Σε αντίθεση με τις παθήσεις του κερατοειδούς χιτώνα, οι γιατροί δεν έχουν μπορέσει μέχρι τώρα να θεραπεύσουν τις ασθένειες που σχετίζονται με τον αμφιβληστροειδή. Τα βιονικά εμφυτεύματα αμφιβληστροειδούς, είναι ολοκληρωμένα κυκλώματα πυριτίου και ηλεκτρόδια που τοποθετούνται πάνω στον αμφιβληστροειδή, ερεθίζοντας τα εναπομένοντα ζωντανά φωτοευαίσθητα κύτταρα του χιτώνα, που δεν ανταποκρίνονται πια στον ερεθισμό από το ίδιο το φως.

Νέο λογισμικό θα βοηθήσει τους ανθρώπους με εμφυτεύματα κερατοειδούς να βλέπουν καλύτερα

Οπως εξηγεί ο φυσικός Βόλφγκανγκ Φινκ του πανεπιστημίου της Αριζόνα, κάθε ηλεκτρόδιο παράγει ένα ημισφαιρικό ηλεκτρικό πεδίο που «συγκρούεται» με το αντίστοιχο πεδίο των γειτονικών ηλεκτροδίων, με αποτέλεσμα ο ασθενής να βλέπει μια φωτεινή θολούρα. Ο Φινκ και ο φυσικός Εριχ Σμιντ, του πανεπιστημίου του Τούμπινγκεν της Γερμανίας, θεωρούν ότι η απάντηση βρίσκεται στον τρόπο που ενεργοποιούνται τα ηλεκτρόδια. Γι' αυτό ανέπτυξαν ένα υπολογιστικό μοντέλο που οργανώνει τα ηλεκτρικά πεδία, ώστε να μην πυροδοτούνται ταυτόχρονα.

Το μοντέλο τους προγραμματίζει ένα είδος χορογραφίας για τα ηλεκτρόδια του βιονικού εμφυτεύματος, διαδικασία που αποκαλούν μορφοποίηση ηλεκτρικού πεδίου. Ομάδες παρακείμενων, αλλά όχι ακριβώς γειτονικών ηλεκτροδίων πυροδοτούν σε γρήγορη διαδοχή για να αποφευχθεί η αντιμαχία των ηλεκτρικών πεδίων. Το αποτέλεσμα είναι καλύτερη ανάλυση της εικόνας, ενδεχομένως και δυνατότητα αναγνώρισης προσώπων!

Η τεχνική του Φινκ δε χρειάζεται νέες συσκευές και έτσι οι ασθενείς δε χρειάζεται να υποβληθούν εκ νέου σε εγχείρηση. Μπορεί να εφαρμοστεί σαν απλή αναβάθμιση λογισμικού στην εξωτερική συσκευή που είναι ήδη ασύρματα συνδεδεμένη με το εμφύτευμά τους, δίνοντας νέες εντολές στους μικροεπεξεργαστές για τον τρόπο που πρέπει να ενεργοποιούν τα ηλεκτρόδια του εμφυτεύματος. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι χρειάζεται ακόμα κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι η τεχνική τους να είναι έτοιμη για ιατρική αξιοποίηση.

Δεν ήταν πάντα έτσι. Η κατάσταση αυτή δημιουργήθηκε στο πέρασμα του χρόνου από τη βαρύτητα, όπως συνέβη και σε δορυφόρους άλλων πλανητών. Η βαρύτητα της Σελήνης παραμορφώνει το σχήμα της Γης, με αποτέλεσμα τις παλίρροιες. Με τον ίδιο τρόπο, η ισχυρότερη βαρύτητα της Γης παραμορφώνει τη Σελήνη, δημιουργώντας ένα πετρώδες «εξόγκωμα» που βλέπει προς εμάς. Αυτό το «εξόγκωμα» λειτούργησε σαν φρένο, επιβραδύνοντας την περιστροφή της Σελήνης γύρω από τον άξονά της, μέχρι που έφτασε το σημερινό της ρυθμό, με αποτέλεσμα η «πλημμυρίδα» να βλέπει πάντα προς τη μεριά μας. Οταν συνέβη αυτό πριν περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια, το φεγγάρι «κλειδώθηκε παλιρροϊκά» και διατήρησε το ίδιο «πρόσωπο» έκτοτε.

Αυτό το «πρόσωπο» θα συνεχίσει να δείχνει για πάντα στους κατοίκους του πλανήτη Γη, εκτός αν συμβεί κάποιο απευκταίο κοσμικό «μπιλιάρδο», ένα σχεδόν εφαπτομενικό χτύπημα από κάποιο ευμέγεθες σώμα, όπως ένας αρκετά μεγάλος αστεροειδής, που θα μεταβάλει το χρόνο ιδιοπεριστροφής της Σελήνης (ελαφρώς και της τροχιάς της). Τότε οι άνθρωποι για χιλιάδες, ή και εκατομμύρια χρόνια θα βλέπουν μια καθημερινή αργή μεταβολή της όψης της Σελήνης, με περιοδική εμφάνιση και της «πληγής» που θα έχει αφήσει το χτύπημα του αστεροειδούς στην επιφάνεια του δορυφόρου μας, ενώ δεν αποκλείεται η σκόνη και τα συντρίμμια να δημιουργήσουν ένα δακτύλιο γύρω από τη Γη, παρόμοιο με του Κρόνου και άλλων πλανητών. Κάποια από τα συντρίμμια ενδέχεται να πέσουν στον πλανήτη με σοβαρές συνέπειες, που θα αφαιρέσουν όλη τη «μαγεία» του φαινομένου, ιδίως αν η πρόσκρουση γίνει στη σήμερα ορατή (εσωτερική) πλευρά της Σελήνης. Ακόμα και στην περίπτωση αυτή, σε βάθος χρόνου η Σελήνη θα ξανακλειδωθεί παλιρροϊκά και θα αρχίσει να δείχνει την ίδια όψη στους τοτινούς κατοίκους της Γης.

Μπορεί να μοιάζει με κάποιο εξάρτημα εξωγήινης τεχνολογίας, αλλά πρόκειται απλώς για μια νιφάδα χιονιού. Ολες οι νιφάδες χιονιού έχουν κατά βάση εξαγωνικό σχήμα, αλλά η τελική μοναδική τους μορφή εξαρτάται από τη θερμοκρασία, την υγρασία και τη διαδρομή που ακολούθησαν από το σύννεφο έως το έδαφος.