Οι διάφοροι μηχανισμοί της άρχουσας τάξης με όσα μέσα διαθέτουν στα ΜΜΕ και τα «δημοσκοπικά ασανσέρ» έχουν βαλθεί να πείσουν τους εργαζόμενους ότι το κόμμα «Οικολόγοι Πράσινοι» είναι η εναλλακτική λύση δήθεν στο φθαρμένο πολιτικό σύστημα. Τα ίδια τα προγραμματικά ντοκουμέντα των Πρασίνων αποδεικνύουν περίτρανα ότι πρόκειται για ένα κόμμα που υπηρετεί το καπιταλιστικό σύστημα, την ΕΕ του κεφαλαίου και προωθεί την κερδοφορία της πλουτοκρατίας με «πράσινες» μπίζνες για μεγαλοεπιχειρηματίες και δεν κάνει ρούπι πίσω από την προώθηση (είναι αλήθεια, με άλλη τακτική) του ιδεολογήματος της ανταγωνιστικότητας, που σημαίνει κέρδη για το κεφάλαιο, νέα βάρη για τους εργαζόμενους στο εισόδημα, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία, στην Παιδεία, στον Πολιτισμό και στο ίδιο το Περιβάλλον.

Οι ίδιοι οι Οικολόγοι προβάλλουν τη λεγόμενη «πράσινη απάντηση στην κρίση» και δηλώνουν ιδιαίτερα υπερήφανοι ότι αποτελούν μέλος μιας ευρύτερης πολιτικής οικογένειας, του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος. Αξίζει, όμως, να δούμε γιατί περηφανεύονται οι εγχώριοι Πράσινοι για τους συνεταίρους τους στην ΕΕ. Δε θα πάμε σε προηγούμενες δεκαετίες, όπου ξεχώρισε το παράδειγμα του Πράσινου υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας Γιόσκα Φίσερ, που συνέβαλε στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία, βομβαρδίζοντας ουσιαστικά και αυτός, με το καθ' όλα ...οικολογικό απεμπλουτισμένο ουράνιο, τους λαούς αυτής της πολύπαθης χώρας και δηλητηριάζοντας το έδαφος και τον υπόγειο ορίζοντα.

Ορισμένα παραδείγματα, όπου Οικολόγοι - Πράσινοι υπουργοί συμμετέχουν σε κυβερνήσεις χωρών της ΕΕ, είναι εξίσου αποκαλυπτικά:

• Στη σύνθεση της Τσεχικής Κυβέρνησης Τοπαλάνεκ, που πρόσφατα παραιτήθηκε γιατί απώλεσε την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής, συμμετείχε με το Κόμμα των Πρασίνων (αδελφάκι των Οικολόγων Πρασίνων της Ελλάδας) ο Κάρελ Σβάρτσενμπεργκ, ως υπουργός Εξωτερικών. Ο κύριος αυτός Οικολόγος και Πράσινος πρωτοστάτησε με την κυβέρνηση των Συντηρητικών στην τοποθέτηση στο έδαφος της χώρας της αμερικανικής «αντιπυραυλικής ασπίδας», με το πρόσχημα δήθεν της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας» από κράτη που συγκαταλέγουν οι ιμπεριαλιστές στον «άξονα του κακού», όπως η ΛΔ Κορέας ή το Ιράν. Να θυμίσουμε ότι η κυβέρνηση όπου συμμετείχε ο Πράσινος υπουργός στάθηκε υπέρ του Ισραήλ την περίοδο των εγκληματικών βομβαρδισμών κατά των Παλαιστινίων στη Γάζα. Επίσης ο κύριος αυτός είναι υπέρμαχος του ΝΑΤΟ, που, όπως λέει, πρωταγωνιστεί στην εμπέδωση της «ελευθερίας και της ασφάλειας στο σύγχρονο κόσμο». Τέτοια κυνικότητα, όταν το ΝΑΤΟ έχει ματοκυλίσει ολόκληρους λαούς και χώρες και συνεχίζει να το κάνει στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν. Εκεί, στις «απελευθερωτικές» επιχειρήσεις, συμμετέχουν και Τσέχοι στρατιωτικοί. Ταυτόχρονα, σε αυτή τη χώρα, οι Πράσινοι συνέβαλαν στην απαγόρευση της Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας Τσεχίας και στο κυνήγι μαγισσών που συνεχίζεται ενάντια στους κομμουνιστές και όσους υπερασπίζονται τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στην Τσεχοσλοβακία. Επίσης συμμετείχαν από το ίδιο κόμμα οι υπουργοί Παιδείας Ολντρζεϊ Λίσκα (πρωταγωνίστησε στην προσπάθεια διαστρέβλωσης της Ιστορίας) και ο υπουργός Περιβάλλοντος Μάρτικ Μπούρσικ, πρόεδρος του κόμματος. Σήμερα, οι Πράσινοι έχουν επίσης στην υπηρεσιακή κυβέρνηση τον υπουργό Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Μειονοτήτων, Μίχαελ Κότσαμπ, γνωστό αντικομμουνιστή. Να τους χαίρονται οι κ.κ. Τρεμόπουλοι, της «οικολογίας» στην Ελλάδα.
• Στη Λετονία, υπουργός Περιβάλλοντος είναι ο Πράσινος Ρέιμομντς Βεχόνις, που είναι επίσης συνυπεύθυνος για την απαγόρευση εκεί του ΚΚ, την απαγόρευση των κομμουνιστικών συμβόλων. Εκεί, ο κύριος Οικολόγος μαζί με τον άλλο συρφερτό έχουν ευθύνη για τον προκλητικό διαχωρισμό του λετονικού λαού σε πολίτες και μη πολίτες αυτούς που είναι ρωσόφωνοι. Επίσης, είναι υπέρμαχος για την αναστήλωση των ναζιστών και των συνεργατών τους, λεγεώνων των Ες-Ες, που σηκώνουν κεφάλι και μιλάνε για τη «σοβιετική κατοχή».
• Στη Φινλανδία, Πράσινη είναι η υπουργός Εργασίας Ταρία Κρόνμπεργκ, που συμβάλλει στο «τάισμα» της πολυεθνικής ΝΟΚΙΑ με επιδοτήσεις, την ίδια στιγμή που χιλιάδες εργαζόμενοι στέλνονται στην ανεργία.
• Στη δε Ιρλαδία, οι Πράσινοι έχουν τρεις υπουργούς (Περιβάλλοντος, Ενέργειας, Αγροτικής Ανάπτυξης - Διατροφής), που φρόντισαν για την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου που εξέθρεψε το λεγόμενο «κέλτικο τίγρη». Είναι οι ίδιοι υπουργοί που συμμετέχουν στην ιρλανδική κυβέρνηση, που ωμά εκβιάζει και τρομοκρατεί τον ιρλανδικό λαό να πει «ναι» με το ζόρι σε νέο δημοψήφισμα τον ερχόμενο Οκτώβρη που σύρεται ο ιρλανδικός λαός, για να επικυρώσει την ευρωσυνθήκη που ένα χρόνο πριν απέρριψε με ηχηρότατο τρόπο.

Επίσης δεν πρέπει να ξεχαστεί ότι στο κατάπτυστο αντικομμουνιστικό ψήφισμα, όπου επιχειρείται η ταύτιση του φασισμού με τον κομμουνισμό και των ναζιστικών φασιστικών καθεστώτων με τις σοσιαλιστικές χώρες και εγκρίθηκε στις 2/4/09 απο την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, πρωτοστάτησε το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα μαζί με τις πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), των Φιλελευθέρων (ALDE), της Ενωσης για την Ευρώπη των Εθνών (UEN) και των Σοσιαλιστών (PSE), με 553 ψήφους υπέρ, 44 κατά και 33 αποχές. Ετσι θεσμοποιείται στην ΕΕ ο αντικομμουνισμός και κλιμακώνεται η αντικομμουνιστική εκστρατεία που ξεκίνησε με το σχετικό Μνημόνιο του Συμβουλίου της Ευρώπης, το Γενάρη του 2006. Δηλαδή, τα θεσμικά όργανα της Ενωσης, η ίδια η ΕΕ ως ιμπεριαλιστικός οργανισμός εμπλέκονται άμεσα στη χυδαία αντικομμουνιστική εκστρατεία, στην παραχάραξη και το ξαναγράψιμο της Ιστορίας με βάση τα σημερινά συμφέροντα του κεφαλαίου, με στόχο, εν μέσω της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και ενόψει ευρωεκλογών, το χτύπημα της κομμουνιστικής ιδεολογίας και της συνείδησης της νέας γενιάς. Σε αυτήν την άθλια επίθεση συμμετέχουν και οι Πράσινοι.

Αυτά είναι μερικά μόνον από τα πεπραγμένα των Ευρωπαίων Πρασίνων, συνεταίρων των Οικολόγων - Πρασίνων της Ελλάδας. Και είναι ουσιαστικοί λόγοι για να μη χαραμίσουν οι λαϊκοί άνθρωποι την ψήφο τους στις 7 Ιούνη, σε ένα ακόμα χρήσιμο για το σύστημα ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση και τη λαϊκή αντεπίθεση, που μόνο με υπερψήφιση του ΚΚΕ μπορεί να προχωρήσει.