Πάνδημο συλλαλητήριο στις 8 Μάρτη 2000
Η Πέμπτη 8 Μάρτη 2000, είναι η μέρα, που έχει οριστεί να πραγματοποιηθεί το πάνδημο συλλαλητήριο του λαού της περιοχής. Είναι η μέρα, που όλο το Θριάσιο θα βρίσκεται στο «πόδι», για να αποτρέψει τα επεκτατικά σχέδια του Λάτση, τα οποία, αν υλοποιηθούν, θα γυρίσουν το Θριάσιο Πεδίο 30 χρόνια πίσω. Οπως τονίζεται σε ανακοίνωση της Επιτροπής Αγώνα κατά των επεκτάσεων, «σύσσωμη η κοινωνία του Θριασίου, με επικεφαλής τους δημάρχους και με πρωτοφανή ενότητα, δίνει έναν αγώνα υπέρ βωμών και εστιών. Οι επεκτάσεις της ΠΕΤΡΟΛΑ δε θα πραγματοποιηθούν. Οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται με περισσότερη αποφασιστικότητα και θα σταματήσουν μόνο όταν θα γίνει σεβαστή από την κυβέρνηση και την ΠΕΤΡΟΛΑ η επιθυμία των κατοίκων των δήμων και των μαζικών φορέων της περιοχής».
Σε επιστολή που έστειλαν οι μαζικοί φορείς του Θριασίου προς την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών (ΧΑΑ), ζητούν την παρέμβασή της, ώστε η ΠΕΤΡΟΛΑ να επανορθώσει τις σχετικές διαφημίσεις για την εισαγωγή της στο Χρηματιστήριο, στις οποίες δεν κάνει καμία αναφορά στο ότι δεν έχει εξασφαλίσει τις απαιτούμενες άδειες και ότι ο εδαφικός χώρος όπου σχεδιάζεται η επέκταση τελεί ήδη υπό δικαστική εμπλοκή (σημειώνεται ότι ο χώρος όπου σχεδιάζει η ΠΕΤΡΟΛΑ να εγκαταστήσει τις νέες μονάδες της είναι η ζώνη ασφαλείας, έκτασης 131 στρεμμάτων, που χωρίζει σήμερα τα διυλιστήρια από το εργοστάσιο πυρομαχικών της ΠΥΡΚΑΛ). Μάλιστα, σε σχετικό έγγραφο της Επιτροπής προς τους φορείς, διαβεβαιώνεται αυτολεξεί ότι «...Το γεγονός ότι ενδεχομένως εκφράζονται αντιρρήσεις ή υπάρχουν δυσκολίες για τη λήψη αδειών, ως ουσιώδες γεγονός, πρέπει να αναφέρεται στο Ενημερωτικό Δελτίο της ΠΕΤΡΟΛΑ».
Οι φορείς του Θριασίου απαιτούν να προβεί η ΠΕΤΡΟΛΑ σε ανάλογου μεγέθους, θέσεως και συχνότητας δημοσιεύσεις, όπου, με χαρακτήρες ίδιου μεγέθους με αυτούς των πρώτων δημοσιεύσεων, θα αναφέρεται ρητώς ότι: «Δεν έχει δοθεί καμία άδεια εγκατάστασης και ο εδαφικός χώρος της επέκτασης βρίσκεται υπό δικαστική εμπλοκή. Σε αντίθετη περίπτωση, προειδοποιούμε ότι θα προχωρήσουμε σε ανάλογες αγωγές αποζημίωσης και θα ασκήσουμε όλα τα νόμιμα δικαιώματά μας».
Επίσης, στην ίδια επιστολή, ζητείται η γραπτή διαβεβαίωση από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ότι η ΠΕΤΡΟΛΑ είναι βιώσιμη επιχείρηση (σ.σ. αλλιώς δε θα μπορούσε να εισαχθεί στο ΧΑΑ), γιατί στην αίτηση επέκτασης που είχε καταθέσει η εταιρία το 1998 προς τα αρμόδια υπουργεία ανέφερε ότι «...το διυλιστήριο αντιμετωπίζει προβλήματα βιωσιμότητας υπό την παρούσα μορφή του». Οπως αναφέρουν οι φορείς, η γραπτή αυτή διαβεβαίωση θα χρησιμοποιηθεί στη δικαστική τους διαμάχη με την ΠΕΤΡΟΛΑ, αφού το κύριο επιχείρημα για την αδειοδότηση της επένδυσης, καθώς και ο λόγος που η κυβέρνηση υπέγραψε την παρέκκλιση, είναι ο κίνδυνος να κλείσει η εταιρία.
Οι μαύρες λιμουζίνες έκαναν παρέλαση προχτές έξω από το ξενοδοχείο «Ιντερκοντινένταλ», για να μεταφέρουν τους επίσημους προσκεκλημένους του ομίλου Λάτση στην παρουσίαση της ΠΕΤΡΟΛΑ, ενόψει της δημόσιας εγγραφής της στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ Κ. Μητσοτάκης, ο δήμαρχος Αθηναίων Δ. Αβραμόπουλος, ο υφυπουργός Εργασίας Χρ. Πρωτόπαππας και πολλοί άλλοι εκπρόσωποι των κυρίαρχων στην πολιτική ζωή τόπου - που δεν αρκεί ο χώρος να αναφερθούν - συνέφαγαν με τους εκπροσώπους του ομίλου Λάτση και τους ευχήθηκαν «καλή επιτυχία» στις νέες επιχειρηματικές τους δραστηριότητες. Τα «ψηλά καπέλα» έδειξαν, για μια ακόμη φορά, με ποιανού το μέρος είναι, για ποιανού το συμφέρον εργάζονται.
Την ίδια ώρα, εκπρόσωποι των μαζικών φορέων του Θριασίου διαδήλωναν έξω από την είσοδο του ξενοδοχείου την αγωνία των κατοίκων της περιοχής για την επερχόμενη «ταφόπλακα» που θέλουν να βάλουν οι κυβερνώντες πάνω από τα σπίτια τους. Στο χέρι το δικό τους, είναι αν θα το επιτρέψουν.
Και τι να πω για κείνους, που δε σήκωσαν κεφάλι στον ήλιο και δε σκούπισαν με την άκρη του μανικιού τους καυτούς κόμπους ιδρώτα!
Και τι να πω για κείνους, που δεν ένιωσαν τη φλόγα τ' αναμμένου λυχναριού, δεν πήρανε την πένα και δε σκύψανε μ' αγάπη πάνω στο γραφτό της δημιουργίας! Για κείνους, που δεν πήρανε ταγάρι ζητιανιάς, για τους υποκριτές και φαρισαίους, τι να πω!
Τι να πω για κείνους, που δε στάθηκαν απεργώντας σε κλειστές αμπάρες, για κείνους που δεν πήραν το μαύρο χαρτί της απόλυσης, που δε στήθηκαν στην ουρά του ΙΚΑ και του ταμείου ανεργίας!
Τι να πω για κείνους, που δεν έπαιξαν αμάδες και ξυλόκοτα, που δεν έτρεξαν ξυπόλυτοι σ' αγκάθια και σε φρύγανα, κυνηγώντας πεταλούδες και χίμαιρες! Για κείνους, που δεν παραπλανήθηκαν στα χερσοχώραφα μαζεύοντας σαλιγκάρια, μανιτάρια κι άγρια χόρτα του βουνού!
Και τι να πω για κείνους, που δεν ταπεινώθηκαν, δεν παρακάλεσαν, δε 'σκυψαν με λυγμό και πίκρα το κεφάλι! Τι να πω για κείνους, που δεν πληγώθηκαν από ανάρμοστες συμπεριφορές και δεν περιφρονήθηκαν από ανάξιους κι αποτυχημένους έρωτες! Για κείνους, που δεν καταπιέστηκαν και δεν ένιωσαν στο πετσί τους την εκμετάλλευση!
Τι να πω για κείνους, που δε σφιχταγκάλιασαν θλιμμένους ξενιτεμούς και δε σήκωσαν μαντίλι αποχαιρετισμού!
Για κείνους, που δεν απάντησαν στην «καλημέρα», στην «καλησπέρα», στο «αντίο», δεν έσφιξαν θερμή χειραψία και δεν έδωσαν φιλί αγάπης!
Τι να πω για κείνους, που έζησαν με ανθρώπους και δεν εξανθρωπίστηκαν, που δεν πόνεσαν από τον πόνο τ' αλλουνού και δε μοιράστηκαν τη χαρά τους, για κείνους που δεν έκοψαν το ψωμί και το κρεμμύδι στα δύο! Για κείνους, που άδειασαν από συναισθήματα και δεν ονειρευτήκανε ποτέ!
Για τους βολεμένους, τους συμβιβασμένους, τους ατσαλάκωτους και τους άκαπνους, τι να πω!
Τι να πω και τι λογαριασμό να ζητήσω, μια και είδαν, μια και πέρασε η ζωή από μπροστά, χωρίς να την αγγίξουν!
Και ποια η τραγωδία, όταν ετοιμοθάνατοι ανακαλύψουν πως δεν υπήρξαν, πως δε γεννήθηκαν, πως δεν έζησαν ποτέ. Και τι να πω!