Ο ΓΓ του ΚΚ Ιρλανδίας, Γιουτζίν Μακ Κάρταν

Οι πιέσεις και απειλές της ΕΕ άρχισαν από την πρώτη στιγμή για να ανατραπεί η απόφαση του ιρλανδικού λαού. Σήμερα στην δίνη της κρίσης ο λεγόμενος «κέλτικος Τίγρης» έχει γονατίσει με τις συνέπειες να πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα. Για όλα αυτά μιλάει στο «Ριζοσπάστη» ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚ Ιρλανδίας Γιουτζίν Μακ Κάρταν. Παραθέτουμε αυτή τη συζήτηση.

-- Πώς επιδρά η κρίση στους Ιρλανδούς εργαζόμενους;

-- Τα τελευταία στοιχεία για την ανεργία δείχνουν πως οι άνεργοι ανέρχονται σε 440.000 ή στο 12,4% του εργατικού δυναμικού και υπολογίζεται πως θα φθάσουν στο 15% ως το τέλος του 2009. Καθημερινά ανακοινώνεται το κλείσιμο εργοστασίων. Οι πωλήσεις λιανικής έχουν μειωθεί κατά 25%. Σ' όλη τη χώρα όλο και περισσότερες μικρές επιχειρήσεις και στοκατζίδικα κλείνουν.

Η κυβέρνηση έχει εγκρίνει τρεις προϋπολογισμούς από πέρσι, ενώ τα έσοδα συνεχίζουν να μειώνονται. Ο δανεισμός ανέρχεται σε 50 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα μόνον για την ικανοποίηση άμεσων υποχρεώσεων. Εχει εθνικοποιήσει την «Αγγλο-Ιρλανδική Τράπεζα» που εκτέθηκε σημαντικά σε διεθνείς κερδοσκοπικές κτηματομεσιτικές επενδύσεις από Ιρλανδούς και ορισμένους ξένους κτηματομεσίτες κερδοσκόπους. Οι πολύ μεγάλοι Ιρλανδοί επενδυτές αυτής της τράπεζας εκτέθηκαν επίσης σε μεγάλο βαθμό. Είχαν τις υψηλότερες αποδόσεις στις επενδύσεις τους από οποιαδήποτε άλλη ιρλανδική τράπεζα, με γνώμονα τη λογική του καπιταλισμού, για μεγιστοποίηση των κερδών.

Από διαδήλωση του ιρλανδικού λαού ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα δήθεν αντιμετώπισης της κρίσης

Υπάρχει εντεινόμενη αντίσταση απ' τους εργαζόμενους - μικρή σε διαστάσεις και σποραδική στην ουσία αλλά παρόλα αυτά αντανακλά τη βούληση για όρθωση του αναστήματος και αγώνα. Αλλά δεν υπάρχει σαφής ηγεσία στο συνδικαλιστικό κίνημα, που όπως φαίνεται έχει χάσει την ικανότητα ανεξάρτητης λειτουργίας έξω απ' το πλαίσιο της «κοινωνικής εταιρικότητας», μίας μορφής συγκεντρωτικών συμφωνιών μεταξύ εργοδοτών, κυβέρνησης και συνδικαλιστικών ενώσεων.

Η απάντηση της συνδικαλιστικής ηγεσίας στην κρίση πρόβαλε λίγες αόριστες απαιτήσεις: δεν έχουν καμία στρατηγική κινητοποίησης των εργαζομένων, ούτε στρατηγική αντίστασης στις άγριες περικοπές που ήδη συμβαίνουν ή έναντι των σχεδίων του επόμενου προϋπολογισμού, το Νοέμβρη, για περαιτέρω περικοπές των δημόσιων δαπανών. Η κυβέρνηση θέλει να μειώσει κατά 5 δισ. ευρώ το χρόνο τις δαπάνες του προϋπολογισμού για την επόμενη τετραετία, ενώ θα αυξάνει τους έμμεσους φόρους. Θα γίνουν περικοπές στις δαπάνες κοινωνικής πρόνοιας, στα επιδόματα ανεργίας, και σε άλλες κοινωνικές υπηρεσίες. Υπάρχει μία εκστρατεία που στηρίζεται απ' τους εργοδότες και την κυβέρνηση για μείωση του ελάχιστου μεροκάματου που καθορίζει ο νόμος.

Η κυβέρνηση σχεδιάζει να δανειστεί 60 με 80 δισ. ευρώ απ' την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Είναι στη διαδικασία θέσπισης της Υπηρεσίας Διαχείρισης Εθνικών Πόρων, που θα αγοράσει όλα τα «τοξικά» προϊόντα απ' τις τράπεζες. Πρόκειται ουσιαστικά για μια πρωτοφανή «χείρα βοηθείας» στους πλούσιους. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει δώσει στην Ιρλανδία προθεσμία ως το 2013 προκειμένου να ευθυγραμμιστεί με τη Συμφωνία Σταθεροποίησης και Ανάπτυξης, κατά την οποία οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να δανείζονται πέρα απ' το 3% του ΑΕΠ. Ετσι κατά συνέπεια είναι η ΕΚΤ - με άλλα λόγια η ΕΕ - που τώρα ορίζει και επί της ουσίας διαχειρίζεται την οικονομική πολιτική της ιρλανδικής κυβέρνησης και θέτει τις οικονομικές και κοινωνικές προτεραιότητες της Ιρλανδίας.

-- Θα επηρεάσει αυτή η βαθιά κρίση το αποτέλεσμα του επικείμενου δημοψηφίσματος όπως προβλέπουν τα ΜΜΕ;

-- Αυτό δεν είναι σαφές. Βεβαίως, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που είναι υπέρ του «ναι» χρησιμοποιούν κάθε ευκαιρία για να τρομοκρατήσουν το λαό ώστε να σκεφθεί ότι, αν και η κρίση είναι άσχημη, εντούτοις θα ήταν πολύ χειρότερα εάν ήμασταν εκτός ΕΕ. Παρουσιάζουν μία εικόνα στην οποία η ΕΚΤ και η ΕΕ έχουν βοηθήσει την Ιρλανδία, πράγμα που είναι πλήρης διαστρέβλωση της αλήθειας.

Ειδικότερα, το Εργατικό Κόμμα χρησιμοποιεί όλη του την επιρροή εντός του συνδικαλιστικού κινήματος και ασκεί πίεση στα συνδικάτα, τα οποία διατηρούν ισχυρή στάση υπέρ του «όχι». Η μεγαλύτερη συνδικαλιστική ένωση στη χώρα, η SIPTU, ψήφισε με ελάχιστη διαφορά υπέρ της υποστήριξης του «ναι», αν και μένει να φανεί στην πράξη εάν μπορεί να κινητοποιήσει τις δυνάμεις υπέρ του «ναι», και στην ανακοίνωσή της ανέφερε ότι δεν θα εξαρτηθεί από καμία πλατφόρμα της κυβέρνησης για να συνηγορήσει στην ψήφιση του «όχι». Απ' αυτή την ανακοίνωση και μετά, ένας αριθμός περιφερειακών γραφείων της ένωσης έχουν πλησιάσει οργανώσεις που αντιτίθενται στη συνθήκη της Λισαβόνας αναζητώντας υλικά για διανομή.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δημιουργήσει έναν «περιοδεύοντα θίασο» που γυρνάει τη χώρα με κεντρικό σύνθημα «Ας γνωρίσουμε την ΕΕ». Πρόκειται για ωμή απόπειρα παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις του ιρλανδικού λαού, με στόχο τον εκφοβισμό και την τρομοκράτησή του. Ολοι οι Ιρλανδοί δημόσιοι υπάλληλοι που εργάζονται για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κλήθηκαν πίσω για να μιλήσουν σε εκδηλώσεις και συναντήσεις σ' όλη τη χώρα. Τεράστιες διαφημιστικές εκστρατείες έχουν γίνει απ' την Κομισιόν και τους πολλούς οργανισμούς της ώστε να ασκηθεί πίεση στο εσωτερικό μ' αυτό το μήνυμα. Η παρέμβαση της Κομισιόν δεν έχει προηγούμενο.

Παρά τον εκφοβισμό και την πίεση απ' τις δυνάμεις της αντίδρασης, τους τελευταίους 15 μήνες, η υποστήριξη του «όχι» παραμένει σθεναρή. Η πιο πρόσφατη σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης, στις 4 Σεπτέμβρη, έδειξε μία μείωση της τάξης του 7% για την πλευρά του «ναι» μαζί με μία άνοδο των αναποφάσιστων.

Τα Μέσα Ενημέρωσης έχουν κινητοποιηθεί για την υπεράσπιση των ταξικών συμφερόντων των ιδιοκτητών τους, με μία επιχείρηση γκαιμπελίστικης προπαγάνδας και διαστρέβλωσης. Εχει δοθεί πολύ περιορισμένος χρόνος στις εκστρατείες του «όχι». Και αυτό που τελικά εμφανίζεται είναι τόσο ελεγχόμενο και περιορισμένο ώστε να υπερκαλύπτεται από τις απαντήσεις υπέρ του «ναι», με αποτέλεσμα συχνά αυτός που παρακολουθεί να μην μπορεί να ξεχωρίσει τι τελικά υποστηρίζει η πλευρά του «όχι». Υπάρχει έντονος ανοιχτός ιδεολογικός ταξικός αγώνας.

-- Πώς εξελίσσεται η εκστρατεία του ΚΚ Ιρλανδίας και τι γίνεται με την πλατιά εκστρατεία του «Κινήματος του λαού» που στηρίζει το «όχι»;

-- Υπάρχει μεγάλος αριθμός οργανώσεων που συμμετέχουν στην εκστρατεία υπέρ του «όχι» συμπεριλαμβανομένων δύο εκ των μεγαλύτερων συνδικαλιστικών ενώσεων. Η κύρια προοδευτική οργάνωση υπέρ της εκστρατείας του «όχι» είναι το «Κίνημα του Λαού», είναι μια συμμαχία οργανώσεων βάσης. Δεν έχει σταματήσει την εκστρατεία του απ' το περσινό δημοψήφισμα τον Ιούνη του 2008, όταν ηττήθηκε η Συνθήκη της Λισαβόνας. Συνέχισε να εκδίδει υλικά σχετικά με διάφορες πλευρές της Συνθήκης της Λισαβόνας. Τις δύο τελευταίες βδομάδες, το Κίνημα του Λαού διένειμε πάνω από 150.000 φυλλάδια. Οργανώνει συσκέψεις σε διάφορες περιοχές βασικών πόλεων συμπεριλαμβανομένου του Δουβλίνου και άλλων μεγάλων και μικρότερων πόλεων σ' όλη τη χώρα. Εχει γίνει ένας απ' τους βασικούς στόχους της επίθεσης και του αποκλεισμού απ' τα ΜΜΕ, ενώ η κρατική ραδιοτηλεόραση το έχει παρουσιάσει ελάχιστα.

Το ΚΚΙ δίνει τα δικά του φυλλάδια καλώντας τους εργαζόμενους να κινητοποιηθούν και να ψηφίσουν «όχι». Αυτά τα φυλλάδια έχουν αποδέκτες τους εργαζόμενους και θα εστιάζουν την επίθεσή μας στο απατηλό «Κεφάλαιο Θεμελειωδών Δικαιωμάτων», που είναι και ο ακρογωνιαίος λίθος της εκστρατείας του Εργατικού Κόμματος, και των ηγετικών στοιχείων του συνδικαλιστικού κινήματος που έχουν βάλει στο στόχαστρο τους εργαζόμενους για να εξασφαλίσουν την ψήφιση του «ναι».

Ο αντικομμουνισμός από μεμονωμένα άτομα και αντεργατικές εταιρείες, όπως η αεροπορική εταιρεία Ράιανερ, έχει δείξει το άσχημο πρόσωπό του. Η Ράιανερ έχει ανακοινώσει ότι θα ξοδέψει 400.000 ευρώ υπέρ της ψήφισης του «ναι». Σε μία συνέντευξη εκπρόσωπος της εταιρείας προσπάθησε να χρησιμοποιήσει ωμό αντικομμουνισμό για να τρομάξει τον κόσμο και αποπειράθηκε να βλάψει συγκεκριμένες οργανώσεις. Ο Ιρλανδός που είναι αφεντικό της αμερικανικής πολυεθνικής INTEL , μίας επίσης εταιρείας με αντεργατική ιστορία, έχει ταχθεί υπέρ του «ναι» και έχει υποσχεθεί να ξοδέψει 200.000 ευρώ σ' αυτή την εκστρατεία. Εδώ είναι μία απροκάλυπτη ταξική σύγκρουση - όχι απλώς απ' την ιρλανδική κυρίαρχη τάξη αλλά απ' τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που καθοδηγούν την ΕΕ. Δεν υπάρχουν έλεγχοι πάνω στο τι θα ξοδέψουν οι επιχειρήσεις σ' αυτές τις εκστρατείες, ενώ οργανώσεις όπως το Κίνημα του Λαού πρέπει να δίνουν λεπτομερείς λογαριασμούς και τα ονόματα όλων όσοι δώρισαν πάνω από 500 ευρώ.

-- Πώς βλέπετε την επόμενη μέρα μετά το δημοψήφισμα; Τι θα σημάνει αυτό για τον ιρλανδικό λαό;

-- H εκστρατεία υπέρ της Συνθήκης της Λισαβόνας είναι πολύ έντονη και γίνεται όλο και περισσότερο βρώμικη όσο περνούν οι μέρες. Ο αγώνας τώρα είναι στην τελική ευθεία και οι δυνάμεις του «όχι» δε φοβούνται αλλά ούτε και θα υποτιμήσουν τις δυνάμεις του αντίπαλου.

Ανεξάρτητα απ' το αποτέλεσμα, θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε σ' αυτό το ευρωπαϊκό ιμπεριαλιστικό σχέδιο. Εδώ δεν είναι μία μάχη που θα δοθεί μόνον απ' την ιρλανδική εργατική τάξη: το αποτέλεσμα θα έχει βαθιά σημασία για το μέλλον του ευρωπαϊκού ιμπεριαλιστικού σχεδίου. Στις 2 Οκτώβρη θα τεθεί η διαχωριστική γραμμή απ' τους λαούς της Ευρώπης.

Ξέρουμε ότι η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε είναι τεράστια σε σχέση με τα μέσα που διαθέτουμε. Αλλά ο λαός μας αντιμετώπισε πολλές δύσκολες περιόδους στην ιστορία του σαν κατεχόμενος και αποικιοκρατούμενος λαός, και τελικά τις ξεπέρασε και νίκησε αυτές τις δυνάμεις. Ξέρουμε ότι είναι καλύτερο να πεθάνουμε όρθιοι παλεύοντας παρά να ζούμε υποτελείς. Εμείς, ως κομμουνιστές, ξέρουμε ότι ο ρόλος μας δεν είναι παθητικός ούτε μόνο να αναλύουμε έξω από τα μετερίζια του αγώνα. Ο ρόλος μας είναι να προσπαθήσουμε να θέσουμε τον στόχο αυτού του αγώνα, παίρνοντας ενεργά μέρος σ' αυτό αλλάζοντας και διαμορφώνοντας το μέλλον. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε εμείς οι Ιρλανδοί κομμουνιστές.