ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κανένα κανάλι στις περιοδείες του υποψήφιου υπερνομάρχη Αθήνας - Πειραιά, του Θανάση Παφίλη! Κανένα! Ολα τα κανάλια στη συνέντευξη του άλλου υποψήφιου υπερνομάρχη, του Μ. Γλέζου, που τον στηρίζει ο ΣΥΝ!.. Κρίνετε και συμπεράνετε...

***

Δε γίνεται να μάθουμε, τι κρύβεται πίσω από τα λεγόμενα συλληφθέντων, δήλωσε ο Κακαουνάκης (ΜΕΓΚΑ)! Γιατί; Γιατί χρειάζεται εκπομπή 15 ωρών, πρόσθεσε! Αφού, λοιπόν, εκπομπή 15 ωρών δε γίνεται να υπάρξει, δε θα μάθουμε!!! Απλό...

***

Η Νικολούλη ψάχνει (κι αυτή) για κάποιον (κάποιους) της «17Ν» ή του ΕΛΑ; Ισως ναι, ίσως όχι! Πάντως την Πέμπτη στο ΑΛΤΕΡ αναδιφούσε στα μυστικά της ατζέντας του Γιωτόπουλου!!! Τρέμετε τρομοκράτες...

Τελικά, η ατζέντα που βρέθηκε, ήταν της γυναίκας του και όχι του Γιωτόπουλου; (ΣΤΑΡ). Τελικά, δηλαδή, έτσι ή αλλιώς, μας δουλεύετε...

***

Ωραίος ο Κονδύλης! «Οταν μπήκα στη 17Ν, κατάλαβα ότι δεν ήταν κατασκεύασμα της CIA! Πριν μπω, νόμιζα ότι ήταν»!!! Απίθανος ο τύπος...

***

Εχετε δύο μήνες ακριβώς, που παίζετε καθημερινώς τα ίδια! Καλύτερα! Θα σας καταλάβει και ο λαός πιο γρήγορα...

***

Αντιγράφουμε από τις TV τις ιδιότητες που δίνουν (οι TV) στους παραθυράκηδες: Θύμα, γραφολόγος, δημοσιογράφος, παρ' ολίγον θύμα, πρώην πράκτορας, ψυχολόγος!...

***

Κάτω από τη μύτη πρακτόρων, είπε ο ΑΛΤΕΡ, η «Αννα» συνέχιζε να δρα! Και οι υπηρεσίες, είπε το ΑΛΤΕΡ, είχαν πλούσιο φάκελο της Αννας! Τώρα η Αννα είναι στη Γερμανία(;)! Μπράβο Αννα...

***

Τράγκας και Κακαουνάκης: «Νοικιασμένοι» και οι δυο τους! Ο ένας στο ΑΛΤΕΡ, ο άλλος στο ΣΤΑΡ (κυρίως)! Και λένε ό,τι μπορούν! Με φιλότιμο είναι η αλήθεια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

***

«Πόσο σε θέλω, πόσο μου λείπεις»!!! Συγκλονιστικές οι στιγμές της Βανδή στην Αυστραλία! Τραγουδάει και το παραπάνω! Συγκλονιστικό!...

***

Οσονούπω ξανάρχεται ο Λοβέρδος; Γιατί; Δεν είναι καλύτερα τώρα με τον Κ. Αρβανίτη; 'Η, μήπως, ο Λοβέρδος ξανάρχεται, επειδή τώρα είναι καλύτερα;

***

Τελικά ο Μπιν Λάντεν, που ήταν πράκτορας της CIA, έπαψε να είναι πράκτορας της CIA; Το ερώτημα τέθηκε στον Τηλέπαθο, όμως ο ατυχής αδυνατούσε (και αδυνατεί) να απαντήσει με σιγουριά...

***

Μετά την Κεφαλονιά μέρες χολιγουντιανής δόξας γνώρισε και η Σαντορίνη, όπου έγιναν κάποια γυρίσματα της νέας ταινίας της σταρ Ατζελίνα Τζολί. Περιττό φυσικά να πούμε ότι οι TV μας ζάλισαν κυριολεκτικώς, διαφημίζοντας την ταινία...

***

Αντε αγαπητοί μου τηλέπαθοι, γεια σας και χαρά σας και για σήμερα. Καλά να είστε με συντροφιά τον Κυριακάτικο «Ριζοσπάστη», πιο πλούσιο από κάθε άλλη Κυριακή, καθότι αύριο είναι 1η Σεπτέμβρη, πρώτη μέρα του φθινοπώρου.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Associated Press

ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ - ΜΑΛΑΙΣΙΑ

Οι απελάσεις συνεχίζονται...

Το μέλλον μοιάζει αβέβαιο για τη Φιλιππινέζα μητέρα και το παιδί της, που επιστρέφουν με πολεμικό στην πατρίδα μετά την απέλασή τους από τη Μαλαισία. Η απέλαση πλέον των 600.000 οικονομικών μεταναστών, που άρχισε τους τελευταίους μήνες και συνεχίζεται στη Μαλαισία ξεσήκωσε διαδηλώσεις καθώς τουλάχιστον 30 οικονομικοί μετανάστες πέθαναν από ασφυξία στην πορεία, ανάμεσά τους τουλάχιστον τρία παιδιά...

Οι ηθικοί νικητές...

«Τράβηξαν ολόισια στην αυγή με την ακαταδεχτιά του ανθρώπου / που πεινάει / μέσα στα ασάλευτα μάτια τους είχε πήξει ένα άστρο / στον ώμο τους κουβάλαγαν το λαβωμένο καλοκαίρι».

(Γ. Ρίτσος)

Πενήντα τρία χρόνια απ' τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου στη χώρα μας (1946-1949). Ο ΔΣΕ: επικεφαλής της διεξαγόμενης αναμφίβολα ιστορικής πάλης. Ηθικά, ποτέ δε νίκησαν οι «νικητές». Ποτέ δε νίκησαν οι «ηττημένοι». Ο Λαογέννητος απελευθερωτικός δρόμος, η εθνική και κοινωνική απελευθέρωση του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, πάλεψε με αυταπάρνηση σε μάχες διαλεκτικές του Λόγου - της γροθιάς. Η ψυχή της Εθνικής Αντίστασης, ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας. Στο Γράμμο και το Βίτσι. Οι ηρωισμοί, αυτοθυσίες των ανταρτών είναι μυθικές. Αυτοί που καθόριζαν τις εξελίξεις (εσωτερικές) ήταν κυρίως ο αγγλικός ιμπεριαλισμός. Η ντόπια ολιγαρχία. Απ' την άλλη μεριά οι αντάρτες του λαϊκού κινήματος. Μιλούσαν για ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία. Την υπεράσπισαν στα πεδία των μαχών ενάντια στους γερμανοφασίστες κατακτητές. Ζητούσαν ειρήνευση. Αλλά, οι Αγγλοι ιμπεριαλιστές, τα ντόπια συμφέροντα βύθισαν με τις λόγχες, τα κανόνια, τα τανκ στο αίμα την Ελλάδα (Δεκέμβρης 1944). Εδινε ουσιαστικά το έναυσμα για το ό,τι θα επακολουθούσε.

Οι διώξεις των αγωνιστών, εξορίστων, οι εκτελέσεις - τα στρατοδικεία - ακύρωναν ουσιαστικά τη Συμφωνία της Βάρκιζας (1945). Οι ανείπωτοι διωγμοί που υπέστησαν οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης - το καταμαρτυρούν «νικητές» και «ηττημένοι» ψύχραιμα απ' τις εικόνες εκείνης της περιόδου: συλλήψεις, ξύλο - το έγκλημα, η αυτοδικία ενός παρακράτους. Η αδήριτη αμυντική ανάγκη της υπεράσπισης των αγωνιστών απ' τη φυσική τους εξόντωση, ήταν η αιτία του δεύτερου αντάρτικου πέρα απ' τα οράματα της πλατιάς Δημοκρατίας. Σε μια πρωτόγνωρη για την Ελλάδα περίοδο, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος ήταν η καθοδήγηση. Η καρδιά. Η διδαχή της Ιστορίας σ' εκείνο το προσκλητήριο των ψυχών και της ταξικής πάλης - όπου συνεργάστηκαν πατριώτες - ακόμα αποφασισμένοι να πολεμήσουν - ακόμα και με αρνητικούς συσχετισμούς δυνάμεων απέναντι στην αντίδραση. Το λαϊκό κίνημα. Η «τραγωδία» και η πάλη. Ο αντάρτης λαός μπαίνει στη φωτιά χωρίς να φοβάται αν θα καεί.

Ο ΔΣΕ στις επάλξεις άφησε μια ισχυρή ιστορική παρακαταθήκη στην Ιστορία των αγώνων του επαναστατικού κινήματος. Η ταξική πάλη που διεξάγεται στην ελληνική κοινωνία - έχει πολλαπλά να διδαχθεί απ' τις ιδέες και τον ηρωισμό του Ελληνα αντάρτη. Οι απαράμιλλες ιδέες δεν είναι δυνατόν να αμαυρωθούν όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να παραχαράξουν την Ιστορία. Τα πατριωτικά αισθήματα του ΔΣΕ - και η πρωτοπορία τους έγιναν κύτταρα εμβολιασμού όλων των προοδευτικών δυνάμεων, για τη διεύρυνση της Δημοκρατίας. Η ιστορία και η προσωπική παλικαριά των ανταρτών του ΔΣΕ συνεχίστηκε στις χώρες της τότε ΕΣΣΔ. Βρήκαν φιλόξενο καταφύγιο. Υπερήφανοι μέχρι το γυρισμό τους στην Ελλάδα που αγάπησαν τόσο. Πόνεσαν, έκλαψαν, επέστρεψαν πάλι στα πεδία των κοινωνικών αγώνων - δίχως μίση και πάθη γι' αυτούς που τους μάτωσαν. Λένε καλημέρα και αγκαλιάζονται μ' όλους που παλεύουν κατά του πολέμου, του ιμπεριαλισμού - των μονοπωλίων - καταδείχνοντας, όπως και τότε, ότι η αντιιμπεριαλιστική πάλη είναι ο μοναδικός φραγμός στη βαρβαρότητα. Οι «ηττημένοι» του Εμφυλίου δε νικήθηκαν ιστορικά ποτέ. Δε σταμάτησαν να αγωνίζονται. Συνεχίζουν μέχρι σήμερα. Είναι οι ηθικοί νικητές - της Ιστορίας.

Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ