέσεις, και στις συνθήκες του καπιταλισμού αλλά και παραπέρα". Συμπλήρωσε επίσης: "Είναι ουτοπία να έχει κανείς αιτήματα για τους μικρομεσαίους εάν δεν έχει αιτήματα για τις συνολικότερες εξελίξεις ολόκληρης της κοινωνίας. Αυτή είναι η ουσία. Και όχι να συμβιώσουμε όλοι. Δε συμβιώνουν ούτε οι εργάτες με τα μονοπώλια ούτε οι μικρομεσαίοι με τα μονοπώλια. Γι' αυτό η δική μας πρόταση είναι μια πρόταση που περικλείει ρήξεις με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, βεβαίως στην προοπτική ριζικής αλλαγής, μέσα από αυτό το αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο, το οποίο κατ' εξοχήν λέμε είναι μέτωπο συμμαχίας εργατικής τάξης - μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης και του χωριού. Και δεν το λέμε μόνο για να πολλαπλασιάσουμε τη δύναμη της πάλης, αλλά και γιατί πιστεύουμε ότι ένα μεγάλο μέρος των μικρομεσαίων στρωμάτων αντικειμενικά έχει πιο κοντά συμφέροντα με την εργατική τάξη".

Τέλος, με έμφαση αναφέρθηκε η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος στην ιδέα της συνεταιριστικοποίησης, που για το ΚΚΕ είναι ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο για τη δραστηριοποίηση των ΜΜΕ. Συγκεκριμένα τόνισε: "Η ιδέα της συνεταιριστικοποίησης είναι μια ιδέα η οποία μπορεί να συνδυάσει μια μορφή αξιοποίησης των μικρομεσαίων στρωμάτων και σε ατομική βάση και σε συλλογική... Για μας η ιδέα μικρομεσαίοι είναι συνεταιριστικοποίηση, την παλεύουμε στα πλαίσια του καπιταλισμού, ξέροντας ότι μέσα στον καπιταλισμό δεν μπορεί να υπάρξει, αλλά σαν ιδέα ανοίγει το δρόμο του μέλλοντος. Πολιτική κρατικού εμπορίου, κρατικών προμηθειών, καταμερισμός εργασίας ανάμεσα στη μεγάλη και τη μικρομεσαία παραγωγή - για μας η μεγάλη πρέπει να είναι κοινωνικοποιημένη, αντιμονοπωλιακή, σοσιαλιστική - αυτή είναι η βασικότερη κατεύθυνση που μπορεί να δώσει το όποιο παρόν και την όποια προοπτική. Ολοι οι άλλοι δρόμοι οδηγούν στο βασάνισμα, στην εξάρτηση και στα αδιέξοδα".

Συνοψίζοντας η Αλ. Παπαρήγα τόνισε: "Για μας το κρίσιμο ζήτημα είναι το εξής: Πρώτο, συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου. Δεύτερο, προβολή και διεκδίκηση αντιμονοπωλιακών αιτημάτων απ' τα μικρομεσαία στρώματα και τρίτο, θεωρούμε ότι η εργατική τάξη πρέπει να κάνει αυτή ένα μεγάλο βήμα πρωτοβουλίας συμμαχίας με τα μικρομεσαία στρώματα και το αντίθετο και να υπάρχει σαφής γραμμή. Η μάχη των ευρωεκλογών είναι μια ευκαιρία για να γίνει ένα βήμα στη συνειδητοποίηση των λαϊκών στρωμάτων και ιδιαίτερα της εργατικής τάξης και των μικρομεσαίων. Η θέση μας βεβαίως είναι γνωστή. Οτι σ' αυτές τις ευρωεκλογές πρέπει να υπάρχει θέση αντίθεσης και ρήξης με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι μπορεί σήμερα να γίνει καθολική ρήξη και αποδέσμευση. Την αποδέσμευση μπορεί να την κάνει μόνο μια λαϊκή εξουσία. Ομως πρέπει να έχεις λογική ρήξης ή διαδοχικών ρήξεων. Η λογική "μέσα στα πλαίσια της ΕΕ τι μπορούμε να κάνουμε" δε θα φέρει τίποτα. Η λογική της ρήξης θα φέρει τις νέες κατακτήσεις, προσωρινές, όχι πολύ βαθιές, αλλά μπορεί να δρομολογήσει μια γενικότερη πορεία".

Μ. Ζ.

Με σχεδόν απόλυτη ακρίβεια υλοποιείται η κυβερνητική πολιτική της τελειωτικής υποβάθμισης και περιθωριοποίησης του κρατικού τομέα των τραπεζών και της παράλληλης προώθησης όλων των μέτρων που ευνοούν τη δημιουργία ιδιωτικών μεγαθηρίων, τα οποία σύντομα θα ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος των "ευγενών" τραπεζικών εργασιών στη χώρα. Ηδη, με την ολοκλήρωση του ξεπουλήματος της Ιονικής δημιουργούνται νέα δεδομένα, καθώς στην πραγματικότητα έχουμε μια σαφή "αναβάθμιση" του ομίλου Πίστεως - Ιονικής, που κατέχει πλέον - και μάλιστα με διαφορά - τη δεύτερη θέση στην αγορά. Ετσι, ενώ μέχρι σήμερα η Εμπορική από κοινού με τη θυγατρική της Ιονική κατείχαν, με βάση το σύνολο του ενεργητικού τους το 17,8%, ο όμιλος του Γ. Κωστόπουλου εκτοξεύθηκε στο 18,1%, ενώ για την Εμπορική απέμεινε ποσοστό 10,7% της αγοράς.

Το σοβαρότερο είναι ότι η δεύτερη πλέον - πέραν της Αγροτικής που αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση - ελεγχόμενη από το δημόσιο τράπεζα βρίσκεται σε θέση αναπνοής από τον όμιλο Λάτση, που κατάφερε να διαθέτει το 8,4% της αγοράς.

Το βέβαιο είναι ότι η εικόνα που ακόμα και σήμερα έχει διαμορφωθεί δε θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη και καταληγμένη. Αλλωστε τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια που έχουν συγκεντρώσει τόσο η ΓΙΟΥΡΟΜΠΑΝΚ, όσο και ο όμιλος της Πειραιώς, αποτελούν κεφάλαια και προσδίδουν στα συγκροτήματα τέτοια ρευστότητα, η οποία ουσιαστικά υποχρεώνει τους διοικούντες να προχωρήσουν σε άμεσες κινήσεις. Πρόκειται για κεφάλαια που οι δύο όμιλοι είχαν συγκεντρώσει, προκειμένου να "χτυπήσουν" την Ιονική, άσχετα αν ο όμιλος Λάτση τελικά δεν υπέβαλε καν πρόταση για την εξαγορά της. Σε κάθε περίπτωση πάντως τα κεφάλαια αυτά πρέπει να "αξιοποιηθούν", αφού θεωρείται απαγορευτική οποιαδήποτε αδρανοποίησή τους. Σ' αυτά τα πλαίσια δε θα πρέπει να θεωρείται απίθανο ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα θα γίνουμε μάρτυρες νέων συνεργασιών, συμμαχιών ή και ακόμα συγχωνεύσεων και εξαγορών, προς την κατεύθυνση της παραπέρα οριστικοποίησης του σκηνικού στο χώρο των τραπεζών. Εκείνο που έχει κάποια σημασία να σημειωθεί είναι ότι πολλοί παράγοντες "βλέπουν" πως η επόμενη κίνηση θα αφορά την ισχυροποίηση του ομίλου Λάτση, μέσα από διευθετήσεις που θα γίνουν είτε με την Τράπεζα Πίστεως, είτε με την Πειραιώς, είτε και με τις δύο μαζί. Τέλος, αν και το ενδεχόμενο σύντομης κυβερνητικής παρέμβασης για το ξεπούλημα και της Εμπορικής δε φαίνεται να είναι στις άμεσες προτεραιότητες των κυβερνώντων, σημειώνεται πως έχει ειπωθεί ότι η Εμπορική θα αποτελέσει το "φιλέτο" που θα παραδοθεί στον Λάτση.

Κ.

Τα όσα συνέβησαν μέχρι χτες - που πάρθηκαν οι τελικές αποφάσεις της κυβέρνησης - γύρω από το ιδιοκτησιακό καθεστώς και το μέλλον της Ιονικής Τράπεζας, αποκαλύπτουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το μέγεθος του πολιτικοοικονομικού σκανδάλου, το οποίο συντελείται με την πολιτική ιδιωτικοποιήσεων σε διάφορους τομείς της οικονομίας. Η περίπτωση της Ιονικής, για την οποία δήλωναν υποψήφιοι μνηστήρες 3 όμιλοι τραπεζών (Eurobank του Λάτση με την Εργασίας, ALPHA Πίστεως του Γ. Κωστόπουλου και ο όμιλος της Τράπεζας Πειραιώς όπου μετέχουν διάφοροι γαλαζοπράσινοι επιχειρηματίες), είναι ολοφάνερη.

Προκύπτει με σαφήνεια και από το γεγονός ότι:

• Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου,ενεργώντας για λογαριασμό της κυβέρνησης, σαν ο ξεπεσμένος άρχοντας που πουλάει το χαλί για να πληρώσει την... υπηρέτρια, χαρακτήρισε χτες "επιτυχή" το διαγωνισμό πώλησης της Ιονικής. Αλήθεια, πού την είδε την "επιτυχία" ο κύριος υπουργός, όταν η πραγματική αξία της Ιονικής μαζί με την "προίκα" της, υπερβαίνει το 1 τρισεκατομμύριο δραχμές;
• Ο πρόεδρος της ALPHA Τράπεζας Πίστεως, Γιάννης Κωστόπουλος, ενώ μέχρι πέρσι την Ανοιξη δήλωνε πως για την απόκτηση της Ιονικής δεν πρόκειται να δώσει δεκάρα παραπάνω από τη λογιστική της αξία (περίπου 75 δισ. δραχμές), πρόσφερε τελικά προχτές 272 δισ. δραχμές, λες και τα δισεκατομμύρια είναι... στραγάλια. Τι άλλαξε από πέρσι και ο Γ. Κωστόπουλος πρόσφερε τελικά υπερτριπλάσια για την απόκτηση του 51% της Ιονικής, ενώ ο ίδιος έλεγε μέχρι πέρσι την Ανοιξη (γι' αυτό απείχε και από τον πρώτο διαγωνισμό) πως δεν πρόκειται να δώσει δεκάρα παραπάνω από 75 δισ. δραχμές;
• Ο όμιλος της Eurobank του Λάτση, που πέρσι πρόσφερε 135 δισ. δραχμές, δεν έκανε προσφορά στο δεύτερο διαγωνισμό, αν και δεν έκρυψε ποτέ την πρόθεσή του να ενισχύσει την παρουσία του στον τραπεζικό τομέα. Η αποχή του από το δεύτερο διαγωνισμό - που οδήγησε αυτή τη φορά την τράπεζα "φιλέτο" στα χέρια της Πίστεως - είναι άσχετη με τις πληροφορίες που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας και ανέφεραν ότι "Λάτσης και Κωστόπουλος τα βρήκαν στο παρασκήνιο... ", ή μήπως ενισχύει τις πληροφορίες που θέλουν τον όμιλο Λάτση να αποκτά σύντομα την Εμπορική Τράπεζα;

Ολα τα παραπάνω και πολλά άλλα, δείχνουν με το δικό τους τρόπο, ότι αυτοί που μετέχουν στο "φαγοπότι" εκποίησης κρατικών επιχειρήσεων - είτε σαν πωλητές(κυβέρνηση και διορισμένες από την κυβέρνηση διοικήσεις των κρατικών επιχειρήσεων), είτε σαν αγοραστές (οι όμιλοι μεγάλων ελληνικών και ξένων επιχειρήσεων που διεκδικούν αντί πινακίου φακής τις ιδιωτικοποιούμενες δημόσιες επιχειρήσεις), είτε σαν μεσάζοντες (ελληνικοί και ξένοι οίκοι που παρέχουν "συμβουλές" στην πλευρά των πωλητών ή των αγοραστών κλπ.) - "τρώνε καλά"...

Λ. Τ.

Τα εμπορικά καταστήματα, τα κρεοπωλεία, τα αρτοποιεία και τα σούπερ μάρκετ θα εφαρμόσουν κατ' εξαίρεση διευρυμένο ωράριο λειτουργίας κατά τη Μ. Βδομάδα για την εξυπηρέτηση του καταναλωτικού κοινού. Συγκεκριμένα, τα εμπορικά, όπως ανακοίνωσε η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Αττικής, Ομορων Νομών και Νήσων Αιγαίου, θα λειτουργήσουν ως εξής:

• Από τη Μ. Δευτέρα μέχρι και τη Μ. Πέμπτη 9.00 π.μ. - 9.00 μ.μ.
• Μ. Παρασκευή 1.00 μ.μ. - 7.00 μ.μ.
• Μ. Σάββατο 9.00 π.μ. - 3.00 μ.μ.

Τα εμπορικά του Πειραιά θα ανοίγουν στις 8.00 το πρωί λόγω της ιδιαιτερότητάς του ως πόλης - λιμάνι.

Τα σούπερ μάρκετ - που από τη 1 Απρίλη κλείνουν τις καθημερινές στις 9.00 το βράδυ λόγω έναρξης του εαρινού ωραρίου - θα λειτουργήσουν τη Μ. Βδομάδα ως εξής:

• Μ. Δευτέρα μέχρι και Μ. Πέμπτη 9.00 π.μ. - 9.00 μ.μ.
• Μ. Παρασκευή 1.00 μ.μ. - 9.00 μ.μ.
• Μ. Σάββατο 9.00 π.μ. - 8.00 μ.μ.

Τα κρεοπωλεία σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ενωσης Λιανοπωλητών Καταστηματαρχών Κρεοπωλών Αθήνας - Πειραιά θα λειτουργήσουν ως εξής:

• Μ. Δευτέρα 7.30 π.μ. - 4.00 μ.μ.
• Μ. Τρίτη 7.30 π.μ. - 4.00 μ.μ. και 5.00 μ.μ. - 9.00 μ.μ.
• Μ. Τετάρτη και Μ. Πέμπτη 7.30 π.μ. - 9.00 μ.μ.
• Μ. Παρασκευή 12.00 μ. - 9.00 μ.μ.
• Μ. Σάββατο 7.30 π.μ. - 4.00 μ.μ.

Τα αρτοποιεία τις μέρες αυτές θα κλείνουν στις 9.30 το βράδυ. τη Μ. Παρασκευή θα ανοίξουν στη 1.00 το μεσημέρι, ενώ την Κυριακή του Πάσχα θα είναι ανοιχτά μόνο για ψήσιμο φαγητών.

Τη Δευτέρα του Πάσχα θα παραμείνουν κλειστά όλα τα καταστήματα.