Σάββατο 17 Φλεβάρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πλατιά συσπείρωση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Επιτροπές αγώνα που θα συντονίζουν τη δράση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων για την αντιμετώπιση της επίθεσης στα ασφαλιστικά δικαιώματα, συγκροτούνται σ' όλη την Ελλάδα. Αξίζει, δε, να σημειωθεί - φαίνεται αυτό στις επιτροπές που ήδη συγκροτήθηκαν, όπως, π.χ., στη Μαγνησία - ότι σ' αυτές συμμετέχουν εκπρόσωποι του συνδικαλιστικού κινήματος και πολλών μαζικών φορέων, οι οποίοι ανήκουν σ' όλο το πολιτικό φάσμα, είναι, δηλαδή, μέλη, ή οπαδοί και ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΚΚΕ, του ΣΥΝ, του ΔΗΚΚΙ και εξωκοινοβουλευτικών πολιτικών δυνάμεων. Εχει αυτή η διαπίστωση μεγάλη σημασία, καθώς φαίνεται να συνειδητοποιείται η ανάγκη ενότητας και συντονισμού του αγώνα όλων των λαϊκών δυνάμεων για ν' αποκρουστεί η πολιτική κατεδάφισης του ασφαλιστικού και, γενικότερα, η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης των μονοπωλίων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Κι αυτή η λαϊκή συσπείρωση στη δράση μπορεί να συμβάλει στη συγκρότηση του κοινωνικοπολιτικού μετώπου, που έχει ανάγκη ο λαός μας και ο τόπος μας...

Ξεζουμίζουν τους λαούς

Θα θυμάστε, ασφαλώς, τη φιλολογία, σχετικά με τις διεθνείς τιμές του πετρελαίου και την προσπάθεια να «φορτώσουν» τις ευθύνες για τις υπέρογκες αυξήσεις των τιμών των καυσίμων στις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες. Αλλωστε, και να θέλατε να το ξεχάσετε, οι τιμές των καυσίμων παραμένουν σε σχετικά υψηλά επίπεδα και σας το θυμίζουν καθημερινά.

Σε όσους, λοιπόν, καλλιεργούσαν ή συνεχίζουν να καλλιεργούν τα προαναφερόμενα, τους... αφιερώνουμε τις προχτεσινές ανακοινώσεις της μεγάλης βρετανικής πολυεθνικής του πετρελαίου, της γνωστής σε όλους BP. Οπως ανακοίνωσε η διοίκηση της εταιρίας, τα επίσημα κέρδη της υπερδιπλασιάστηκαν μέσα στον περασμένο χρόνο, φτάνοντας τα 3 δισεκατομμύρια λίρες στερλίνες ή 1,65 τρισ. δραχμές ή τα 3.183.000 δρχ. ανά λεπτό εργάσιμης και μη εργάσιμης ώρας, για όλο το χρόνο. Ανάλογη αύξηση των υπέρογκων κερδών της είχε ανακοινώσει πριν λίγες μέρες και η «SHELL», μια από τις «αδελφές» της ΒΡ.

«Εκσυγχρονίζεται»...

Ισως, τις μέρες αυτές δείτε στις τηλεοράσεις σας κάποιον εκ τους «εκσυγχρονιστές» κυβερνώντες αυτή τη χώρα, να κοκορεύεται, ότι η αποκέντρωση προχωρά με γρήγορους ρυθμούς και η Τοπική Αυτοδιοίκηση παίρνει νέες αρμοδιότητες, κλπ., κλπ. Προφανώς, θα αναφέρεται στο νόμο 2880/2001, σύμφωνα με τον οποίο οριστικοποιείται το πέρασμα στους δήμους όλης της χώρας -είτε αυτοί είχαν συμφωνήσει είτε όχι- των λειτουργιών των παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών, των αθλητικών κέντρων, της επισκευής και συντήρησης των σχολείων. Κι όπως καταλαβαίνετε δεν περνούν στους δήμους μόνο οι λειτουργίες, αλλά και το αντίστοιχο κόστος. Και μπορεί, βέβαια, οι «εκσυγχρονιστές» κυβερνώντες μας, να ισχυριστούν πως μεταφέρονται, ταυτόχρονα και οι αναγκαίοι πόροι. Ετσι είναι, όμως; Οχι, βέβαια. Αποκαλυπτικό είναι τα ποσά, που δίνονται για τη χρονιά, που ήδη διανύουμε και τα οποία, μάλιστα, κάποιος αρμόδιος τα χαρακτήρισε και ως «απλόχερα». Για τους εκατοντάδες παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς όλης της χώρας, με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα, όπως και για τα εκατοντάδες αθλητικά κέντρα, που έχουν χαρακτηριστεί δημοτικής σημασίας και πολλά απ' αυτά βρίσκονται σε άθλια κατάσταση, δίνονται συνολικά 42 δισεκ. δραχμές όλα κι όλα. Οσο, δηλαδή, κοστίζει σήμερα στο ελληνικό δημόσιο η κατασκευή 12 - 15 χιλιομέτρων εθνικής οδού, για να έχετε κι ένα μέτρο σύγκρισης, με τα «αλισβερίσια» της κυβέρνησης με τις μεγάλες εταιρίες και την ολιγαρχία.

... η φορομπηχτική πολιτική

Να σας πούμε, όμως, και τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης, που δεν πρόκειται, βέβαια, ποτέ να τα ακούσετε από την τηλεόραση: Θα «σπρώξει» τους δήμους σε ακόμη μεγαλύτερη φορομπηχτική πολιτική (αύξηση τελών, νέα τέλη, κλπ.) ή και στην ιδιωτικοποίηση των λειτουργιών αυτών, εάν θέλουν τη συνέχιση της ύπαρξής τους, ενώ θα συρρικνώσουν ακόμη περισσότερο την κεντρική χρηματοδότηση τα επόμενα χρόνια. Ετσι κι αλλιώς, δηλαδή, θα έχουμε ακόμη μεγαλύτερα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων, ενώ, την ίδια στιγμή, όχι μόνο δε μειώνονται, αλλά συνεχώς μεγαλώνουν και γίνονται και περισσότερο αντιλαϊκοί οι κάθε λογής φόροι κλπ. της κεντρικής διοίκησης.

Οπως καταλαβαίνετε, η κυβερνητική «εκσυγχρονιστική» επιχείρηση της δήθεν αποκέντρωσης και μεταφοράς αρμοδιοτήτων ισχύει, αποκλειστικά και μόνο, για όσα βολεύουν την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Δηλαδή, τη συνεχή και πολύμορφη ενίσχυση της μονόπλευρης λιτότητας, τη δραστική μείωση των κρατικών κοινωνικών δαπανών, την ιδιωτικοποίηση δημοσίων υπηρεσιών και λειτουργιών κλπ., κλπ.

Μας «ακρωτηριάζουν» για το... καλό μας!

Εδώ πια δε μιλάμε για «επερχόμενο» κίνδυνο. Εδώ δεν πρόκειται για κάτι κακό που «ίσως» συμβεί ή που «θα» συμβεί. Εδώ πια δεν υπάρχει η πολυτέλεια του «άσε και θα δούμε». Διότι, πλέον, οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν... ξεφύγει. Εντελώς. Εδώ πλέον ο πολιτικο-ιδεολογικός τραμπουκισμός, καλυμμένος πίσω από την πανοπλία των «ρεαλιστικών» προσεγγίσεων και των πολιτικά «ορθών» επιλογών, τους μεν κυβερνώντες τους έχει διαπεράσει μέχρι μυελού των οστών, τους δε υπολοίπους, εμάς δηλαδή, μας απειλεί μέχρι τελευταίου γονιδίου του DNA. Του δικού μας DNA και όλου του... σογιού μας, που λέει ο λόγος.

«

Επιτρέπεται η ήπια παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χάριν ενός ανώτερου αγαθού, όπως είναι η ανθρώπινη ζωή»!

Ετούτο που διαβάσατε, τούτη η φασιστο-φερίζουσα θεωρητικο-μπαρούφα, δεν είναι η προμετωπίδα της εισόδου για το Αουσβιτς. Αλλωστε, εκεί συνέβη κάτι παραπάνω από «ήπια» (!) παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ετούτο που διαβάσατε είναι το θεωρητικό υπόβαθρο επί του οποίου κινείται η κυβέρνηση, κατά την αμερικανόπνευστη ενασχόλησή της με τη σύνταξη του «τρομονόμου»! Ο «τρομονόμος», που τον υπαγορεύει στη χώρα η CIA και τον οποίο σπεύδει να εισάγει στο κατασταλτικό οπλοστάσιό του το κράτος που το διαχειρίζεται η κυβέρνηση Σημίτη, θα διέπεται από την «εκσυγχρονιστική» αρχή της «ήπιας» (!) παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων! Ετσι είπε προχτές σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο ο υπουργός Δικαιοσύνης Μ. Σταθόπουλος. Δική του είναι η δήλωση περί «ήπιου» (!) φασισμού...

Είναι μέγα ερώτημα αν μπορεί κανείς έστω και να συζητήσει, έστω και να μπει στον κόπο να αντικρούσει τέτοιου είδους ευθείες απειλές κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οχι για άλλο λόγο, αλλά γιατί κάθε φορά που η ανθρωπότητα έπεσε στην παγίδα να «συνδιαλλαγεί» με το φασισμό, έπεσε, ταυτόχρονα, στην παγίδα της ακούσιας νομιμοποίησης του φασισμού. Εχει, όμως, πολιτική αξία να σταθεί κανείς στο γενικότερο πλαίσιο εντός του οποίου εκδηλώνεται αυτός ο αντιδραστικός «ανθρωπισμός»:

α) Λέει ο κ. Σταθόπουλος και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ότι ένεκα της ανθρώπινης ζωής ενδείκνυται και μια «μικρούλα» (!) παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων! Μόνο που δε μας είπε ο κ. Σταθόπουλος: Και με την ανθρώπινη ζωή εκείνων που υφίστανται τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους, τι γίνεται κύριε υπουργέ; (σ.σ.: αλήθεια, τι χυδαίο να χρησιμοποιείται σαν ασπίδα του «τρομοκράτη» το ίδιο το θύμα του, διότι εδώ μιλάμε ακριβώς για τη θυσία της ανθρώπινης ζωής στο βωμό των ιμπεριαλιστικών τρομοκρατοπαιγνίων).

β) Ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι θα καταπατηθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, ότι, δηλαδή, θα καταπατηθεί η ζωή των ανθρώπων που θα υποστούν αυτές τις παραβιάσεις, αλλά ότι όλα αυτά θα συμβούν στο όνομα της «προστασίας» (!) της ζωής, είναι ένα παραμύθι απολύτως συμβατό με την αθλιότητα της «νέας τάξης». Τους βομβαρδίζουμε για να τους σώσουμε (!), έλεγε το ΝΑΤΟ για τα χιλιάδες θύματά του στη Γιουγκοσλαβία. Τους τρομοκρατούμε τη ζωή για να τους σώσουμε από τους τρομοκράτες, λέει, τώρα, η κυβέρνηση!

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να εθίσει την ελληνική κοινωνία στη λογική του «μπαμπούλα» για να έχει την ευχέρεια να επιβάλει στη συνείδηση του λαού την αποδοχή της «φιλάνθρωπης» πολιτικής του «βούρδουλα».

Υποτίθεται ότι η κυβέρνηση πιέζεται από τους Αμερικανούς για την υπόθεση του «τρομονόμου», αλλά αποδεικνύει ότι είναι τόσο, μα τόσο έτοιμη να «ενδώσει» στις πιέσεις, που φτάνει στο σημείο ακόμα και να θέτει τις ανθρώπινες ελευθερίες στην προκρούστεια κλίνη ενός «πολιτισμού» που διαφεντεύεται από τη θεωρία του «επωφελούς ακρωτηριασμού» της ανθρώπινης ζωής, αλλά - πάντα - στο όνομα της προστασίας της ζωής!

Πράγματι, λοιπόν. Εδώ διακυβεύονται τα υπέρτερα αγαθά του ελληνικού λαού.


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

... το DNA μας!

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΛΟΙΠΟΝ, αυτή η υπόθεση με το DNA και τους ελέγχους των γενετικών μας χαρακτηριστικών να δείτε που δε θα μας βγει σε καλό! Πριν από 2-3 χρόνια παίζονταν στους κινηματογράφους μια ταινία (το «Γκάτακα») που αναφερόταν σε μια κοινωνία γενετικής δικτατορίας, αλλά, βρε παιδί μου, πολύ γρήγορα επιβεβαιώνεται!

Η αρχή έγινε με την άδεια στο υπουργείο Δικαιοσύνης, να χρησιμοποιεί το γενετικό υλικό για την πάταξη της εγκληματικότητας. Προσπεράστηκαν τα προβλήματα περί «ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων».

Θα χρησιμοποιεί, δηλαδή, αν καταλάβαμε καλά τη μέθοδο αυτή, η... ίδια Αστυνομία που παρακολουθεί διαδηλώσεις, που υποδύεται δημοσιογράφους για να μαθαίνει τις δραστηριότητες της ΕΕΔΥΕ, κλπ. κλπ.

Επίσης, έχουμε και τις ασφαλιστικές εταιρίες που ζητάνε (ακούστε τώρα τι σκεφτήκανε) να έχουν, λέει, γενετικά στοιχεία για τους οδηγούς που ασφαλίζουν τα αυτοκίνητά τους. Ετσι θα ξέρουν αν κάποιος έχει προδιάθεση επιθετικότητας, άρα είναι επικίνδυνος οδηγός.

Να μην ξεχνάμε, επίσης, ότι οι ασφαλιστικές εταιρίες συγγενεύουν εμπορικά με τράπεζες, επιχειρήσεις επεξεργασίας δεδομένων και όλα τα σχετικά. Οποτε καταλαβαίνετε αυτό τι σημαίνει.

Βεβαίως, το υπουργείο Ανάπτυξης είναι μέχρι στιγμής αρνητικό στην όλη υπόθεση, αλλά τώρα ξέρετε πόσο ευάλωτη είναι αυτή η κυβέρνηση στις πιέσεις των μεγάλων συμφερόντων. Δε θέλει και πολύ.


Γρηγοριάδης Κώστας

Υπάρχουν και κάτι... λεπτομέρειες, όπως π.χ η εφαρμογή της γενετικής σε θέματα ασθενειών αθεράπευτων που τυραννούν τον κόσμο, αλλά, τώρα, ποιος τα κοιτάει αυτά... Η καταστολή και το κέρδος είναι αυτό που πρωτεύει!

Οπως καταλαβαίνετε, έτσι όπως πάμε ούτε μια τρίχα από τα μαλλιά του δεν μπορεί να χάσει κανείς, διότι περιέχει γενετικό υλικό και μπορεί να ελεγχθεί. Οσοι έχετε τριχόπτωση φοβούμαστε ότι είστε σε πολύ δύσκολη θέση!

Προδιαγεγραμμένο ΝΑΤΟικό έγκλημα

Γρηγοριάδης Κώστας

Το χτεσινό μακελειό στο Κόσσοβο, με θύματα δεκάδες Σέρβους ήταν στην πραγματικότητα προδιαγεγραμμένο και «αναπόφευκτο», με βάση την «ειρήνη» και «σταθερότητα» που έχουν επιβάλει οι ΝΑΤΟικοί στο Κοσσυφοπέδιο. Την προηγούμενη μόλις μέρα, ο γγ του ΝΑΤΟ Τζ. Ρόμπερτσον είχε αρνηθεί επίμονα όχι μόνο να καταργηθεί, αλλά και να μειωθεί, η «ζώνη ασφαλείας» στη Νότια Σερβία, η οποία χρησιμοποιείται ως ορμητήριο των πολέμαρχων του «UCK» για επιθέσεις εναντίον γιουγκοσλαβικών δυνάμεων στο σερβικό έδαφος. Ταυτόχρονα, ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ δε συμφώνησε ότι πρέπει να δοθεί κάποιο τελεσίγραφο στους «αυτονομιστές» ούτε επιθυμεί να λυθεί το πρόβλημα με τη βία -ποιος μιλάει..;- ή με «αποκαλούμενες αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις»! Είναι φανερό ότι οι εγκληματίες του ΝΑΤΟ θέλουν να διατηρήσουν όλα τα «εργαλεία» τους, για να υποδαυλίζουν την αστάθεια και τον πόλεμο κατά το δοκούν και δεν πρόκειται βέβαια να «αδειάσουν» τους πολύτιμους συμμάχους τους στην περιοχή. Από την άλλη, η χτεσινή δολοφονική επίθεση κονιορτοποιεί τις αστείες εκτιμήσεις που έκανε προχτές στην Κυβερνητική Επιτροπή ο Κ. Σημίτης, ότι τάχα «στα Βαλκάνια κατά την τελευταία περίοδο, παρατηρείται μια σταθερότητα», προφανώς για να δικαιολογήσει την επεμβατική πολιτική της κυβέρνησης και την παραμονή των ελληνικών εκστρατευτικών Σωμάτων στη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο.

Ο παραλογισμός...

Θα σας φανεί, ίσως, παράλογο και δε θα 'χετε άδικο. Ομως, είναι γεγονός και, ταυτόχρονα, καρπός της σύγχρονης κοινωνίας μας, που βάζει όλο και περισσότερο πάνω από κάθε τι, ακόμη και από την ίδια την ανθρώπινη ζωή, το κέρδος, την εκμετάλλευση και τη μεγιστοποίησή τους προς όφελος των λίγων και σε βάρος των πολλών.

Το γεγονός έχει ως εξής: Τις επόμενες μέρες, θα αρχίσει στην Πρετόρια της Νότιας Αφρικής μια δίκη, που έχει μια ιδιαίτερη και γενικότερη σημασία. Κατηγορούμενη είναι η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής και μηνυτές 42 μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες. Το... αδίκημα της κυβέρνησης συνοψίζεται στην προσπάθειά της να εισάγει στη χώρα φτηνό ιατροφαρμακευτικό υλικό και, κυρίως, φτηνά «αντίγραφα» φαρμακευτικών σκευασμάτων, ώστε να δώσει τη δυνατότητα χρήσης τους σε πολύ μεγαλύτερα τμήματα του ντόπιου πληθυσμού. Οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες αντιδρούν στο ενδεχόμενο αυτό και ισχυρίζονται ότι καταπατούνται οι διεθνείς εμπορικές συμφωνίες και, ιδιαίτερα, αυτές που αφορούν τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας κλπ. Ουσιαστικά, όμως, θέλουν να προστατεύσουν τα τεράστια κέρδη τους, όπως και την ασύδοτη κερδοσκοπική δραστηριότητά τους, ενώ την ίδια στιγμή, πεθαίνουν εκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως στις φτωχές χώρες, μόνο και μόνο, γιατί δεν μπορούν να αγοράσουν τα απαραίτητα φάρμακα.

Κι έτσι, τα δικαστήρια της Νότιας Αφρικής καλούνται τώρα να δώσουν τη δική τους απάντηση.

... του σύγχρονου καπιταλισμού

Το προαναφερόμενο, βέβαια, πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στη Νότια Αφρική. Αρκεί να σκεφθούμε ότι το 90% των καινούριων φαρμάκων κατασκευάζεται και καταναλώνεται από το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού που κατοικεί στις πλούσιες χώρες και μπορεί να καταβάλλει το υψηλό αντίτιμο των θεραπευτικών αγωγών. Για παράδειγμα, η θεραπευτική αγωγή των αντιρετροϊκών ΑΖΤ και 3TC, που μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά τους πάσχοντες από ΕΪΤΖ - ασθένεια η οποία θερίζει σε πολλές χώρες της Αφρικής και όχι μόνο - κοστίζει 10.000-15.000 δολάρια το χρόνο για κάθε ασθενή. Στη Νότια Αφρική, όμως, το μέσο ετήσιο εισόδημα δεν υπερβαίνει τα τρεις χιλιάδες δολάρια, ενώ στις χώρες της Κεντρικής Αφρικής είναι ακόμη μικρότερο και οι κρατικές κοινωνικές παροχές ουσιαστικά ανύπαρκτες.

Ολ' αυτά, βέβαια, είναι... ψιλά γράμματα για τις πολυεθνικές των φαρμάκων και τους ιδιοκτήτες τους. Γι' αυτούς δύο μόνο πράγματα έχουν σημασία: Τα κέρδη τους και η αξία των μετοχών τους.

Μόνο δέκα χρόνια μετά...

Περίπου δέκα χρόνια έχουν μόνον περάσει από τις δραματικές ανατροπές των σοσιαλιστικών καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης. Εντεκα χρόνια, από την εποχή, που οι διάφοροι, φανεροί και «κρυφοί» θιασώτες και οπαδοί του καπιταλισμού, όχι μόνο πανηγύριζαν για το τέλος του «Ψυχρού Πολέμου», αλλά και υπόσχονταν τη νέα «χρυσή εποχή» της μόνιμης ευημερίας, της συνεχούς και ανέφελης ειρήνης και ασφάλειας για όλο τον κόσμο.

Τα θυμηθήκαμε όλ' αυτά, διαβάζοντας στη χτεσινή «Καθημερινή» το άρθρο του Φελίπε Γκονζάλες, ενός εκ των προαναφερθέντων και πρώην πρωθυπουργού της Ισπανίας. Το άρθρο έχει τίτλο «Πόλεμος των Αστρων ή ανισορροπία τρόμου;» κι ένα απόσπασμα είναι αρκετό για να καταλάβει ο καθένας ποιες εκτιμήσεις δικαιώθηκαν και πόσο οξύνονται οι αντιθέσεις στον σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο. Γράφει ο Φ. Γκονζάλες: «Η ανάπτυξη αντιπυραυλικής ασπίδας ισοδυναμεί με μεταβολή των συνθηκών που διέπουν τις ισχύουσες συμφωνίες για τον πυρηνικό αφοπλισμό και αποκλείει νέες συμφωνίες. Αλλά ένας κόσμος που κυριαρχεί μία και μόνο δύναμη είναι αδιανόητος. Η αντιπυραυλική άμυνα εισάγει τον πόλεμο στο Διάστημα, νομιμοποιεί τον πόλεμο των άστρων, όχι μόνο σαν αμυντική ασπίδα, αλλά και σαν επιθετικό βέλος. Ομως, η ανισορροπία του τρόμου είναι πολύ χειρότερη από την ισορροπία του τρόμου. Ας προσπαθήσουμε να αποφύγουμε την πρώτη και να περιορίσουμε τη δεύτερη. Και η Ευρώπη έχει κάτι να πει στο σημείο αυτό».

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κυβερνητικοί σύμμαχοι

Οι ασφαλιστικές εταιρίες έχουν σύμμαχό τους την κυβέρνηση, έγραφε χτες ο «Ρ», συμπυκνώνοντας την παρέμβαση του υπουργού Ανάπτυξης στη γενική συνέλευση των ασφαλιστικών εταιριών. Η ακριβής, βέβαια, φράση του Ν. Χριστοδουλάκη ήταν κάπως διαφορετική. Από μια άποψη, περισσότερο πλήρης, πιο ολοκληρωμένη, αφοπλιστικά αποκαλυπτική. «Ισως ο μόνος σύμμαχος των ασφαλιστικών εταιριών την περίοδο αυτή - είπε επί λέξει - να είναι η αναποτελεσματικότητα της κοινωνικής ασφάλισης, νοσοκομειακής περίθαλψης και ζωής, που αναγκάζουν όλο και περισσότερους πολίτες να αναζητούν πρόσθετη ιδιωτική ασφάλιση». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η πελατεία και, κατ' επέκταση, τα κέρδη των ασφαλιστικών εταιριών αυξάνονται, αντίστοιχα, και όσο: Εντείνεται η κυβερνητική πολιτική της συστηματικής υπονόμευσης του δημόσιου χαρακτήρα της Υγείας. Κλιμακώνεται η προώθηση των σχεδίων πλήρους ανατροπής και κατάργησης του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, όπως το γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Διογκώνεται η ανασφάλεια των εργαζομένων και των άλλων κοινωνικών στρωμάτων από την τακτική συνεχούς συρρίκνωσης των δημόσιων δαπανών για την Υγεία και την Κοινωνική Ασφάλιση.

Η πολιτική ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων, που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ασφαλιστικής αγοράς, μέσα από τη συνεχή εξώθηση των απλών πολιτών προς διαφόρων τύπων - και αμφιβόλου υπόστασης - ασφαλιστικά συμβόλαια, δεν είναι λόγια του αέρα. Υπάρχουν ατράνταχτα στοιχεία, που αποδεικνύουν τις εφιαλτικές διαστάσεις και τις συνέπειες που έχουν για τους εργαζόμενους οι κυβερνητικές επιλογές. Δύο μόνο αρκούν: Στην «εκσυγχρονιστική» και μόνο περίοδο του ΠΑΣΟΚ, το ενεργητικό των ασφαλιστικών εταιριών από 1 τρισεκατομμύριο δραχμές το 1995, έφτασε τα 2,5 τρισ. το 1999. Την ίδια ακριβώς περίοδο, τα κέρδη των εταιριών αυτών σημείωσαν μια εξωφρενική άνοδο και, από τα 7 δισεκατομμύρια, έφτασαν τα 118 δισ., σημείωσαν, δηλαδή, αύξηση 1.585%!!!

Τα παραπάνω στοιχεία κερδοφορίας, σε λίγα χρόνια, θα είναι σταγόνα στον ωκεανό για τις ασφαλιστικές εταιρίες. Τότε, και στο βαθμό που επιβληθούν οι κυβερνητικές επιλογές της πλήρους εκχώρησης της Υγείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης στα τραπεζοασφαλιστικά μονοπώλια, οι εκπρόσωποί τους δε θα πολλαπλασιάσουν απλά και μόνο τα κέρδη τους. Θα αποκτήσουν αποφασιστικό λόγο για την τύχη και το μέλλον των εργαζομένων, συνολικά.

Οι ρυθμίσεις για το καταλυτικό χτύπημα σε ό,τι απέμεινε στους τομείς της Δημόσιας Υγείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι προ των πυλών. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει διαλέξει τους συμμάχους της και ότι αυτοί βρίσκονται στην όχθη του μεγάλου κεφαλαίου είναι γνωστό. Για όσους, όμως, θίγονται από τις προωθούμενες πολιτικές, δε φτάνει να μένουν στις όποιες διαπιστώσεις για τις συμμαχίες των ταξικών τους αντιπάλων. «Κλειδί» ζωής, ελπίδας και προοπτικής, αποτελεί η προσπάθεια να συγκροτήσουν δικές τους συσπειρώσεις και συμμαχίες. Τα δικά τους κινήματα. Μέτωπα, που θα ορθώσουν το δυναμικό τους ανάστημα στα σχέδια, που απεργάζεται η ολιγαρχία και θέτει σε εφαρμογή η κυβέρνηση. Οι ολοκληρωμένες Θέσεις του ΚΚΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση, που θα κυκλοφορήσουν σε ειδικό ένθετο με τον αυριανό «Ρ», δεν αποτελούν μόνο μια τεκμηριωμένη επεξεργασία και ανάλυση. Είναι ρεαλιστικοί στόχοι πάλης, γύρω από τους οποίους μπορούν και πρέπει να εξασφαλιστούν και να διευρυνθούν ακόμα πλατύτερες συσπειρώσεις, στην κατεύθυνση της δημιουργίας του Μετώπου ανατροπής της εφαρμοζόμενης πολιτικής.

Ανεργία

Μια δουλιά

ζητάει, μια θέση

κι απ' τα πόδια του

έχει πέσει,

κάλους έβγαλε,

φουσκάλες

ν' ανεβαίνει

αράδα σκάλες

*

Μια δουλιά

κλητήρα, εργάτη

πέντε φράγκα

να εισπράττει,

μήνες τρέχει,

φέρνει γύρες,

μα κλειστές,

παντού οι θύρες.

*

Μια δουλιά,

βρε, ό,τι να 'ναι,

τα παιδιά πίσω

πεινάνε,

τρέχουν έξοδα

και νοίκι,

πώς την έκαναν

οι λύκοι

τη ζωή ετούτη

φρίκη!


Ο οίστρος



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ