Στη μετατροπή και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης (ΝΑ) σε φορομπηχτικό μηχανισμό στρέφει, συστηματικά, τις προσπάθειές της η κυβέρνηση. Κατά το πρότυπο της πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης, φροντίζει να χρηματοδοτεί το θεσμό με ελάχιστα κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό. Τον αντιμετωπίζει σαν άλλο ένα διοικητικό μηχανισμό, "ταγμένο" στην πορεία προς την ΟΝΕ. Και βασίζεται σε αιρετούς προσκείμενους σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ, που δεν αντιδρούν στην οικονομική ασφυξία. Που δε διεκδικούν κονδύλια, τα οποία κατέβαλαν οι φορολογούμενοι, μέσω της άμεσης φορολογίας, για να αποδοθούν στη ΝΑ, ώστε αυτή να προσφέρει έργα και υπηρεσίες. Που έχουν αποδεχτεί τις κατευθύνσεις των Βρυξελλών για παραπέρα φορολόγηση από την Αυτοδιοίκηση και παροχή υπηρεσιών της επί πρόσθετη πληρωμή.

Οι κατευθύνσεις αυτές εξυπηρετούνται και από το νομοσχέδιο που καθορίζει τους πόρους της ΝΑ και που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή, την προηγούμενη βδομάδα. Νομοσχέδιο που επιτείνει την οικονομική μιζέρια του θεσμού. Που προσδιορίζει τα όρια των δαπανών τους, "ώστε να είναι συμβατά με τις γενικότερες μακροοικονομικές και δημοσιονομικές εξελίξεις" - όπως σημειώνεται στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου. Δηλαδή, που προσδιορίζει το ανώτατο όριο των εξόδων των ΝΑ, οι οποίες χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Και αυτό γιατί οι προϋπολογισμοί, που θα συντάξουν για πρώτη φορά το επόμενο οικονομικό έτος, ελέγχονται από τα υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών και ανάλογα εγκρίνονται ή όχι. Ετσι, αν κάποιοι προϋπολογισμοί δε συμβαδίζουν με την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική για περικοπή κοινωνικών δαπανών, θα επιστρέφονται προς "διόρθωση". Αν οι νομαρχιακοί προϋπολογισμοί έχουν έξοδα παραπάνω από τα κονδύλια που θα λαμβάνουν από τον κρατικό προϋπολογισμό και δεν εμφανίζουν άλλες πηγές κάλυψής τους, δε θα εγκρίνονται. Ακόμα και αν τα έξοδα αυτά αφορούν έργα προτεραιότητας για τους δημότες.

Επιπλέον, αποδεικνύεται από αυτόν τον "έλεγχο" το πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τη ΝΑ. Δηλαδή, ως διοικητικό μηχανισμό προώθησης των επιλογών της ίδιας και των Ευρωπαίων εταίρων και όχι ως αυτοδιοικητικό θεσμό, που λαμβάνοντας υπόψη τις λαϊκές ανάγκες θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί προγράμματα.

Και είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο υπουργός Εσωτερικών Αλ. Παπαδόπουλος,δημοσιοποιώντας το περιεχόμενο του νομοσχεδίου τον Ιούλη, έκανε σαφές πως κυβερνητικός στόχος είναι η προσαρμογή της λειτουργίας του θεσμού στη δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης. Είχε καλέσει, μάλιστα, τους αιρετούς να αναλάβουν μερίδιο ευθύνης στην παραπάνω προσπάθεια. Να συμπράξουν δηλαδή στην καταρράκωση τόσο της δευτεροβάθμιας, όσο και της πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Να σημειωθεί και πως η δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης καθορίζεται με ένα και μοναδικό γνώμονα: Την πορεία της χώρας προς την ΟΝΕ. Ανεξάρτητα από τα δυσάρεστα αποτελέσματα που και η πορεία και η ίδια η ΟΝΕ φέρνει στους εργαζομένους. Και αν οι Βρυξέλλες επιβάλλουν τις περικοπές στην οικονομική ενίσχυση της ΝΑ, έτσι θα γίνει. Αν επιβάλλουν την πρόσθετη φορολόγηση των δημοτών και από τις νομαρχίες, αυτό θα προωθήσουν. Αν σχεδιάζουν ένα μέλλον για τη χώρα πέρα και μακριά από τις ανάγκες των ανθρώπων της και σύμφωνο με τις ανάγκες των πολυεθνικών, αυτό θα εκβιάσουν. Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει δώσει εδώ και χρόνια την οδηγία 92/50 για προώθηση της πρόσθετης φορολόγησης και των ιδιωτικοποιήσεων και από την Αυτοδιοίκηση και οι εγχώριοι υποστηρικτές τους θα διαμορφώσουν και θα στηρίξουν το ανάλογο νομικό πλαίσιο, προκειμένου να επιτύχουν τους "στόχους" της Σύγκλισης. Και στην προσπάθεια αυτή κυβερνώντες και εταίροι θέλουν όχι σύμμαχο, αλλά υφιστάμενο και διεκπεραιωτή τη ΝΑ.

Σε αυτό το πλαίσιο, το νομοσχέδιο "κατοχυρώνει" την επιβολή πρόσθετων φόρων και τελών για κάθε έργο που αναπτύσσεται στην περιοχή της κάθε Νομαρχίας. Μάλιστα, στη σχετική εισηγητική έκθεση, ουσιαστικά παροτρύνει τα Νομαρχιακά Συμβούλια να αυξήσουν τις δαπάνες που "χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από πόρους της ΝΑ και που προέρχονται από ανταποδοτικά τέλη".Αυτό σημαίνει πως αν κάποιος νομάρχης θέλει να κάνει έργο και δεν επαρκούν τα ελάχιστα κονδύλια που παίρνει από την κεντρική διοίκηση, με τις ευλογίες της κυβέρνησης μπορεί να προχωρήσει στην επιβολή τελών, προκειμένου να εξασφαλίσει τα απαιτούμενα κονδύλια.

Αυτή η "λογική" δεν είναι άγνωστη σε πολλούς νομάρχες - κάποιοι αποτέλεσαν τους πιλότους για να ακολουθήσουν... "άξιοι" συνεχιστές. Οπως δεν είναι άγνωστη και στους εργαζόμενους της χώρας.

Τους εργαζόμενους που καταβάλλουν κάθε χρόνο φόρους, ένα ποσοστό των οποίων αφορά τη ΝΑ. Ποσοστό που πρέπει να της αποδίδεται από την κυβέρνηση, προκειμένου να παίξει τον κοινωνικό και αναπτυξιακό της ρόλο, επιστρέφοντας στους φορολογούμενους έργα και υπηρεσίες, εφόσον οι ίδιοι έχουν ήδη πληρώσει για αυτά. Τους εργαζόμενους που καλούνται να πληρώσουν δυο φορές για μια υπηρεσία. Μια στην κυβέρνηση, που παρακρατά αυτά τα χρήματα και άλλη μια στη νομαρχία, που δεν της έχουν αποδοθεί και η ίδια δεν τα διεκδικεί.

Κυβερνητικές αντιπροσωπείες της κεντρικής διοίκησης σε επίπεδο νομού. Αυτό το μέλλον επιφυλάσσει η κυβέρνηση για τις νομαρχίες, όπως αποδεικνύεται από μια άρθρο προς άρθρο ανάγνωση του νομοσχεδίου για τα οικονομικά του θεσμού. Οι αιρετοί, εκλεγμένοι για να εξυπηρετήσουν λαϊκές ανάγκες, δε θα έχουν λόγο ούτε για την κατάρτιση των νομαρχιακών προϋπολογισμών. Για όλα θα παίρνουν εντολές από την κυβέρνηση. Και για το περιεχόμενο και για τον τύπο κατάστρωσης των σχεδίων τους. Επιπλέον, για να τους διευκολύνει στην ανεύρεση πόρων - εφόσον τους πετσοκόβει την αναγκαία και απορρέουσα από το ίδιο το Σύνταγμα κρατική οικονομική ενίσχυση - τους εφοδιάζει με το θεσμικό οπλοστάσιο για την επιβολή πρόσθετων φόρων και τελών στο δημότη και για την "εκποίηση" της νομαρχιακής περιουσίας.

Ως τακτικά έσοδα αναφέρει μόνιμους φόρους και τέλη υπέρ των νομαρχιών. Επιπλέον, τέλη, δικαιώματα και εισφορές, αυτή τη φορά ανταποδοτικού χαρακτήρα. Και εισοδήματα από εκμετάλλευση της κινητής και ακίνητης περιουσίας, με άλλα λόγια ξεπούλημα σε ιδιώτες.

Κάνει λόγο για "ειδική ετήσια επιχορήγηση από τον τακτικό προϋπολογισμό για την κάλυψη του κόστους άσκησης κρατικών αρμοδιοτήτων, οι οποίες μεταβιβάζονται στη ΝΑ". Σε αυτό το σημείο λείπει ο επιθετικός προσδιορισμός "πάγια". Αρα, η κάλυψη της οικονομικής επιβάρυνσης από τη μεταβίβαση αυτή δεν είναι εγγυημένη και μπορεί να σταματήσει όποτε το θελήσει η κυβέρνηση.

Ως έκτακτα έσοδα της ΝΑ, αναφέρει "τέλη για χρήση έργων που χρηματοδοτούνται με δανεισμό". Νέα τέλη, ακόμα και για να καλυφθούν δάνεια που θα πάρει η εκάστοτε νομαρχία προκειμένου να παραχθεί έργο.

Σε ένα ρεσιτάλ κυνικότητας, μιλά για "εκποίηση περιουσιακών στοιχείων", ενώ δεν παραλείπει να μιλήσει για χρηματοδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση ή άλλων διεθνών οργανισμών. Και αυτό ενώ είναι γνωστό πως οι εταίροι δε χρηματοδοτούν για έργα ανάγκης. Με βάση την αρχή της διαβόητης "επιλεξιμότητας" στη χρηματοδότηση έργων, δεν κρίνονται "επιλέξιμα" έργα οι παιδικοί σταθμοί (σχετικό έγγραφο 16ης Γενικής Διεύθυνσης Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει αποσταλεί στον περιφερειάρχη Αττικής). Ομως κρίνονται "επιλέξιμα" και χρηματοδοτούνται άλλα, "αναγκαία" για τα λαϊκά στρώματα έργα, όπως γήπεδα γκολφ, ενταγμένα σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες...

Στην παράγραφο 3 αναφέρεται: "Με κοινή απόφαση των υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομικών, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση της Ενωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας, καθορίζονται τα κριτήρια και η διαδικασία κατανομής των εν λόγω εσόδων στις ΝΑ. Ως κριτήρια κατανομής λαμβάνονται υπόψη ιδίως:

α) το πληθυσμιακό μέγεθος, οι πληθυσμιακές διακυμάνσεις ανά εποχές και η δημογραφική βάση.

β) το μήκος και η βατότητα του οδικού δικτύου.

γ) το επίπεδο των κοινωνικών εξυπηρετήσεων.

δ) η δυνατότητα άντλησης τοπικών πόρων.

ε) οι περιβαλλοντικές συνθήκες.

Η κατανομή των εσόδων αυτών στις ΝΑ γίνεται με κοινές αποφάσεις των ανωτέρω υπουργών που εκδίδονται κατ' έτος".

Δηλαδή, τα κριτήρια κατανομής των πόρων παραμένουν αδιευκρίνιστα. Θα λαμβάνονται "ιδίως" υπόψη ορισμένες παράμετροι, χωρίς να αναφέρεται και ποιες άλλες θα παίζουν ρόλο. Επίσης, περιλαμβάνονται και κάποιες διατάξεις -"λάστιχο", όπως αυτή περί του μήκους και της βατότητας του οδικού δικτύου. Από την προηγούμενη εμπειρία προκύπτει: Αν υπάρχουν νομοί, όπου πρέπει να γίνουν οδικά έργα για να εξυπηρετηθούν τα σχέδια των Βρυξελλών για τη χώρα (την κατοχύρωσή της δηλαδή ως κόμβου διακίνησης εμπορικών αγαθών), το οδικό δίκτυο θα κρίνεται ανεπαρκές και κονδύλια θα οδεύουν στο νομό για να το ενδυναμώσουν.

Αν υπάρχουν ανάγκες για κατασκευή δρόμων, προκειμένου να συνδεθούν χωριά και να διευκολύνουν τη λειτουργία των εργαζομένων, αλλά δε συνάδουν με τα οράματα περί ΟΝΕ, το οδικό δίκτυο θα κρίνεται επαρκέστατο.

Επιπρόσθετα, η κυβέρνηση θα "εκτιμά" και "τη δυνατότητα άντλησης τοπικών πόρων". Τη δυνατότητα, δηλαδή, των νομαρχιών να επιβάλλουν χαράτσια στους κατοίκους των νομών. Μάλιστα, έχοντας δώσει στους αιρετούς το θεσμικό οπλοστάσιο για να επιβάλλουν όλο και περισσότερους φόρους στους δημότες, είναι σίγουρο πως σε κάθε νομό θα "αναδειχτούν" οι δυνατότητες άντλησης πόρων από την τσέπη του δημότη. Αν οι ίδιοι αιρετοί δεν τις "βλέπουν", θα τις υποδεικνύουν οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες.

Στην παράγραφο 2 διευκρινίζεται πως "η σύνταξη του σχεδίου προϋπολογισμού εσόδων και εξόδων από τη Νομαρχιακή Επιτροπή και η ψήφιση του προϋπολογισμού από το Νομαρχιακό Συμβούλιο γίνεται έως το τέλος των μηνών Αυγούστου και Σεπτεμβρίου κάθε έτους αντίστοιχα, με βάση απόφαση κατάρτισης προϋπολογισμού που εκδίδεται από τα υπουργεία Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομικών.

Η απόφαση αυτή καθορίζει μεταξύ άλλων και τα επιτρεπόμενα όρια εξέλιξης των δαπανών, έτσι ώστε να είναι συμβατά με τις γενικότερες μακροοικονομικές και δημοσιοοικονομικές εξελίξεις, με εξαίρεση τις δαπάνες που χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από πόρους της ΝΑ που προέρχονται από ανταποδοτικά τέλη".

Και στην παράγραφο 4 η κυβέρνηση συνεχίζει: "Οι συνολικές λειτουργίες και λοιπές δαπάνες του προϋπολογισμού των ΝΑ δεν μπορούν να αυξάνονται σε ετήσια βάση κατά ποσοστό μεγαλύτερο εκείνου της αύξησης των αντίστοιχων συνολικών δαπανών του Κρατικού Προϋπολογισμού, που προβλέπονται για την κεντρική διοίκηση".

Η κυβέρνηση διευκρινίζει πώς αντιμετωπίζει τη ΝΑ. Οχι ως βαθμίδα Αυτοδιοίκησης με λόγο και πρόγραμμα. Αλλά ως ένα μέρος της κεντρικής διοίκησης που διατάσσεται να καταρτίζει προϋπολογισμούς, οι οποίοι δε θα ξεφεύγουν ούτε από τον τύπο, ούτε από το περιεχόμενο του κρατικού προϋπολογισμού. Οι νομαρχίες εντέλλονται, οι δαπάνες τους - που αφορούν επενδύσεις και έργα που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι - να μην ξεπερνούν όρια που θα θέσουν όχι οι αιρετοί του θεσμού, αλλά οι κυβερνώντες. Νομάρχες και νομαρχιακοί σύμβουλοι ψηφίστηκαν από το λαό και δεν έχουν, τελικά, ρόλο. Η κυβέρνηση θα τους καπελώνει και θα τους ορίζει πώς οφείλουν να κινηθούν και ποιες ανάγκες θα εξυπηρετήσουν, ανεξάρτητα από τη λαϊκή βούληση και τις λαϊκές ανάγκες.

Και εκτός από την ουσία του καπελώματος, η κυβέρνηση κατοχυρώνει και το τυπικό μέρος της υπόθεσης. Αφού επιτάσσει πως κατάρτιση και ψήφιση των νομαρχιακών προϋπολογισμών θα πρέπει να ολοκληρώνεται κάθε χρόνο μέχρι τα τέλη του Σεπτέμβρη, στην παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου συνεχίζει: "Σύνοψη του προϋπολογισμού των ΝΑ περιλαμβάνεται σε ιδιαίτερο τεύχος, που συνοδεύει τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Με απόφαση των υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομικών καθορίζεται το περιεχόμενο της σύνοψης του προϋπολογισμού, οι σχετικές διαδικασίες και ο χρόνος υποβολής καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια". Οχι μόνο οι προϋπολογισμοί των νομαρχιών θα καταρτίζονται αποκλειστικά με βάση τις κατευθύνσεις που θα δίνει η κεντρική διοίκηση, αλλά θα αποτελούν και αναπόσπαστο κομμάτι του δικού της προϋπολογισμού.

Με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης θεσμοθετούνται Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι (ΚΑΠ) για τις νομαρχίες, κατά το πρότυπο των ΚΑΠ που δίνονται εδώ και μερικά χρόνια στους δήμους και τις κοινότητες. Οι ΚΑΠ υπολογίζονται ως ποσοστό επί ορισμένων φόρων, που επιβάλλονται από την κεντρική διοίκηση στους φορολογούμενους. Ποσοστό που θα αποδίδεται στη ΝΑ. Τα δε κριτήρια κατανομής των πόρων παραμένουν αδιευκρίνιστα.

Επιπλέον, η εμπειρία της αυθαίρετης παρακράτησης θεσμοθετημένων πόρων της πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης - ξεπερνούν το 1 τρισ. δραχμές - καταδεικνύει πως ο συγκεκριμένος τρόπος επιχορήγησης του θεσμού δεν κατοχυρώνει ούτε καν την απόδοση των φόρων που του αναλογούν. Αλλωστε, αυτοί μεταβάλλονται σύμφωνα με την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική ή και τις επιδιώξεις της.

Πάντως, το νομοσχέδιο προβλέπει πως θα αποδίδονται στη ΝΑ τα ακόλουθα ποσοστά φόρων:

• Το 2% από το Φόρο Προστιθέμενης Αξίας
• Το 15% από τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων
• Το 100% από τα τέλη διενέργειας τεχνικών ελέγχων
• Το 10% από το φόρο μεταβίβασης οικοδομών, οικοπέδων κι αγροκτημάτων
• Το 10% από το εφάπαξ τέλος ΙΧ και ΔΧ οχημάτων πρώτης κυκλοφορίας.

Αν αυτά τα ποσοστά μεταφραστούν σε νούμερα, προκύπτει πως η οικονομική ενίσχυση της ΝΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι - κυριολεκτικά - μηδαμινή. Με βάση τα νούμερα του προϋπολογισμού για τον επόμενο χρόνο, η ΝΑ θα πάρει μόλις 90 δισ. δρχ.! Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο "υψηλότατο" 0,53% του συνόλου των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού για το 1999.

Το νομοσχέδιο για την πενιχρή οικονομική χρηματοδότηση της ΝΑ δεν ήρθε από μόνο του. Είναι απόρροια ενός ευρύτερου σχεδίου της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης για όλο και δραστικότερο περιορισμό της οικονομικής ενίσχυσης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από την κεντρική διοίκηση. Ενός σχεδίου που αναδείχτηκε και από το νόμο 2469/97, "Για τον περιορισμό και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των κρατικών δαπανών".

Από το άρθρο 4 του συγκεκριμένου νόμου, ορίζεται πως οι ΝΑ πρέπει να υποβάλουν τριετές επιχειρησιακό σχέδιο για τα έτη 1997 - 1999 στα υπουργεία Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Σχέδιο με προτάσεις για συγκράτηση του ποσοστού αύξησης της κρατικής επιχορήγησης - σε ονομαστικούς όρους - έως το ήμισυ του προβλεπόμενου για κάθε χρόνο πληθωρισμού. Δηλαδή, οι ΝΑ θα πρέπει να συντάσσουν σχέδια έχοντας ως δεδομένο ότι κάθε χρόνο ακόμα και η ονομαστική αύξηση της οικονομικής τους ενίσχυσης θα υπολείπεται του μισού του πληθωρισμού.

Ετσι, για το 1998 και με επίσημη κυβερνητική πρόβλεψη για πληθωρισμό 4%, αν νομαρχίες έπαιρναν 100 εκατομμύρια το 1997 ως κρατική χρηματοδότηση, θα έπρεπε να κανονίσουν τις δραστηριότητές τους, τις λειτουργικές τους δαπάνες και τα αναπτυξιακά τους προγράμματα, ώστε φέτος να τα καλύψουν με 102 εκατομμύρια.

Πώς θα τα κατάφερναν να αντεπεξέλθουν στις τεράστιες ανάγκες τους; Ο νόμος αποσαφηνίζει: "Μέσω της αξιοποίησης των περιουσιακών της στοιχείων, της προώθησης των παραγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών, της συγκράτησης των δαπανών της και της πιο αποτελεσματικής διαχείρισης των ιδίων εσόδων". Αν αντικατασταθούν τα παραπάνω εύσχημα με το ξεπούλημα της νομαρχιακής περιουσίας σε ιδιώτες, την επιβολή φόρων για κάθε παρεχόμενη υπηρεσία και το κουτσούρεμα ακόμα και των πιο αναγκαίων λειτουργικών δαπανών, αποκαλύπτεται η αληθινή εικόνα.

Να σημειωθεί ότι η σύνταξη των επιχειρησιακών σχεδίων ανατίθεται σε ιδιώτες και ότι τα σχέδια αυτά "υποβάλλονται στο εποπτεύον υπουργείο (σ.σ.: στην προκειμένη περίπτωση, στο υπουργείο Εσωτερικών) και στο υπουργείο Οικονομικών, από τα οποία και αξιολογούνται. Με βάση τις αξιολογήσεις αυτές καθορίζεται η επιχορήγηση κάθε φορέα, στα πλαίσια περιορισμού και συγκράτησης των επιχορηγήσεων του Τακτικού Προϋπολογισμού".

Το μηδαμινό ποσοστό του κρατικού προϋπολογισμού που θα αποδίδεται στις νομαρχίες, συνολικά η σταδιακή μείωση της κρατικής επιχορήγησης και η "στροφή" στην τσέπη του δημότη δε συμβαίνουν τυχαία.

Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και η προσπάθεια της κυβέρνησης για μεταφορά αρμοδιοτήτων από την κεντρική διοίκηση στη ΝΑ, χωρίς τη μεταφορά και των αντίστοιχων πόρων. Η προσπάθεια αυτή βρίσκει ανταπόκριση στην πλειοψηφία των αιρετών που πρόσκεινται σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ. Αυτών που δεν αντιδρούν καθόλου στα κυβερνητικά σχέδια ή στην καλύτερη των περιπτώσεων εξαντλούνται σε φραστικούς διαξιφισμούς με την κυβέρνηση. Ετσι η ΝΑ βρίσκεται με αρμοδιότητες, τις οποίες όμως δεν έχει τα οικονομικά μέσα για να λειτουργήσει και στρέφεται στην εύκολη λύση: την αφαίμαξη των δημοτών.

Για το μετρό και τις "τρύπες" του στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Αθήνας έρχονται κατά καιρούς διάφορες μελέτες της "Αττικό Μετρό", απλά και μόνο για επικύρωση από την πλειοψηφία. Θα επικυρωθεί και η "τρύπα" των 20 δισ. δρχ. από τους πόρους για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ή θα υπάρξει αντίδραση από το νέο Νομαρχιακό Συμβούλιο;

Οι νομαρχίες εκδίδουν μόνο τα διπλώματα. Η κυβέρνηση παρακρατά πολλά από αυτά που αναλογούν και στη νομαρχία από τα τέλη κυκλοφορίας...

Ο ρόλος των νομαρχιών, όπως τον περιέγραφε η κυβέρνηση με την καθιέρωση της αιρετής δευτεροβάθμιας Αυτοδιοίκησης, υποτίθεται πως θα ήταν καθοριστικός για τα μεγάλα έργα. Η εμπειρία της πρώτης τετραετίας ήταν απογοητευτική. Τα "ψίχουλα" που μοιράζονται τώρα από την κυβέρνηση δε φτάνουν ούτε για τα λειτουργικά έξοδά της...

ΚΕΙΜΕΝΑ: Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ