Ας μη νομισθεί ότι η γράφουσα έχει κάτι εναντίον τους, αντίθετα μάλιστα.Με μεγάλη προσήλωση, θαυμασμό και προσοχή είχε σκύψει πάνω στα βιβλία του συγγραφέα πριν ενσκήψει η θύελλα της μόδας που τον έκανε κι αυτόν περιπλανώμενο και "παραπλανώμενο" ομιλητή από κανάλι σε κανάλι, από εφημερίδα σε εφημερίδα απομυθοποιώντας τον ίδιο του το μύθο. Ο συγγραφέας είπε, δεν πρέπει να ερμηνεύει το έργο του. Το είπε μεν αλλά δεν το τήρησε δε. Ο ορκισμένος εχθρός των ΜΜΕ, ο πολέμιος της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας, ο άνθρωπος που έγραψε ότι δε χρειάζονται πια να επέμβουν τα τανκς να καταλάβουν το Κοινοβούλιο αλλά μια τηλεοπτική επέμβαση για να το καταργήσει, επενέβη τηλεοπτικά και μάλλον θλιβερά, καταργώντας αυτά που ο ίδιος ισχυρίστηκε. Δηλαδή ότι αρνείται να απαντά σε ηλίθιες ερωτήσεις. Διότι απάντησε σε πολλές. Δυστυχώς. Φταίει άραγε ο Εκο που ακύρωσε την καλή του εικόνα; Φταίνε οι ανόητες, τις περισσότερες φορές, ερωτήσεις που δέχτηκε όπως η γνώμη του για τη Μακεδονία (δεν είχε πολυκαταλάβει περί τίνος επρόκειτο), ή το αν θα ήθελε ένα κομματάκι ελληνικής γης (δε θα είχε αντίρρηση και βραχονησίδα, αν είχε χρόνο να την επισκέπτεται)... Καμιά ερώτηση ουσίας. Ολες ήταν αμήχανες, ανούσιες και δουλοπρεπείς. Οπως μου βαράνε χορεύω, λέει η σοφή παροιμία, και έτσι χόρεψε, ο κος καθηγητής. Μπροστά στην ανεπάρκεια, στη δουλικότητα, στην αφέλεια και στην άγνοια, τι άλλο να έκανε;

Τιτίνα ΔΑΝΕΛΛΗ

|εα1|1491 ΥΓ 1: Πολύ γελάσαμε με το άρθρο του Νίκου Δήμου, ναι "ήταν όλοι εκεί". Ο Νίκος Δήμου που ήταν; Αλλού;

ΥΓ 2: Στην αίθουσα του ξενοδοχείου που μίλησε ο Αντόνιο ντι Πιέτρο, έγινε κάποιο λάθος. "Κυμάτιζε" μπροστά στο προεδρείο η σημαία της Δανίας και όχι της Ελλάδας! |τε |1490

Βαρβάκειος Αγορά. Η ώρα είναι 3.30 μμ. και στην κεντρική κρεαταγορά οι κρεοπώλες ετοιμάζονται να κατεβάσουν τα ρολά των μαγαζιών τους. Πλένουν τους πάγκους και σιγά σιγά σβήνουν τα φώτα.

Είναι η ώρα που ο θόρυβος και η πολυκοσμία δίνουν τη θέση τους σ' ένα άλλο κόσμο. Σ' έναν κόσμο που κινείται στη σκιά και τη σιωπή. Ρακένδυτοι γέροι και γριές, άνθρωποι ξεχασμένοι, σέρνουν το βήμα τους. Κρατούν πλαστικές σακούλες, κοιτούν τριγύρω ντροπαλά, σκύβουν αργά και μαζεύουν γρήγορα ό,τι βρίσκουν κάτω. Τα σημερινά σκουπίδια της κρεαταγοράς είναι γι' αυτούς το αυριανό φαγητό τους...

Οι άνθρωποι αυτοί, που το πιο πιθανό είναι να τους συναντήσεις μετά από δυο - τρεις ώρες στην Ομόνοια ν' αδειάζουν σε μια γωνιά την "πραμάτεια" τους, δε μιλούν μεταξύ τους. Δε μιλούν σε κανέναν κι αν τους ρωτήσεις τι κάνουν τα κρέατα που μαζεύουν από τα σκουπίδια, σου απαντούν επιφυλακτικά, ότι μ' αυτά ταφιζουν τα αδέσποτα ζώα.

Οι εργαζόμενοι, όμως, της κρεαταγοράς απαντούν: "Αυτά που λένε αυτοί οι άνθρωποι είναι η μισή αλήθεια. Υπάρχουν άνθρωποι που όντως μαζεύουν τα σκουπίδια για να ταφιζουν τα αδέσποτα ή τα δικά τους ζώα. Υπάρχουν, όμως, κι άλλες δύο κατηγορίες ανθρώπων που έρχονται κάθε απόγευμα στη Βαρβάκειο. Είναι αυτοί που μαζεύουν τα κρέατα για να τα πουλήσουν σε ζωόφιλους και τέλος, ορισμένοι που τα μαζεύουν για τον εαυτό τους. Και οι δυο αυτές κατηγορίες, κυρίως η τελευταία, περιλαμβάνει ανθρώπους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, που ντρέπονται να ζητιανέψουν, αλλά η πείνα και η ανέχεια τούς αναγκάζει να ψάχνουν για τροφή στα σκουπίδια". Είναι κοινή ομολογία ότι αυτοί οι άνθρωποι, παρά την τραγική κατάληξή τους, ένα πράγμα το έχουν διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού: Την περηφάνια τους.

Ο Θανάσης Παππάς,που έχει κρεοπωλείο στην κρεαταγορά, είπε στο "Ρ": "Υπάρχει μεγάλη φτώχεια γύρω μας. Αν δε δούλευα εδώ, ούτε που θα μπορούσα να το φανταστώ. Ολοι αυτοί οι άνθρωποι έρχονται και ψάχνουν τα σκουπίδια για να φάνε. Είναι, συγκεκριμένα, ένας άνθρωπος που έρχεται εδώ κάθε μέρα και μου ζητάει ένα συκωτάκι. Του το δίνω και το τρώει ωμό! Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν σπίτι, κοιμούνται έξω στα παγκάκια και στον υπόγειο της Ομόνοιας. Κανείς, όμως, από αυτούς δε λέει τον πόνο του, την ιστορία του. Οι περισσότεροι λένε ότι μ' αυτά που μαζεύουν από τα σκουπίδια ταφιζουν τα αδέσποτα ζώα".

Η γριούλα, που συναντήσαμε πιο κάτω να μαζεύει πεταμένα κρέατα, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. "Μαζεύω κόκαλα και ταφιζω τα αδέσποτα σκυλιά", μας είπε, χωρίς να θέλει να μας δώσει ούτε το μικρό της όνομα. Οι κρεοπώλες λένε ότι πολλοί απ' αυτούς που γυρίζουν στην κρεαταγορά τσακώνονται μεταξύ τους. Κανείς δε λέει, όμως, ότι και οι ίδιοι πολλές φορές τους κυνηγούν, ούτε ότι η κοινωνία τούς έχει αποβάλει. Αυτοί οι άνθρωποι ζουν στο περιθώριο. Η Βαρβάκειος Αγορά είναι το σπίτι τους...

Μπέρρυ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗ