ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 22 Φλεβάρη 2007
Σελ. /32

Γρηγοριάδης Κώστας

Καραμανλή: Αλλαγές χρειάζονται! Οχι όμως της ανταγωνιστικότητας! Αυτές είναι του κεφαλαίου!..

***

Και μόνον οι λέξεις «ανταγωνιστικά πανεπιστήμια» φθάνουν και περισσεύουν, για να αντιληφθεί κανείς την ταξικότητα του νόμου - πλαισίου...

***

Κατά της έντασης στα ΑΕΙ είναι το ΠΑΣΟΚ, είπε ο Χρυσοχοΐδης! Και ζήτησε συναίνεση!!!

***

Κατά τα άλλα, το ΠΑΣΟΚ είναι ...κατά του νόμου!..

***

Αλλά και για τον Χατζησωκράτη (ΣΥΝ) το πρόβλημα είναι ότι συντηρητικοποιούνται οι θεσμοί!!

***

Τι θα γίνει με αυτούς τους θεσμούς;

***

Απουσιάζει η έρευνα από τα Πανεπιστήμια, είπε ένας καθηγητής! Απουσιάζει; Ούτε προγράμματα του ΝΑΤΟ παίρνουν ορισμένοι; Ούτε της ΕΕ; Τουλάχιστον κάποιων εταιρειών; Τίποτα;

***

Είναι θέμα μοντέλου, είπε!...

***

Είναι και κάποιοι καθηγητές, που βγαίνουν στις TV και λένε με ύφος παντογνώστη για το νόμο - πλαίσιο πως «ώδινεν όρος και έτεκε μυν»...

****

Συμπτωματικά(!;) είναι αρκετοί με την ίδια φράση...

***

Δηλαδή, δεν τρέχει τίποτα; `Η τρέχει και θέλανε περισσότερα; Κάτι μας θυμίζει μια τέτοια στάση...

****

Το κακό, είπε ο Χρυσοχοΐδης (ΠΑΣΟΚ), είναι ότι σε αυτή τη χώρα δεν εφαρμόζεται κανένας νόμος!!...

***

Δηλαδή, οι νόμοι του ΠΑΣΟΚ είναι ...ανενεργοί;

***

Και της ΝΔ είναι ...ανενεργοί;

***

Τελικά, ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;

***

Ο Μπιν, τι απέγινε;

***

Ακου ανταγωνιστικότητα!..

***


Γρηγοριάδης Κώστας


ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Πολιτισμικά

Ολα αυτά τα ταξίδια, αρχίζοντας από εκείνο στη Σελήνη που είναι πιο κοντά στη γη, τον Αρη και άλλα αστέρια, είναι για να μάθουμε αν υπάρχει νερό, οπότε ζωή, οποιασδήποτε μορφής. Δηλαδή, υπάρχουμε χάριν του νερού με την ανθρώπινη μορφή που έχουμε και έχουν όλα τα άλλα όντα του ζωικού βασιλείου του δικού μας πλανήτη.

Μήπως από το νερό αρχίζει ο πολιτισμός, πέρα από την αναπνοή μας που μας κρατά στη ζωή; Πότε άρχισε ο άνθρωπος να πλένει το πρόσωπό του, δηλαδή να καθαρίζει τα μάτια του και να βλέπει; Μετά να πλένει το σώμα του; Αργότερα, όταν άρχισε να προετοιμάζει την τροφή του, το μόνο ζώο που το κάνει, να χρησιμοποιεί το νερό; Και ύστερα να πλένει τα σκεύη, που έφτιαξε ο ίδιος με τα χέρια του και χρησιμοποίησε;

Ο άνθρωπος και οι πρωτιές του! Ομως, αυτές δε σταμάτησαν πουθενά. Αποτύπωνε στη μνήμη του τα ζώα που έβλεπε να τρέχουν, τα φύλλα στα κλαριά που κουνιούνταν, άκουγε το θρόισμά τους, παρατηρούσε τα νερά στις λίμνες ή τη θάλασσα να αλλάζουν χρώμα με την πορεία του ήλιου. Αυτές τις εικόνες ήθελε να τις χαράξει για να τις δουν και τα παιδιά του. Τις χάραξε στο χώμα, αλλά τις έσβηνε η βροχή. Καθώς έξυνε το μυαλό του, έξυνε και τις πέτρες, τις έκανε μυτερές και σκάλιζε τις μνήμες του στις πέτρες και ακούγοντας τα θροΐσματα και τα ξυσίματα έγραψε και τις νότες πάνω στις χορδές που αντέγραψε από τα μουστάκια της αγριόγατας.

Ολα αυτά βρέθηκαν. Κάποιοι δημιουργούσαν και κάποιοι χαίρονταν τα έργα τους. Δηλαδή, ο πολιτισμός παράγεται και καταναλώνεται. Αυτό ήταν το δικό μου παραμύθι, που μάλλον δεν είναι απόλυτα δικό μου. Θα βγήκε από τα βιβλία, επισκέψεις σε μουσεία, παρατηρήσεις...

Πριν μια, δυο γενιές ή ακόμα και τώρα σε μικρές πόλεις και χωριά στη χώρα μας θεωρούσαμε πολιτισμό το τρεχούμενο ζεστό νερό μέσα στο σπίτι μας, την αποχέτευση, που μέχρι τώρα χτίζονται πανάκριβα ξενοδοχεία χωρίς αποχετευτικό σύστημα, ούτε σαν αυτό το πρώτο που υπήρξε στην Εφεσο.

Στην πατρίδα μας υπάρχει ένας μεγάλος πλούτος εκφρασμένου πολιτισμού που συνεχίζει να παράγεται. Ομως, πόσοι από εμάς διδαχτήκαμε, μάθαμε, να τον αξιοποιούμε, να τον απολαμβάνουμε, να κάνουμε τον πολιτισμό μας να περπατάει με τα δυο του πόδια και να γίνεται τρόπος ζωής; Ποιανού ευθύνη είναι ο πολιτισμός που πρέπει να καταναλώνεται όλο και πιο πολύ και όλο και από περισσότερους πολίτες μιας χώρας; Αν είναι του κράτους και αυτό με την απουσία του αφήνει ένα κενό, ποιος θα εισχωρήσει σε αυτό το κενό; Και με ποιους αντικειμενικούς σκοπούς; Για να μορφώσει ένα λαό, ανιδιοτελώς;

Είναι γνωστό ότι υπήρξαν και μεγάλοι δωρητές, έστω και με τη φιλοδοξία, που έπεται του ρομαντισμού, να μείνει το όνομά τους σε κάποιο άλλο κεφάλαιο της ιστορίας. Παρακολουθώντας την κυβερνητική στάση, δεκαετίες τώρα, βλέπουμε ότι μόνο παρίσταται σε διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, χωρίς να πληρώνει καν εισιτήριο, και σε εγκαίνια, για να εισπράξει χειροκροτήματα δημοσίων σχέσεων. Υπάρχουν χώροι για πολιτιστική ανάπτυξη και κυρίως άνθρωποι που την παράγουν, αλλά μέχρι τώρα δε φάνηκε αυτό να είναι κρατικό μέλημα. Οπότε κάποιοι άλλοι αναλαμβάνουν για την πραγματοποίησή της. Αυτοί οι άλλοι, αν δεν έχουν τεράστια κεφάλαια, δεν μπορούν να την αναλάβουν. Αλλά όταν καταθέτεις, δεν περιμένεις ανταπόδοση; Η ηθική ανταπόδοση τους αρκεί; Ας σκεφθούμε τι είναι πολιτισμός και σε ποιον ανήκει.


Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ


Associated Press

ΜΟΖΑΜΒΙΚΗ
Χιλιάδες οι πλημμυροπαθείς

Η ελπίδα για επιβίωση φωλιάζει σε κάθε μία από τις σκηνές που φιλοξενούν εδώ και μέρες εκατοντάδες χιλιάδες πλημμυροπαθείς της Μοζαμβίκης στη Νοτιοανατολική Αφρική. Ομως, η ελπίδα δεν αρκεί... Εκτός από τις σκηνές και τις λιγοστές κουβέρτες και τρόφιμα του ΟΗΕ, απαιτείται πραγματική βοήθεια σε υποδομή και ανάπτυξη για την αποτροπή μελλοντικών καταστροφών...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ