Η πρώτη αντίδραση ήταν «πλάκα μας κάνουν» στην ανάγνωση του περιεχομένου του δελτίου Τύπου που έστειλε χτες ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κρ. Αρσένης. Τίτλος του: «Ποια είναι η Αριστερή απάντηση στη σημερινή κρίση;»... Παρακάτω διαβάζουμε: «Εκδήλωση με θέμα την απάντηση της Αριστεράς στην οικονομική κρίση που κλυδωνίζει την Ευρώπη διοργάνωσε η Διακομματική Ομάδα για την Αριστερά (Left Caucus) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με εισηγητές τον ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Κρίτωνα Αρσένη, τον Γερμανό ευρωβουλευτή "Ενωμένης Αριστεράς" Χέλμουτ Σολτς και τη Δανέζα ευρωβουλευτή των Πρασίνων Εμιλι Τουρούνεν». Την πρωτοβουλία για τη δημιουργία της εν λόγω ομάδας μεταξύ άλλων είχε και ο Ρ. Ταβάρες, Πορτογάλος ευρωβουλευτής του «Μπλόκου».

Ο Κρ. Αρσένης - επαναλαμβάνουμε ότι είναι ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ - δήλωσε μεταξύ άλλων ότι «η αριστερά δεν προτείνει λύσεις που να προσφέρουν σιγουριά (...) οι προτάσεις μας είναι συχνά θεωρητικές (...) Αν δεν προτείνουμε τη δική μας εναλλακτική, αλλά εφαρμόσιμη και ολοκληρωμένη απάντηση στην κρίση, οι πλειοψηφίες θα ακολουθήσουν τις δεξιές και ακροδεξιές προτάσεις (...) Ποια είναι η αριστερή εφαρμόσιμη πρόταση για να επανέλθουμε στην παραγωγή και την απασχόληση; Στα κράτη μας πρέπει να μειώσουμε τις δαπάνες, να αυξήσουμε τα έσοδα και την ανάπτυξη. Τι κόβουμε, πού βρίσκουμε επιπλέον πόρους ως αριστεροί;»... Και το Δελτίο Τύπου καταλήγει: «Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα είναι το περιεχόμενο της έκθεσης για την "Αριστερή απάντηση στην κρίση" που θα παρουσιαστεί το φετινό φθινόπωρο».

Είναι προφανές ότι δεν μας κάνουν πλάκα. Μας δουλεύουν οι κύριοι και κυρίες της «αριστεράς», δηλαδή οι του ΠΑΣΟΚ, του οπορτουνισμού και των πράσινων παραφυάδων του συστήματος. Ας σημειώσουμε ότι «Ενωμένη Αριστερά» και «Μπλόκο» είναι αδελφά κόμματα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι απορίας άξιον πώς και δεν ζήτησαν τις απαντήσεις από το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που τις έχει έτοιμες, αλλά καμώνονται πως τις αναζητούν αγκαζέ με τον ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ. Και λέμε καμώνονται, γιατί δεν ψάχνουν διέξοδο από την κρίση, ψάχνουν τρόπους να εγκλωβίσουν τους λαούς σε προτάσεις διαχείρισης της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου.

Το πρόβλημα για τους λαούς είναι ότι οι προτάσεις αυτής της «αριστεράς» ΔΕΝ είναι θεωρητικές. Το πρόβλημα είναι ότι την πρακτική τους εφαρμογή βιώνουν ως τραγωδία εκατομμύρια εργατικές και λαϊκές οικογένειες. Δεν ξέρουμε αν ο Κρ. Αρσένης έχει έλλειμμα ενημέρωσης, αλλά την απάντηση στα ερωτήματά του θα τη βρει με μια βόλτα στην Ελλάδα και δε χρειάζεται να περιμένει το φθινόπωρο. Η κυβέρνησή του θα του απαντήσει επακριβώς πώς απαντά στην κρίση κι από πού κόβει στο όνομα της μείωσης των δαπανών. Μέχρι που ο λαός να της κόψει το βήχα, της κυβέρνησης, της τάξης την οποία εκπροσωπεί, των άλλων στυλοβατών του συστήματος. Αλλά και όσων με την ασφάλεια της απόστασης που χωρίζει τις Βρυξέλλες από την Αθήνα νομίζουν ότι δεν τους αγγίζουν οι ευθύνες για όσα εδώ συμβαίνουν.

Οι μαζικές διαστάσεις της ανεργίας επιβεβαιώνονται όχι μόνο από τα καθημερινά λουκέτα και τις απολύσεις, αλλά και από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία. Στα στοιχεία αυτά, τους τελευταίους μήνες εμφανίζεται ένα νέο χαρακτηριστικό, εξίσου ανησυχητικό με την αλματώδη αύξηση της ανεργίας. Ετσι, το τελευταίο τρίμηνο του 2010, για πρώτη φορά, έστω και οριακά, εμφανίστηκε το δεδομένο, ο αριθμός των απασχολούμενων να υπολείπεται κατά 10.000 περίπου του οικονομικά μη ενεργού πληθυσμού (στην ηλικία άνω των 15 ετών). Τον περασμένο Μάρτη με το ύψος της ανεργίας να εκτινάσσεται στο 16,2% και τους εγγεγραμμένους ανέργους στον ΟΑΕΔ στα 852.462 άτομα, το παραπάνω χαρακτηριστικό πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις. Ετσι, το μήνα αυτό, ενώ οι απασχολούμενοι ήταν μόλις 4,185 εκατ., οι μη οικονομικά ενεργοί αυξήθηκαν στους 4,335 εκατ. Αν στους τελευταίους προσθέσουμε και τους ανέργους, προκύπτει ότι ο αριθμός των ανθρώπων που είναι στην κατάλληλη εργασιακή ηλικία και δεν εργάζονται ξεπερνούν κατά 1 περίπου εκατομμύριο αυτούς που εργάζονται! Μια εξέλιξη όχι μόνο επώδυνη για τους ανέργους, αλλά και τρανή απόδειξη ότι ο καπιταλισμός, και ό,τι αυτός κουβαλά, γίνεται επικίνδυνος, τρώει τις σάρκες της κοινωνίας, καταστροφικός πέρα για πέρα, δεν έχει να προσφέρει τίποτα, απαιτείται η ανατροπή του.