ΡΕΠΟΡΤΑΖ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο χτεσινός αγώνας μπάσκετ μεταξύ του Συλλόγου Ολυμπιονικών και της ομάδας της Μονάδας Απεξάρτησης Τοξικομανών (18 Ανω) του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής δεν είχε ηττημένους. Είχε μόνο νικητές: Τα παιδιά που δίνουν καθημερινά τη μάχη για να απεξαρτηθούν από τα ναρκωτικά και να κατακτήσουν ξανά τη ζωή.

Μάλιστα, ο αγώνας είχε και την πρωτοτυπία, για το μπάσκετ, να λήξει ισόπαλος (28 - 28). Η παράταση, που δεν έγινε, ίσως έχει το δικό της συμβολισμό: Οτι, δηλαδή, ο αγώνας κατά των ναρκωτικών είναι μια διαρκής, καθημερινή ...παράταση.

Ο αγώνας μπάσκετ έγινε νωρίς το μεσημέρι στο κλειστό γυμναστήριο του Νέου Ηρακλείου, που ήταν κατάμεστο. Δεκάδες μαθητές των δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων της περιοχής δεν παρακολουθούσαν απλώς τον αγώνα. Συμμετείχαν, με τον τρόπο τους.

Πριν απ' τον αγώνα, έγιναν αρκετοί χαιρετισμοί: Ο δήμαρχος του Νέου Ηρακλείου, Γιώργος Μαστοράκος, είπε ότι η εκδήλωση αποτελεί μια προσπάθεια συνάντησης των ανθρώπων που μάχονται στο στίβο με αυτούς που μάχονται για τη ζωή.

Η Κ. Μάτσα,διευθύντρια του "18 Ανω", υπογράμμισε ότι με αυτόν τον αγώνα στάλθηκε ένα μήνυμα στη νεολαία, ότι η ζωή αξίζει, μόνο όταν είναι γεμάτη με ενδιαφέροντα, αγώνες, πρωτοβουλίες. "Ζωή, πρόσθεσε, σημαίνει να υπάρχεις. Γι' αυτό εμείς λέμε "όχι στα ναρκωτικά", αλλά και "ναι στη ζωή"".Ο Στ. Τζωρτζής - 6ος Ολυμπιονίκης στα 300 μέτρα μετ' εμποδίων στο Μόναχο το 1972 - αναφέρθηκε στη σχέση των Ολυμπιακών Αγώνων και στον αγώνα για την απεξάρτηση. "Τα παιδιά, είπε, που δίδουν το σκληρό αυτό αγώνα, καθημερινά, είναι Ολυμπιονίκες της ζωής".

Η Α. Βερούλη, πρωταθλήτρια Ευρώπης στον ακοντισμό το 1982 και αντιδήμαρχος Νέου Ηρακλείου, υπογράμμισε: "Εσείς, Ολυμπιονίκες μας, φτάσατε στο υψηλότερο σκαλοπάτι του αθλητισμού και συνεχίζετε. Εσείς, φίλοι της Θεραπευτικής Κοινότητας, δίνετε τη δική σας μάχη για τη ζωή. Συνεχίστε".

Πριν γίνει η απονομή των βραβείων, δεκάδες μαθητές όρμησαν στο γήπεδο, περικύκλωσαν τους Ολυμπιονίκες και ζητούσαν αυτόγραφα. Ανάμεσά τους και η συντακτική ομάδα του 5ου Γυμνασίου Κάτω Χαλανδρίου, που εκδίδει την εφημερίδα "Πέμπτη Γνώμη",με την επικεφαλής Λ. Καρατζά και τον πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων κ. Βαμβακιανό.Οι μικροί συντάκτες, με κασετοφωνάκια και φωτογραφικές κάμερες, περικύκλωσαν κι εκείνοι τους Ολυμπιονίκες, όχι, όμως, για να πάρουν αυτόγραφα, αλλά μικρές δηλώσεις.

"Γιατί πήρατε μέρος σ' αυτή την εκδήλωση;", ρώτησαν τον Πύρρο Δήμα.

"Θέλουμε, απάντησε ο Π. Δήμας, να φέρουμε τα παιδιά στον αθλητισμό, μακριά από τα ναρκωτικά κι αυτό είναι το μήνυμα που στέλνω: Ναι στον αθλητισμό, όχι στα ναρκωτικά".

- Τι κοινό υπάρχει στην προσπάθεια ενός αθλητή και ενός νέου, που προσπαθεί να απεξαρτηθεί; ήταν η άλλη ερώτηση.

"Και οι δύο δίνουμε έναν αγώνα. Ολοι οι αγώνες είναι δύσκολοι. Το θέμα είναι να έχεις ψυχική δύναμη για να αγωνιστείς", απάντησε ο Π. Δήμας.

Ο Τάσος Μπουντούρης,πρόεδρος του Συλλόγου Ολυμπιονικών (3ος Ολυμπιονίκης στην ιστιοπλοϊα το 1980 στη Μόσχα), δήλωσε ότι ο Σύλλογος θα συνεχίσει αυτές τις δραστηριότητες. Εδωσε συγχαρητήρια στα παιδιά "που μπόρεσαν και στάθηκαν στα πόδια τους" και κάλεσε την κοινωνία να τους αποδεχτεί.

Ελενα ΦΥΝΤΑΝΙΔΟΥ

Ο Ρούλης (εκ του Θόδωρος - Θοδωρούλης - Ρούλης) καθόταν στην πολυθρόνα του. Εξυνε το κεφάλι του το οποίο εδώ και καιρό έχει απογυμνωθεί και από μαλλιά. Στο τραπέζι μπροστά του το "κόκκινο βιβλίο". Παραπέρα ένας χάρτης της Κίνας. Δίπλα η "Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη". Απέναντί του μια μεγεθυσμένη φωτογραφία του Μπούτα με τα γένια και την κάπα κρεμασμένη στον ώμο.

Κοιτάει τη φωτογραφία, και τα μάτια του, που θυμίζουν εκείνα της αλεπούς, πετούν φλόγες. Είναι πολύ νευριασμένος. Το "σχέδιο Μάο" απέτυχε παταγωδώς. Τα μπλόκα δεν έσπασαν.

Εχει και τον "Κινέζο" να του τηλεφωνεί συνεχώς και να τον πιέζει. "Τι ξέρει ο καθηγητής από αγρότες με καραγκούνικο κεφάλι", σκέφτεται και αρχίζει να τον στολίζει με "κοσμητικά" επίθετα, φωνάζοντας τόσο που η γραμματέας του απέξω τρέμει από το φόβο της. Η "μπάλα" παίρνει κι άλλους. Τον Αθανασάκη που αναφέρθηκε σε "κομψομόλους", χωρίς να σκαμπάζει γρυ από κομμουνιστική τακτική. Τον Σκανδαλίδη που μιλάει στους αγρότες λες και απευθύνεται σε Κολωνακιώτες. Τον Νικολάου που θέλει να το παίξει "κουτσαβάκι", ενώ είναι "τζάμπα μάγκας". "Μέχρι και η Διαμαντοπούλου πήρε θέση" λέει, και οι ...Χριστοπαναγίες "πάνε γόνα".

Ο Ρούλης φέρνει πάλι στο μυαλό του τη διάταξη των μπλόκων στη Θεσσαλία: Αλμυρός, Βελεστίνο, "Βιοκαρπέτ", διασταύρωση Βόλου, Συκούριο, Τέμπη και περιφερειακά στους νομούς κρατούν με χιλιάδες τρακτέρ. Τα νεύρα φουντώνουν κι άλλο. Αρπάζει το ποτήρι με το ουίσκι και το σπάει πάνω στη φωτογραφία του Μπούτα που είναι στερεωμένη στον τοίχο. Χτυπάει το τηλέφωνο. Πάλι ο"Κινέζος". Τα νεύρα "τσατάλια". Εδώ ο κόσμος χάνεται κι αυτός μόλις επέστρεψε από το Δουβλίνο πάει στην Ελευσίνα για "εφέ". Εδώ μας πήραν όλοι με τα λεμόνια - ο Μπούτας μάζεψε μια "μπούρδα" με τηλεγραφήματα συμπαράστασης - κι αυτός ονειρεύεται εκσυγχρονισμούς και συγκλίσεις. Δεν αντέχει άλλο να βλέπει τον Αρσένη και τον Τσοχατζόπουλο να τον χαιρετούν, όπου τον βρίσκουν, κουνώντας ρυθμικά το δεξί χέρι με το μεσαίο δάκτυλο κεκασμένο.

Ο Ρούλης προσπαθεί να ηρεμήσει. Γνωρίζει από την πείρα του στο επαναστατικό κίνημα ότι σε τέτοιες περιπτώσεις μετράει πολύ να είναι ήρεμος. Ξεκινάει από την απλή σκέψη ότι εφόσον οι αγρότες δε διαλύονται από τα μπλόκα χρειάζεται να διαλυθούν τα τρακτέρ. Μια λάμψη περνάει από το μυαλό του. "Να χρησιμοποιήσουμε την αεροπορία". Σηκώνει το τηλέφωνο και παίρνει τον αρχηγό του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα. "Βομβαρδίστε τα τρακτέρ. Διαλύστε τα", διατάζει. Ο αρχηγός τον ακούει και δεν πιστεύει στα αυτιά του. Κάτι προσπαθεί να πει, αλλά εκείνος τον κόβει: "Κόψτε το λαιμό σας. Εξαφανίστε τα τρακτέρ από την Εθνική οδό". Ο αρχηγός καταλαβαίνει ότι έχει να κάνει μ' έναν έξαλλο άνθρωπο και προσπαθεί να βρει δικαιολογίες. "Η Λάρισα είναι σκεπασμένη από πυκνή ομίχλη. Αν βομβαρδίσουμε υπάρχει κίνδυνος να γίνει λάθος και να σκοτωθεί πολύς κόσμος", ψελλίζει. Ο Ρούλης ωρύεται:"Χρησιμοποιήστε τα βομβαρδιστικά "παντός καιρού". Δε με νοιάζουν οι συνέπειες".

Ο αρχηγός υποβάλλει αμέσως την παραίτησή του. Στο τηλέφωνο πάλι ο "Κινέζος". Ο Ρούλης έξω φρενών φωνάζει: "Δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο Κώστα. Δέξου τον Μπούτα και τους άλλους και συζήτα μαζί τους. Και υποβάλω την παραίτησή μου".

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ