Με τη δήλωση των «25» στην Αθήνα, η ΕΕ αναγνώρισε και νομιμοποίησε την αμερικανοβρετανική δύναμη κατοχής και εισβολής στο Ιράκ.

***

Με την απόφαση των υπουργών Εξωτερικών στο Λουξεμβούργο, η ΕΕ συμπεριέλαβε την πρόφαση των «όπλων μαζικής καταστροφής» ως «νόμιμο» πρόσχημα που θα μπορεί να χρησιμοποιείται και στις ...μελλοντικές εισβολές.

***

Με την απόφαση των υπουργών Δικαιοσύνης και την αντίστοιχη υπογραφή Πετσάλνικου στην Ουάσιγκτον για την «έκδοση των υπόπτων», η ΕΕ αναγνώρισε στις ΗΠΑ ρόλο παγκόσμιου «εισαγγελέα» και «δικαστή».

***

Με την απόφαση της ΕΕ εναντίον της Κούβας, του Ιράν και της ΛΔ της Κορέας, δύσκολα θα βρει κανείς πλέον κάποια χώρα του λεγόμενου «άξονα του κακού», όπως έχει προσδιοριστεί από τον Μπους, που να μη βρίσκεται στο κοινό στόχαστρο ΗΠΑ - ΕΕ.

***

Με την απόφαση της Χαλκιδικής για την ενσωμάτωση μικροτσίπ (!) πάνω στα διαβατήρια των πολιτών, η ΕΕ έβαλε την υπογραφή της σε ένα παγκόσμιο ηλεκτρονικό φακέλωμα, όπως ακριβώς υπαγόρευσε ο «Μεγάλος Αδελφός» της Ουάσιγκτον.

***

Με δυο λόγια, στο φασιστικό δόγμα Μπους «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας», η ΕΕ απάντησε.

Η απάντηση ήταν, έτσι κι αλλιώς, δεδομένη, αλλά κάποιοι που μιλούν περί «Ευρώπης - αντίπαλου δέους στις ΗΠΑ» (!) και προπαγανδίζουν την «Ευρώπη των λαών» (!), έχουν κάνει επάγγελμα τη δημιουργία αυταπατών για το ρόλο των Βρυξελλών, γεγονός που συσκοτίζει την πραγματικότητα.

Ενίοτε, όμως, η πραγματικότητα εκδικείται. Και εδώ εκδικήθηκε. Σκεφτείτε: Η υπογραφή κάτω από όλα τα παραπάνω είναι του κ. Σημίτη. Τα αποκαλυπτήρια της ΕΕ έχουν την υπογραφή του κ. Σημίτη! Του επικεφαλής ενός κόμματος και μιας κυβέρνησης, που πρωτοστατούν στα «κεντροαριστερά» περί «Ευρώπης - αντίπαλου δέους»!

Οπως βλέπετε, η μοίρα τούς τα έφερε έτσι, που - επί της δικής τους Προεδρίας - η ΕΕ έχασε κάθε φύλλο συκής! Αυτός, δε, είναι ένας επαρκής λόγος για να αναφωνήσουμε και μεις μαζί τους: «Ζήτω η Ελληνική Προεδρία»!

Από τη στιγμή που ο πρόεδρος Μπους ανακοίνωσε τη νίκη και τον τερματισμό του πολέμου, κατά μέσον όρο ένας Αμερικανός στρατιώτης πεθαίνει κάθε μέρα. Χτες ο αριθμός των νεκρών Αμερικανών στρατιωτών στο «μεταπολεμικό» Ιράκ έφτασε τους 57.

Οι Αμερικανοί πανηγύρισαν για την εύκολη στρατιωτική νίκη. Θέλησαν να στήσουν ένα σκηνικό ότι οι Ιρακινοί τους υποδέχτηκαν σαν απελευθερωτές. Δεν τα κατάφεραν. Ούτε με τους «κοσμικούς» Σουνίτες που αν και μειοψηφία συγκροτούσαν το σύστημα εξουσίας γύρω από το Σαντάμ, ούτε με τους (συγγενείς, θρησκευτικά, με τους Ιρανούς) Σιίτες, που εκ των πραγμάτων επωφελούνται από την πολιτική ανατροπή που οι Αμερικανοί προκάλεσαν.

Αντίθετα, η αμερικανική εισβολή, φαίνεται να πέτυχε το «ακατόρθωτο»: Να δημιουργήσει «γέφυρες» ανάμεσα στις πολιτικές, τις κοινωνικές και θρησκευτικές διαφορές των Ιρακινών, Σιιτών και Σουνιτών. Δημιούργησε έναν κοινό παρονομαστή συνεννόησης: Την αντίσταση στον εισβολέα. Κι ο εισβολέας πληρώνει καθημερινά το τίμημα. Με αίμα.

Μήπως είχε καμιά αντίρρηση για την παράδοση της Σούδας στους Αμερικάνους;

Μήπως την ακούσατε ποτέ να διαμαρτύρεται, όταν η κυβέρνηση βγάζει «παράνομες» τις απεργίες των εργαζομένων;

Μήπως την ακούσατε ποτέ να ζητά αυξήσεις στους μισθούς;

***

***

ΜΕ κείνους τους μεταλλωρύχους τι γίνεται;

***

ΔΕΝ «πουλάει» πια το θέμα για τα κανάλια, ε;..

***

ΠΡΟΣ φίλους αναγνώστες που επικοινώνησαν σχετικά: Δεν πρόκειται να σχολιάσουμε τον τίτλο που επέλεξαν χτες τα «ΝΕΑ», για να προβάλουν συνέντευξη της κ. Ζωής Λάσκαρη. Αλλωστε, για το «ύφος» της συγκεκριμένης εφημερίδας - με το που ανέλαβε διευθυντικά καθήκοντα ο κ. Καψής - έχουμε ήδη αναφερθεί...